Fair Man vs. Lifeboat Ethics

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 4, 2797 - 2819, 30.12.2018

Serpil Durğun

https://doi.org/10.15869/itobiad.456996

Cited By: 1

Öz

The
fact that all societies do not take a fair share of the distribution of the
world’s resources and gains causes an experience of severe poverty and deprivation
on the global extent. However, the solutions suggested as remedies of the
situation of the poor and oppressed countries do not go beyond the duality of
the West and the East since countries are in pursuit of their own interests shaped
by their own conception of the world. Thus, such solutions lack justice and
equity. It may be seen that the most obvious example of this in Garrett
Hardin’s lifeboat ethics is demonstrated within the secondary ecological
ethics. Notwithstanding, Schopenhauer's understanding of ethics that is based
on empathy provides us with a ground that renders solidarity of all societies
possible or even necessary.

Anahtar Kelimeler

Hardin, Lifeboat Ethics, Schopenhauer, Fair Man, Cosmopolitanism, Human Rights, Justice.

Cankurtaran Sandalı Etiğine Karşı Adil İnsan

Öz

Dünya kaynaklarının ve
kazanımlarının dağılımından tüm toplumların adil bir pay almaması, küresel
boyutta çok büyük yoksulluk ve yoksunlukların yaşanmasını da beraberinde getirmektedir.
Açlık, hastalık, yoksulluk nedeniyle ölümlerin çok fazla yaşandığı yoksul ve
mazlum ülkelerin durumuna ilişkin önerilen çözümler, ülkelerin daima kendi
çıkarları ve kendi dünya görüşleri ekseninde şekillendiğinden Batı ve Doğu
ikiliğinin ötesine geçememekte, adaleti ve hakkaniyeti içermemektedir. Bunun en
açık örneğini, ikincil ekolojik etikler içinde gösterilen ve Hume Çatalı olarak
adlandırılan değer - olgu ayrımından yola çıkan Garrett Hardin’in cankurtaran
sandalı etiğinde görmemiz mümkündür. Buna karşın, Schopenhauer’un duygudaşlığa
dayanan ahlak anlayışı, bize tüm toplumların dayanışmasını mümkün ve hatta
zorunlu kılan bir zemin sağlamaktadır. Bu çalışma, Schopenhauer’un duygudaşlık
ahlakının aktörü olan adil insanını, cankurtaran sandalı etiğinin tam
karşısında konumlandırarak, küresel boyutta çaresi bulunabilir/düzeltilebilir
nitelikteki adaletsizlikleri bertaraf etme yönünde, insanlarda ortak bir insani
tavır oluşturulmasını desteklemesi amacına yöneliktir.              

Anahtar Kelimeler

Hardin, Cankurtaran Sandalı Etiği, Schopenhauer, Adil insan, Duygudaşlık

Kaynakça

• Des Jardins, J. R. (2006). Çevre Etiği: Çevre Felsefesine Giriş. (Çev. R. Keleş). Ankara: İmge Kitabevi.
• Hardin, G. (1968). The tragedy of the commons. Science New Series, 162 (3859): 1243-1248. Erişim adresi: http://www.pages.mtu.edu/~asmayer/rural_sustain/governance/Hardin%201968pdf, Son Erişim: 01.04.2018.
• Hardin, G. (1974a). Living on a lifeboat. The Social Contract, 12(1), 36-47. Erişim adresi: http://www.garretthardinsociety.org/articles/art_living¬_on_a_lifeboat.html, Son Erişim: 01.04.2018.
• Hardin, G. (1974b). Lifeboat ethics: The case against helping the poor. Psychology Today. Erişim adresi: http://www.web.ntpu.edu.tw/~language/course/research/lifeboat.pdf, Son Erişim: 01.04.2018.
• Hardin, G. (1991). Carrying capacity and quality of life. The Social Contract, 12(1), 195-196. Erişim adresi: http://www.garretthardinsociety.org/articles_pdf/cc_quality_oflife.pdf, Son Erişim: 01.04.2018.
• Hardin, G. (1998). The feast of Malthus living within limits. The Social Contract, 12(1), 181-187. Erişim adresi: http://www.garretthardinsociety.org/articles_pdf/feast_of_malthus.pdf, Son Erişim: 01.04.2018.
• Hardin, G. (2001). Carrying capacity as an ethical concept. The Social Contract, 12(1), 48-57. Erişim adresi: http://www.garretthardinsociety.org/articles/pdf/cc_ethical_concept.pdf, Son Erişim: 01.04.2018.
• MacIntyre, A. (2001). Homerik Çağdan Yirminci Yüzyıla Ethik’in Kısa Tarihi. (Çev. H. Hünler ve S. Zelyüt Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Rawls, J. (2006). Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düsüncesinin Yeniden Ele Alınması. (Çev. G. Evrin). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Rorty, R. (2002). Dayanışma olarak bilim. H. Arslan (Derleme ve Tercüme). Retorik hermeneutik ve sosyal bilimler: İnsan bilimlerinde retoriğe dönüş içinde (ss. 39-55). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Sen, A. (2009). The Idea Of Justice. Cambridge- Massachusetts: The Belknap Press of Harward University Press.
• Sen, A. (2010). Kimlik ve Siddet. (Çev. A. Kardam). İstanbul: Optimist Yayınları.
• Schopenhauer, A. (2003). Varolmanın Acısı: Schopenhauer Felsefesine Giriş. (Çev. V. Atayman). İstanbul: Donkişot Yayınları.
• Schopenhauer, A. (2008). Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar. (Çev. M. Tüzel). V. Baskı. İstanbul: Türkiye İşbankası Kültür Yayınları.
• Schopenhauer, A. (2009a). The Two Fundamental Problems Of Ethics. (Translated C. Janaway). New York: Cambridge University Press.
• Schopenhauer, A. (2009b). İsteme ve Tasarım Olarak Dünya. (Çev. L. Özşar). İstanbul: Biblos Yayınları.
• Schopenhauer, A. (2010). Hayatın Anlamı. (Çev. A. Aydoğan). 3. Baskı. İstanbul: Say Yayınları.
• Schopenhauer, A. (2014). Bilim ve Bilgelik. (Çev. A. Aydoğan). İstanbul: Say Yayınları.
• Störig, H. J. (2015). İlkçağ Felsefesi: Hint-Çin-Yunan. (Çev. Ö. C. Güngören). İstanbul: Yol Yayıncılık.
• Ünder, H. (1996). Çevre Felsefesi. Ankara: Doruk Yayınları.