An Analysis of Humor Styles of School Administrators

Yıl 2011, Cilt: 12 Sayı: 1, 27 - 44, 01.02.2011

Kürşad Yılmaz

Öz

The purpose of this study is to determine humor styles of school administrators This is a descriptive survey The data were gathered by using Humor Style Questionnaire The sample of the research consists of 148 school administrators Humor Style Questionnaire composed of four sub dimensions self enhancing affiliative aggressive and self defeating humor Data were analyzed by utilizing descriptive statistics t tests and variance analyses According to the results it was determined that school administrators had an affiliative humor style Affiliative humor style of school administrators significantly varies according to seniority hobbies and reading comics; self enhancing humor style according to age and hobbies; and aggressive humor style according to the number of teachers at school School administrators have an affiliative humor styles can make a positive contribution to the relationship between school administrators and teachers

Anahtar Kelimeler

Humor Styles, School Administrators, Educational Administration

Okul Yöneticilerinin Mizah Tarzlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin sahip oldukları mizah tarzlarını belirlemektir. Araştırma tarama
modelindedir. Araştırmanın örneklemi Kütahya’daki okullarda görev yapan 148 okul yöneticisinden
oluşmaktadır. Araştırmanın verileri Mizah Tarzları Ölçeği ile toplanmıştır. Ölçeğin, katılımcı, kendini
geliştirici, saldırgan ve kendini yıkıcı mizah olmak üzere dört alt ölçeği vardır. Araştırmada betimsel
istatistikler, t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, okul
yöneticilerinin mizah tarzı katılımcı mizah tarzına daha yakındır. Okul yöneticilerinin katılımcı mizah tarzı
kıdeme, hobilere ve mizah dergisi okuma durumuna; kendini geliştirici mizah tarzı yaşa ve hobilere;
saldırgan mizah tarzı okuldaki öğretmen sayısına göre anlamlı farklılık göstermektedir. Okul yöneticilerinin
katılımcı mizah tarzına sahip olması, yöneticiler ile öğretmenler arasındaki ilişkiye olumlu katkı yapabilir.

