Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK

Yıl 2017, Sayı: 66, 77 - 106, 07.11.2017

Öz

Bu makalede, Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde uygulamaya konulan

ataşenavallik kurumunun gelişimini incelemek amaçlanmıştır. Uygulamanın işleyiş,

modernleşme ve istihbarat gibi yönlerinin vurgulandığı çalışmada, ataşenavallerin

çeşitli diplomatik temsilciliklerdeki faaliyetleri ele alınmıştır. Yaklaşık elli yıllık

bir süreci kapsayan ataşenavallik kurumunun Bahriye Nezareti ve sefaretlerle olan

durumu da incelenmiştir.

Ataşenaval, elçiliklerin denizcilik alanında görevli askeri memurudur. Osmanlı

Devleti de, süreç içerisinde, başta İngiltere olmak üzere dünyanın önemli denizci

devletleri nezdine ataşenavaller tayin etmiştir. Osmanlı sefaretlerinde kurumsal

anlamda diplomatik temsil vazifesini yerine getiren ataşenavaller, genel olarak,

Osmanlı bahriyesinin silah, gemi ve çeşitli araç-gereç alımlarına nezaretle deniz

istihbarat faaliyetlerinin yürütülmesi gibi görevleri yerine getirmişlerdir. Ayrıca bu

uygulamayla, personelin eğitimi ve deneyim kazanması da amaçlanmıştır.

Kaynakça

  • A. Lutfullah, Sefaret Kâtipleri ve Ataşemiliterler, I, İlhami Matbaası, İstanbul 1929.
  • Ayın, Faruk - Erkan Göksu, “Ana Hatlarıyla Abdülaziz Dönemi Osmanlı Bahriyesi ve Ceride-i Askeriyyelere Göre 1864 Yılı Denizcilik Faaliyetleri”, Türkler, ed. Hasan Celal Güzel - Kemal Çiçek - Salim Koca, Yeni Türkiye Yayınları, XIII, Ankara 2002, s. 822-829.
  • Batmaz, Şakir, “Osmanlı Devletinde Ateşenavallik (Deniz Ateşeliği) Müessesesi ve Londra Ateşenavalliği”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 23 (2007/2), s. 533-548.
  • Bostan, İdris, “Beylikten İmparatorluğa Osmanlı Denizciliği”, Beylikten İmparatorluğa Osmanlı Denizciliği, Kitap Yayınevi, İstanbul 2006, s. 13-31.
  • Çağlar, Burhan, İngiliz Said Paşa ve Günlüğü (Jurnal), Arı Sanat Yayınları, İstanbul 2010.
  • Erkân-ı Harbiye-i Bahriye Dairesi Şuâbâtı’nın Vezâifi, Deniz Tarihi Müzesi Kütüphanesi, nr. 1861.
  • Gencer, Ali İhsan, “Bahriye-Osmanlı Dönemi”, DİA, IV, s. 502-509.
  • ____________, “Osmanlı Bahriyesinde Yapılan Yeniliklerin Devlet Siyasetine Etkileri (19. Yüzyıl)”, Türk Dış Politikası-Osmanlı Dönemi, ed. Mustafa Bıyıklı, Gökkubbe Yayınları, İstanbul 2008, I, s. 139-163.
  • “Müşirân-ı izâmdan esbak Konya Valisi merhum Mehmed Said Paşa’nın tercüme-i hâli”, Sabah, sayı 2360, 14 Şubat 1311/26 Şubat 1896, s. 1-2.
  • Özel, Sabahattin - Önder Kocatürk, “II. Meşrutiyet’ten I. Dünya Savaşı’na Osmanlı Bahriyesine Dair Notlar”, Tarih Dergisi, Prof. Dr. Ali İhsan Gencer Hatıra Sayısı I, sayı 46 (2007/2), İstanbul 2009, s. 205-271.
  • Yıldız, Gültekin, “Osmanlı Dış Askerî İstihbaratında Formelleşme: Elçiliklerde Ataşemiliterliğin İhdası ve Osmanlı Askerî Ataşe Raporları”, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, sayı 17 (Güz 2012), s. 239-265.
  • Zorlu, Tuncay, Osmanlı ve Modernleşme-III. Selim Dönemi Osmanlı Denizciliği, Timaş Yayınları, İstanbul 2014.

THE INSTITUTION OF NAVAL ATTACHÉ AS AN APPLICATION OF MODERNIZATION IN THE OTTOMAN EMPIRE

Yıl 2017, Sayı: 66, 77 - 106, 07.11.2017

Öz

This article, aimes to introduce the development of the institutions of naval attachés

in the Ministry of Marine, which have been founded in the recent times in

the Ottoman State. It discusses the function modernization, and intelligence of naval

attaché and activities in various diplomatic missions. Furthermore, it examines the

connection with the Ministry of Marine, which has been approximately since the

last 50 years.

