Girls of Faustina / Puellae Faustinianae

Yıl 2019, Sayı: 19, 71 - 82, 07.02.2020

Aliye Erol-özdizbay

https://doi.org/10.26650/iukad.2019.19.005

Öz

This paper examines the Puellae Faustinianae, the charity that Roman emperor Antoninus Pius established in memory of his wife, Faustina the Elder, after her death. The foundation which aimed to support the poor and orphan girls of Rome, will be discussed in the light of the coins. Antoninus Pius, the fourth emperor of the period known as “adoptive emperors” in the Roman Imperial History, ruled from 138 to 161 AD. Before becoming emperor, he served as proconsul of Provincia Asia in Western Anatolia in 135/6 AD. Antoninus Pius, at the age of 51, was adopted by Hadrian and became emperor after his death. Unlike his predecessor, Hadrian, he spent his long reign in Rome and did not travel in the provinces. The reign of Antoninus Pius, during which public spending, social and urban development activities in Rome increased, is regarded as a peaceful period. Antoninus Pius went into mourning for Faustina the Elder, who died in the third year of his reign, and he never remarried. The emperor, who tried to keep Faustina’s memory alive in many ways, also created a kind of charity -Puellae Faustinianae- in the name and honour of the empress, to provide for poor and orphaned girls. Faustina the Elder was known as a generous empress. When she was alive, she promised many poor people to provide for them and to help with the education of their children. This new institution, which was established after the death of the empress, was similar but not identical to the existing alimenta scheme, of monetary grants for children. The most important source of Puellae Faustinianae is the Roman imperial coins. This imperial philanthropy and generosity was proclaimed to the public by Faustina’s posthumus aureus and denarius, minted during the Antoninus Pius period.

Anahtar Kelimeler

Faustina, Antonines, Charity, Girls, Alimenta, Coin

Faustina’nın Kızları / Puellae Faustinianae

Öz

Bu makalenin konusunu Roma imparatoru Antoninus Pius’un karısı, I. Faustina’nın ölümünün ardından onun anısına kurduğu, kimsesiz ve yardıma muhtaç kız çocuklarına yardım etmeyi amaçlayan bir hayır kurumu veya vakıf olarak nitelendirebileceğimiz Puellae Faustinianae (Faustina’nın Kızları) ve onunla ilişkili olarak basılan sikkeler oluşturmaktadır. Roma İmparatorluk Tarihi’nde “evlat edinilen imparatorlar” dönemi olarak bilinen dönemin dördüncü imparatoru olan Antoninus Pius, MS 138-161 yılları arasında Roma imparatorluğu yapmıştır. İmparator olmadan önce, MS 135/6’te Batı Anadolu’daki Asia Eyaleti’nin valiliğini (proconsul) de yapan Antoninus Pius, 51 yaşındayken, Hadrianus tarafından evlat edinilmiş ve onun ölümünün ardından da imparator olmuştur. İmparatorluğu Roma’dan yönetmeyi tercih eden Antoninus Pius, Hadrianus gibi seyahatlere çıkmamıştı. Kamu harcamaları, sosyal faaliyetler ve Roma’daki imar faaliyetlerinin arttığı Antoninus Pius Dönemi genel olarak bir barış dönemi olarak kabul edilir. İmparatorluğu’nun üçüncü yılında ölen karısı I. Faustina’nın yasını uzun yıllar tutmuş ve bir daha evlenmemiştir. Pek çok yolla I. Faustina’nın anısını yaşatmaya çalışan Antoninus Pius, imparatoriçenin adıyla ve anısına yoksul kız çocuklarına yardım etmeyi amaç edinen bir tür hayır kurumu olan Puellae Faustinianae’yi kurmuştur. Faustina’nın yaşarken, pek çok yoksul insana çocuklarının eğitimini sağlayıp ihtiyaçlarını karşılayacağına dair söz verdiği bilinmektedir. İmparatoriçenin ölümünün ardından oluşturulan bu yeni kurum, hali hazırda var olan ve yoksul çocukların devlet hazinesinden sağlanan bir ödenek ile beslenmesi esasına dayanan alimenta sistemi ile benzerlikler gösterse de aynı değildi. Puellae Faustinianae’ye ilişkin en önemli kaynağımızı da Roma sikkeleri oluşturur. Antoninus Pius Dönemi’nde basılan Faustina’nın posthumus aureus ve denarius’larında bu hayırseverliğin ve cömertliğin halka duyurulduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Faustina, Antoninuslar, Vakıf, Kız Çocuklar, Alimenta, Sikke

Kaynakça

• Antik Kaynaklar HA Historia Augusta, Volume I. (çev. D. Magie). LOEB Classical Library, 1922.
• C. Koyuncu. “Scriptores Historiae Augustae: Roma İmparatoru Antoninus Pius’un Çevirisi” Archivum Anatolicum (ArAn) 11/1, 2017, 111-128.
• Modern Kaynaklar Bergmann B., ve Watson W.M. (1999). The Moon and the Stars. Afterlife of Roman Empress, Mount Holyoke College Art Museum.
• Boatwright, M.T. (2017). Imperial Mothers and Daughters in Second-Centruy Rome [Öz]. Society for Classical Studies. Annual Meeting 148, 2017. Bildiri Özeti. Erişim adresi: (https://classicalstudies. org/annual-meeting/148/abstract/imperial-mothers-and-daughters-second-century-rome)
• Burns J. (2007). Great Women of Imperial Rome. Mothers and Wives of the Caesars, Routledge, London and New York 2007.
• Caldelli M. L. (2015). Women in the Roman World. In C. Bruun-J. Edmondson (Eds.), The Oxford Handbook of Roman Epigraphy, Oxford, 582-604.
• Cao I. (2010). Alimenta: il racconto delle fonti, Padua.
• Claes L. (2015). Levick (B.M.). Faustina I and II: Imperial Women of the Golden Age (2014). Classical Review 65 (2), 539-541.
• Dell’Oro D’Amico, F. (2017). Le Puellae Faustinianae nella monetazione di età antonina. In M. Caccamo Caltabiano (Ed.) XV International Numsimatic Congress. Taormina 2015, Proceedings II, Roma-Messina, 727-732.
• Duncan-Jones, R. (1964). The Purpose and Organisation of the Alimenta. Papers of the British School at Rome 32/ November, 123-164.
• Duncan-Jones, R. (1982). The Economy of the Roman Empire (2.baskı).
• Dürüşken, Ç. (2011). Genç Pilinius’un Mektupları Işığı Altında Roma Yaşamından Kesitler. Anadolu Araştırmaları 15, 215-230.
• Hemelrijk, E. A. (2005). Matrona Docta. Educated Women in the Roman Elite from Cornelia to Julia Domna, Taylor&Francis e-Library.
• Kienast, D. (20043). Die römische Kaisertabelle. Grundzüge einer römischen Kaiserchronologie. WBG, (3. Baskı).
• Kleiner, D. E. (1992). Roman Sculpture, Yale University Press.
• Levick, B. (2014). Faustina I and II: Imperial Women of the Golden Age, Oxford.
• Mattingly, H. (1948). The Consecration of Faustina the Elder and Her Daughter. The Harvard Theological Review, Vol. 41., No.2, 147-151.
• Michels, C. (2018). Antoninus Pius und die Rollenbilder des römischen Princeps, De Gruyter, Berlin/Boston.
• Özgan, R. (2013). Roma Portre Sanatı II, Ege Yayınları, İstanbul. Rawson, B. (1999). The Iconography of Roman Childhood. B.
• Rawson -P. Weaver (Eds), The Roman Family in Italy. Status, Sentiment, Space Oxford, 204-232.
• Rawson, B. (2001). Children as Cultural Symbols: Imperial Ideology in the Second Century. In S. Dixon (Ed.) Childhood, Class and Kin in the Roman World, Routledge 21-42. Rawson, B. (2003). Children and Childhood in Roman Italy, Oxford University Press.
• RIC II. Mattingly, H. – Sydenham, A. The Roman Imperial Coinage. Vol. II Vespasian to Hadrian, London 1926. 1968 (Reprinted).
• RIC III. Mattingly, H. – Sydenham, A. The Roman Imperial Coinage. Vol. III Antoninus Pius to Commodus, London 1930. 1968 (Reprinted)
• Sear, D. (2002). Roman Coins and their Values. Vol. II, Spink London (Yeni baskı)
• Stevenson, S.W. (1964). Dictionary of Roman Coins, Republican and Imperial. London
• Müzayede Katalogları ve Online Kaynaklar CNG. Classical Numismatic Group. LLC. London-Lancester.
• Coin Archives. https://www.coinarchives.com
• Getty Museum. http://www.getty.edu/art/collection/
• Gorny & Mosch. Gorny & Mosch Giessener Münzhandlung, München.
• Mount Holyoke College Art Museum. https://artmuseum.mtholyoke.edu
• NAC. Numismatica Ars Classica NAC AG, Zürich.