Çalışma
hayatının dinamik yapısı, teknolojik gelişmeler, kıran kırana rekabet, mevcut
çalışma biçimlerini değiştirmiş ve yeni çalışma biçimlerinin ortaya çıkmasına
sebep olmuştur. Belirtilen gerekçelerden hareketle 4857 sayılı İş Kanunu (2003)
eski düzenlemelerin bazılarını yeniden düzenlemiş ve bazı yeni düzenlemeler
getirmiştir.
Bir
mevzuatın başarısı, ülke şartlarına uygun hükümler içermesine ve gerektiği
şekilde uygulanmasına bağlıdır. Uygulanabilir mevzuatın kabulü kadar, söz
konusu mevzuatın uygulanabilmesi de önemlidir. 4857 sayılı İş Kanunuyla, işçi
ve işverenin çalışma şartlarını kendi ihtiyaçlarına göre farklı şekilde
belirlenmesine imkân tanıyan geçici iş ilişkisi, kısmi süreli çalışma, çağrı
üzerine çalışma, denkleştirme süresi, telafi çalışması ve serbest zaman gibi
birçok esneklik düzenlemesi getirilmiştir. Ancak söz konusu düzenlemeler
uygulayıcılar tarafından yeterince bilinmemekte ve çoğunlukla da pratikte
yanlış uygulanmaktadır.
Bu çalışmada çalışma hayatının esneklik
ihtiyacını karşılamak için kabul edilen düzenlemelerin uygulamadaki sorunları
tartışılmış ve çeşitli çözüm önerileri sunulmuştur
4857 Sayılı İş Kanunu Esneklik Denkleştirme Atipik Çalışma Kısmi Çalışma
The dynamic
nature of working life, technological advances, fierce competition has led to the
change in the Standard forms of employment, and has resulted with emergence of
new forms of employment. Moving from this specified grounds, the Labour Act No.
4857 of 2003 has re-provisioned some of the old regulations and has brought some
new regulations.
The success
of a regulation is directly linked to that, it includes provisions that are compatible
with the country’s conditions and that can be implemented appropriately as
required. As the adoption of the applicable legislation, the implementation of
this legislation is important as well. By the Labour Act No. 4857, many flexibility
arrangements have been introduced such as temporary employment relationship,
part-time work, on-call work, compensation work-time, compensatory work and free
time, that are allowing employer and employees to able to determine the working
conditions in different ways according to their needs. However, these arrangements
are not known enough by the practitioners, and are often being implemented wrong
in practice.
The Labour Act No. 4857 Flexibility Equalization Atypical Work Part-Time Work
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 7 |