Adaptation of the Sport Engagement Scale to Turkish

Yıl 2020, , 2905 - 2922, 30.09.2020

Recep Fatih Kayhan , Sait Bardakçı , Çağdaş Caz

https://doi.org/10.15869/itobiad.676854

Cited By: 9

Öz

The aim of the research is to adapt the "Sport Engagement Scale" (SES) developed by Guillen and Martinez-Alvarado (2014) to the Turkish and to examine its validity and reliability. The original Sport Engagement Scale consists of 12 items and 3 sub-dimensions. The scale is a 7-point Likert type scale and extreme degrees are scored as "1=Hardly Ever",…, "7=Almost Always". The scale does not contain any adverse items. The sub-dimensions are “Vigor”, “Dedication” and “Absorption”. In the application part of the research, as the first operation, the original scale was translated into Turkish and the Turkish form was prepared by considering the suggestions of 6 experts the language equivalence of the scale was analyzed by using correlation analysis. The construct validity of the scale was discussed in the context of exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis. The reliability of the scale was examined by calculating Cronbach α coefficients and by test-retest method. In determining the criterion validity, the relationship between the scale and the athlete burnout scale was examined. Data obtained from a total of 1218 athletes were used in conducting all analyzes. The study group in question was reached through convenience sampling and the scale was applied to the athletes online. According to the findings, it was determined that the Turkish scale had language equivalence; the scale explained 67,59% of the total variance and consisted of 10 items and 2 sub-dimensions. These sub-dimensions were "Vigor" and "Absorption". According to the fit index values obtained as a result of the confirmatory factor analysis, a good fit with the data was observed. The Cronbach α coefficient of the whole scale was calculated as 0,918; Cronbach α coefficients of sub-scales are 0,916 and 0,778. Accordingly, it was determined that the scale had high internal consistency. Finally, it was determined that the scale and its sub-dimensions were negatively and moderately correlated with the athlete burnout scale and its sub-dimensions as expected, and the scale was found to have criterion validity. In conclusion, it was determined that Turkish version of the Sport Engagement Scale is a valid and reliable scale.

Anahtar Kelimeler

Sport, Sport Engagement, Sport Engagement Scale, Validity, Reliability

Spora Bağlılık Ölçeği’ni Türkçe’ye Uyarlama Çalışması

Öz

Araştırmanın amacı, Guillen ve Martinez-Alvarado (2014) tarafından geliştirilmiş olan “Spora Bağlılık Ölçeği”nin Türkçe’ye uyarlanarak geçerliğinin ve güvenirliğinin incelenmesidir. Orijinal Spora Bağlılık Ölçeği 12 madde ve 3 alt boyuttan oluşmaktadır. Ölçek 7’li Likert tipinde bir ölçektir ve uç dereceler “1=Hiçbir Zaman”,…, “7=Her Zaman” şeklinde puanlanmaktadır. Ölçekte ters anlam içeren bir madde bulunmamaktadır. Söz konusu 3 alt boyut; “Dinç Olma”, “Adanmışlık” ve “Odaklanma” şeklindedir. Araştırmanın uygulama kısmında İlk işlem olarak orijinal ölçek Türkçe’ye çevrilmiş ve 6 uzmanın önerileri dikkate alınarak Türkçe form düzenlenmiştir. Ölçeğin dil eşdeğerliği korelasyon analizinden yararlanarak incelenmiştir. Ölçeğin yapı geçerliği açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi bağlamında ele alınmıştır. Ölçeğin güvenirliği Cronbach α katsayıları hesaplanarak ve test-tekrar-test yöntemiyle incelenmiştir. Ölçüt geçerliğinin belirlenmesinde ise ölçeğin sporcu tükenmişliği ölçeği ile arasındaki ilişki incelenmiştir. Tüm analizlerin yapılmasında toplam 1218 sporcudan elde edilen veriler kullanılmıştır. Söz konusu çalışma grubuna, kolayda örnekleme yoluyla ulaşılmış ve ölçek sporculara çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, Türkçe ölçeğin dil eşdeğerliğine sahip olduğu tespit edilmiş; ölçeğin toplam varyansın %67,59’unu açıkladığı ve 10 madde ile 2 alt boyuttan oluştuğu belirlenmiştir. Bu alt boyutlar “Odaklanma” ve “Dinç olma” boyutları olmuştur. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda elde edilen uyum indeksi değerlerine göre verilerle iyi derecede uyum gözlenmiştir. Ölçeğin tamamının Cronbach α katsayısı 0,918 olarak, alt boyutların Cronbach α katsayıları ise 0,916 ve 0,778 olarak hesaplanmıştır. Buna göre, ölçeğin yüksek iç tutarlılığa sahip olduğu belirlenmiştir. Son olarak, ölçeğin ve alt boyutlarının sporcu tükenmişliği ölçeği ve alt boyutları ile beklenildiği gibi negatif ve orta düzeyde ilişkili olduğu tespit edilmiş ve ölçeğin ölçüt geçerliğine sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, Spora Bağlılık Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasının geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Spor, Spora Bağlılık, Spora Bağlılık Ölçeği, Geçerlik, Güvenirlik

