Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Siyasal İletişimde Sosyal Medyanın Yeri: 2014 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 9, 52 - 74, 01.05.2016

Öz

Siyasal iletişim, siyasal kurumların sadece seçim dönemi ihtiyaç duydukları iletişim
etkinliklerinden değildir, süreklilik isteyen bir olgudur. Nasıl ki pazarda yer alan işletmelerin
ürünlerini satmak için rakiplerinden farklılaşması gerekiyorsa siyasal rekabette de partiler,
seçmenleri etkilemek için kendilerini üstün kılacak farklılığı ortaya koymak durumundadırlar. Bu
nedenle, bir adayın seçmenleriyle etkileşim halinde olması, kendini tanıtması, rakipleriyle kendisi
arasında fark yaratması ve özellikle de seçimi kazanmak için gerekli olan aday imajını
oluşturabilmesi için siyasal iletişim tekniklerine başvurması gerekir.
Günümüzde internet ağı küreselleşme yaklaşımıyla tüm oluşumları birbirine bağlayarak dünyayı
global köy haline getirmiştir. Yeni medya, geleneksel medya araçlarına oranla çok daha kısa
sürede geniş kitlelere ulaşma imkânı sağlamaktadır. Bu imkân sayesinde internet, başta siyaset
alanı dahil olmak üzere eğlence, haberleşme ve ticaret yöntemleri gibi birçok alanda insanların
alışkanlıklarını önemli ölçüde değiştirmiştir. Web 2.0 kavramı ile beraber internet, siyasal partiler
tarafından özellikle de seçim kampanyaları döneminde siyasal iletişim aracı olarak yoğun şekilde
kullanılmaktadır. Sosyal medya siyasi partilerin seçmen kitlesi ile buluşmasına aracılık eden
önemli bir mecradır. Bu çalışmada, sosyal medyanın sağladığı olanakların siyasal iletişim
yönünden ne doğrultuda kullanıldığının incelenmesi amaçlanmaktadır.
Web 2.0 diye tanımlanan yeni iletişim araçlarının en yaygın uygulamaları olarak sosyal medyanın
siyasal iletişim sürecinde kullanılmasını konu edinen bu tez çalışmasında; siyasal iletişim kavramı
sosyal medyanın getirdiği yenilikler bağlamında incelenmiş, ülkemiz 2014 yılı Cumhurbaşkanlığı
seçiminde aday gösterilen siyasi kimlikler tarafından sosyal medyanın ne şekilde kullanıldığı tespit
edilmeye çalışılmıştır.
  

Kaynakça

  • Arsan, E. ve Can, M. (2009). ‘’Siyasal İletişimin Cenk Alanı, Seçimler: AKP’nin 2007 Seçim Kampanyasının Analizi’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Barış, G. (2009). ‘’Partizan Seçmenler, Kararsız Seçmenler ve Gezen Oylar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Doğu, B., B. Özçetin, G. Bayraktutan, M. Binark, T. Çomu, A. Telli Aydemir ve G.
  • İslamoğlu. (2014). Siyasetin Yeni Hali: Vaka-i Sosyal Medya. 1. Baskı. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Odabaşı, Y. (2009). ‘’Siyasal Pazarlama Uygulamalarına Yön Veren Dönüşüm ve Açılımlar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. 1 Baskı. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özsoy, O. (2009a). ‘’Seçim Kazandıran Siyasal İletişim’’. 1. Baskı. İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Uztuğ, F. (2007). Siyasal İletişim Yönetimi. 3. Baskı. İstanbul: Mediacat Kitapları.
  • İnternet Kaynakları
  • Akşam Gazetesi. (2014). Cumhurbaşkanı Adaylarına Yapılan Bağış Miktarı. http://www.aksam.com.tr/siyaset/iste-cumhurbaskani-adaylarina-yapilan-bagismiktari/haber-330495 Erişim Tarihi: 13 Ocak 2015.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2014). Cumhurbaşkanlığı Seçimi Seçmen Profili.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/secimdagitimapp/menuhalk.zul Erişim Tarihi: 1 Ocak 2015.
  • Vicient, C. ve Moreno, A. (2015). Unsupervised Topic Discovery in Micro-blogging Networks. Expert Systems with Applications. 42.17-18: 6472–648.
  • http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0957417415002444 (18 Haziran 2015)

