Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yaşam Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 4, 22 - 39, 24.08.2017

Öz

Bu araştırmanın amacı
bireyler için önemli olan yaşam becerilerinin ölçülmesine imkân verebilecek
geçerliği ve güvenirliği sağlanmış “Yaşam Becerileri Ölçeği’ni (YBÖ)”
geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim
Fakültesinde farklı sınıf düzeylerinde öğrenim gören 493 lisans öğrencisi oluşturmaktadır.
Çalışma grubundan elde edilen verilerle 30 maddeden oluşan ölçeğin son halinin
faktör analizi için uygunluğunun test edilebilmesi için Kaiser-Meyer Olkin
(KMO) katsayısı hesaplanmış ve Barlett’s Sphericity testi uygulanmıştır. Ölçek
üzerinde yapılan Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) sonucunda ölçeğin beş
faktörden oluştuğu ve toplam varyansın % 47.70’ini açıkladığı anlaşılmıştır.
Ölçeğin tamamının Cronbach’s Alpha içtutarlılık katsayısı ise 0,90’ dur. Alt
faktörlerin Cronbach’s Alpha içtutarlılık katsayıları ise SDBÇ faktörü için
0.82, EÖF faktörü için 0.77, KVPÇ faktörü için 0.72, YED faktörü için 0.73,
İKAİ faktörü için 0.66 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin bu haliyle yapılan ikinci
uygulamadan elde edilen verilerle yapılan doğrulayıcı faktör analizi (DFA)
sonuçlarına göre ölçek için belirlenen beş farklı yapının doğru olduğu tespit
edilmiştir. 

Kaynakça

  • Abaan, S. & Altıntoprak, A. (2005). Nurses’ perceptions of their problem solving ability : analysis of self apprasials. Journal of Hacettepe University School of Nursing (2005) 62-76.
  • Altıntaş, E. & Özdemir, A. Ş. (2014). Geliştirilen farklılaştırma yaklaşımının öğrencilerin yaratıcı düşünme becerileri üzerindeki etkisi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (2), 825-842.
  • Akya, Z. (2006). Öğrenim teknolojileri ve materyal geliştirme (2. Baskı). (Ankara: Pegem Akademi.
  • Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı. Ankara.
  • Cole, D. A. (1987), “Utility Of Confirmatory Factor Analysis in Test Validation Research” Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
  • Coughlan, A. (2007). LEARNING TO LEARN. Creative thinking and critical thinking. DCU Student Learning Resources. 13.04.2017 tarihinde http://dcn.dementiaelevator.ie/wp-content/uploads/sites/3/2014/09/creativeandcritical-1.pdf adresinden ulaşılmıştır.
  • Dökmen, Ü. (2012). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. Ankara: Remzi Kitabevi.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişim anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Ersoy, E. & Başer, N. (2011). İlköğretim ikinci kademede eleştirel düşünmenin yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 1-10.
  • Gulhane, T. F (2014). Life skills Development through school education. IOSR Journal of Sports and Physical Education (IOSR-JSPE), 1(6), 28-29.
  • İşmen Gazioğlu, A. E. & Canel, A. N. (2015). Bağımlılıkla Mücadelede Okul Temelli Bir Önleme Modeli: Yaşam Becerileri Eğitimi. ADDICTA: THE TURKI S H J OURNAL ON ADDICTIONS, 2(2), 5-44.
  • Jöreskog, K., & Sörbom, D. (2001), LISREL 8.51, Mooresvile: Scientific Software.
  • Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
  • Koç, B., Yüksel, T. & Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 306-390.
  • Kolburan, G. & Tosun, Ü. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri arasında yaşam becerileri eğitimi yoluyla I. kademede edinilmiş değerleri pekiştiren gelişimsel bir model önerisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Dergisi, 13.04.2017 tarihinde http://acikarsiv.aydin.edu.tr/jspui/handle/1/222 adresinden alınmıştır.
  • Kurt, Ü. (2003). Karar Verme Sürecinde Yöneticilerin Kişilik Yapılarının Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Noone, J. (2002). Concept analysis of decision making. Nursing Forum, 37 (3), 21-32.
  • Oğuz, T. (2012). Bireylerarası iletişim. (İletişim Bilgisi içinde Ed. Nezih Orhon ve Ufuk Eriş). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları. Eskişehir.
  • Pujar, L.L. & Patil, S.S. (2016). Life skill development: educational empowerment of adolescent girls. RA Journal of Applied Research, 2(5), 468-472.
  • Semerci, Ç. (2003). Eleştirel Düşünme Becerilerinin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 28 (127),64-70.
  • Sreekumar, VN (2016). Life skill education among adoloscents. International Journal of Development Research 6 (11), 10188-10191.
  • Şahin, G. & Arı, R. (2015). Okul öncesi çocukların duygu düzenleme becerilerinin bağlanma örüntüleri açısından incelenmesi. INESJOURNAL Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 2(5), 1-12.
  • Tetik, S. & Açıkgöz, A. (2013). Duygusal zekâ düzeyinin problem çözme becerisi üzerindeki etkisi: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerine bir uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges- Aralık 2013 UMYOS Özel Sayı, 82-97.
  • Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu, Mersin: E-Kitap.
  • The World Health Organization [WHO]. (1997). Life skills education in schools. Programme on mental health. Dıvısıon Of Mental Health and Preventıon of Substance Abuse. World Health Organızatıon.
  • Yenilmez, K. & Çalışkan, S. (2011). İlköğretim öğrencilerinin çoklu zekâ alanları ile yaratıcı düşünme düzeyleri arasındaki ilişki. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2011) 48-63.

