BibTex RIS Kaynak Göster

Multiple Intelligence Profiles of Senior High School Students within the Framework of Their Self Perceptions

Yıl 2011, Cilt: 12 Sayı: 3, 117 - 135, 01.06.2011

Öz

The aim of this research is to determine the multiple intelligence profiles of senior high school students within the framework of their self perceptions This research was conducted with the descriptive qualitative model The study group of this research consists of 490 senior high school students Research data were collected through the Multiple Intelligence Perception Scale developed by Yeşil and Korkmaz As a result while social intelligence levels are high in general in all high schools musical rhythmic intelligence and visual spatial intelligence levels are low in general When the high schools that give vocational and academic education are examined after being grouped; the logical mathematical visual spatial intrapersonal and naturalistic intelligence levels of Anatolian science high school students; the verbal linguistic and social intelligence levels of classical high school students; and the musical rhythmic and physical kinesthetic intelligence levels of vocational high school students are higher than those of students enrolled in the other types of high schools

Kaynakça

  • Açıkgöz, M. (2003). Çoklu Zeka Kuramına Uygun Hazırlanan Alıştırma Yazılımının İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersindeki Akademik Başarısına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Allen, D. (1997). The Effectiveness of multiple Intelligence Approach In A Gifted Social Studies Clasroom. Georgia College & State University.
  • Armstrong, T. (1994). Educational Leadership. November. Alexandria: ASCD publishing.
  • Balcı, A. (2000). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. TDFO Yayıncılık Ltd: Ankara.
  • Başaran,I.(2004). Etkili Öğrenme ve Çoklu Zeka Kuramı: Bir İnceleme. Ege Eğitim Dergisi, (5) 1, ss.5–12
  • Bilgili, A., E. (2001). Bir Orta Öğretim Formatı Olarak Sosyal Lise. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 14, Sayfa : 53-62
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. PegemA Yayıncılık: Ankara.
  • Campbell, B. (1989). Multiple Intelligence in the Classroom, 10.10.2009’da http://www. newhorizons.org /strategies/mi/campbell/3.htm adresinden indirilmiştir.
  • Canoğlu, İ. (2004). Eğitim Teknolojilerinden Yararlanarak Çoklu Zekanın Öğretimde Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, Volume 3 Issue 4: 102-109
  • Çevik, K. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Yönlendirme Etkinliklerinde Öğrenciyi Çok Yönlü Tanıma Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi Dergisi, Cilt 6, Sayı 1: 73-81
  • Demirel, Ö. (2000). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. PegemA Yayıncılık: Ankara.
  • Ebezener, J.,Sharon, H.(1991). Becoming A Secondary Science Teacher. Merril Prentice Hall Imprint. New Jersey:
  • Gardner, H. (1993a). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. Basic Boks: New York.
  • Gardner, H. (1993b). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences 10 th Anniversary Edition. Basic Boks: New York.
  • Gardner, H. (1997). Multiple Intelligences as a Partner in School Improvement. Educational Leadership, 55(1): 20–21
  • Gardner, H. (1999). Intelligences Reframed: Multiple Intelligences for the 21. Century. Basic Boks: New York.
  • Gömleksiz, M., N., Kan, A., Ü. ( 2007). Yeni İlköğretim Programlarının Dayandığı Temel İlke ve Yaklaşımlar. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi Dergisi, 3: 60-66.
  • Gündeşli, F. (2006). Çoklu Zeka Kuramı ve İlköğretim Kurumlarının Yönetim Yapısına Potansiyel Etkileri. Yayınlanmamın Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Gürçay, D., Eryılmaz A. (2002). Lise 1. Sınıf Öğrencilerinin Çoklu Zeka Alanlarının Tespiti Ve Fizik Eğitimi Üzerine Etkileri. V. Ulusal Fen Bilimleri Ve Matematik Eğitimi Kongresi. 16-17 Eylül, OTDÜ: Ankara
  • Hoffmann, K. (1996). The Dilemma of Didactic Paradigms and The Practitioner’s Challenges in İntegrative Planning. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12: 95-99
