Evaluation of Disabled Working Culture in the Context of Gender

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 6, 254 - 270, 25.11.2017

Selvi Göçmen Namık Hüseyinli

Öz

Individuals with disabilities
constitute an important part of society in our country. For these individuals,
whose numbers have significantly increased each year, to have a job or to
produce by participating in working life is basically a human right. This right
is of great importance in terms of social gain, socialization and integration
of disabled people. In order to provide or increase the participation of
disabled people in the working life, it is necessary to know the working
culture which reveals the attitudes and behaviors towards working life and the
factors affecting it. The working culture of disabled people is shaped by
different factors depending on gender.

The aim of
the research we have prepared in this direction is to determine the differences
in working culture of working people with disabilities and working culture
according to gender. In this research in

which
qualitative method was used, face-to-face interviews were conducted with 42
disabled individuals in the Alanya region. According to the findings obtained,
individual and social factors are more influential on the working culture of
the disabled women. For the disabled men, it has been seen that organizational
and social factors are influential. Gender-based evaluation of the working culture
will ensure that the attitudes or behaviors of disabled people to their working
life are more clearly and accurately identified and help them identify
different demands or expectations for their working life. Only under these
circumstances it is possible for disabled people to take part in the working
life more.

Anahtar Kelimeler

Disability, Gender, Working Life, Disabled Working Culture

Engelli Çalışma Kültürünün Cinsiyet Bağlamında Değerlendirilmesi

Öz

Engelli bireyler ülkemizde toplumun önemli bir bölümünü
oluşturmaktadır. Sayıları her yıl önemli ölçüde artış gösteren bu bireylerin
bir işe sahip olması ya da çalışma yaşamına katılıp üretimde bulunması temel de
insani bir haktır.  Bu hak, engelli
bireylerin toplumsal kazanımı, sosyalleşmesi ve bütünleşmesi açısından büyük
önem taşımaktadır. Engellilerin çalışma yaşamına katılımını sağlayabilmek ya da
arttırabilmek adına çalışma yaşamına yönelik tutum veya davranışlarını ortaya
koyan çalışma kültürünün ve onu etkileyen faktörlerin bilinmesi gerekmektedir.
Engelli bireylerin çalışma kültürü ise cinsiyete bağlı olarak farklı
faktörlerin etkisiyle şekillenmektedir.

Bu doğrultuda hazırladığımız araştırmanın amacını engelli
bireylerin çalışma kültürünün ve cinsiyete göre çalışma kültürü
farklılıklarının belirlenmesi oluşturmaktadır. Nitel yöntem kullanılan bu
araştırma da Alanya bölgesinde, 42 engelli bireyle yüz yüze görüşmeler
gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre engelli bayanların çalışma
kültürü üzerinde daha çok bireysel ve toplumsal faktörler etkilidir.  Engelli erkeklerde ise büyük ölçüde örgütsel
ve toplumsal faktörlerin etkili olduğu görülmüştür. Çalışma kültürünün cinsiyet
bağlamında değerlendirilmesi engelli bireylerin çalışma yaşamına yönelik tutum
veya davranışlarının daha net ve doğru tespit edilmesini sağlayacak ve onların
çalışma yaşamına yönelik farklı istek veya beklentilerinin belirlenmesine
yardımcı olacaktır. Ancak bu takdirde engelli bireylerin çalışma yaşamı
içerisinde daha fazla yer alması mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Engellilik, Cinsiyet, Çalışma Yaşamı, Engelli Çalışma Kültürü

Kaynakça

• Arıkan, Ç. (2002). “Sosyal Model Çerçevesinde Özürlülüğe Yaklaşım”, Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 2(1): 1-7.
• Aliyev, M. ve Hüseyinli, N. (2016). “Uluslararası Sözleşmeler ve Ulusal Mevzuat Işığında Azerbaycan’da Engellı Eğitimi Haklarına Ilışkın Sorunlar ve Çözüm Yolları”, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi, 501-509.
• Barbotte, E. , Guillemin, F., Chau, N. ve The Lorhandicap Group. (2001). “Prevalence Of Impairments, Disabilities, Handicaps And Quality Of Life İn The General Population: A Review Of Recent Literature”, Bulletin Of The World Health Organization, 79(11): 1047- 1055.
• Belias, D. ve Koustelıos, A. (2014). “Organizational Culture and Job Satisfaction: A Review”, International Review Of Management and Marketing, 4(2): 132-149.
• Brennan, J. (2009). The Disabilty Law Handbook, DBTAC Southwest ADA Center, The National Network ADA Center, Houston, Texas.
• Burke, J., Bezyak, J., Fraser, R. T., Pete, J., Ditchman, N., ve Chan, F. (2013). “Employer’s Attitudes Towards Hiring And Retaining People With Disabilities: A Review Of The Literature”, Australian Journal of Rehabilitation Counselling, 1(19): 21-38.
• Çolak, M. ve Çetin, C. (2014). “Öğretmenlerin Engelliliğe Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29(1): 191-211.
• Demirel, Y. (2009). “Örgütsel Bağlılık Ve Üretkenlik Karşıtı Davranışlar Arasındaki İlişkiye Kavramsal Yaklaşım”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15: 115-132.
• Dinç, B. (2015). “Okulöncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Çocukların Ebeveynlerinin Çocuk Hakları Eğitimi Konusundaki Görüşleri”, Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 3(1): 7-25.
• Haveman, R. ve Wolfe, B. (2000). “The Economics of Disability and Disability Policy”, A.J., Culyer ve J. P., Newhouse (Eds.). Handbook of Health Economics. Elsevier Science B. V., Volume 1: 996-1051.
• Köse, S., Tetik, S. ve Ercan, C. (2001). “Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1): 219-242.
• Lee, R. M. , Grotevant, H. D., Hellerstedt, W. L., Gunnar, M. R. ve The Minnesota International Adoption Project Team. (2006). “Cultural Socialization in Families with Internationally Adopted Children”, Journal of Family Psychology, 20(4): 571–580.
• Meşhur A., H. F. (2011). “Ortopedik Engellilerin İstihdamında Tele Çalışmaya İlişkin Tutumlar Açısından Bir Uygulama”, Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22: 72-118.
• Mont, D. (2004). Disability Employment Policy, Social Protection Discussion Paper Series, The World Bank, Human Development Network, Social Protection Unit, N.W., Washington, D.C.
• Rising, B. ve García-Carbonell, A. (2006). Culture and Communication, Georgia: College of Management Georgia Institute of Technology Atlanta, Georgia, USA.
• T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü. (2004). Türkiye Özürlüler Araştırması 2002, Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası, Ankara.
• Üngüren, E., Arslan, S. ve Kaçmaz, Y. Y. (2015). “Bir Turist Taciz Türü Olarak Hanutçuluğun Turistler Üzerindeki Etkisi”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 32: 129-174.
• World Health Organization. (2011). World Report on Disability, WHO Library Cataloguing-in-Publication Data, Malta.
• Yıldırım, Ş. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara.