Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Entrepreneurship Approach In Strategic Plans of Metropolitan Municipalities: A Comparative Investigation on Mugla and Bursa Metropolitan Municipalities

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 51 - 59, 31.12.2019

Öz

Nowadays, the acceleration of change and transformation due to the globalization movements affects public organizations as well as private organizations. Plus, the traditional management techniques are inadequate against the diversified human needs since the 21st century, which has paved the way for the creation of new approaches. Both in Turkey in the world as well as New Public Management (NPM) to be adopted with the beginning of understanding, especially in the field of entrepreneurship and the development of human resources in public administration have taken important steps. One of the benefits of these developments have been strategic management approach. According to this approach, thus, strategic management is the system of disciplined efforts and initiatives carried out by analyzing the actions that an organization will carry out in order to realize its future targets and why it performs these actions.
Depending on the management approach has been adopted in Turkey, especially in the strategic planning process from the beginning of the 2000s, however, and that local governments more effective, efficient and well-known possibility to make permanent plans. Strategic plans for local governments which increasing the quality of human resources, identify future initiatives fields, critical to meet the demands and expectations of citizens in the face of scarce resources of local governments, , to develop management techniques and to achieve the desired final results. In Turkey where is the legal basis for the strategic planning 5018 Public Financial Management and Control Law, Municipality Law No. 5393 and 5216 Metropolitan Municipality Law are referred to the obligation to prepare strategic plans of local government bodies is addressed.
In this context for the purpose of this study; to analysis of the strategic plan prepared by Mugla and Bursa Metropolitan Municipalities constitutes. What’s more, the main factors (mission, vision, quality Policy and main values, strategic objectives) of the metropolitan municipalities included in the recent strategic plans (2015-2019) will be examined and the findings will be evaluated in terms of their relationships.