  • Hürşen, Ç., Özçınar, Z. (2008). Çoklu Zeka Kuramı Çalışmalarının İçerik Analizi Bakımından Değerlendirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, Volume 1, Issue 5
  • İlhan, A., Mirzeoğlu, D.E., Aktaş, İ., Demir, V. (2005). Çoklu Zeka Uygulamaları Doğrultusunda İşlenen Jimnastik ve Voleybol Ünitelerinin Öğrencilerinin Bilişsel ve Devinişsel Yönden Gelişimlerine Olan Etkisi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, III (1) 5-10
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Nobel Yayınevi: Ankara.
  • Kepçeoğlu, M. (1992). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Ankara: GÜ Gazi Eğitim Fakültesi.
  • Korkmaz, Ö. ve Yeşil, R. (2010). The Effect of Groups Created on the Basis of Different Variables upon Success and Attitudes toward the Use of Technology, and Student Opinions. Procedia Social and Behavioral Sciences. 2, 3500–3505. 05.05.2010’da www.sciencedirect.com adresinden indirilmiştir.
  • Kökdemir, D. (2003). Belirsizlik Durumlarında Karar Verme ve Problem Çözme. Yayınlanmamış Doktora Tezi: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Psikoloji Anabilim Dalı.
  • Kuzgun, Y. (1986). Meslek Seçiminde Kararsızlık. Ankara Ün. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 19, sayı 1: 217-223
  • Kuzgun, Y. (1996). Akademik Benlik Kavramı Ölçeği. MEB Talim ve Terbiye Kurul: İstanbul
  • MEB. (2012a). Okullarımızın 2011 YGS Karneleri. 12.09.2012’de http://www.arge40.com/ girisarge.asp?sayfa=diger&tur=2 adresinden indirilmiştir.
  • MEB (2012b). 2011 SBS 8 değerlendirmesi. 12.09.2012’de http://www.arge40.com/ girisarge.asp?sayfa=diger&tur=2 adresinden indirilmiştir.
  • Özgüven, İ.E. (1998). Bireyi Tanıma Teknikleri. Psikolojik Danışma, Rehberlik ve Eğitim Merkezi (PDREM): Ankara.
  • Saban, A. (2002). Çoklu Zeka Teorisi ve Eğitim. Nobel Yay. Geliştirilmiş II. Baskı: Ankara.
  • Semerci, Ç. (2009). Ölçme ve Değerlendirme. Edit: E. Karip. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: PegemA Yayınevi.
  • Turan, M., Akpınar, B. (2008). İlköğretim Türkçe Dersi İlk Okuma-Yazma Öğretiminde Kullanılan Ses Temelli Cümle ve Bitişik-Eğik Yazı Yöntemlerinin Değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 1 Sayfa: 121-138.
  • Uysal, E., Eryılmaz, A. (2006). Yedinci ve Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Kendini Değerlendirmesiyle Bulunan Çoklu Zeka Boyutları Üzerine Bir Çalışma. Hacettepe Ün. Eğitim Fak. Dergisi, 30: 230-239.
  • Yavuz, E. K. (2001). Eğitim-Öğretimde Çoklu Zeka Teorisi ve Uygulamaları. Özel Ceceli Okulları Yayınları. Ankara.
  • Yeşil, R. ve Korkmaz, Ö. (2010). Reliability And Validity Analysis Of The Multiple Intelligence Perception Scale. Education, 131(1), 8-32.
  • Yeşil, R. (2004). Demokrasi Eğitiminde Tartışmanın Yeri ve Önündeki Engeller. Uluslararası Demokrasi Eğitimi Sempozyumu, 295-302, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 20-21 Mayıs 2004.

Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri

Yıl 2011, Cilt: 12 Sayı: 3, 117 - 135, 01.06.2011

Öz

Bu araştırmanın amacı üniversite sınavlarına giriş aşamasına gelen öğrencilerin öz algıları çerçevesinde
çoklu zeka profillerini belirlemektir. Bu araştırma, betimsel nitelikte olup tarama modelinde yürütülmüş bir
çalışmadır. Bu araştırmanın çalışma grubunu 490 on ikinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri
Yeşil ve Korkmaz (2010) tarafından geliştirilen Çoklu Zeka Öz Algı Ölçeği kullanılarak kaynak gruplardan
toplanmış ve şu sonuçlar elde edilmiştir: Öğrencilerin sosyal zeka algıları, tüm liselerde genel olarak yüksek;
müziksel-ritmik zeka ile görsel uzamsal zeka algıları ise genel olarak daha düşüktür. Mesleki ve akademik
eğitim veren liseler gruplanarak incelendiğinde; genel olarak anadolu-fen liselerinde öğrenim gören
öğrencilerin mantıksal-matematiksel, görsel-uzamsal, içsel ve doğacı zeka özalgıları; genel lise
öğrencilerinde sözel-dilsel ve sosyal zeka; meslek lisesi öğrencilerinde ise müziksel-ritmik ve bedensel-kinestetik
zeka düzeyleri diğerlerine göre daha yüksektir

