Purpose: The aim of this research to determine the the reasons for the behavior of
whistleblowing according to the educational stuff. Also within the scope of the
study, the reasons for not whistleblowing were also determined.
Design & Methodology: The research was designed with a phenomenology
approach of qualitative research. The
Phenomenological approach examines phenomena known in any subject but not in
detail. Twenty teachers, 12 administrators and 7 inspectors, who work in public
and private elementary schools in Ankara, were interviewed. Data analysis were done through content
analysis.
Findings: The results of the research indicate that some of the main reasons of
whistleblowing are expectations, the necessity of work and the desire of
conscientious relaxation, ensuring the rights, prevention of crime and
whistleblowing seen as a citizenship duty. The causes of whistleblowing in the
individual-psychological dimension, conscientious relaxation, anticipation and
protective motivation; As well as expectations of social support,
respectability, and personal communication enhancement. It is significant that
whistleblowing is a necessity for the organizational reasons, that the
organizational order is ensured and that the career in the organization is
negatively affected. On the other hand the faith of interpersonal
communication, various anxiety states and protection motives are on among the
main reasons of ‘not whistleblowing’.
Conclusion & Suggestions: As a
result of the study, it has been found that there is a wide range of ethical
violations that cause training employees to whistleblowing. In this context, it
is possible for the employees to participate in ethical education in order to
reduce ethics violations and legal incompatibilities in schools and to increase
the frequency of whistleblowing behavior. The creation of a transparent
management philosophy, including in-house standards, norms, values, and a fair
reward system, should be legitimized on organizations.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, eğitim çalışanlarının okullarda bilgi uçurma
nedenlerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma ile ayrıca, bilgi
uçurmama nedenleri de araştırılacaktır.
Yöntem: Bu araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim yaklaşımı esas
alınmıştır. Olgubilim, herhangi bir konu hakkında bilinen ancak detaylı bir
biçimde belirlenemeyen olguları incelemektedir. Araştırma sürecinde üzerine
odaklanılan olgu, eğitim çalışanlarının bilgi uçurma davranışının nedenleri
hakkındaki düşünceleridir. Ankara ili metropol ilçelerinde kamu ve özel
ilköğretim okullarında görev yapan 20 öğretmen, 12 okul yöneticisi ve il milli
eğitim müdürlüğünde görev yapan 7 maarif müfettişi –toplamda 39 katılımcı-
oluşturmaktadır.
Bulgular: Eğitim örgütlerinde bilgi uçuranların çoğunlukla, hakkın yerini bulması,
suçun önlenmesi ve bilgi uçurmayı bir vatandaşlık görevi olarak görmesi
nedenleriyle bilgi uçurdukları bulgulanmıştır. Bireysel-Psikolojik boyutta
bilgi uçurma nedenlerini, vicdani rahatlama, beklenti ve koruma güdüleri; bunun
yanında sosyal destek, saygınlık ve kişisel iletişimi artırma beklentileri de
saptanmıştır. Bilgi uçurmanın örgütsel nedenleri olarak işin gereği olması,
örgüt içi düzenin sağlanması ve örgüt içindeki kariyerin olumsuz etkilenmesini
göstermeleri anlamlı görülmektedir. Öte yandan eğitim örgütlerinde bilgi
uçurulmamasının başlıca nedenleri; bildirsem de işe yaramaz düşüncesi, iş
arkadaşını koruma güdüsü, işini kaybetme korkusu olarak sıralanmaktadır.
Sonuçlar ve Öneriler: Çalışma sonucunda eğitim çalışanlarının bilgi
uçurmasına neden olan çok çeşitli etik ihlallerin olduğu görülmüştür. Bu
bağlamda okulda etik ihlali ve hukuki aykırılıkların en aza indirilmesi ve
bilgi uçurma davranışının yaşanma sıklığının artırılması için çalışanların etik
eğitimlere katılımı sağlanabilir. Örgüt içi standartlar, kurallar, değerler,
normlar ve adaletli ödül sistemini içeren saydam bir yönetim felsefesinin
örgütlerde oluşturulması ile bilgi uçurma davranışı meşru bir zemine
oturtulmalıdır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2017 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2017 |
Kabul Tarihi | 10 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 7 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.