Sustainable Livestock Farming in Turkey and Pınarhisar Gene Center Implementations

Yıl 2020, Sayı: 40, 83 - 89, 03.04.2020

Mesut Doğan

https://doi.org/10.26650/JGEOG2019-0052

Öz

Turkey where a wide range of economic activities are carried out, expected levels in animal husbandry activities have not been achieved. Livestock, which is considered like insurance in agriculture; is not sustainable in terms of number, variety, and yield. The policies applied to agricultural activities, lack of education in this field, modern facilities, animal health conditions, and market conditions of the products are the reason for livestock activities not reaching the desired level. In Turkey, many sites have been designated as gene centers for the development of livestock activities. However, the results obtained from these places have always been below the expectations and are far from being applicable. It will be important for both Turkey and Pınarhisar to evaluate the Holstein breed as the gene center of cattle breeding. Economic problems in rural areas mainly stem from the inability to appropriately assess the existing economic potential. It is very important to determine the livestock potential in detail and to determine the strategies for the proper utilization of this potential among the agricultural activities. Thus, with sustainable livestock activities, rural areas in the district will be brought in to the economy.

Anahtar Kelimeler

Pınarhisar, Livestock Operations, Gene Center

Türkiye’de Sürdürülebilir Hayvancılık ve Pınarhisar Gen Merkezi Uygulamaları

Öz

Ülkemiz bulunduğu konum itibariye doğal ve beşeri özellikleri bakımından dikkat çekmektedir. Çok çeşitli ekonomik faaliyetlerin gerçekleştirildiği ülkemizde, hayvancılık faaliyetlerinde beklenen seviyeye ulaşılmamıştır. Tarımın sigortası olarak görülen hayvancılık; sayısı, çeşidi ve verimi bakımından sürdürülebilir olmaktan uzaktır. Oysaki, ülkemizin her bölgesi çok çeşitli hayvancılık faaliyetlerine olanaklar sağlamaktadır. Tarımsal faaliyetler için uygulanan politikalar, bu alandaki eğitim yetersizliği, modern olmayan tesislerin fazlalığı, hayvan sağlığı şartlarının oluşmaması ve elde edilen ürünlerin pazar koşullarının tam olarak oluşmaması hayvancılık faaliyetlerinin istenilen seviyeye gelmemesine neden olmaktadır. Tarihi eskiye inen ülkemiz, hayvan genetiği bakımından birçok ırkın menşedir. Ülkemizde hayvancılık faaliyetlerinin geliştirilmesi için birçok saha gen merkezi olarak belirlenmiştir. Ancak buralardan alınan sonuçlar her zaman beklentilerin altında kalmış ve uygulanabilir olmaktan uzaklaşmıştır. Çalışma sahasının büyükbaş hayvancılık içinde Holstein ırkının Siyah Alaca çeşidinin gen merkezi olarak daha fazla değerlendirilmesi hem ülkemiz hem de Pınarhisar için önemli olacaktır. İlçenin kırsal alanındaki ekonomik problemler yaygın bir kırsal yoksulluğa yol açmaktadır. Kırsal alanlardaki ekonomik problemler, temelde mevcut ekonomik potansiyelin uygun bir şekilde değerlendirilememesinden kaynaklanmaktadır. İlçenin en önemli geçim kaynağı durumundaki tarımsal faaliyetler içinde hayvancılık potansiyelinin ayrıntılı olarak ortaya konulması ve bu potansiyelin uygun bir şekilde değerlendirilmesine yönelik stratejilerin belirlenmesi son derece önemlidir. Böylece sürdürülebilir hayvancılık faaliyetleriyle ilçedeki kırsal alanların ekonomiye kazandırılması sağlanmış olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Pınarhisar, Hayvancılık Faaliyetleri, Gen Merkezi

Kaynakça

• Balcı Akova, S. (2002). Ergene havzasında mekânsal kullanımlar. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Bakırcı, M. (2007). Türkiye’de kırsal kalkınma kavramlar-politikalaruygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Cidan, A. (2016). Pınarhisar’da şehirsel gelişim, T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Doğan, M. (2005). Türkiye ziraatinde makineleşme: traktör ve biçerdöverin etkileri, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Dergisi, 14, 66–75.
• Doğan, M. (2016). “Türkiye’de Tarım, Hayvancılık ve Ormancılık”, Türkiye Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası, Ed: Doğanay, S. ve Alım, M., S: 111–165, Pegem Akademi, Ankara.
• Gültekin, C. (2014). Trakya bölgesi’nde büyükbaş hayvancılık işletmelerinin üretim-pazarlama sorunları ve çözüm önerileri, T.C. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Kaymakçı, M. (2016). İleri koyun yetiştiriciliği, (5. Bs.). İzmir.
• Semerci A. (2006). Trakya’da tarımsal yapı, verimlilik ve gelişmişlik düzeyi. Tarım ve Mühendislik, Sayı: 76-77.
• Sertkaya Doğan, Ö. (2008). Türkiye’nin tarım politikalarının belirlenmesinde coğrafi özelliklerin önemi. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 17(3), 91–101.
• Şahin, G. (2015). Türkiye zirai hayatında manda (bubalus bubalis) yetiştiriciliği ve manda ürünlerinin değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, 31, 14–40.
• Şahin, G. (2017). Saray ilçesinde arazi kullanımı ve tarımsal faaliyetler. Ö. Sertkaya Doğan (Ed)., Memleket Pusulası Saray içinde (s:203– 255), İstanbul.
• Taşlıgil, N. (2010). Türkiye ziraatinin problemleri. İstanbul: Çantay Kitabevi. Trakya Kalkınma Ajansı. (2012). “Pınarhisar İlçe Vizyonu”, http//www. trakya2023.com/content, 15.03.2019.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Türkiye hayvancılık istatistikleri. Erişim adresi: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr (Son erişim: 12.03.2019).