Kaynakça

  • Açıkgöz, M. (2003). Çoklu Zeka Kuramına Uygun Hazırlanan Alıştırma Yazılımının İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersindeki Akademik Başarısına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Allen, D. (1997). The Effectiveness of multiple Intelligence Approach In A Gifted Social Studies Clasroom. Georgia College & State University.
  • Armstrong, T. (1994). Educational Leadership. November. Alexandria: ASCD publishing.
  • Balcı, A. (2000). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. TDFO Yayıncılık Ltd: Ankara.
  • Başaran,I.(2004). Etkili Öğrenme ve Çoklu Zeka Kuramı: Bir İnceleme. Ege Eğitim Dergisi, (5) 1, ss.5–12
  • Bilgili, A., E. (2001). Bir Orta Öğretim Formatı Olarak Sosyal Lise. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 14, Sayfa : 53-62
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. PegemA Yayıncılık: Ankara.
  • Campbell, B. (1989). Multiple Intelligence in the Classroom, 10.10.2009’da http://www. newhorizons.org /strategies/mi/campbell/3.htm adresinden indirilmiştir.
  • Canoğlu, İ. (2004). Eğitim Teknolojilerinden Yararlanarak Çoklu Zekanın Öğretimde Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, Volume 3 Issue 4: 102-109
  • Çevik, K. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Yönlendirme Etkinliklerinde Öğrenciyi Çok Yönlü Tanıma Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi Dergisi, Cilt 6, Sayı 1: 73-81
  • Demirel, Ö. (2000). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. PegemA Yayıncılık: Ankara.
  • Ebezener, J.,Sharon, H.(1991). Becoming A Secondary Science Teacher. Merril Prentice Hall Imprint. New Jersey:
  • Gardner, H. (1993a). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. Basic Boks: New York.
  • Gardner, H. (1993b). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences 10 th Anniversary Edition. Basic Boks: New York.
  • Gardner, H. (1997). Multiple Intelligences as a Partner in School Improvement. Educational Leadership, 55(1): 20–21
  • Gardner, H. (1999). Intelligences Reframed: Multiple Intelligences for the 21. Century. Basic Boks: New York.
  • Gömleksiz, M., N., Kan, A., Ü. ( 2007). Yeni İlköğretim Programlarının Dayandığı Temel İlke ve Yaklaşımlar. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi Dergisi, 3: 60-66.
  • Gündeşli, F. (2006). Çoklu Zeka Kuramı ve İlköğretim Kurumlarının Yönetim Yapısına Potansiyel Etkileri. Yayınlanmamın Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Gürçay, D., Eryılmaz A. (2002). Lise 1. Sınıf Öğrencilerinin Çoklu Zeka Alanlarının Tespiti Ve Fizik Eğitimi Üzerine Etkileri. V. Ulusal Fen Bilimleri Ve Matematik Eğitimi Kongresi. 16-17 Eylül, OTDÜ: Ankara
  • Hoffmann, K. (1996). The Dilemma of Didactic Paradigms and The Practitioner’s Challenges in İntegrative Planning. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12: 95-99
  • Hürşen, Ç., Özçınar, Z. (2008). Çoklu Zeka Kuramı Çalışmalarının İçerik Analizi Bakımından Değerlendirilmesi. Cypriot Journal of Educational Sciences, Volume 1, Issue 5
  • İlhan, A., Mirzeoğlu, D.E., Aktaş, İ., Demir, V. (2005). Çoklu Zeka Uygulamaları Doğrultusunda İşlenen Jimnastik ve Voleybol Ünitelerinin Öğrencilerinin Bilişsel ve Devinişsel Yönden Gelişimlerine Olan Etkisi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, III (1) 5-10
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Nobel Yayınevi: Ankara.
  • Kepçeoğlu, M. (1992). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Ankara: GÜ Gazi Eğitim Fakültesi.
