Educational policies of Turkish Republic, established in 1923, were formed around “Nationalization”, “Modernization-Westernization” and “Secularism” concepts. Even though there was no significant opposition to those policies that became definite towards the end of 1920s, some discussions on what should be understood from these concepts occurred in 1930s. Although criticisms regarding foreign effect in education and spiritual aspect of education were mentioned in these discussions, rulers of that era handled “Nationalization-Modernization-Secularism” concepts in harmony with each other theoretically and made no compromises from these policies pursued in this direction.
1923 yılında kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin eğitim politikaları “Millilik”, “Modernleşme-Batılılaşma” ve “Laiklik” kavramları etrafında şekillenmiştir. 1920’li yılların sonlarına doğru kesinleşen bu politikalara karşı ciddi bir muhalefet yaşanmamakla birlikte 1930’lu yıllarda bu kavramlardan ne anlaşılmasıgerektiği konusunda bazı tartışmalar yaşanmıştır. Bu tartışmalarda eğitimde yabancı etkisi ve eğitimin manevi yönüne dair eleştiriler dile getirilmekle birlikte dönemin yöneticileri “Millilik-Modernleşme-Laiklik” kavramlarını teorik olarak birbiriyle uyumlu olarak ele almış ve bu yönde yürüttükleri politikalardan ödün vermemişlerdir.
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 16 Sayı: 31 |