Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Comparative Analysis of Articles Published on Learning Difficulties, WOS and TR Dizin Example

Yıl 2020, , 4088 - 4120, 29.12.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.774509

Öz

In this study, it was aimed to examine comparatively international and national articles on learning difficulties between 2015-2019. Accordingly, a total of 1259 (1205/54) articles in the WOS and TR Dizin database were examined within the framework of the criteria determined by the researchers. In this study, which is an example of a case study, content analysis technique was used in the analysis of data. According to the findings obtained, British Journal of Learning Disabilities, Tızard Learning Disability Review and Advances in Mental Health and Intellectual Disabilities had the highest number of articles on learning disability in the WOS database British while Ankara University Faculty of Educational Sciences Journal of Special Education, Turkish Studies and Elementary Education Online journals had the highest number of articles on learning disability in the TR Dizin database. It was observed that the year in which the most articles were published in the WOS database was 2015 and the highest number of articles belonged to 2017 in the TR Dizin database. It was determined that England, USA and Australia were the countries with the highest number of publications in the WOS database; and Turkey was the 12th out of 131 countries. In the study, it was determined that the articles in the databases had similar characteristics in terms of methodological features and the quantitative method and screening model were mostly used in them. However, it was determined that there are significant differences in terms of content elements of the articles; accordingly, it was concluded that learning difficulties were generally examined in the articles in the TR Dizin database (63%), while dyslexia, dyscalculia and dysgraphia were dealt with separately in most of the articles (72%) in the WOS database. It was determined that the most studies among these learning difficulties were related to dyslexia.

