An Assessment of the Academic Achievement Statuses of Third Grade Students of Teacher Education for Primary School Programme Based on Miscellaneous Variables

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 1, 481 - 493, 03.04.2018

Murat Tuncer , Ömer Yılmaz

Öz

The main aim of this study is
to assess the academic achievement statuses of third grade students according
to various variables. The study has been conducted using the relational
screening model. The universe of the research is formed by the students of
teacher education for primary school programme at Fırat University. The
collected data are analyzed according to clustering, log-square, correlation
and regression analysis. According to the findings of the research, there is a
significant link between friendship relations and academic achievement. It has
been determined that the courses having the greatest effect upon the
achievement averages of students of the programme in question are sociology,
art education and written expression courses, respectively. The fact that
participants consist of third-year students has led to concerns that a deliberative
distribution of courses may not have been achieved in terms of assuming a
professional identity. It is therefore suggested that vocational courses may be
offered beginning from earlier grades.

Anahtar Kelimeler

Friendship Relations, Academic Achievement, Expectation, Perception of Proficiency, Teacher for Primary School

Sınıf Öğretmenliği Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarı Durumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre Değerlendirilmesi

Öz

Bu araştırmanın genel amacı sınıf
öğretmenliği üçüncü sınıf öğrencilerinin akademik başarı durumlarının çeşitli
değişkenlere göre değerlendirilmesidir. Araştırma ilişkisel tarama modeline
göre yürütülmüştür. Araştırmanın Evrenini Fırat Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği
bölümü öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında toplanan veriler
kümeleme, kay-kare, korelasyon ve regresyon analizine göre çözümlenmiştir.
Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre arkadaşlık ilişkileri ile
akademik başarı arasında anlamlı düzeyde ilişki vardır. Sınıf öğretmenliği
öğrencilerin başarı ortalamalarını en çok yordayan derslerin sırasıyla
sosyoloji, sanat eğitimi ve yazılı anlatım dersleri olduğu belirlenmiştir.
Araştırma katılımcılarının üçüncü sınıf öğrencileri olması mesleki kimliğe
bürünme anlamında bilinçli bir ders dağılımının yapılmamış olabileceği
endişesini beraberinde getirmiştir. Bu yönüyle meslek derslerinin daha erken
dönemlerde verilmeye başlanması önerilebilir. 

Anahtar Kelimeler

Arkadaşlık İlişkileri, Akademik Başarı, Beklenti, Yeterlik Algısı, Sınıf Öğretmenliği

