AYDINLATMANIN PARK KULLANIM TERCİHLERİNE ETKİLERİ

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 9, 15 - 20, 23.06.2014

Tahsin Yılmaz , Faik Şavklı Rifat Olgun Elif Özdamarlar

Öz

İnsanın duyusal girdisinin %80’inden fazlası görme duyusundan sağlanmaktadır. Bu nedenle çevre algısı büyük bir ölçüde görme duyusu temelinde ortaya çıkmaktadır. Kullanıcılar görme duyusunu kullanarak çevreyi tanımlamakta ve bu tanımların beyinde irdelenmesi ile bulunduğu çevrenin güvenli, konforlu veya kullanışlı olup olmadığına karar vermektedir. Bu kararların oluşması, gündüz saatlerinde görsel çıkarımlar sağlamaya yarayan, malzeme, bitkisel tasarım ve parkta yer alan doğal ve/veya yapay diğer elemanlara bağlı olarak değişebilirken, gece saatlerinde doğrudan aydınlatmaya bağlı olarak değişmektedir. Bir parkta aydınlatma elemanlarının yeterli sayıda ve yeterli aydınlatma düzeyinde olması, kullanıcıların park hakkındaki algılarını değiştirebilmektedir. Bu durum da parkın kullanım yoğunluğunu doğrudan etkilemektedir. Bununla beraber aydınlatma, güvenlikle doğrudan ilişkili bir bileşen konumundadır.

Bu çalışma kapsamında park kullanıcıları ile karşılıklı görüşmeler yapılarak, bir parktaki aydınlatmanın park kullanım tercihlerini nasıl etkilediği ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Aydınlatma; Park Aydınlatması

Kaynakça

• Ataç, E. 2008. Kent, Güvenlik ve Güvenli Kent Planlaması; Bursa Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Ankara.
• Çakır, H. K., Özenç, A. 2005. Kentsel Dış Mekanlarda Kullanılan Aydınlatma Elemanlarının İrdelenmesi: Edirne Örneği. II. Ulusal Aydınlatma Sempozyumu ve Sergisi, 23-25 Kasım 2005.
• Coşkun, M. P. 2005. Aydınlatma Tasarımının Park Kullanımına Etkileri: Ulus Parkı. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, İstanbul.
• Dalkılıç, N., Halifeoğlu, F. M. 2003. Geçmişte Geleneksel Diyarbakır Mimarisinde Kullanılan Aydınlatma Elemanları. II. Ulusal Aydınlatma Sempozyumu ve Sergisi, 08-10/10/2003.
• Giritlioğlu, C. 1991. Şehirsel Mekân Öğeleri ve Tasarımı I. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, İstanbul, 177 ss.
• Irvıne, K.N., Fuller, R.A., Devıne-Wrıght, P., Tratalos, J., Payne, S.R., Warren, P.H., Lomas, K.J. and Gaston, K.J. 2010. Ecological and Psychological Value of Urban Green Space. In: M. Jenks C. Jones (Editors), Dimensions of the Sustainable City II, Springer, pp. 215-239, New York.
• Miran B., 2002. Temel İstatistik. Ege Üniversitesi Matbaası, İZMİR.
• Serin, C. 2010. Kentsel Park Alanlarında Optimum Aydınlatma Tekniği: Taksim Gezi Parkı Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kentsel Sistemler ve Ulaştırma Yönetimi Anabilim Dalı, İstanbul.
• Thompson, C.W. 2002. Urban Open Space in the 21st Century. Landscape and Urban Planning, 60(2002):59-72.