Gifts of Food in Ottoman Culture

Yıl 2020, Cilt: 40 Sayı: 1, 19 - 28, 23.07.2020

Priscilla Mary Işın

Öz

Presenting food as gifts, particularly fresh fruit and confectionery, was widespread at all levels of Ottoman society on diverse occasions. Unlike expensive gifts such as silverware, jewelled objects and kaftans made of rich fabrics presented on state occasions such as royal circumcision celebrations, gifts of food were not indicators of wealth and power. They were often, although not invariably, home-grown or homemade, so had the advantage of putting the poorest giver on an equal footing with the richest and avoiding the taint of ostentation that would detract from the giver’s sincerity.

Anahtar Kelimeler

., ,, ;

Kaynakça

• Abdülaziz Bey. (1995). Osmanlı âdet, merasim ve tabirleri (K. Arısan & D. Arısan Günay, Eds., 2 vol. 1-2). Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Arslan, M. (Ed.) (2009). Osmanlı saray düğünleri ve şenlikleri (vol. 2, İntizâmi sûrnâmesi [Sûrnâme-i hümâyûn]. Sarayburnu Kitaplığı.
• Atasoy, N. (2002). Hasbahçe: Osmanlı kültüründe bahçe ve çiçek.
• Aygaz A.Ş. Barkan, L. Ö. (1979). İstanbul saraylarına ait muhasebe defterleri. In Belgeler (C. IX, S. 13, pp. 1–380). Türk Tarih Kurumu.
• Blunt, F. J. (1878). The people of Turkey, twenty years residence among Bulgarians, Greeks, Albanians, Turks and Armenians (S. L. Poole [Ed.], 2 vols). John Murray.
• Burbury, J. (1671). A relation of a journey of the right honourable My Lord Henry Howard from London to Vienna and thence to Constantinople. London.
• Burckhardt, J. L. (1822). Travels in Syria and the Holy Land. John Murray.
• Can, A. (2015). Seyyîd Hasan, Sohbetnâme (1071-1072/1660-1661)-(İnceleme-metin) (I. Cilt) (Master’s thesis, Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul). https://tez. yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/
• Celâl, M. (1946). Eski İstanbul yaşayışı. Türkiye Yayınevi.
• Chandler, R. (1817). Travels in Asia minor and Greece (2 vols., vol. 2, 3rd. ed.). Joseph Booker.
• Charlemont, J. C. (1984). The Ttravels of Lord Charlemont in Greece and Turkey 1749, W.B. Stanford and E. J. Finopoulos (Eds.). A.G. Leventis Foundation.
• Chishull, E. (1747). Travels in Turkey and back to England. W. Bowyer.
• Coke, T. (1676). A true narrative of the great solemnity of the circumcision of Mustapha, Prince of Turky, eldest son of Mahomet, Present emperor of the Turks: Together with an account of the marriage of his daughter to his great favourite mussaip, at Adrianople; As it was sent in a letter to a person of honour: by Mr Coke, Secretary of the Turky company; Being in company with his excellency the Lord Ambassador Sir John Finch. Roger L’Estrange.
• Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. (1988-2013). Pelte. In Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (vol. 49. Türkiye Diyanet Vakfı.
• Faroqhi, S. (2003). Supplying seventeenth- and eighteenth-century Istanbul with fresh produce. In Nourrir les cités de Méditerranée: Antiquité – temps modernes (B. Marin & C. Virlouvet [Eds.]). Maisonneuve & Larose.
• Gerlach, S. (2007). Türkiye günlüğü 1573-1576 (vol. 2). Kitap Yayınevi.
• Gürpınar, H. R. (1973). Eti senin kemiği benim (2nd ed.). Atlas Kitabevi.
• Hafız Hızır İlyas Ağa. (1987). Tarih-i enderun – Letaif-i enderun (C. Kayra, Ed.). Istanbul.
• Hafız Mehmed Efendi. (2008). 1720 Şehzadelerin sünnet düğünü (S. A. Kahraman, Haz.). Kitap Yayınevi.
• Hezârfen Hüseyin Efendi. (1998). Telhîsü’l-Beyân fî Kavânîn-i Âl-i Osmân (S. İlgürel, Haz.). Türk Tarihi Kurumu.
• Işın, M. (2013). Sherbet and spice. I.B. Tauris. Kinglake, A. W. (1845). Eothen: Traces of travel brought home from the east (2nd ed.). John Ollivier.
• Koç, V. (1974). Hayat hikâyem. Apa Ofset. Lear, E. (1988). Journals of a landscape painter in Greece and Albania. Century.
• Lubenau, R. (2012). Reinhold Lubenau seyahatnamesi: Osmanlı ülkesinde 1587-1589 (Vol. 2, T. Noyan, Trans.). Kitap Yayınevi.
• Nedim, M. (2016). Aşçıbaşı (3rd ed., P. M Işın, Ed.). Yapı Kredi Yayınları.
• Nesin, A. (1998). Böyle gelmiş böyle gitmez 1: Yol (13th ed.). Adam.
• Osmanoğlu, A. (1984). Babam Sultan Abdülhamid. Selçuk Yayınları.
• Ramsay, A. D. (1897). Everyday life in Turkey. Hodder and Stoughton.
• Sak, İ. (2006). Osmanlı sarayının iki aylık meyve ve çiçek masrafı. Tarih Araştırmaları Dergisi, 40, 141–176.
• Reindl-Kiel, H. (2006). Cennet taamları: 17. yüzyıl ortalarında Osmanlı sarayında resmi ziyafetler, in Soframiz nur hanemiz mamur (S. Faroqhi & C. K. Neumann, Eds., pp. 55–109). Kitap Yayınevi.
• Rıza, A. (Balıkhane Nazırı). (n.d.). Bir zamanlar İstanbul (N. A. Banoğlu, Ed.). Istanbul.
• Saz, L. (1974). Harem’in içyüzü. Milliyet Yayınları. Sefercioğlu, N. (Ed.). (1985). Türk yemekleri (XVIII yüzyıla ait yazma bir yemek risalesi). Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi.
• Sertoğlu, M. (1992). İstanbul sohbetleri. Bedir Yayınevi. Seyahatnâme (1996-2007). Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi (S. A. Kahraman, Y. Dağlı, R. Dankoff et al., Eds.). Yapı Kredi Yayınları.
• Seydi, A. (n.d.). Teşrifat ve teşkilatımız (N. A. Banoğlu, Ed.). Tercüman 1001 Temel Eser.
• Sykes, M. (1915). The Caliph’s last heritage. Macmillan and Co. Takats, S. (1958). Macaristan Turk aleminden çizgiler. Maarif Vekaleti.
• Thevenot, J. (1687). The travels of Monsieur de Thevenot into the Levant 1655-56 (vol. 2). John Taylor.
• Ünver, S. (1948). Tarihte 50 Türk yemeği. İstanbul Üniversitesi Tıp Tarihi Enstitüsü.
• von Moltke, H. (1969). Türkiye mektupları. Remzi Kitabevi.
• Withers, R. (1737). A description of the grand Seignor’s Seraglio or Turkish emperor’s court. In Miscellaneous works of Mr. John Greaves, Professor of Astronomy in the University of Oxford (vol. 2, pp. 541–800). Thomas Birch.
• Yıldırım, Ü. (Ed.). (2007). Mehmed es’ad medhî sadaret teşrîfat defteri (Osmanlılar’da cülûs ve cenaze törenleri). Kültür ve Turizm Bakanlığı.