Kaynakça

• Alkan, C. ve Kurt, M. (1998). Özel Öğretim Yöntemleri, Disiplinlerin Öğretim Teknolojisi. Anı Yayıncılık, Ankara. Anıl, D. (2009). Uluslararası öğrenci başarılarını değerlendirme programı (pısa)’nda türkiye’deki öğrencilerin fen bilimleri başarılarını etkileyen faktörler. Eğitim ve Bilim, 34(152), 15-34. Arıcı, İ. (2007). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersinde öğrenci başarısını etkileyen faktörler (Ankara örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Aydın, A. (2014). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Yayımcılık. Bloom, B.S. (1998). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme. (Çev. Prof. Dr. Durmuş Ali Özçelik), İstanbul: MEB Yayınları. Boyd, F. B. (2002). Motivation to continue: enhancing literacy learning for struggling readers and writers. Reading and Writing Quarterly: Overcoming Learning Difficulties, 18, 257–277. Bulduklu, E. (2014). Okul müdürlerinin öğretimsel liderliği, öğretmen öz-yeterliği ve öğrenci başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Mevlana Üniversitesi, Konya. Carlson, E. (1999). Early environtment support ve elementary school adjustment in middle adolescence. Journal of Adolescent Research, 14(1), 72-94. Choi, N. (2005). Self-Efficacy and self-concept as predictors of college students‟ academic performance. Psychology in The Schools, 42(2), 197-205. Dadlı, G. (2015). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine yönelik öz düzenleme becerileri ve öz yeterlikleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam üniversitesi, Kahramanmaraş. Dağdelen, S. (2013). Biyoloji derslerinde öğretmenlerin kişilerarası davranışı, sınıf öğrenme ortamı ve öğrenci başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Demircioğlu Memiş, A. (2007). Öğrencilerin çalışma oryantasyonlarını etkileyen demografik faktörler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 291-321. Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı yayıncılık. Flashman, J. (2012). Academic achievement and its impact on friends dynamics. Social Educ, 85(1), 61-80. Fuller, B. ve Clarke, P. (1994). Raising school effects while ignoring culture - local conditions and the influence of classroom tools, rules, and pedagogy. Review of Educational Research, 64, 119-57. Gottfried, A. W. (2001). Continuity of academic intrinsic motivation from childhood through late adolescence: a longitudinal study. Journal of Educational Psychology, 93 (1), 3-13. Günal, Y. (2014). Etkili okul değişkenlerinin öğrenci başarısı ile ilişkisi ve okul hesap verebilirliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Handal, B., Wood, L. ve Muchatuta, M. (2011). Students’ expectations of teaching: The business, accounting and econo0mics experience. E-Journal of Business Education & Scholarship Teaching, 5(1), 1-17. Hattie, J. (2009) Visible learning: A synthesis of over 800 meta-analyses related to achievement, Routledge, London Howie, S. J. ve Pietersen, J. J. (2001). Mathematics literacy of final year students: South African realities. Studies in Educational Evaluation, 27, 7-25. Kan, A. (2006). Ölçme araçlarında bulunması gereken nitelikler, H. Atılgan (Ed.), Eğitimde Ölçme Değerlendirme(23-80), Ankara: Anı Yayıncılık. Kaya, F., Erdoğan, R. ve Çağlayan, Y. (2014). Üstün zekâlı ve üstün yetenekli öğrencilerin okul yaşam kaliteleri ve arkadaşlık ilişkilerinin karşılaştırılması. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 4(2), 107-125. Kızıldağ, S. (2009). Akademik başarının yordayıcısı olarak yalnızlık, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Klomegah, R. Y. (2007). Predictors of academic performance of university students: an application of the goal efficacy model. College Student Journal, 41(2), 407-415. Kocaman, A. (2008). Ailenin sosyokültürel ve sosyoekonomik durumunun öğrencinin okul başarısına etkisi: İnönü EML örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul. Koutsoulis, M. K. ve Campbell, J. R. (2001). Family processes affect students’ motivation, and science and math achievement in Cypriot high schools. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 8, 108–127. Leithwood, K. ve Jantzi, D. (2000). The effects of transformational leadership on organisational conditions and student engagement. Journal of Educational Administration, 38(2), 112–129. Liu, X. ve Koirala, H. (2009). The effect of mathematics self-efficacy on mathematics achievement of high school students. Paper presented at the annual conference of the Northeastern Educational Research Association, University of Connecticut, USA. Mayseless, O. (1993). Gifted adolescents and intimacy in close same-sex relationships. Journal of Youth and Adolescent, 22, 135-146. Onur, B. (2014). Gelişim psikolojisi. Ankara: İmge Yayınevi. Oral, V. ve Yurtal, F. (2008). İlköğretim 5.sınıf düzeyinde arkadaşlığının sosyometrik statü ve akademik başarı açısından incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 281-294. Özer, Y. ve Anıl, D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 313-324. Özkan, E. ve Yıldırım, S. (2013). Geometri başarısı, geometri öz-yeterliği, ebeveyn eğitim durumu ve cinsiyet arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,46(2), 249-261. Patterson, M., Perry, E., Decker, C., Eckert, R., Klaus, S., & Wendling, L.2003). Factors Associated With High School mathematics performance in the United States. Studies in Educational Evaluation, 29, 91-108. Polat, S. (2009). Akademik başarısızlığın toplumsal eşitsizlik temelinde çözümlenmesi. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 7 (25), 46-61. Rubie-Davis, C.M., Peterson, E.R. ve Irving, S.E. (2010). Expectations of achievement: Student, teacher and parents perceptions. Research in Education, 83(1), 36-53. Sadık, F. (2002). Sınıf İçindeki Problem Davranışların Nedenleri. Eğitim Araştırmaları, 9, 106-115. Sağlam, M. ve Yüksel, İ. (2007). Program değerlendirmede meta-analiz ve meta-değerlendirme yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 175-187. Salih, M. (2003). Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen çeşitli nedenler arasından süreksiz durumluk kaygısının yeri ve önemi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10, 102-115. Sarı, M. ve Cenkseven, F. (2008). İlköğretim öğrencilerinde okul yaşam kalitesi ve benlik kavramı. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 3-16. Sarıer, Y. (2016). Türkiye’de öğrencilerin akademik başarısını etkileyen faktörler: Bir meta-analiz çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 609-627. Sığrı, Ü. ve Gürbüz, S. (2011). Akademik başarı ve kişilik ilişkisi: üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Savunma Bilimleri Dergisi 10.1, 30-48. Schoen L. T. ve Teddlie, C. (2008). A new model of school culture: a response to a call for conceptual clarity. School Effectiveness and School Improvement, 19(2), 129–153. Schwarzer, R. ve Hallum, S. (2008). Perceived teacher self-efficacy as a predictor of job stress and burnout: mediation analyses. International Association of Applied Psychology, Applied Psychology: An International Review, 57, 152–171 Skaalvik, E. M. ve Skaalvik, S (2010). Teacher self-efficacy and teacher burnout: A study of relations. Teaching and Teacher Education, 26, 1059-1069. Şad, S.N. (2012). Investigation of parental ınvolvement tasks as predictors of primary students’ turkish, math, and science & technology achievement. Eğitim Araştırmaları - Eurasian Journal of Educational Research, 49, 173-196. Şevik, Y. (2014). İlköğretim müdür ve müdür yardımcılarının öğrencilerin akademik başarısını etkileyen faktörlere ilişkin görüşleri ile akademik başarısına katkıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Üniversitesi, Burdur. Şişman, M. (2014). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem yayıncılık. TDK (2017). Türk Dil Kurumu. http://www.tdkterim.gov.tr (Erişim Tarihi: 07.12.2017) Ullah, H. ve Mardell, A.W. (2007). Students' academic success and its association to student involvement with learning and relationships with faculty and peers. College Students Journal, 14(4), 1192-1202. Wagner, P., Schober, B. ve Spiel, C. (2008). Time investment and time management: An analysis of time students spend working at home for school. Educational Research and Evaluation, 14(2), 139-153. Wang, D. B. (2004). Family background factors and mathematics success: A comparison of Chinese and US students. International Journal of Educational Research, 41, 40-54. Yenilmez, K. ve Özabacı, N. Ş. (2003). Yatılı öğretmen okulu öğrencilerinin matematik ile ilgili tutumları ve matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 132–146. Yurdabakan, İ. (2008). Eğitimde kullanılan ölçme araçlarının nitelikleri, S. Erkan ve M.Gömleksiz (Eds.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (38-66), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.