Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO’nun) Türkiye’de Endüstri İlişkilerinin Gelişmesine Etkileri (Uluslararası Sendika Özgürlüğü Normları Açısından Eleştirel Bir Yaklaşım)

Yıl 2019, Sayı: 77, 21 - 58, 31.12.2019

Toker Dereli

https://doi.org/10.26650/jspc.2019.77.0035

Öz

Son on yıllar içinde çeşitli yasa taslaklarının tartışılmasını ve paydaşlar arasında sürekli sosyal diyalog çabalarını takiben yasa koyucu yeni 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu Sözleşme Kanunu’nu 7 Kasım 1912 tarihinde yasalaştırmıştır. Türk çalışma hukukunu ILO sözleşmeleri ile uyumlu hale getirmeyi ve uygulamada karşılaşılan çeşitli sorunları çözmeyi amaçlayan yeni yasa bazı olumlu düzenlemeler dışında aynı zamanda bazı boşluk ve çelişkili hükümler de içermektedir; örneğin işçinin sendika karşıtı ayrımcılık eylemlerine karşı korunmasını düzenleyen hükümlerin yetersizliği, sendikaların toplu sözleşme yetkisi kazanabilmeleri için aranan çift kriterin muhafaza edilmesi, yaşamsal hizmetler kavramına girmeyen bazı sektörlerde grev hakkı üzerindeki kısıtlamaların ve grev ertelemelerinin devam ettirilmesi gibi eleştiri konusu bazı düzenlemelerin, yasanın çıkışından bu yana yapılan bazı değişmelere rağmen kısmen de olsa hala devam ettirilmesi bu olumsuzluklardan bazılarıdır. Bu durumda olumlu yönlerine rağmen, mevcut yasaya ulusal ve uluslararası forumlarda yönetilecek eleştirilerin devam etme olasılığı vardır. Kısmen yazarın ILO’nun denetim organında hükümet sözcüsü sıfatiyle edindiği deneyimlerine dayanan bu makalede yasanın getirdiği temel bazı değişmeler özet niteliğinde genel bir değerlendirmeye tabi tutulmuştur..

Anahtar Kelimeler

6356 sayılı Sendikalar ve Toplu Sözleşme Kanunu, ILO, Toplu sözleşme yetkisi, Arabuluculuk, Yüksek Hakem Kurulu, Grev hakkı

The Impact of International Labour Organisation on the Development of Industrial Relations in Turkey (A Critical Approach from the Perspective of International Norms on Freedom of Association)

Öz

Following debate over varios draft proposals and efforts of social dislogue during he past few decades. he Turkish legislatura had finally enacted the labor Unions and Collective Labor Agreements Act of 2012, no.6356. aiming to bringe the lebor relaions law of Turkey into confority with ILO norms on freedom of asssocaition as well as to find solutions to prccical problems of implementation , Act no.6356 carries pofitive provisons , but it also seems flawed in certain respscts (e.g. te loopholes in the protection of the worker against acts of anti-union discrimination, maintenanca of the so-called ‘double criteris ‘ for the union’s authorization for collective bargaining, certain strike restrictions in sectors not deemed to fall into essential servies in the ILO’s strict definition, suspension of stikes and lock-outs for reasons of national security and public health. Despite the intoduction of of various positively perceived positive amndments, therefore tne new Act is likely to be challenged in national and international forums. This article is a generel evaluation of the main chanes brought about by Act no.6356.

Anahtar Kelimeler

The Labor Unions and Collective Agreements Act, No. 6356, ILO, Authorization for collective bargaining, Mediation, Supreme Arbitration Board, Right to strike

Kaynakça

• ...