Kaynakça

  • Aksoy, Ş. G. (2019).Yaşam boyu özgül öğrenme güçlüğü. İKSSTD, 11(Ek sayı), 34-39. doi: 10.5222/iksstd.2019.88609
  • Amandeep, K. and Jubilee, P. (2017). Children with specific learning disorder: identification and interventions. Educational Quest: An Int. J. Of Education and Applied Social Science, 8(1), 1-7. doi:10.5958/2230-7311.2017.00001.0
  • American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). https://doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596
  • Amerikan Psikiyatri Birliği, (2014). Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı, Beşinci Baskı (DSM-5),Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı, çev, Köroğlu, E. Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • Asfuroğlu, B. Ö. ve Fidan, S. T. (2016). Özgül öğrenme güçlüğü. Osmangazi Tıp Dergisi, 38(1), 49-54. doi.org/10.20515/otd.17402
  • Arı, A., Yıkmış, A., ve Özokçu, O. (2019). Öğrenme güçlüğü ile ilgili Türkiye’de deneysel olarak Yyapılmış tezlerin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(6), 2559-2568. doi.org/10.24106/kefdergi.3445
  • Arık, R. S., & Türkmen, M. (2009). Eğitim bilimleri alanında yayınlanan bilimsel dergilerde yer alan makalelerin incelenmesi. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Antalya.
  • Aslan, K. (2015). Özgül öğrenme güçlüğünün erken dönem belirtileri ve erken müdahale uygulamalarına dair derleme. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1, 577-588.
  • Baki, A., & Gökçek, T. (2012). Karma yöntem araştırmalarına genel bir bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 1-21.
  • Baymur, F. (1994). Genel psikoloji. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi,7(1), 231-274.
  • Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.),Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
  • Corley, M. A., & Taymans, J. M. (2002). Adults with Learning Disabilities: A Review of the Literature. Office of Educational Research and Improvement. http://ncsall.net/index.php@id=493.html adresinden 18.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Çelik, C. (2019). Özgül öğrenme güçlüğünde zı̇hı̇nsel ı̇şlevlerı̇n değerlendı̇rı̇lmesı̇ ve müdahale yöntemlerı̇nı̇n etkililiği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Çıkılı, Y., Alegöz ve A., Bala, M. (2017). Öğrenme Güçlükleri için Okumayı Değerlendirme ve Geliştirme. (1. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Coşkun, İ., Dündar, Ş., & Parlak, C. (2014). Türkiye’de özel eğitim alanında yapılmış lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (2008-2013). Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 375-396. https://doi.org/10.12984/eed.49993
  • Eissa, M. A. (2018). Issues related to identification of children with specific learning disorders (slds): ınsights into dsm-5. International Journal of Psycho-Educational Sciences, 7(1), 106-111.
  • Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. New York: Cambridge University Press.
  • Görker, I., Bozatlı, L., Korkmazlar, Ü., Karadağ, M. Y., Ceylan, C., Söğüt, C., ... & Turan, N. (2017). Edirne il merkezi ilkokul çocuklarında özgül öğrenme bozukluğu olası yaygınlığı ve sosyodemografik özellikler. Nöropsikiyatri Arşivi, 343-349. doi:10.5152/npa.2016.18054
  • İlker, Ö., & Melekoğlu, M. A. (2017). Review of the studies on writing skills of students with specific learning disabilities in elementary education. Ankara University Faculty of Educational Sciences Journal of Special Education, 18(3), 443-469. https://doi.org/10.19126/suje.456198
  • Görgün, B., & Melekoğlu, M. A. (2019). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğü alanında yapılan çalışmaların incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(1), 83-106. doi: 10.19126/suje.456198
  • Gürsoy, S. (2018). Özgül öğrenme bozukluğunda bilişsel işlevlerin değerlendirilmesi: tanı almış ve almamış çocukların karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Hamurcu, M., & Eren, T. (2017). Science citation index (SCI) kapsamında dergi seçimi için analitik ağ süreci yönteminin kullanılması. Harran Üniversitesi Mühendislik Dergisi, 2(2), 54-70.
  • Kaçar, E., & Düzkantar, A. (2019). Öğretmenlerin öğrenme güçlüğü hakkındaki bilgi düzeylerine ilişkin yapılan araştırmalar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), 813-819. doi: 10.17719/jisr.2019.3493
  • Karaer, G., & Melekoğlu, M. A. (2020). Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilere fen bilimleri öğretimi üzerine yapılan çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 1-31. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.532903
  • Kirk, A. S. (1977). Exceptional children and youth. Journal of Clinical Child Psychology. 6(3), 190-209.
  • Koç, B. ve Korkmaz, İ. (2016). Öğrenme güçlüğü. İçinde, N. Sargın, S. Avşaroğlu & A. Ünal(Ed.), Eğitimden Psikolojik Yansımalar, (ss.151-162). Konya: Çizgi Kitabevi
  • Korkmazlar, Ü. (2003). Özel öğrenme bozukluğu. Farklı Gelişen Çocuklar İçinde. Edt: Adnan Kulaksızoğlu, Remzi Kitabevi, İstanbul
  • Krippendorff K (1980) Content Analysis: An Introduction to is Methodology. Beverly Hills: Sage.
  • Kuruyer, H. G., & Çakıroğlu, A. (2017). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin eğitsel değerlendirme ve eğitimsel müdahale sürecinde görüş ve uygulamaları. Turkish Studies, 12 (28), 539-555. doi: 10.7827/TurkishStudies.12494
  • Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
  • Swanson, H. L., & Trahan, M. (1986). Characteristics of frequently cited articles in learning disabilities. The Journal of Special Education, 20(2), 167–182. https://doi.org/10.1177/002246698602000204
  • Mash, E. J., & Terdal, L. G. (1997). Assessment of child and family disturbance: A behavioral-systems approach. In E. J. Mash & L. G. Terdal (Eds.),Assessment of childhood disorders(3rd ed., pp. 3–68). New York: Guilford.
  • Mammarella, I. C. ve Cornoldi, C. (2014). An analysis of the criteria used to diagnose children with Nonverbal Learning Disability (NLD). Child Neuropsychology, 20(3), 255-280. doi: 10.1080/09297049.2013.796920
  • MEB (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı Resmî Gazete.
  • MEGEP, (2014). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. Öğrenme güçlüğü. www.megep.meb.gov.tr. adresinden 21.07.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • NCES, 2020. National Center for Education Statistics. https://nces.ed.gov/programs/coe/indicator_cgg.asp adresinden 22.07.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Öncül, N. (2014). Türkiye'de erken çocuklukta özel eğitim ile ilgili yapılmış makalelerin gözden geçirilmesi. International Journal of Early Childhood Special Education, 6(2). 247-284.
  • Özkardeş, O. G. (2013). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğüne ilişkin yapılan araştırmaların betimsel analizi. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 30(2), 123-153.
  • Özkubat, U. (2019). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler ile düşük ve ortalama başarılı olan öğrencilerin matematik problemi çözerken kullandıkları bilişsel stratejiler ile üstbilişsel işlevler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Politi, E., Papasakellariou, K., Afentaki, M., Kapetanou, M., ve Laskari, C. K. (2017). ICTs in Assessment of Special Learning Difficulties. Drigas. https://www.researchgate.net/publication/322069362_ICTs_in_Assessment_of_Special_Learning_Difficulties adresinden 19.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Torgesen, J. K., & Dice, C. (1980). Characteristics of research on learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 13(10), 5-9.
  • Pürsün, T., & Hakan, S. A. R. I. Özel Öğrenme Güçlüğü olan Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerine İlişkin Çalışmaların İncelenmesi. Turkish Special Education Journal: International, 2(1), 37-60.
  • Stone P J, Dunphy D C, Marshall S S, DM Ogilvie (1966) The General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis. The M.I.T. Press, Massachusetts.
  • Stemler, S. (2001). An overview of content analysis. Practical Assesment. Research & Evaluation, 7(17), 1-6. https://doi.org/10.7275/z6fm-2e34
  • Uzunboylu, H., & Oz, A. S. (2019). A Review of the Studies on Learning Disabilities through Content Analysis. Education in the knowledge society (EKS), (20), 9.
  • Vaughn, S. ve Fuchs, L. S. (2003). Redefining learning disabilities as inadequate response to instruction: The promise and potential problems. Learning Disabilities Research and Practice, 18, 137 – 146.
  • Yıldız, N. G., Melekoglu, M. A., & Paftalı, A. T. (2016). Türkiye’de özel eğitim araştırmalarında eğilimler. İlköğretim Online, 15(4), 1076-1089. doi:10.17051/io.2016.06677
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. baskı). Ankara: Seçkin.

