Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Role and Importance of Basic Art Education in the Education of Gastronomy

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 4, 3084 - 3095, 31.12.2019
https://doi.org/10.15869/itobiad.629732

Öz

Art
is a field that has been considered for ages and defined in different forms in various
periods. In the related literature, art is discussed with its general and
special meanings.               In the
related literature, the effects of art, which is stated to be related to many
fields, are mentioned in gastronomy and culinary arts. This is a theoretical
study aimed at questioning the relationship between gastronomy included in the
general meaning of art and basic art education included in the special meaning
of art. In this respect, the relationship between the basic concepts of art,
art education, gastronomy and culinary arts was examined. According to the
sources examined within the scope of the study, It is concluded that gastronomy
and culinary arts have a close relationship with basic art education and
information to be raised in the field of gastronomy and culinary arts will
include the knowledge of art and design. This highlights the formation process
of the qualified workforce that will be needed in the field in the coming
years.                

Kaynakça

  • Akar, M. (2015). Tıp eğitiminde görsel sanatın etkisi. Sosyoloji Dergisi, 30(1), 355-380.
  • Artut, K. (2001). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (1. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Artut, K. (2004). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Atar, N. (2004). Anadolu güzel sanatlar liselerinde temel sanat eğitimi uygulamalarının sorgulanması ve öneriler. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 47-54.
  • Bacon, K. (1982) . Denemeler. (Çev: A. Göktürk). İstanbul: Adam Yayıncılık.
  • Becer, E. (2002). İletişim ve grafik tasarım (3. Baskı). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Brown, J. N. (2005). Integrating Eisner’s arts education philosophy into culinary arts education. Journal of Culinary Science & Technology, 4(1), 89-90. 02 Ekim 2019’da İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Çetin,T. (2002). Sanat eğitiminin gerekliliği üstüne. Sanat Eğitimi Sempozyumu içinde (s.206). Ankara: Gazi Üniversitesi
  • Edeer, Ş. (2005). Sanat eğitiminde disiplinlerarası yaklaşım. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 78-84.
  • Edman, I. (1977). Sanat ve insan estetiğe giriş (2. Baskı). (Çev: T. Oğuzkan). İstanbul : İnkılap ve Aka Kitabevleri.
  • Erbay, M. (1997). Plastik sanatlar eğitiminin gelişimi (1. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Erim, G. (2011). Temel tasarım dersinde öğrencilerin estetik duyarlılıklarını ve yaratıcılıklarını geliştirme üzerine örnek çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 487-501.
  • Erinç, S. M. (2004). Resmin eleştirisi üzerine (2. baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Fisher, E. (2016). Sanatın gerekliliği (5. baskı). (Çev: C. Çapan). İstanbul: Sözcükler Yayınları.
  • İşler, A.Ş. (2004). Sanat eğitiminde disiplinlerarası-tematik yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 163.
  • Keser, N. (2005). Sanat sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Melnick, S.A., Witmer, J.T. ve Strickland, M.J. (2011). Cognition and student learning through the arts. Arts Education Policy Review, 112(3), 154-162. 07 Kasım 2018’de İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Öney, H. (2016). Gastronomi Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35 (1), 193-203.
  • Pedersan, L, B. (2012). Creatıvıty ın gastronomy. (Yayınlanmamış lisansüstü tezi). Copenhagen Business School, Kophenhag.
  • San, İ. (2003). Sanat ve eğitim. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Santich, B. (2004). The study of gastronomy and its relevance to hospitality education and training. Hospitality Management, 23, 15–24. 30 Eylül 2019’da İnternet’ten Elsevier veritabanından alınmıştır: http://www.elsevier.com.
  • Sipahi, S., Ekincek, S. ve Yılmaz, H. (2017). Gastronominin sanatsal kimliğinin estetik üzerinden incelenmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(3), 381-396.
  • Sofuoğlu, H. (2004). Arındırma ve yeniden yapılandırma yöntemi ve gerekçesi olarak temel sanat ve tasarım. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 95-107.
  • Uçuk, C. (2017). Gastronomide tabak tasarım teknikleri ve yenilikçi sunum anlayışları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
  • Ünver, E. (2002). Sanat eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Temel Sanat Eğitimi Dersinin Gastronomi ve Mutfak Sanatları Eğitimindeki Yeri ve Önemi

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 4, 3084 - 3095, 31.12.2019
https://doi.org/10.15869/itobiad.629732