Naval Attachés is the term for a military who works in the naval field of embassies.

The Ottoman State, has assigned naval attachés to the United Kingdom and to

the other most important naval states in the world. Naval Attachés fulfill the duty

of diplomatic representation in Ottoman embassies. They are usually vested with

the authority to purchase weapons, ships and various other battle equipment, and

they have fulfilled tasks such as the execution of naval intelligence activities. In the

application of modernization the naval attaché has been assigned to train personnel

in order to give them more experiences.

Kaynakça

  • A. Lutfullah, Sefaret Kâtipleri ve Ataşemiliterler, I, İlhami Matbaası, İstanbul 1929.
  • Ayın, Faruk - Erkan Göksu, “Ana Hatlarıyla Abdülaziz Dönemi Osmanlı Bahriyesi ve Ceride-i Askeriyyelere Göre 1864 Yılı Denizcilik Faaliyetleri”, Türkler, ed. Hasan Celal Güzel - Kemal Çiçek - Salim Koca, Yeni Türkiye Yayınları, XIII, Ankara 2002, s. 822-829.
  • Batmaz, Şakir, “Osmanlı Devletinde Ateşenavallik (Deniz Ateşeliği) Müessesesi ve Londra Ateşenavalliği”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 23 (2007/2), s. 533-548.
  • Bostan, İdris, “Beylikten İmparatorluğa Osmanlı Denizciliği”, Beylikten İmparatorluğa Osmanlı Denizciliği, Kitap Yayınevi, İstanbul 2006, s. 13-31.
  • Çağlar, Burhan, İngiliz Said Paşa ve Günlüğü (Jurnal), Arı Sanat Yayınları, İstanbul 2010.
  • Erkân-ı Harbiye-i Bahriye Dairesi Şuâbâtı’nın Vezâifi, Deniz Tarihi Müzesi Kütüphanesi, nr. 1861.
  • Gencer, Ali İhsan, “Bahriye-Osmanlı Dönemi”, DİA, IV, s. 502-509.
  • ____________, “Osmanlı Bahriyesinde Yapılan Yeniliklerin Devlet Siyasetine Etkileri (19. Yüzyıl)”, Türk Dış Politikası-Osmanlı Dönemi, ed. Mustafa Bıyıklı, Gökkubbe Yayınları, İstanbul 2008, I, s. 139-163.
  • “Müşirân-ı izâmdan esbak Konya Valisi merhum Mehmed Said Paşa’nın tercüme-i hâli”, Sabah, sayı 2360, 14 Şubat 1311/26 Şubat 1896, s. 1-2.
  • Özel, Sabahattin - Önder Kocatürk, “II. Meşrutiyet’ten I. Dünya Savaşı’na Osmanlı Bahriyesine Dair Notlar”, Tarih Dergisi, Prof. Dr. Ali İhsan Gencer Hatıra Sayısı I, sayı 46 (2007/2), İstanbul 2009, s. 205-271.
  • Yıldız, Gültekin, “Osmanlı Dış Askerî İstihbaratında Formelleşme: Elçiliklerde Ataşemiliterliğin İhdası ve Osmanlı Askerî Ataşe Raporları”, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, sayı 17 (Güz 2012), s. 239-265.
  • Zorlu, Tuncay, Osmanlı ve Modernleşme-III. Selim Dönemi Osmanlı Denizciliği, Timaş Yayınları, İstanbul 2014.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aydın Çakmak Bu kişi benim

Süleyman Beyoğlu

Yayımlanma Tarihi 7 Kasım 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 66

Kaynak Göster

APA Çakmak, A., & Beyoğlu, S. (2017). OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK. Tarih Dergisi(66), 77-106.
AMA Çakmak A, Beyoğlu S. OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK. Tarih Dergisi. Kasım 2017;(66):77-106.
Chicago Çakmak, Aydın, ve Süleyman Beyoğlu. “OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK”. Tarih Dergisi, sy. 66 (Kasım 2017): 77-106.
EndNote Çakmak A, Beyoğlu S (01 Kasım 2017) OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK. Tarih Dergisi 66 77–106.
IEEE A. Çakmak ve S. Beyoğlu, “OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK”, Tarih Dergisi, sy. 66, ss. 77–106, Kasım 2017.
ISNAD Çakmak, Aydın - Beyoğlu, Süleyman. “OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK”. Tarih Dergisi 66 (Kasım 2017), 77-106.
JAMA Çakmak A, Beyoğlu S. OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK. Tarih Dergisi. 2017;:77–106.
MLA Çakmak, Aydın ve Süleyman Beyoğlu. “OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK”. Tarih Dergisi, sy. 66, 2017, ss. 77-106.
Vancouver Çakmak A, Beyoğlu S. OSMANLI DEVLETİ’NDE BİR MODERNLEŞME UYGULAMASI OLARAK ATAŞENAVALLİK. Tarih Dergisi. 2017(66):77-106.