Öğrenme Güçlüğü Konusunda Yayınlanmış Makalelerin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, WOS ve TR Dizin Örneği

Yıl 2020, , 4088 - 4120, 29.12.2020
https://doi.org/10.15869/itobiad.774509

Öz

Bu çalışmada öğrenme güçlüğü konusunda 2015-2019 yılları arasında yayınlanan uluslararası ve ulusal makalelerin karşılaştırmalı olarak incelenmesi hedeflenmiştir. Buna göre WOS ve TR Dizin veri tabanında yer alan toplamda 1259 (1205 WOS/54 TRDizin) makale araştırmacılarca belirlenmiş olan ölçütler çerçevesinde incelenmiştir. Bir durum çalışması örneği olan bu çalışmada verilerin analizinde içerik analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, British Journal of Learning Disabilities, Tizard Learning Disability Review ve Advances in Mental Health and Intellectual Disabilities dergilerinin WOS veri tabanında; Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, Turkish Studies, İlköğretim Online dergilerinin ise TR Dizin veri tabanında öğrenme güçlüğü ile ilgili en fazla makalenin yayınlandığı dergiler olduğu sonucuna ulaşılmıştır. WOS veri tabanında en fazla makalenin yayınlandığı yıl 2015 iken, TR Dizin veri tabanında en fazla yayının 2017 yılına ait olduğu görülmüştür. İngiltere, ABD ve Avusturalya’nın WOS veri tabanında en fazla yayına sahip ülke olduğu; Türkiye’nin ise 131 ülke içerisinden 12. sırada olduğu belirlenmiştir. Çalışmada makalelerin metodolojik özellikleri açısından benzer özellikler gösterdiği; makalelerde nicel yöntem ve tarama modelinin çoğunlukla tercih edildiği görülmüştür. Bununla birlikte makalelerin içerik unsurları açısından belirgin farklılıklar olduğu tespit edilmiş; buna göre öğrenme güçlüklerinin TR Dizin veri tabanında yer alan makalelerde genel olarak (%63) ele alınmış iken WOS veri tabanında yer alan makalelerin büyük bir bölümünde (%72) disleksi, diskalkuli ve disgrafinin ayrı ayrı ele alınmıştır. Söz konusu öğrenme güçlükleri arasında en fazla çalışmanın ise disleksi ile ilgili olduğu belirlenmiştir.  

