Ageing Population and Elderly Care in the Context of Rural-Urban Relations: The Case of Kastamonu and Sinop

Yıl 2023, , 1 - 30, 30.12.2023

Didem Danış

https://doi.org/10.26650/jspc.2023.85.1270477

Öz

One of the dominant characteristics of Turkey’s population in the 21st century is the high rate of demographic ageing. The elderly population, predominantly situated in rural regions, is significantly affected by outward migration trends and alterations in family dynamics. This article aims to delve into the topic of ageing and elderly care in Turkey, drawing insights from field research conducted in Kastamonu and Sinop, identified as the cities with the highest ratio of elderly population in 2020.

The research methodology encompasses four key stages: 1) Reviewing pertinent literature covering relevant concepts; 2) scanning local newspapers in Kastamonu and Sinop between 2015 and 2020 for news articles concerning elderly individuals and ageing; 3) compiling statistics on ageing and migration from diverse sources, predominantly relying on TÜİK (Turkish Statistical Institute); and 4) conducting field research, which entailed 36 interviews carried out in November 2020. The interviews were conducted across various locations including the city centres of Kastamonu and Sinop, districts such as Taşköprü in Kastamonu and Boyabat in Sinop, as well as several villages. The focus of these interviews centred on topics related to ageing and elderly care.

The migration and fertility statistics of these two provinces serve as a starting point for elucidating the demographic causes contributing to the prevailing ageing conditions. Outward migration, depopulation in rural areas, demographic and economic decline within these regions, along with notably lower-than-average fertility rates, collectively stand as fundamental factors shaping the population structure in these provinces.

In Kastamonu and Sinop, the evolving dynamics between rural and urban areas, migration patterns, and the existence of multilocality structures significantly has influenced intergenerational support systems in elderly care. In these provinces where the elderly population holds a substantial presence, the traditional role of families in providing elderly care is undergoing transformation, leading to the involvement of other caregiving entities. Apart from the aid and services provided by the public sector, municipalities and the private sector are also delivering new support services for elderly care. Protection mechanisms for the elderly exhibit variations in accordance with the welfare regimes of countries. Within the southern European welfare regime, of which Turkey is considered to be a part, although various services and assistance are available for the health and care requirements of the elderly, they are currently fragmented, partial, and exhibit favouritism in their structure.

In the conclusion of the article, the emergence of new dynamics stemming from population ageing and societal shifts in Kastamonu and Sinop is discussed along with the fragmented nature of the welfare regime concerning elderly care. The distribution of roles among family, state, and market actors that impact elderly care is analysed, and several policy recommendations are put forward.

Anahtar Kelimeler

Ageing, Population, Elderly care, Welfare regime, Urban-rural relations, Migration