The Role Of Social Media In Political Communication: 2014 Presidental Election In Turkey

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 9, 52 - 74, 01.05.2016

Öz

Political communication is not one of the communication activities that are needed merely during
an election period, but a conception requiring continuity. Just as the businesses in a market have
to differentiate in order to sell their products, so too the parties in political competition have to
put forth the differences that make them superior in order to influence their electorate.
Therefore, candidates should employ the political communication techniques for the purpose of
being in interaction with their electorate, introducing themselves, creating a difference between
the rivals and themselves, and particularly creating successful candidate images to win the
elections.
Today the Internet has transformed the world to a
global village by linking all formations with
each other. When compared with traditional media, new media provides an opportunity to reach
masses in a shorter period of time. With this opportunity, the internet has changed the habits in
societies in many ways in such as entertainment, communications and business methods. Along
with the concept of Web 2.0, internet is used extensively by political parties as a political
communication tool especially during election campaigns. Social media acts as an important
mediator that political parties meet with voters. This study aims to examine how social media
practices are used in political communication.
 Web 2.0 is described as the most common applications of new communications tools. The thesis

which deals with the use of social media in political communication process; accordingly the
concept of political communication was examined in the context of innovations about social
media, how social media is used by politicians who nominated for the 2014 Presidential Election
of Turkey. Therefore, being the most common application of new means of communication
defined as Web 2.0, the use of social media in political communication is the focus of this study.
In this sense, the concept of political communication with regard to the innovations brought
about by social media and how social media was utilized by the political figures nominated for the
2014 Presidential Elections have been analyzed.


 

Kaynakça

  • Arsan, E. ve Can, M. (2009). ‘’Siyasal İletişimin Cenk Alanı, Seçimler: AKP’nin 2007 Seçim Kampanyasının Analizi’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Barış, G. (2009). ‘’Partizan Seçmenler, Kararsız Seçmenler ve Gezen Oylar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Doğu, B., B. Özçetin, G. Bayraktutan, M. Binark, T. Çomu, A. Telli Aydemir ve G.
  • İslamoğlu. (2014). Siyasetin Yeni Hali: Vaka-i Sosyal Medya. 1. Baskı. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Odabaşı, Y. (2009). ‘’Siyasal Pazarlama Uygulamalarına Yön Veren Dönüşüm ve Açılımlar’’, Siyasetin İletişimi. Özkan, A. (drl.). İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özkan, A. (2007). Siyasal İletişim Stratejileri. 1 Baskı. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Özsoy, O. (2009a). ‘’Seçim Kazandıran Siyasal İletişim’’. 1. Baskı. İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Uztuğ, F. (2007). Siyasal İletişim Yönetimi. 3. Baskı. İstanbul: Mediacat Kitapları.
  • İnternet Kaynakları
  • Akşam Gazetesi. (2014). Cumhurbaşkanı Adaylarına Yapılan Bağış Miktarı. http://www.aksam.com.tr/siyaset/iste-cumhurbaskani-adaylarina-yapilan-bagismiktari/haber-330495 Erişim Tarihi: 13 Ocak 2015.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2014). Cumhurbaşkanlığı Seçimi Seçmen Profili.
  • https://biruni.tuik.gov.tr/secimdagitimapp/menuhalk.zul Erişim Tarihi: 1 Ocak 2015.
  • Vicient, C. ve Moreno, A. (2015). Unsupervised Topic Discovery in Micro-blogging Networks. Expert Systems with Applications. 42.17-18: 6472–648.
  • http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0957417415002444 (18 Haziran 2015)
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aslı Burcu Güler Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2016
Gönderilme Tarihi 1 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Güler, A. B. (2016). Siyasal İletişimde Sosyal Medyanın Yeri: 2014 Türkiye Cumhurbaşkanlığı Seçimi. İstanbul Arel Üniversitesi İletişim Çalışmaları Dergisi, 5(9), 52-74.