Kaynakça

  • Aksoy, Ş. G. (2019).Yaşam boyu özgül öğrenme güçlüğü. İKSSTD, 11(Ek sayı), 34-39. doi: 10.5222/iksstd.2019.88609
  • Amandeep, K. and Jubilee, P. (2017). Children with specific learning disorder: identification and interventions. Educational Quest: An Int. J. Of Education and Applied Social Science, 8(1), 1-7. doi:10.5958/2230-7311.2017.00001.0
  • American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). https://doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596
  • Amerikan Psikiyatri Birliği, (2014). Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı, Beşinci Baskı (DSM-5),Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı, çev, Köroğlu, E. Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
  • Asfuroğlu, B. Ö. ve Fidan, S. T. (2016). Özgül öğrenme güçlüğü. Osmangazi Tıp Dergisi, 38(1), 49-54. doi.org/10.20515/otd.17402
  • Arı, A., Yıkmış, A., ve Özokçu, O. (2019). Öğrenme güçlüğü ile ilgili Türkiye’de deneysel olarak Yyapılmış tezlerin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(6), 2559-2568. doi.org/10.24106/kefdergi.3445
  • Arık, R. S., & Türkmen, M. (2009). Eğitim bilimleri alanında yayınlanan bilimsel dergilerde yer alan makalelerin incelenmesi. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Antalya.
  • Aslan, K. (2015). Özgül öğrenme güçlüğünün erken dönem belirtileri ve erken müdahale uygulamalarına dair derleme. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1, 577-588.
  • Baki, A., & Gökçek, T. (2012). Karma yöntem araştırmalarına genel bir bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 1-21.
  • Baymur, F. (1994). Genel psikoloji. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi,7(1), 231-274.
  • Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.),Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
  • Corley, M. A., & Taymans, J. M. (2002). Adults with Learning Disabilities: A Review of the Literature. Office of Educational Research and Improvement. http://ncsall.net/index.php@id=493.html adresinden 18.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Çelik, C. (2019). Özgül öğrenme güçlüğünde zı̇hı̇nsel ı̇şlevlerı̇n değerlendı̇rı̇lmesı̇ ve müdahale yöntemlerı̇nı̇n etkililiği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Çıkılı, Y., Alegöz ve A., Bala, M. (2017). Öğrenme Güçlükleri için Okumayı Değerlendirme ve Geliştirme. (1. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Coşkun, İ., Dündar, Ş., & Parlak, C. (2014). Türkiye’de özel eğitim alanında yapılmış lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (2008-2013). Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 375-396. https://doi.org/10.12984/eed.49993
  • Eissa, M. A. (2018). Issues related to identification of children with specific learning disorders (slds): ınsights into dsm-5. International Journal of Psycho-Educational Sciences, 7(1), 106-111.
  • Gerring, J. (2007). Case study research: Principles and practices. New York: Cambridge University Press.
  • Görker, I., Bozatlı, L., Korkmazlar, Ü., Karadağ, M. Y., Ceylan, C., Söğüt, C., ... & Turan, N. (2017). Edirne il merkezi ilkokul çocuklarında özgül öğrenme bozukluğu olası yaygınlığı ve sosyodemografik özellikler. Nöropsikiyatri Arşivi, 343-349. doi:10.5152/npa.2016.18054
  • İlker, Ö., & Melekoğlu, M. A. (2017). Review of the studies on writing skills of students with specific learning disabilities in elementary education. Ankara University Faculty of Educational Sciences Journal of Special Education, 18(3), 443-469. https://doi.org/10.19126/suje.456198
  • Görgün, B., & Melekoğlu, M. A. (2019). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğü alanında yapılan çalışmaların incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(1), 83-106. doi: 10.19126/suje.456198
  • Gürsoy, S. (2018). Özgül öğrenme bozukluğunda bilişsel işlevlerin değerlendirilmesi: tanı almış ve almamış çocukların karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Hamurcu, M., & Eren, T. (2017). Science citation index (SCI) kapsamında dergi seçimi için analitik ağ süreci yönteminin kullanılması. Harran Üniversitesi Mühendislik Dergisi, 2(2), 54-70.
  • Kaçar, E., & Düzkantar, A. (2019). Öğretmenlerin öğrenme güçlüğü hakkındaki bilgi düzeylerine ilişkin yapılan araştırmalar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), 813-819. doi: 10.17719/jisr.2019.3493
  • Karaer, G., & Melekoğlu, M. A. (2020). Özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilere fen bilimleri öğretimi üzerine yapılan çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 1-31. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.532903
