Diyarbakır, which was located at a strategic point with its cultural diversity in the north of Mesopotamia during the Ottoman rule, was a city that maintained its importance with the construction movements in the 19th century. One of the buildings constructed during this period was the Diyarbakır Idadisi (The High School of Diyarbakır), which was built in 1892 as part of the educational policies of the Abdulhamid II who cared about education. The school, which was built as a two-storey masonry school with a basement floor, was located in a large garden with various additional buildings in the first period of the 20th century. The building was a modern educational structure for its time with its cafeteria, dormitory, bathroom and a capacity of 150 students. In this study, the construction process, architecture and ornamentation of Diyarbakır Idadisi are described based on documents such as photographs, plans and sketches obtained from the Republican Archive of the Directorate of State Archives of Presidency of the Republic of Türkiye dated 1933 and various sources. The building is compared with the idadi schools built in different provinces in the same period and the educational buildings of different grades such as rüştiye (secondary school), iptidai (primary school), and industrial schools built in the same period in the city. The building, which was determined to have been built according to the principles of neoclassical and national architectural style, which are frequently encountered in the architecture of public buildings in the late Ottoman period, was built during the Abdulhamid II period. The building has local architectural features in terms of ornamentation and building materials.
high school Abdulhamid II Period education building architectural heritage conservation Diyarbakır
Osmanlı hâkimiyeti içerisinde, Mezopotamya’nın kuzeyinde kültürel çeşitliliğiyle stratejik bir noktada konumlanan Diyarbakır, 19. yüzyılda gerçekleşen imar hareketleriyle önemini korumuş bir kenttir. Bu dönem imar edilen yapılardan biri, maarif perver II. Abdülhamid’in eğitim politikaları kapsamında 1892'de inşa edilen Diyarbakır İdadisidir. Yığma, bodrum kat üzerine iki katlı olarak inşa edilen mektep, 20. yüzyılın ilk yarısında büyük bir bahçe içerisinde çeşitli ek yapılarla birlikte yer almıştır. Yapı, yemekhane, yatakhane, banyo gibi birimleri ve 150 öğrenci kapasitesiyle dönemine göre modern eğitim yapısıdır. Bu çalışmada, Diyarbakır İdadisinin 1933 yılına tarihlenen Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Cumhuriyet Arşivinden ve çeşitli kaynaklardan elde edilen fotoğraf, plan, kroki gibi belgeler öncülüğünde, okulun inşa süreci, mimarisi ve süslemeleri tanımlanmıştır. Yapı, aynı dönem farklı vilayetlerde inşa edilmiş idadi mektepleri ve kent içerisinde aynı dönem inşa edilmiş farklı derecelerdeki (rüştiye, iptidai, sanayi mektebi) eğitim yapıları ile karşılaştırılmıştır. Osmanlı Geç Dönem kamu yapıları mimarisinde sıklıkla karşılaşılan neoklasik ve millî mimari üslup ilkelerine göre inşa edildiği tespit edilen yapı, II. Abdülhamid dönemi idadi mektepleriyle benzer bir mimariye sahiptir. Yapı, süsleme ve yapı malzemesi yönünden ise yerel mimari nitelikler içermektedir.
İdadi mektebi II. Abdülhamid Dönemi Eğitim Yapıları Mimari Miras Koruma Diyarbakır
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Görsel Sanatlar (Diğer) |
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Ağustos 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 6 Mart 2024 |
| Kabul Tarihi | 12 Ağustos 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 24 |