Anahtar Kelimeler

Mizah Tarzları, Okul Yöneticileri, Eğitim Yönetimi

Kaynakça

• Aslan, H. (2006). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ve Cinsiyetlerine Göre Mizah Tarzlarının İncelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Balcioglu, S. ve Öngören, F. (1973). 50 yılın Türk mizah ve karikatürü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Berk, R. A. (2000. Does humor in course tests reduce anxiety and improve performance? College Teaching, 48 (4), 151–158.
• Berwald, J. P. (1992). Teaching French language and culture by means of humor. French Review, 66 (2), 189–200.
• Bryant, J. & Zillmann, D. (1988). Using humor to promote learning in the classroom. Journal of Children in Contemporary Society, 20 (1-2), 49-78.
• Burford, C. (1987). Humor of principals and its impact on teachers. Journal of Educational Administration, 25 (1), 29–54.
• Clabby, J. F. (1979). Humor as a preferred activity of the creative and humor as a facilitator of learning. Psychology: A Quarterly Journal of Human Behavior, 16 (1), 5–12.
• Clouse, R. W. & Spurgeon, K. (1995). Corporate analysis of humor. Psychology: A Journal of Human Behavior, 32 (3–4), 1–24.
• Colwell, C. G. (1981). Humor as a motivational and remedial technique. Journal of Reading, 24 (6), 484–486.
• Consalvo, C. M. (1989). Humor in management: no laughing matter. Humor: International Journal of Humor Research, 2 (3), 285–297.
• du Pre, A. (1998). Humor and the healing arts: a multimethod analysis of humor use in health care. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Durmuş, Y. (2000). The relationship between sense of humor and coping strategies. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eroğlu, M. İ. (2003). Utangaçlık Düzeyleri Farklı Lise Öğrencilerinin Durumluk Mizah Tepki Düzeylerinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fidanoğlu, O. (2006). Evlilik Uyumu, Mizah Tarzı ve Kaygı Düzeyi Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gorham, J. & Christophel, D. M. (1990). Relationship of teachers' use of humor in the classroom to immediacy and student learning. Communication Education, 39 (1), 46– 62.
• Gunning, B. L. (2001). The role that humor plays in shaping organizational culture. (Unpublished PhD thesis) USA: University of Toledo.
• Hurren, B. L. (2006). The effects of principals’ humor on teachers’ job satisfaction. Educational Studies, 32 (4), 373–385.
• İlhan, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese university students. European Journal of Personality, 18, 209–219.
• Kehr, N., Molstad, S. & Donahue, R. (1999). Using humor in the college classroom to enhance teaching effectiveness in dread course. College Student Journal, 33 (3), 400–406.
• Kelly, W. E. (2002). An investigation of worry and sense of humor. Journal of Psychology, 136, 657-666.
• Kuiper, N. A. & Martin, R. A. (1998). Is sense of humor a positive personality characteristic? In R. Willibald (Ed.). The sense of humor: explorations of personality characteristic. ss. 159–178. Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
• Kuiper, N. A., Grimshaw, M., Leite, C. & Kirsh, G. (2004). Humor is not always the best medicine: Specific components of sense of humor and psychological well-being. Humor: International Journal of Humor Research, 17 (1/2), 135–168.
• Küçükbayındır, Z. (2003). Mizah Eğitiminin İş Tatmini ve Örgüt İklimine Etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Lefcourt, H. M., Davidson, K. & Kueneman, K. (1990). Humor and immune-system functioning. Humor: International Journal of Humor Research, 3 (3), 305–321.
• Linstead, S. (1985). Jokers wild: The importance of humour in the maintenance of organizational culture. Sociological Review, 33, 741–767.
• Martin, R. A. (1998). Approaches to the sense of humor: a historical review. In R. Willibald (Ed.), The sense of humor: explorations of personality characteristic. ss. 15–64. Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
• Martin, R. A. (2001). Humor, laughter, and physical health: Methodological issues and research findings. Psychological Bulletin, 127, 504-519.
• Martin, R. A. & Lefcourt, H. M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45, 1313–1324.
• Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Grey, J. & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, 37 (1), 48–75.
• Morreall, J. (1991). Humor and work. Humor: International Journal of Humor Research, 4 (3-4), 359–373.
• Özdemir, A. (2002). Okul yöneticiliğinde mizahi yaklaşım. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (3), 49–61.
• Pawlas, G. E. (1997). Vision and school culture. NASSP Bulletin, 81 (587), 118–128.
• Peterson, D. K. & Deal, T. E. (1998). How leaders influence the culture of schools. Educational Leadership, 56 (1), 27–30.
• Pollak, J. P. & Freda, P. D. (1997). Humor, learning, and socialization in middle level classrooms. The Clearing House, 70 (4), 176–178.
• Porcu, L. (2005). Fishy business: humor in a Sardinian fish market. Humor: International Journal of Humor Research, 18 (1), 69–102.
• Raskin, V. (1998). The sense of humor and the truth. In R. Willibald (Ed.), The sense of humor: explorations of personality characteristic. ss. 95–108. Berlin/New York: Mouton de Gruyter.
• Saltuk, S. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sarı, T. & Aslan, H. (2005). Mizah tarzları ve başaçıkma stratejileri arasındaki ilişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları. ss. 105–106. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Schein, E. H. (1992). Organizational culture and leadership. San Francisco: Jossey-Bass, Inc.
• Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 23, 200–208.
• Tümkaya, S. (2007). Burnout and humor relationship among university lecturers. Humor: International Journal of Humor Research, 20 (1), 73–92.
• Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını.
• Vernon, P. A., Martin, R. A., Schermer, J. A. & Mackie, A. (2008). A behavioral genetic investigation of humor styles and their correlations with the Big-5 personality dimensions. Personality and Individual Differences, 44, 1116–1125.
• Vural, A. (2004). Mizah ve Gülmenin İnsan Yaşamındaki Yeri ve Önemi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Williams, R. A. & Clouse, R. W. (1991). Humor as a management technique: its impact on school culture and climate. http://eric.ed.gov/ERICDocs/data/ericdocs2sql/content_storage_01/0000019b/80/23/ 38/a4.pdf. 20.02.2010’da alındı.
• Yerlikaya, E. E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeğinin Uyarlama Çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yerlikaya, E. E. & İnanç, B. (2003). Mizah tarzları ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. VII. Ulusal Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Kongresi. 09–11 Temmuz 2003. İnönü Üniversitesi. Malatya.
• Yip, J. A. & Martin, R. A. (2006). Sense of humor, emotional intelligence, and social competence. Journal of Research in Personality, 40, 1202–1208.
• Ziegler, V., Boardman, G. & Thomas, M. D. (1985). Humor, leadership, and school climate. The Clearing House, 58, 346–348.