Turkey and Iran Economic Relations From the Perspective of Interdependence Theory: 2002-2014

Yıl 2017, , 93 - 114, 30.12.2017

Abdüssamet Pulat

https://doi.org/10.33201/iranian.381131

Cited By: 6

Öz

Adversities and crises in the 1990s
between Turkey and Iran has left to soften its place at the beginning of the
2000s. In 2002, during the AK Party came to power in Turkey, relations between
the two countries rather deepened. Developing one of the most important aspects
of this relationship has been the level at which the economic relations between
Turkey and Iran. Turkey’s target is to create economic interdependence in
economic relations with Iran, along with other neighbors that the new
administration’s foreign policy has seen the best level in history. This study
discusses economic relations with Joseph S. Nye and Robert O. Keohane in terms
of the interdependence between theory put forward towards 1980, which is one of
the best examples of the conversion in foreign policy, Turkey and Iran.
Turkey’s goal of establishing trade of the two countries for mutual economic
dependence concluded that Iran has still failed because of the lack of trust in
the regional competition to be brought in small amounts. It has also been
determined that international sanctions against Iran are an important factor
preventing the two countries from going to business associations in energy
politics.

Anahtar Kelimeler

Turkey, Iran, Economic Relations, Interdependence

Karşılıklı Bağımlılık Teorisi Açısından Türkiye-İran Ekonomik İlişkileri: 2002-2014

Öz

Türkiye ve İran arasında 1990’lı
yıllarda yaşanan olumsuzluklar ve krizler 2000’li yılların başında yerini
yumuşamaya bırakmıştır.  2002 yılında Türkiye’de iktidara gelen AK Parti
döneminde ise iki ülke arasındaki ilişkiler oldukça derinleşmiştir. Gelişen bu
ilişkilerin en önemli taraflarından biri ise Türkiye ve İran arasındaki ekonomik
ilişkilerin geldiği seviye olmuştur. Türkiye’nin yeni dış politika
uygulamalarından olan karşılıklı ekonomik bağımlılık oluşturma hedefi sayesinde
diğer komşuları ile birlikte İran ile de ekonomik ilişkileri tarihinin en iyi
seviyesini görmüştür. Bu çalışmada dış politikadaki dönüşümün en iyi
örneklerinden biri olan Türkiye ve İran arasındaki ekonomik ilişkileri Joseph
S. Nye ve Robert O. Keohane’nin 1980’lere doğru ortaya koydukları karşılıklı
bağımlılık kuramı açısından ele almaktadır. Türkiye’nin İran’a yönelik
karşılıklı ekonomik bağımlılık kurma hedefinin iki ülke ticaretinin hala düşük
miktarlarda olması ve bölgesel rekabetin getirdiği güven sorunu nedeniyle
başarısız olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca İran’a yönelik uluslararası
yaptırımların iki ülkenin enerji politikalarında iş birliğine gitmelerini
engelleyen önemli bir faktör olduğu tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Türkiye, İran, Ekonomik İlişkiler, Karşılıklı Bağımlılık

Kaynakça

• Kitap ve Makaleler
• Aydın Mustafa, Damla Aras, “Ortadoğu’da Ekonomik İlişkilerin Siyasi Çerçevesi; Türkiye’nin İran, Irak ve Suriye ile Bağlantıları”, Uluslararası İlişkiler Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, 2004. Burchill, Scott; Linklater, Andrew ve diğerleri, Uluslararası İlişkiler Teorileri, Çev. Ali Aslan, M. Ali Ağcan, Küre Yay. 2.Baskı, İstanbul 2013. Davutoğlu, Ahmet, Stratejik Derinlik, Küre Yayınları, 35. Baskı, İstanbul 2009. İnat, Kemal, “Türkiye’nin Son Dönemdeki İran Politikası: Barış ve Kalkınma için Karşılıklı Bağımlılık”, Ortadoğu Analiz, 2009, cilt 1, sayı 10, ss. 7-16. Kirişçi, Kemal, “The Transformation of the Turkish Foreign Policy: The Rise of the Trading State”, New Perspectives on Turkey, no.40, 2009, ss. 29-57. Kutlay, Mustafa, “Yeni Türk Dış Politikasının Ekonomi Politiği: Eleştirel Bir Yaklaşım”, Uluslararası İlişkiler Dergisi, cilt 9, say 35, Güz 2012, ss. 101-127. Kutlay, Mustafa, Osman Bahadır Dinçer, “Türkiye’nin Ortadoğu’daki Bölgesel Güç Potansiyeline İlişkin Ampirik Bir İnceleme”, Akademik Ortadoğu, Vol. 6, No. 2, 2012, ss. 61-97. MÜSİAD, Araştırma Raporları, Yükselen Değer Türkiye, İstanbul 2010. Nye, Joseph S., Robert O. Keohane, “Transnational Relations and World Politics: An Introduction, International Organization”, vol. 25, no. 3, s. 332, pp. 329-349. Renda, Kadri Kaan, “Turkey’s Neighborhood Policy: An Emerging Complex Interdependence?”, Insight Turkey, vol.13, no.1, 2014, ss. 89-108. Robert O. Keohane, Joseph S. Nye, Power and Interdependence, 2. Baskı, Tbs, 1989. Sarıaslan, Fatma, “2000’li Yıllarda Türkiye-İran Ekonomik İlişkileri, Akademik Ortadoğu Dergisi”, Sayı 14, İstanbul, ss. 65-91. Sinkaya, Bayram, “Rationalization of Turkey-Iran Relations: Prospects and Limits”, Insight Turkey, vol. 14, no. 2, 2012, pp. 137-156.
• İnternet Kaynakları Destatis Statistics Bundesamt, www.destatis.de/EN/FactsFigures/NationalEconomyEnvironment/ForeignTrade/ForeignTrade.html, Erişim Tarihi: 05.05.2015. http://www.alphainternationaltrade.com/en/choose-your-markets/country-profiles/france/trade-profile, Erişim Tarihi: 05.05.2015. http://www.bugun.com.tr/ekonomi/turklerin-yurtdisi-yatirimi-artti-haberi/1239836, 15.05.2015. http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/20406472.asp, 15.05.2015. World Bank Overview, İran, http://www.worldbank.org/en/country/iran/overview, Erişim Tarihi: 01.01.2015. http://www.dunya.com/ambargo-turkiye-iran-ticaretini-vurdu-148954h.htm, Erişim Tarihi: 25.06.2014. http://www.nytimes.com/2013/01/26/opinion/work-with-china-dont-contain-it.html?_r=0, Erişim tarihi: 15.10.2014. http://www.usak.org.tr/dosyalar/rapor/5GMcs3mKfFPCbD08MCXSSs6sfdvvA7.pdf, Erişim Tarihi: 18.04.2014.