Öz

Sanat; çağlar boyu üzerinde
düşünülen, çeşitli dönemlerde farklı biçimlerde tanımları yapılan bir alan
olarak karşımıza çıkmaktadır. İlgili literatürde genel ve özel anlamlarıyla ele
alınan ve pek çok alanla ilişkili olduğu belirtilen sanatın, gastronomi ve
mutfak sanatlarındaki ilişkilerinden de söz edilmektedir. Betimsel araştırma
yaklaşımının benimsendiği bu çalışma; sanatın genel anlamına dahil olan
gastronomi ve özel anlamına dahil olan temel sanat eğitiminin ilişkisini
sorgulamayı amaçlayan kuramsal bir çalışmadır. Bu doğrultuda, sanat, sanat
eğitimi, gastronomi ve mutfak sanatlarına ilişkin temel kavramların ilişkileri
incelenmiştir. Çalışma kapsamında gerek teori gerek uygulamaya ilişkin
incelenen kaynaklara göre;
gastronomi ve mutfak sanatlarının temel
sanat eğitimi ile yakın ilişkisi olduğu ve gastronomi ve mutfak sanatları alanında yetiştirilecek bireylerin ihtiyaç
duyacağı bilgiler arasında sanat ve tasarım bilgisinin de yer aldığı
anlaşılmıştır. Bu da gelecek yıllarda alanda ihtiyaç duyulacak nitelikli iş
gücünün oluşum sürecini ön plana çıkarmaktadır.

Kaynakça

  • Akar, M. (2015). Tıp eğitiminde görsel sanatın etkisi. Sosyoloji Dergisi, 30(1), 355-380.
  • Artut, K. (2001). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (1. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Artut, K. (2004). Sanat eğitimi – kuramlar ve yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Atar, N. (2004). Anadolu güzel sanatlar liselerinde temel sanat eğitimi uygulamalarının sorgulanması ve öneriler. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 47-54.
  • Bacon, K. (1982) . Denemeler. (Çev: A. Göktürk). İstanbul: Adam Yayıncılık.
  • Becer, E. (2002). İletişim ve grafik tasarım (3. Baskı). Ankara: Dost Kitabevi.
  • Brown, J. N. (2005). Integrating Eisner’s arts education philosophy into culinary arts education. Journal of Culinary Science & Technology, 4(1), 89-90. 02 Ekim 2019’da İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Çetin,T. (2002). Sanat eğitiminin gerekliliği üstüne. Sanat Eğitimi Sempozyumu içinde (s.206). Ankara: Gazi Üniversitesi
  • Edeer, Ş. (2005). Sanat eğitiminde disiplinlerarası yaklaşım. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 78-84.
  • Edman, I. (1977). Sanat ve insan estetiğe giriş (2. Baskı). (Çev: T. Oğuzkan). İstanbul : İnkılap ve Aka Kitabevleri.
  • Erbay, M. (1997). Plastik sanatlar eğitiminin gelişimi (1. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Erim, G. (2011). Temel tasarım dersinde öğrencilerin estetik duyarlılıklarını ve yaratıcılıklarını geliştirme üzerine örnek çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 487-501.
  • Erinç, S. M. (2004). Resmin eleştirisi üzerine (2. baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Fisher, E. (2016). Sanatın gerekliliği (5. baskı). (Çev: C. Çapan). İstanbul: Sözcükler Yayınları.
  • İşler, A.Ş. (2004). Sanat eğitiminde disiplinlerarası-tematik yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 163.
  • Keser, N. (2005). Sanat sözlüğü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Melnick, S.A., Witmer, J.T. ve Strickland, M.J. (2011). Cognition and student learning through the arts. Arts Education Policy Review, 112(3), 154-162. 07 Kasım 2018’de İnternet’ten Taylor&Francis veritabanından alınmıştır: http://www.tandfonline.com
  • Öney, H. (2016). Gastronomi Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35 (1), 193-203.
  • Pedersan, L, B. (2012). Creatıvıty ın gastronomy. (Yayınlanmamış lisansüstü tezi). Copenhagen Business School, Kophenhag.
  • San, İ. (2003). Sanat ve eğitim. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Santich, B. (2004). The study of gastronomy and its relevance to hospitality education and training. Hospitality Management, 23, 15–24. 30 Eylül 2019’da İnternet’ten Elsevier veritabanından alınmıştır: http://www.elsevier.com.
  • Sipahi, S., Ekincek, S. ve Yılmaz, H. (2017). Gastronominin sanatsal kimliğinin estetik üzerinden incelenmesi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(3), 381-396.
  • Sofuoğlu, H. (2004). Arındırma ve yeniden yapılandırma yöntemi ve gerekçesi olarak temel sanat ve tasarım. Anadolu Sanat Dergisi, 15 (Bahar), 95-107.
  • Uçuk, C. (2017). Gastronomide tabak tasarım teknikleri ve yenilikçi sunum anlayışları. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
  • Ünver, E. (2002). Sanat eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Evrim Çağlayan 0000-0001-7360-6984

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Çağlayan, E. (2019). Temel Sanat Eğitimi Dersinin Gastronomi ve Mutfak Sanatları Eğitimindeki Yeri ve Önemi. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(4), 3084-3095. https://doi.org/10.15869/itobiad.629732
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.