Proje Numarası

FCD-2022-1083

Kaynakça

• Albertini, M., & Kohli, M. (2013). The generational contract in the family: An analysis of transfer regimes in Europe. European sociological review, 29(4), 828-840. google scholar
• Arun, Ö. (2019). Yaşlanmayı Aşmak. Mekanda Adalet ve Yaşlılık Dergisi, 5, 54-60. google scholar
• Arun, Ö., Troisi, J., & von Kondratowitz, H. J. (2013). Ageing in Turkey: The Peter Pan syndrome. Ageing in the Mediterranean, 297-324. google scholar
• Baykara-Krumme, H., & Fokkema, T. (2019). The impact of migration on intergenerational solidarity types. Journal of ethnic and migration studies, 45(10), 1707-1727. google scholar
• Bengston, V. L., & Roberts, R. E. L. (1991). Intergenerational solidarity in aging families: An example of formal theory construction. Journal of Marriage and the Family, 53, 856-870. google scholar
• Buğra, A. (2016). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de sosyal politika. İletişim Yayınları. google scholar
• Buğra, A., & Adar, S. (2008). Social policy change in countries without mature welfare states: The case of Turkey. New Perspectives on Turkey, 38, 83-106. google scholar
• Buğra, A. ve Keyder, Ç. (2003). Yeni yoksulluk ve Türkiye’nin değişen refah rejimi. Ankara: UNDP. google scholar
• Canpolat, Ş. B. (2022) Nüfusun Yaşlanmasının Ekonomik Etkilerinin Uzun Dönemli Bakım Hizmetleri Açısından İncelenmesi: Türkiye için Bağımlı Nüfus Projeksiyonları. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 12(1), 53-84. google scholar
• Coe, C. (2011). What is the impact of transnational migration on family life? Women’s comparisons of internal and international migration in a small town in Ghana. American Ethnologist, 38(1), 148-163. google scholar
• Dericioğulları, E. A. (2019). Bermuda Şeytan Üçgeni: Kırsal Alanda Yaşlı Kadın Olmak. Mekanda Adalet ve Yaşlılık Dergisi, 5, 29-34 google scholar
• EYHGM (2020). 2020 Yılı Yaşlı Nüfus İstatistikleri Bülteni. google scholar
• Eryurt, M. A. (2014). Türkiye’de Yaşlı Nüfus ve Yaşlılık Dönemiyle İlgili Yaşam Tercihleri. Türkiye Aile Yapısı Araştırması: Tespitler, Öneriler, 88-109. google scholar
• Eser, B. ve Küçük, S. (2021). Yaşlanan nüfus, sorunlar ve politikalar: Türkiye için bir değerlendirme. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 541-556. google scholar
• Esping-Andersen, G. (1989). The three political economies of the welfare state. Canadian Review of Sociology/Revue canadienne de sociologie, 26(1), 10-36. google scholar
• Ferrera, M. (2006) “Sosyal Avrupa’da Güney Avrupa Refah Modeli”, Buğra, A. ve Keyder, Ç. (der.), Sosyal Politika Yazıları, İstanbul: İletişim Yayınları, 195-230. google scholar
• İbret, B. Ü. (2004). Kastamonu’da Nüfusunun Gelişim, Dağılım Ve Yoğunluk Özellikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 157. google scholar
• İbret, B. Ü. (2010). Kastamonu’nun Göç Olgusu. Coğrafya Dergisi, (20). google scholar
• INSEE (2020). Personnes Agees Dependantes. Tableaux de l’economie française. https://www.insee.fr/fr/statistiques/4277754?sommaire=4318291 google scholar
• Kalaycıoğlu, S. ve Rittersberger-Tılıç^ H. (2000). Intergenerational solidarity networks of instrumental and cultural transfers within migrant families in Turkey. Ageing and Society, 20, 523-542. google scholar
• Kalaycıoğlu, S. (2012). Kuşaklararası dayanışma ve aktif yaşlanma. Kuşaklararası Dayanışma ve Aktif Yaşlanma Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde, 54-55. google scholar
• Kaya, M., & Yılmaz, C. (2017). Yaşlı, Mutlu, Huzurlu İl Sinop’un Nüfus Özellikleri. Eastern Geographical Review, 22(38): 137-160. google scholar
• Koç, İ. (2014). Türkiye’de aile yapısının değişimi: 1968-2011. Türkiye Aile Yapısı Araştırması: Tespitler, Öneriler, İstanbul: TC Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Araştırma ve Sosyal Politika Serisi, 7, 24-54. google scholar
