Evaluating Teachers? Pedagogical Discontentment toward Science Teaching

Yıl 2012, Cilt: 13 Sayı: 2, 99 - 121, 01.04.2012

Serçin Adıgözel Yavuz Saka Özgür Çolakoğlu

Öz

In the midst of reform era being aware of their pedagogical discontentment teachers can better prepare themselves to implement reform suggestions This descriptive research focused on 104 elementary teachers teaching in public schools of Alapli and Ereğli districts of Zonguldak providence in Turkey Data was collected through pedagogical discontentment instrument developed by Southerland Sowell Kahveci Granger and Geade 2006 to explore teachers? pedagogical discontentment toward science teaching The results illustrated that participating teachers had moderate level pedagogical discontentment which is an important prerequisite for understanding and implementing science education reform practices It is also evidenced that the teachers? pedagogical discontentment did not show any difference based on gender graduation year of experience and work location variables However the results indicated that teachers? pedagogical discontentment showed significant difference based on grade levels being taught

Anahtar Kelimeler

Pedagogical Discontentment, Science Education Reform, Science Education

Fen Öğretimine Yönelik Pedagojik Hoşnutsuzluk Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Öz

Öğretmenler pedagojik hoşnutsuzluklarının farkında olurlarsa, kendilerini değişim ve gelişime daha iyi
hazırlarlar. Dolayısıyla bu araştırma, sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluk
düzeylerini çeşitli değişkenler açısından değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Araştırma betimsel tarama
modeli kullanılarak, Zonguldak ili Alaplı ilçesindeki 6, Ereğli ilçesindeki 6 devlet okulunda görev yapan
toplam 104 sınıf öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Veriler için Southerland, Sowell, Kahveci, Granger ve
Geade (2006) tarafından geliştirilen fen bilgisi öğretimine yönelik pedagojik hoşnutsuzluk ölçeği
kullanılmıştır. Araştırma sonuçları, sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik pedagojik
hoşnutsuzluklarının “biraz hoşnutsuzluk” düzeyinde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, öğretmenlerin pedagojik
hoşnutsuzlukları ile cinsiyetleri, meslekî kıdemleri, çalıştıkları okulların bağlı bulunduğu yerleşim yerinin
türü ve mezun oldukları okul türü arasında anlamlı bir farklılık olmadığı saptanmıştır. Buna ek olarak,
öğretmenlerin pedagojik hoşnutsuzlukları ile okuttukları sınıf düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olduğu
sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Pedagojik hoşnutsuzluk, Reform, Fen Bilgisi Eğitimi.