Kaynakça

• ATECA-AMESTOY V. (2011). Leisure and subjective well-being. In Cameron, S. (ed.) Handbook on the economics of leisure (pp. 52–76). Cheltenham: Edward Elgar.
• BÜYÜKÖZTÜRK Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 12. Baskı. Pegem Akademi, Ankara.
• DEFREESE J.D., SMITH A.L. (2013). Areas of work life and the athlete burnout-engagement relationship. J Appl Sport Psychol, 25(2), 180-196.
• FORNELL C., LARCKER, D. F. (1981). Evaluating Structural Equations Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal Marketing Research, 18(1), 39-50.
• GARCÉS DE LOS FAYOS, E. J. (1999). Burnout en deportistas: un estudio de la influencia de variables de personalidad, sociodemográficas y deportivas en el síndrome. Unpublished doctoral thesis. Murcia: Universidad de Murcia.
• GUİLLEN F., MARTINEZ ALVARADO, J.R. (2014). The Sport Engagement Scale: An Adaptation of the Utrecht Work Engagement Scale (UWES) for the Sports Environment. Universitas Psychologica, 13(3), 975-984.
• HAIR J.F., ANDERSON R.E., TATHAM R.L., BLACK W.C. (1999). Análisis multivariante. Madrid: Prentice Hall.
• HAIR J.F., BLACK W.C., ANDERSON R.E., BABIN B.J. (2009). Multivariate Data Analysis, Seventh Edition. New Jersey: Prentice Hall.
• HODGE K., LONSDALE C., JACKSON S.A. (2009). Athlete engagement in elite sport: an exploratory investigation of antecedents and consequeneces. Sport Psychol, 23, 186-202.
• KARAGÖZ Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara.
• KARTAL M., BARDAKÇI S. (2018). SPSS ve AMOS Uygulamalı Örneklerle Güvenirlik ve Geçerlik Analizleri. Akademisyen Yayınevi: Ankara.
• KAVETSOS G. (2011). 11. Physical activity and subjective well-being: An empirical analysis. The economics of sport, health and happiness: The promotion of well-being through sporting activities, 213.
• KELECEK S., KARA F.M., ÇETİNALP F.Z.K., AŞÇI, F.H. (2016). Sporcu Tükenmişlik Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 27 (4), 149-161. LONSDALE C., HODGE K., JACKSON S.A. (2007a). Athlete engagement: II. Development and initial validation of the athlete engagement questionnaire. Int J Sport Psychol, 38, 471-492.
• LONSDALE C., HODGE K., RAEDEKE T.D. (2007b). Athlete engagement: I. A qualitative investigation of relevance and dimentions. Int J Sport Psychol, 38, 451-470.
• MARSH K., MACKAY S., MORTON D., PARRY W., BERTRANOU E., LEWSIE J., SARMAH R., DOLAN P. (2010). CASE: Understanding the drivers, impact and value of engagement in culture and sport. Department for Culture, Media and Sport. London.
• MEYDAN C.H., ŞEŞEN H. (2015). Yapısal Eşitlik modellemesi AMOS Uygulamaları. 2. Baskı. Detay Yayıncılık, Ankara.
• SCHAUFELI W.B., BAKKER A.B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: a multi-sample study. J Organız Behav, 25, 293-315.
• SCHAUFELI W.B., BAKKER A.B. (2003). Utrecht Work Engagement Scale. Preliminary Manual. The Netherlands: Utrecht University.
• SCHAUFELI W.B., SALANOVA M., GONZÁLEZ-ROMÁ V., BAKKER A.B. (2002). The measurement of Engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3(1), 71-92.
• SELIGMAN M.E.P., CSIKSZENTMIHALYI, M.C. (2000). Positive psychology: An introduction. The American Psychologist, 55(1), 5-14.
• SMITH M., BERDEL D., NOWAK D., HEINRICH J., SCHULZ H. (2015). Sport Engagement by Accelerometry under Field Conditions in German Adolescents: Results from GINIPlus. Plos One, 10(8): 1-15.
• TAVŞANCIL E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• WHEATLESY D., BİCKERTON C. (2017). Subjective well-being and engagement in arts, culture and sport. Journal of Cultural Economics. 41(1): 23-45.