• Koç, İ. & Saraç, M. (2018). Türkiye’de Yaşlı Göçünün Büyüklüğünün ve Yönünün Değişimi. Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 2(2), 19-37. google scholar
• Koçak, B. (2019). Güney Avrupa Refah Rejimi Bağlamında Nüfusun Yaşlanmasının Sosyal Etkileri: İspanya, İtalya, Yunanistan Ve Türkiye Mukayesesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çalışma Ekonomisi Anabilim Dalı, Marmara Üniversitesi. google scholar
• Korkmaz, N. (2014). Türkiye’de Yaşlılık ve Sosyal Politika: Yaşlılık Politikadan Ayrı Düşünülebilir mi?. Küreselleşme ve Yaşlılık Eleştirel Gerontolojiye Giriş içinde. Der. Nilüfer Korkmaz, Suzan Yazıcı. Ankara: Ütopya Yayınları, 189-214. google scholar
• Kutlu, D. (2015). Türkiye’de sosyal yardım rejiminin oluşumu: birikim, denetim, disiplin. Nota Bene. google scholar
• Kutlu, D. (Ed.). (2018). Sosyal Yardım alanlar: emek, geçim, siyaset ve toplumsal cinsiyet. İletişim Yayınları. google scholar
• Metin, O. (2011). Sosyal politika açısından AKP dönemi: sosyal yardım alanında yaşananlar. Çalışma ve Toplum, 1(28), 179-200. google scholar
• Özbay, F. (2015). Dünden Bugüne Aile, Kent, Nüfus. İstanbul: İletişim. google scholar
• Özden, S., & Buğday, S. E. (2015). Üretim Faktörü Olarak Orman Köylüsünün Nüfus Hareketleri: Kastamonu Örneği. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15(2). google scholar
• Özgür, E. M. (2019). Yaşlanmanın coğrafyaları: Coğrafi gerontolojide ilerleme, tartışmalar ve araştırma gündemi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 17(1), 78-109. google scholar
• Özgür, E. M., & Yakar, M. (2021). Coğrafya Önemlidir!: Nüfus Yaşlanmasına Mekânsal Bir Perspektiften Bakmak. Senex: Yaşlılık Çalışmaları Dergisi, 5(2), 3-29. google scholar
• Özmete, E. (2017). Türkiye’de kuşaklararası dayanışmanın değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. google scholar
• Öztürk, M., Hilton, A., & Jongerden, J. (2014). Migration as movement and multiplace life: some recent developments in rural living structures in Turkey. Population, space and place, 20(4), 370-388. google scholar
• Szydlik, M. (2008). Intergenerational solidarity and conflict. Journal of Comparative Family Studies, 39(1), 97-114. google scholar
• Şen, M. (2007). Kökene dayalı dayanışma-yardımlaşma: “zor iş...” N. Erdoğan (Der.). Yoksulluk halleri: Türkiye’de kent yoksulluğunun toplumsal görüntüleri içinde (ss. 249-292). İstanbul: İletişim google scholar
• Taşçı, F. (2013). Refah Devleti Modelleri İçinde Türkiye’nin Pozisyonu: Yaşlı Algısı Üzerinden Değerlendirmeler. İnsan & Toplum Dergisi, 3(5), 5-35. google scholar
• Taşlıgil, N. (1993). Kastamonu ilinin nüfus gelişimi ve Türkiye nüfus hareketleri içerisinde yeri. Türk Coğrafya Dergisi, (28), 215-224. google scholar
• TÜİK (2020a). İstatistiklerle Yaşlılar, 2019. Bülten no. 33712 google scholar
• TÜİK (2020b). Doğum İstatistikleri, 2019. Bülten no. 33706 google scholar
• TÜİK (2022a). Sosyal Koruma İstatistikleri, 2021. Bülten no. 45744 google scholar
• TÜİK (2022b). İstatistiklerle Yaşlılar, 2021. Bülten no. 45636 google scholar
• Ulutaş, Ç. Ü. (2017). Türkiye refah rejiminin dönüşüm sürecinde sosyal yardım sistemi. Emek Araştırma Dergisi, 8(12), 27-48. google scholar
• Yelboğa, N. ve Varol, B. (2018). Yaşlı ayrımcılığı ve kadının dışlanması. Sosyal Çalışma Dergisi, 2(1), 51-64. google scholar
• Yılmaz, E., Turğut, U., Tosun, D., & Gümüş, S. (2020). İzmir İlindeki Çiftçilerin Kırsal Nüfusun Yaşlanma Eğilimi ve Tarımsal Faaliyetlerin Devamlılığına İlişkin Görüşleri. Tarım Ekonomisi Dergisi, 26(2), 109-119. google scholar
• Yulafcı, A., & Sayılı, M. (2015). Samsun İlinde Kırsal Göç Yaşanan Köylerin Genel Özellikleri Ve Göçün Köyler Üzerindeki Etkileri. Marmara Coğrafya Dergisi, (32), 403-426. google scholar
• Yuvalı, E. (2019). 2022 Sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkındaki Kanunun Değerlendirmesi. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, (37), 1-382. google scholar