The Solutions to the Problem of Evil in the Religion Courses

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 378 - 402, 28.03.2018

Nazım Bayrakdar

Öz

Attempts
to reconciliate the existence of evils with the religious beliefs are seen
throughout history. Intellectuals and philosophers debated on this continuous
issue called ‘the problem of evil’. It has been difficult for many to
understand how God (Allah) Almighty, who is omnipotent, omniscent and omnibenevolent
does not prevent evils that harm innocent humans and the other livings. It may
be clearly said that some individuals are in need of a sufficient guidance
regarding the matter in question. Since the problem of evil is directly related
to the religion, the ones to provide people with such guidance are the
religious educators. This study based on scientific data aims to suggest ideas
about how a religion course dealing with the solutions to the problem of evil
should be. In the study, advisory comments on which teaching techniques and
methods should be used can be found. The fact that there is a dearth of
scientific works concerning how the problem of evil should be dealt with in the
religious education proves the significance of the study.        

Anahtar Kelimeler

: The Problem of Evil, Religion Courses, Teacher, Guidance, Problem

Din Derslerinde Kötülük Probleminin Çözümü

Öz

Kötülüklerin varlığının
dini inançlarla telif edilmesi öteden beri sorun olmuştur. İlmi, kudreti ve
merhameti sonsuz yüce Allah’ın, masum canlıların zarar görmelerine yol açan
felaketlere engel olmamasının hikmetinin kavranmasında güçlükler yaşanmıştır.
Birçok insan bu güçlükleri halen yaşamaya devam etmektedir. İnsanların bu
noktada nitelikli bir rehberlik hizmetine ihtiyaç duydukları açıktır. Söz
konusu meselenin din ile doğrudan alakalı olması bu hizmetin öncelikle din
eğitimcileri tarafından yapılmasını gerektirmektedir. Bu araştırmanın amacı,
kötülük probleminin çözümünü konu edinen bir din dersinin nasıl olması
gerektiği meselesi ile ilgili olarak bilimsel verilere dayalı fikirler ortaya
koymaktır. Araştırmada, kötülük probleminin konu edileceği derslerin hangi
hedefler doğrultusunda, hangi içerik kullanılarak, hangi öğretim yöntem ve
tekniklerinden yararlanılarak işlenmesi gerektiği hususunda yol gösterici
nitelikte açıklamalara yer verilmiştir. Kötülük problemi gibi dini ve ahlaki
gelişim açısından son derece hassas bir meselenin din eğitimi sürecinde nasıl
ele alınması gerektiği konusunda bugüne kadar bilimsel bir çalışmanın
yapılmamış olması bu araştırmanın önemini ortaya koymaktadır.  

Anahtar Kelimeler

Kötülük problemi, din dersleri, öğretmen

Kaynakça

• Acun, Ramazan, “Her Dem Yeniden Doğmak: Online Sosyal Ağlar ve Kimlik”, Milli Folklor Dergisi, 89, (2011): 66-77.
• Akdemir, Ferhat, “Ateizmin Tarihi Üzerine Kısa Bir Deneme”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18-19, (2005): 347-363.
• Akyürek, Süleyman, Din Öğretimi, Ankara: Nobel Yayınları, 2015.
• Altaş, Nurullah, “Din Eğitiminin Bilimselleşme Süreci”, Din Eğitimi, Ed. Mustafa Köylü, Nurullah Altaş, (İstanbul: Ensar Yayınları, 2015): 48-79.
• Aydın, M. Şevki, Bir Din Eğitimi Kurumu Olarak Kur’an Kursu, Ankara: DİB Yayınları, 2008.
• Aydın, M. Şevki, Din Eğitimi Bilimi, Kayseri: Kimlik Yayınları, 2017.
• Bacanlı, Hasan, Gelişim ve Öğrenme, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2001.
• Certel, Hüseyin, Din Psikolojisi, Isparta: Berikan Yayınevi, 2016.
• Çakmak, Mustafa, “Albert Camus’nün Felsefesinde Hayatın Anlamı ve Varoluşsal Kötülük Problemi”, Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 38, (2013): 75-109.
• Freud, Sigmund, The Future of An Illusion, Translate: W. D. Robsen Scott, London: The Hogarth Press and The Institute of Psycho-Analysis, 1962.
• Gözütok, Dilek, Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ankara: Ekinoks Yayınları, 2011.
• Güneş, Firdevs, “Öğrencilerin Düşünme Becerilerini Geliştirme”, Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 17/32, (2012): 127-146.
• Haklı, Şaban, “Kötülük Problemi, Yaklaşımlar ve Eleştiriler”, Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1/2, (2002): 195-211.
• Hesapçıoğlu, Muhsin, Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2011.
• Hökelekli, Hayati, Din Psikolojisine Giriş, İstanbul: Dem Yayınları, 2016.
• Hume, David, Din Üstüne, Çeviren Mete Tunçay, Ankara: İmge Kitabevi, 1995.
• Ilgar, Şengül, “Motivasyon Aktiviteleri ve Öğretmen”, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, (2004): 211-222.
• Karataş, Süleyman, Necla Tabak, “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri”, Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3/1, (2010): 56-65.
• Kasapoğlu, Abdurrahman, “Kur’an’a Göre İnkâr ve Bunalım –İnkârcılığın Ruh Sağlığına Olumsuz Etkileri-“, İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1/1, (2010): 211-235.
• Kayıklık, Hasan, Din Psikolojisi, Adana, Karahan Kitabevi, 2015.
• Koçak, Süleyman, “Kur’an’da Mesellerle Anlatımın Eğitsel Değeri”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 9/1, (2009): 187-215. Köylü, Mustafa, “Ruh Sağlığı ve Din: Batı Toplumu Açısından Bir Değerlendirme”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23/80, (2007): 65-91.
• Köylü, Mustafa, Gelişimsel Basamaklara Göre Din Eğitimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2010.
• Mehmedoğlu, Ali Ulvi, İnanç Psikolojisine Giriş, (İstanbul: Çamlıca Yayınları, 2013.
• Seferoğlu, Berat Mutluhan, “Ateistler için Felsefe Neden Gereklidir?”, Ateist Dergi, 8, (2016): 1-4.