  • Korkmaz, Ö. ve Yeşil, R. (2010). The Effect of Groups Created on the Basis of Different Variables upon Success and Attitudes toward the Use of Technology, and Student Opinions. Procedia Social and Behavioral Sciences. 2, 3500–3505. 05.05.2010’da www.sciencedirect.com adresinden indirilmiştir.
  • Kökdemir, D. (2003). Belirsizlik Durumlarında Karar Verme ve Problem Çözme. Yayınlanmamış Doktora Tezi: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Psikoloji Anabilim Dalı.
  • Kuzgun, Y. (1986). Meslek Seçiminde Kararsızlık. Ankara Ün. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt 19, sayı 1: 217-223
  • Kuzgun, Y. (1996). Akademik Benlik Kavramı Ölçeği. MEB Talim ve Terbiye Kurul: İstanbul
  • MEB. (2012a). Okullarımızın 2011 YGS Karneleri. 12.09.2012’de http://www.arge40.com/ girisarge.asp?sayfa=diger&tur=2 adresinden indirilmiştir.
  • MEB (2012b). 2011 SBS 8 değerlendirmesi. 12.09.2012’de http://www.arge40.com/ girisarge.asp?sayfa=diger&tur=2 adresinden indirilmiştir.
  • Özgüven, İ.E. (1998). Bireyi Tanıma Teknikleri. Psikolojik Danışma, Rehberlik ve Eğitim Merkezi (PDREM): Ankara.
  • Saban, A. (2002). Çoklu Zeka Teorisi ve Eğitim. Nobel Yay. Geliştirilmiş II. Baskı: Ankara.
  • Semerci, Ç. (2009). Ölçme ve Değerlendirme. Edit: E. Karip. Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: PegemA Yayınevi.
  • Turan, M., Akpınar, B. (2008). İlköğretim Türkçe Dersi İlk Okuma-Yazma Öğretiminde Kullanılan Ses Temelli Cümle ve Bitişik-Eğik Yazı Yöntemlerinin Değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 1 Sayfa: 121-138.
  • Uysal, E., Eryılmaz, A. (2006). Yedinci ve Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Kendini Değerlendirmesiyle Bulunan Çoklu Zeka Boyutları Üzerine Bir Çalışma. Hacettepe Ün. Eğitim Fak. Dergisi, 30: 230-239.
  • Yavuz, E. K. (2001). Eğitim-Öğretimde Çoklu Zeka Teorisi ve Uygulamaları. Özel Ceceli Okulları Yayınları. Ankara.
  • Yeşil, R. ve Korkmaz, Ö. (2010). Reliability And Validity Analysis Of The Multiple Intelligence Perception Scale. Education, 131(1), 8-32.
  • Yeşil, R. (2004). Demokrasi Eğitiminde Tartışmanın Yeri ve Önündeki Engeller. Uluslararası Demokrasi Eğitimi Sempozyumu, 295-302, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 20-21 Mayıs 2004.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rüştü Yeşil Bu kişi benim

Özgen Korkmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 12 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yeşil, R., & Korkmaz, Ö. (2011). Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 117-135.
AMA Yeşil R, Korkmaz Ö. Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri. INUEFD. Haziran 2011;12(3):117-135.
Chicago Yeşil, Rüştü, ve Özgen Korkmaz. “Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12, sy. 3 (Haziran 2011): 117-35.
EndNote Yeşil R, Korkmaz Ö (01 Haziran 2011) Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12 3 117–135.
IEEE R. Yeşil ve Ö. Korkmaz, “Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri”, INUEFD, c. 12, sy. 3, ss. 117–135, 2011.
ISNAD Yeşil, Rüştü - Korkmaz, Özgen. “Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12/3 (Haziran 2011), 117-135.
JAMA Yeşil R, Korkmaz Ö. Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri. INUEFD. 2011;12:117–135.
MLA Yeşil, Rüştü ve Özgen Korkmaz. “Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 12, sy. 3, 2011, ss. 117-35.
Vancouver Yeşil R, Korkmaz Ö. Orta Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Öz Algıları Çerçevesinde Çoklu Zeka Profilleri. INUEFD. 2011;12(3):117-35.

2002 INUEFD  Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.