Tekniğe dair yaklaşımları teknik ve politik felsefenin kavram setleriyle tartışıp bu yaklaşımları savaş ve askerlik mesleğiyle birlikte değerlendirmek bu çalışmanın amacıdır. Tekniğin kimin tarafından nasıl ele alındığına ve teknikle oluşturulan dünyaların özneyi tekniğe ne kadar bağımlı kıldığına dair sorgulamalar yapılmadan savaş adına doğru politik amaç ve araçlara sahip bir stratejinin kurulamayacağı bir argüman olarak sunulmuştur. İnsanın kendi yarattığı, varlığa getirdiği nesnelerin önceden var olan toplumsal ilişkileri değiştirebileceği, herhangi bir tekniğin faydalı olduğu kadar bozucu etkilerinin de olabileceği “farmakon” metaforu üzerinden aktarılmış ve kavramsal çerçeve oluşturulmak istenmiştir. İnsanın ne olduğunu teknik yaratım üzerinden yeniden tartışan transhümanizm akımının teknik ile tahakkümü meşru kılacak bir ideolojiye dönüşmesi eleştirilmiş ve güncel savaşların amaçları bu bağlamda değerlendirilmiştir. Her yeni tekniğin savaşın karakterini sürekli değiştirmesinin yanı sıra otomasyon ve yapay zekâ gibi yeni tekniklerin savaşan özneyi de kendisine bağımlı hale getirerek onun bir özne oluşunu tehlikeye atması, politik karar alıcıyla ve askerlik mesleğiyle ilişkilendirilerek aktarılmaya çalışılmıştır.
Farmakon Transhümanizm Teknik Askerlik mesleği Otomasyon Savaş Strateji
This study aims to discuss various approaches to technique using technical and political philosophy concepts, and to evaluate these approaches concerning war and the military profession. It is argued that establishing a strategy with the appropriate political goals and war tools cannot be established without first asking how and by whom technique is used, and how the worlds created by technique make the subject dependent on technique. The “pharmakon” metaphor was used to suggest that the objects humans create and bring into being can change pre-existing social relations and that any technique can have beneficial and destructive effects. The transformation of transhumanism, which re-discusses what it means to be human through technological creation, into an ideology that legitimizes domination through technique has been criticized. Moreover, the goals of current wars have been assessed in this context. Aside from the fact that each new technique changes the character of war, it has been attempted to convey that new techniques such as automation and artificial intelligence make the fighting subject dependent on itself and endanger its subjectivity by associating it with political decision-makers and the military profession.
Pharmakon Transhumanism Technic Military profession Automation War Strategy
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 43 Sayı: 2 |