  • Kirk, A. S. (1977). Exceptional children and youth. Journal of Clinical Child Psychology. 6(3), 190-209.
  • Koç, B. ve Korkmaz, İ. (2016). Öğrenme güçlüğü. İçinde, N. Sargın, S. Avşaroğlu & A. Ünal(Ed.), Eğitimden Psikolojik Yansımalar, (ss.151-162). Konya: Çizgi Kitabevi
  • Korkmazlar, Ü. (2003). Özel öğrenme bozukluğu. Farklı Gelişen Çocuklar İçinde. Edt: Adnan Kulaksızoğlu, Remzi Kitabevi, İstanbul
  • Krippendorff K (1980) Content Analysis: An Introduction to is Methodology. Beverly Hills: Sage.
  • Kuruyer, H. G., & Çakıroğlu, A. (2017). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin eğitsel değerlendirme ve eğitimsel müdahale sürecinde görüş ve uygulamaları. Turkish Studies, 12 (28), 539-555. doi: 10.7827/TurkishStudies.12494
  • Marshall, C. & Rossman, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
  • Swanson, H. L., & Trahan, M. (1986). Characteristics of frequently cited articles in learning disabilities. The Journal of Special Education, 20(2), 167–182. https://doi.org/10.1177/002246698602000204
  • Mash, E. J., & Terdal, L. G. (1997). Assessment of child and family disturbance: A behavioral-systems approach. In E. J. Mash & L. G. Terdal (Eds.),Assessment of childhood disorders(3rd ed., pp. 3–68). New York: Guilford.
  • Mammarella, I. C. ve Cornoldi, C. (2014). An analysis of the criteria used to diagnose children with Nonverbal Learning Disability (NLD). Child Neuropsychology, 20(3), 255-280. doi: 10.1080/09297049.2013.796920
  • MEB (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı Resmî Gazete.
  • MEGEP, (2014). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. Öğrenme güçlüğü. www.megep.meb.gov.tr. adresinden 21.07.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • NCES, 2020. National Center for Education Statistics. https://nces.ed.gov/programs/coe/indicator_cgg.asp adresinden 22.07.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Öncül, N. (2014). Türkiye'de erken çocuklukta özel eğitim ile ilgili yapılmış makalelerin gözden geçirilmesi. International Journal of Early Childhood Special Education, 6(2). 247-284.
  • Özkardeş, O. G. (2013). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğüne ilişkin yapılan araştırmaların betimsel analizi. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 30(2), 123-153.
  • Özkubat, U. (2019). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler ile düşük ve ortalama başarılı olan öğrencilerin matematik problemi çözerken kullandıkları bilişsel stratejiler ile üstbilişsel işlevler arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Politi, E., Papasakellariou, K., Afentaki, M., Kapetanou, M., ve Laskari, C. K. (2017). ICTs in Assessment of Special Learning Difficulties. Drigas. https://www.researchgate.net/publication/322069362_ICTs_in_Assessment_of_Special_Learning_Difficulties adresinden 19.06.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Torgesen, J. K., & Dice, C. (1980). Characteristics of research on learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 13(10), 5-9.
  • Pürsün, T., & Hakan, S. A. R. I. Özel Öğrenme Güçlüğü olan Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerine İlişkin Çalışmaların İncelenmesi. Turkish Special Education Journal: International, 2(1), 37-60.
  • Stone P J, Dunphy D C, Marshall S S, DM Ogilvie (1966) The General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis. The M.I.T. Press, Massachusetts.
  • Stemler, S. (2001). An overview of content analysis. Practical Assesment. Research & Evaluation, 7(17), 1-6. https://doi.org/10.7275/z6fm-2e34
  • Uzunboylu, H., & Oz, A. S. (2019). A Review of the Studies on Learning Disabilities through Content Analysis. Education in the knowledge society (EKS), (20), 9.
  • Vaughn, S. ve Fuchs, L. S. (2003). Redefining learning disabilities as inadequate response to instruction: The promise and potential problems. Learning Disabilities Research and Practice, 18, 137 – 146.
  • Yıldız, N. G., Melekoglu, M. A., & Paftalı, A. T. (2016). Türkiye’de özel eğitim araştırmalarında eğilimler. İlköğretim Online, 15(4), 1076-1089. doi:10.17051/io.2016.06677
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. baskı). Ankara: Seçkin.
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Meral Deveci 0000-0003-1432-8544

Emine Seda Koç 0000-0003-1656-8808

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Deveci, M., & Koç, E. S. (2020). Öğrenme Güçlüğü Konusunda Yayınlanmış Makalelerin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi, WOS ve TR Dizin Örneği. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(5), 4088-4120. https://doi.org/10.15869/itobiad.774509
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.