The Ottoman's Islamic Policy in The Context of The Identity Concept of The Constructivist Theory

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 3, 232 - 241, 07.10.2022

İsmail Hakkı Elçi

https://doi.org/10.23834/isrjournal.1135550

Öz

Constructivist movement representatives, who revealed that social factors such as identity, perception, ideas and norms are the main factors that structure the foreign policies of states and international politics, drew attention to the social dimension of international relations. The main purpose of this study in which historical-descriptive method is used; The theory of constructivism is to evaluate the argument that "the identity formed as a result of social interactions has an effect on the interests and foreign policies of the actors" based on the Islamism policy implemented in the last period of the Ottoman Empire. First of all, Constructivist theory will be dealt with conceptually and theoretically and the concept of identity will be emphasized. In the second stage, the current and policy of Islamism will be given briefly, and the formation of Islamic identity and its application in foreign policy will be discussed. In the result section; The impact of Islamic identity on the interest identification and foreign policy of the Empire will be discussed.

Anahtar Kelimeler

Konstrüktivizm, İslamcılık, Kimlik, Çıkar, Politika

Konstrüktivist Teorinin Kimlik Kavramı Bağlamında Osmanlı’nın İslamcılık Politikası

Öz

Kimlik, algı, fikir ve norm gibi sosyal faktörlerin, devletlerin dış politikalarını ve uluslararası politikayı yapılandıran temel faktörler olduğunu ortaya koyan Konstrüktivist akım temsilcileri, uluslararası ilişkilerin sosyal boyutuna dikkat çekmişlerdir. Tarihsel-betimleyici yöntemin kullanıldığı bu çalışmada temel amaç; Konstrüktivizm teorisinin “sosyal etkileşimler sonucu oluşan kimliğin, aktörlerin çıkarları ve dış politikaları üzerinde etkili olduğu” savının, Osmanlı’nın son dönemlerinde uygulanan İslamcılık politikası üzerinden değerlendirilmesidir. Öncelikle Konstrüktivist teori kavramsal ve kuramsal olarak ele alınıp; temel olarak makalenin amacı dahilinde kimlik kavramının üzerinde durulacaktır. İkinci aşamada İslamcılık akımı ve politikası kısaca verilip, İttihad-ı İslam politikasının benimsenmesini sağlayan İslami kimliğin oluşum ve dış politikada uygulama süreci ele alınacaktır. Sonuç bölümünde ise İslami kimliğin Konstrüktivist teorinin kimlik kavramı dahilinde İmparatorluğun çıkar tanımlaması ve dış politikası üzerindeki etkisi tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Konstrüktivizm, İslamcılık, Kimlik, Çıkar, Politika., Konstrüktivizm, İslamcılık, Kimlik, Çıkar, Politika.

Kaynakça

• Ahmad, F. (2015). Demokrasi Sürecinde Türkiye 1945-1980. Ahmet Fethi (çev.) Hil Yayınları.
• Akpınar, M. (2012). Emperyalizmle Mücadelede İç Ve Dış Politikanın Bir Enstrümanı Olarak Iı. Abdülhamid’in İslam Birliği Siyaseti, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36(2), 79-119.
• Akşin, S. (2017). Jön Türkler ve İttihat Terakki, İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları.
• Cleveland, W.L. (2015). Modern Ortadoğu Tarihi, Mehmet Harmancı (çev.), Agora Kitaplığı: İstanbul.
• Çetinsaya, G. (1999). İsmi Olup da Cismi Olmayan Kuvvet: II. Abdülhamid’in Pan-İslamizm Politikası Üzerine Bir Deneme”, Osmanlı VI, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Demirtaş, B. (2019). İnşacılık, Uluslararası İlişkilere Giriş içinde, Şaban Kardaş ve Ali Balcı (ed.), İstanbul: Küre Yayınları, 167-185.
• Deringil, S. (1985). II. Abdülhamid’in Dış Politikası, Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, II, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Eraslan, C. (1995). II. Abdülhamid ve İslam Birliği, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Eraslan, C. (1996). Doğruları ve Yanlışlarıyla II. Abdülhamid, İstanbul: Nesil Yayınları.
• Eraslan, C. (1999). II.Abdülhamid ve Osmanlı Devleti’nin İslam Birliği Siyaseti, Osmanlı VI, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Erdem, Ö. (2007). Feminizm, Haydar Çakmak (ed.), Uluslararası İlişkiler: Giriş, Kavram ve Teoriler içinde, Ankara: Platin Yayınları.
• İnalcık, H. (2018). Devlet-i Aliyye Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar Ayanlar, Tanzimat ve Meşrutiyet, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kara, İ. (1994). İslamcıların Siyasi Görüşleri, İstanbul: İz Yayıncılık.
• Lee, H. S. (1999). II. Abdülhamid ve Doğu Asya’daki Pan-İslamist Siyaseti, Osmanlı II, Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Mardin, Ş. (2011). Türkiye’de Din ve Siyaset Makaleler-3, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Mardin, Ş. (2015). Jön Türklerin Siyasi Fikirleri, İletişim Yayınları İstanbul.
• Nye, J. S., Welch, D. A. (2018). Küresel Çatışmayı ve İşbirliğini Anlamak, Renan Akman (çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sander, O. (2008). Siyasi Tarih İlkçağlardan 1918’e, Ankara: İmge Kitabevi.
• Sırma, İ. S. (1990). II. Abdülhamid’in İslam Birliği Siyaseti, İstanbul: Beyan Yayınları.
• Smith, S. (1999). History and International Relations, Londra & New York: Routledge.
• Steve, S. (2007). Introduction: Diversity and Disciplinarity in International Relations Theory, Tim Dunne, vd. (ed.), International Relations Theories: Discipline and Diversity içinde, Oxford: Oxford University Press.
• Tanör, B. (2018). Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Tunaya, T. Z. (2016). Türkiyede Siyasal Gelişmeler (1876-1938), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Turan, N. S. (2011). Panislamizm Ekseninde İkinci Abdülhamid Diplomasisinin Uzakdoğu Asya Misyonu, M. Hülagü ve Ş. Batmaz (Ed.), Devr-i Hamid içinde, İstanbul: Erciyes Üniversitesi Yayınları, 59-89.
• Viotti, P. R. ve Kauppi, M.V. (2017). Uluslararası İlişkiler ve Dünya Siyaseti, Ayşe Özbay Erozan (çev.), İstanbul: Nobel Yayınları.
• Wendt, A. (1987). The Agent Structure Problem in International Relations Theory, İnternational Organization, 41(3), 335-370.
• Wendt, A. (1992). Anarchy is What States Make of It, İnternational Organization, 4(2), 391-425.
• Wendt, A. (2003). Social Theory of International Politics, Cambridge: Cambridge University Press.
• Wendt, A. (2017). Ortak Kimlik Oluşumu ve Uluslararası Devlet, Uluslararası İlişkilerde Anahtar Metinler içinde, Esra Diri (hzl.), Emre Erşen (çev.), İstanbul: Der Yayınları, 679-707.
• Yalvaç, F. (2017). Uluslararası İlişkilerde Teori Kavramı ve Temel Teorik Tartışmalar, Ramazan Gözen (Der.), Uluslararası ilişkiler teorileri içinde, 31-65.
• Zürcher, E. J. (2015). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, Yasemin Saner (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.