Life Skills Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 4, 22 - 39, 24.08.2017

Öz

The aim of this study is  to develop the “Life Skills Scale (LSS).  The study group of the research has been
constituted from 493 undergraduate students receving education  in different grade levels  at Faculty of Education  of Mustafa Kemal University. The Kaiser-Meyer
Olkin coefficient was calculated and the Barlett's Sphericity test was applied
so that  the the final state of the scale
consisting of 30 items, could be tested 
through data obtained from the study group,  for the 
appropriateness of factor analysis. As a result of the exploratory
factor analysis, it was understood that the scale consisted  of five factors. The Cronbach's Alpha
internal consistency coefficient of the whole 
scale was 0.90. According to confirmatory factor analysis results
obtained from the second application made with this state of the scale, five
different structures determined for the scale were found to be correct.
                  

Kaynakça

  • Abaan, S. & Altıntoprak, A. (2005). Nurses’ perceptions of their problem solving ability : analysis of self apprasials. Journal of Hacettepe University School of Nursing (2005) 62-76.
  • Altıntaş, E. & Özdemir, A. Ş. (2014). Geliştirilen farklılaştırma yaklaşımının öğrencilerin yaratıcı düşünme becerileri üzerindeki etkisi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (2), 825-842.
  • Akya, Z. (2006). Öğrenim teknolojileri ve materyal geliştirme (2. Baskı). (Ankara: Pegem Akademi.
  • Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı. Ankara.
  • Cole, D. A. (1987), “Utility Of Confirmatory Factor Analysis in Test Validation Research” Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
  • Coughlan, A. (2007). LEARNING TO LEARN. Creative thinking and critical thinking. DCU Student Learning Resources. 13.04.2017 tarihinde http://dcn.dementiaelevator.ie/wp-content/uploads/sites/3/2014/09/creativeandcritical-1.pdf adresinden ulaşılmıştır.
  • Dökmen, Ü. (2012). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. Ankara: Remzi Kitabevi.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişim anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
  • Ersoy, E. & Başer, N. (2011). İlköğretim ikinci kademede eleştirel düşünmenin yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 1-10.
  • Gulhane, T. F (2014). Life skills Development through school education. IOSR Journal of Sports and Physical Education (IOSR-JSPE), 1(6), 28-29.
  • İşmen Gazioğlu, A. E. & Canel, A. N. (2015). Bağımlılıkla Mücadelede Okul Temelli Bir Önleme Modeli: Yaşam Becerileri Eğitimi. ADDICTA: THE TURKI S H J OURNAL ON ADDICTIONS, 2(2), 5-44.
  • Jöreskog, K., & Sörbom, D. (2001), LISREL 8.51, Mooresvile: Scientific Software.
  • Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
  • Koç, B., Yüksel, T. & Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 306-390.
  • Kolburan, G. & Tosun, Ü. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri arasında yaşam becerileri eğitimi yoluyla I. kademede edinilmiş değerleri pekiştiren gelişimsel bir model önerisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Dergisi, 13.04.2017 tarihinde http://acikarsiv.aydin.edu.tr/jspui/handle/1/222 adresinden alınmıştır.
  • Kurt, Ü. (2003). Karar Verme Sürecinde Yöneticilerin Kişilik Yapılarının Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Noone, J. (2002). Concept analysis of decision making. Nursing Forum, 37 (3), 21-32.
  • Oğuz, T. (2012). Bireylerarası iletişim. (İletişim Bilgisi içinde Ed. Nezih Orhon ve Ufuk Eriş). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları. Eskişehir.
  • Pujar, L.L. & Patil, S.S. (2016). Life skill development: educational empowerment of adolescent girls. RA Journal of Applied Research, 2(5), 468-472.
  • Semerci, Ç. (2003). Eleştirel Düşünme Becerilerinin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 28 (127),64-70.
  • Sreekumar, VN (2016). Life skill education among adoloscents. International Journal of Development Research 6 (11), 10188-10191.
  • Şahin, G. & Arı, R. (2015). Okul öncesi çocukların duygu düzenleme becerilerinin bağlanma örüntüleri açısından incelenmesi. INESJOURNAL Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 2(5), 1-12.
  • Tetik, S. & Açıkgöz, A. (2013). Duygusal zekâ düzeyinin problem çözme becerisi üzerindeki etkisi: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerine bir uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges- Aralık 2013 UMYOS Özel Sayı, 82-97.
  • Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu, Mersin: E-Kitap.
  • The World Health Organization [WHO]. (1997). Life skills education in schools. Programme on mental health. Dıvısıon Of Mental Health and Preventıon of Substance Abuse. World Health Organızatıon.
  • Yenilmez, K. & Çalışkan, S. (2011). İlköğretim öğrencilerinin çoklu zekâ alanları ile yaratıcı düşünme düzeyleri arasındaki ilişki. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2011) 48-63.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yavuz Bolat

Fatih Balaman

Yayımlanma Tarihi 24 Ağustos 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Bolat, Y., & Balaman, F. (2017). Yaşam Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(4), 22-39. https://doi.org/10.15869/itobiad.323682
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.