Kaynakça

• Akbaş, A.&Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen Öğretimi Öz- Yeterlik İnançlarının Cinsiyet, Öğrenim Türü ve Üniversitelerine Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 98-110.
• Ataklı, A., (2000). Students’ expectations, wishes and preferences in the secondary education. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 26-34.
• Berberoğlu, G.& Kalender,İ. (2005). Öğrenci Başarısının Yıllara, Okul Türlerine, Bölgelere Göre İncelenmesi: ÖSS ve PISA Analizi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4 (7), 21-35.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün,Ö.E., Karadeniz, Ş.&Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Byrne, B. M. (2010). Structural Equation Modeling with AMOS. Basic Concepts, Applications and Programming. (2th edition).New York, Routledge Press.
• Cemaloğlu, N. & Şahin, D.E. (2007). Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (2), 465- 484.
• Comrey, A.L & Lee, H.B. (1992). A First Course in Factor Analysis (2th edition). Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers,.
• Czerniak,C.M. (1990). A Study of Self-Efficacy, Anxiety, and Science Knowledge in Preservice Elemantary Teachers. Paper presented at the National Association for Research in Science Teaching, Atlanta, GA.
• Çakmak, Ç.Ö. (2006). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Fene ve Fen Öğretimine Yönelik Tutumları ile Bazı Fen Kavramlarını Anlama Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Denizoğlu, P. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Fen Bilgisi Öğretimi Öz- Yeterlik İnanç Düzeyleri, Öğrenme Stilleri ve Fen Bilgisi Öğretimine Yönelik Tutumlar Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Distefano, S. ve Hess, B. (2005). Using Confirmatory Factor Analysis For Construct Validation: An Empirical Review. Journal of Psychoeducational Assessment. 23, 225-241.
• Erdem, A.R.&Yaprak, M. (2011). Köy ve İlçe Merkezinde Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Halkla Etkileşim ve Mesleki Memnuniyet Boyutunda Karşılaştığı Sorunlar ve Bu Sorunların Performansına Etkisi Konusundaki Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26.
• Erol, Z. (2006). Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Uygulamalarına İlişkin Görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi.
• Feldman,A. (2000). Decision Making in the Practical Domain: A Model of Practical Conceptual Change. Science Education, 84 (5), 606-623.
• Gess-Newsome, J., Southerland, S.A., Johnston,A.,&Woodbury,S. (2003). Educational Reform, Personal Practical Theories, and Dissatisfaction: The Anatomy of Change in College Science Teaching. American Educational Research Journal, 40 (3), 731-737.
• Gregoire, M.(2003). Is it a challenge or a threat? A dual-process model of teachers’ cognition and apprasial processses during conceptual change: Educational Psychology Review, 15, 147-179.
• Günay,Y. (2005).İlköğretim Birinci Kademede Görev Yapan Öğretmenlerin Sınıf Kurallarını Oluşturmada ve Uygulamada Karşılaştıkları Güçlüklerin Belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Hooper, D., Coughlan, J. ve Mullen, M. R.(2008). “Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit.” The Electronic Journal of Business Research Methods. Cilt 6 Sayı 1, 53 – 60.
• Hoyle, Rick H. (2000). “Confirmatory Factor Analysis”. Edited by Tinsley, H.E.A. & Brown S.D. Handbook of Applied Multivariate Statistics and Mathematical Modeling. New York: Academic Press, s. 465 – 497.
• Kaptan, F.&Korkmaz,H. (1999). İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi. 18 Ocak 2011 tarihinde http://kartalram.gov.tr/SINIF_BRANS_OGRT/AKADEMIK_REHBERLIK/M oduller,Modul7.pdf adresinden edinilmiştir.
• Karamustafaoğlu,O. (2006). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Öğretim Materyallerini Kullanma Düzeyleri: Amasya İli Örneği. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 90-101.
• Kılıç, G.B.(2002). Dünyada ve Türkiye’de Fen Öğretimi. V. Fen ve Matematik Kongresi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Korkmaz, H. (2000). Fen Öğretiminde Araç-Gereç Kullanımı ve Laboratuvar Uygulamaları Açısından Öğretmen Yeterlikleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 242-252.
• Lumpe, A., Czerniak, C., Haney, J. & Beltyukova, S. (2012). Beliefs About Teaching Science: The Relationship Between Elementary Teachers’ Participation in Professional Development and Pupil Achievement. International Journal of Science Education, 34(2), 153-166.
• Nacar, F. S. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin İletişim ve Kişilerarası Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Özer,B.&Gelen,İ. (2008). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerine Sahip Olma Düzeyleri Hakkında Öğretmen Adayları ve Öğretmenlerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9).
• Özgan, H., Yiğit, C., Aydın, Z. & Küllük M.C.(2011). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimine İlişkin Algılarının İncelenmesi ve Karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (1), 617 – 635.
• Settlage, J., Southerland, S.A., Smith, L., & Ceglie, R. (2009). Constructing A Doubt- Free Teaching Self: Self-Efficacy, Teacher Identity, and Science Instruction Within Diverse Settings. Journal of Research in Science Teaching, 46 (1), 102- 125.
• Shevlin, M. ve Miles, J. N. V. (1998). Effects of sample size, model specification and factor loadings on the GFI in confirmatory factor analysis. Personality and Individual Differences 25, 85-90.
• Southerland,S.A., Sowell, S., Kahveci, M., Granger, D.E.&Gaede, O. (2006). Working to Measure the Impact of Professional Development Activities: Developing and Instrument to Quantify Pedagogical Discontentment. Paper presented at the annual meeting of the National Association for Research in Science Teaching, San Francisco,CA.
• Southerland, S., Nadelson, L., Sowell, S., Saka, Y., Kahveci, M., Granger, E. (2012). One aspect of teachers' affective states: The science teachers' pedagogical discontentment scale. School Science and Mathematics, 112(8), 483-494.
• Sowell,S., Southerland,S.&Granger,E. (2006). Exploring the Construct of Teacher Pedagogical Discontentment: A Tool to Understand Teachers’ Openness to Reform. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, San Francisco, CA.
• Tanel, R., Şengören, S.K.&Kavcar,N. (2009). Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Yeterlik Ölçütleri ve Göstergelerine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Yönünden İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 25.
• Varış, F. (1994). Eğitim Bilimlerine Giriş. Konya: Atlas Kitabevi.
• Wheatley,K.F. (2002). The Potential Benefits of Teacher Efficacy Doubts for Educational Reform. Teaching and Teacher Education, 18 (1), 5-22.
• Yıldız,E.,Aydoğdu,B.,Akpınar,E.&Ergin,Ö.(2006). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Fen Deneylerine Yönelik Tutumları. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 24(2).