Kaynakça

  • Ansoff, H. I. (1957). Strategies for diversification. Harvard Business Review. 35 (5). 113-124.
  • Arıkan, S. (2004). Girişimcilik temel kavramlar ve bazı güncel konular. Siyasal Kitabevi: Ankara.
  • Aşkın, A. & Nehir, S. & Vural, Ö. S. (2011). Tarihsel süreçte girişimcilik kavramı ve gelişimi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. 6 (2). 55-72.
  • Balaban, Ö. & Özdemir, Y. (2008). Girişimcilik eğitiminin girişimcilik eğilimi üzerindeki etkisi: Sakarya üniversitesi İİBF örneği. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3 (2). 133-147.
  • Banazılı, M. A. (2018). Yerel kamu hizmeti sunumunda “yeniden belediyeleştirme (Remunicipalisation)”: OECD ülkeleri ve Türkiye’den uygulama örnekleri”. Medeniyet Araştırmaları Dergisi. 3 (6). 111-132.
  • Berry, S. F. (2007). Strategic planning as a tool for managing organizational change. International Journal of Public Administration. 30 (3). 331-346.
  • Bramwell, B. (1997). Strategic planning before and after a mega-event”, Tourism Management, 18 (3). 167-176.
  • Bryson, M. J. (1994). Strategic planning for public and non-profit organizations. San Francisco, Jossey-Bass.
  • Bursa Büyükşehir Belediyesi 2015-2019 Stratejik Planı, https://www.bursa.bel.tr/dosyalar/yayinlar/180521012109_2015-2019.pdf, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Collins, C. J. & Porras, I. J. (1996). Building your company’s vision, Harvard Business Review. (Eylül-Ekim). 65-77.
  • Çarkçı, A. (2008). Yeni kamu yönetimi çağında Türkiye'de girişimci bürokrasi ve girişimci bürokratlar. Erguvan Yayınevi: İstanbul.
  • Çuhadar, M. (2013). Kamu girişimciliği. Himmet Karadal (Ed.), Girişimcilik (ss. 323-333). Beta Yayınevi: İstanbul.
  • Daugherty, E. (2003). Strategic planning in public relations: A matrix that ensures tactical soundness, Public Relations Quareterly, 48 (1). 21-26.
  • Demirdizen, Ö. (2012). Stratejik planlama, stratejik planlama süreci, hukuki altyapısı ve kamuda gelişimi, Akademik Bakış Dergisi. 31. 1-23.
  • Demirkaya, Y. (2019). Türk kamu yönetimi. Hamza Ateş (Ed.,). Türk kamu Yönetiminde planlama (ss. 385-409). Savaş Yayınevi: Ankara.
  • Derelioğlu, S. (2014). “Belediyelerde stratejik planlama: Manisa örneği”, (yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa, Türkiye.
  • Dinçer, Ö. & Yılmaz, C. (2003). Dünyadaki değişme ve gelişmeler: Kamu yönetiminin 21. yüzyıl vizyonu. Ömer Dinçer ve Cevdet Yılmaz (Ed.,). Değişimin yönetimi için yönetimde değişim: Kamu yönetiminde yeniden yapılanma (ss. 20-52). T.C. Başbakanlık: Ankara.
  • DPT (2006). Kamu idareleri için stratejik planlama kılavuzu. (2. Sürüm). Haziran. Ankara. www.dpt.gov.tr. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Drucker, F. P. (1993). Management: Tasks, responsibilities, practices. (Reprint Edition). Harper Business: New York.
  • Eryılmaz, B. (2009). Kamu yönetimi. Okutman Yayıncılık: Ankara.
  • Eryiğit, B. H. (2013). Stratejik planlama, stratejik planlamaya ilişkin alternatif yaklaşımlar ve stratejik yönetim okulları. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi. 4 (9). 152-172.
  • Espinosa, M. & Suanes, M. A. (2011). Corporate entrepreneurship through joint ventura. International Entrepreneurship Management. 7. 314- 430.
  • Genç, M. (2000). Osmanlı imparatorluğunda devlet ve ekonomi. Ötüken Neşriyat: Ankara.
  • Gottschalk, P. (2008). Organizational structure as predictor of intelligence strategy implementation in policing. International Journal of Law, Crime, Justice. 36 (3). 184-195.
  • Gümüşoğlu, Ş. & Karaöz, B. (2014). Tarihsel süreçte girişimcilik: Muğla örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 3 (1). 97-116.
  • Johnson, G. & Scholes, K. (2002). Exploring corporate strategy. Pearson Education. Prentice Hall, Harlow: Essex/U.K.
  • Karaca, M. & Özdevicioğlu, M. & İnce, F. (2016). Kamu girişimcilerinin kişilik özelliklerini belirlemeye yönelik uygulamalı bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 3. 94-119.
  • Karatepe, S. & Ozan, M. S. & Banazılı, M. A. (2018). En iyi değer (best value) yaklaşımı ve toplam kalite yönetimi ilişkisi: Türkiye’de yerel yönetimler için bir değerlendirme. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi. 1 (3). 291-302.
  • Kasalak, K. (2012). Teşvik-i sanayi kanunları ve Türkiye’de sanayileşmeye etkileri. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 27. 65-79.
  • Kearney, C. & Hisrich, D. R. & Roche, F. (2009). Public and private sector entrepreneurship: Similarities, differences or a combination?”. Journal of Small Business and Enterprise Development. 16 (1). 26-46.
  • Mc Clelland, D. C. (1967). Achieving Society. Van Nostrand: Princeton.
  • Mintzberg, H. (1994). The fall and rise of strategic planning. Harvard Business Review. 72 (1).107-114.
  • Morris, H. M. & Jones, F. F. (1999). Entrepreneurship in established organizations: The case of the public sector. Entrepreneurship Theory and Practice. 24.71-91.
  • Muğla Büyükşehir Belediyesi 2015-2019 Stratejik Planı. https://www.mugla.bel.tr/uploads/sayfatr/2015_2019_stratejik_plan.pdf. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Müftüoğlu, T. (2004). Girişimcilik. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları: Eskişehir.
  • Nalcı Arıbaş, N. (2013). Kamuda stratejik planlamanın “katılımcılık” boyutu. Akademik Yaklaşımlar Dergisi. 4 (1).80-100.
  • Narinoğlu, A. (2007). Yerel yönetimlerde stratejik planlama ve uygulama. (1. Basım). Mart Matbaacılık: İstanbul.
  • Nohutçu, A. (2008). Yerel yönetimlerde stratejik plan uygulama girişimleri: Kuramsal çerçeve ve Kocaeli büyükşehir belediyesi 2007-2011 dönemi stratejik planı örneği. 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu. Sakarya. 107-121.
  • Nolan, M. T. & Goodstein, D. L. & Goodstein, J. (2008), Applied strategic planning an introduction”. (İkinci Baskı). Pfeiffer: San Francisco.
  • Osborne, D. & Gaebler, T. (1992). Reinventing government: How the entrepreneurial sprit is transforming the public sector. New York: William Patrick.
  • Öztürk, A. O. (2012). Kamu örgütlerinde girişimcilik. "İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 14 (4). 151-169.
  • Parlak, B. & Sobacı, Z. (2010). Kuram ve uygulamada kamu yönetimi ulusal ve küresel Perspektifler. (Gözden Geçirilmiş ve Geliştirilmiş 3. Baskı). Alfa Aktüel Yayını: Bursa.
  • Songür, N. (2011). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama: İl özel idareleri deneyimi. (Birinci Baskı). TODAİE Yayınları: Ankara.
  • Taş, İ. E. & Çiçek, Y. & Koçar, H. (2016). Büyükşehir belediyelerinde stratejik plan analizi: Kahramanmaraş büyükşehir belediyesi örneği. http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/download/article-file/264636. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Tortop, N. & İspir, G. E. & Aykaç, B. & Yayman, H. & Özer, M. A. (2010). Yönetim bilimi. (8. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
  • Williams, L. S. (2002). Strategic planning and organizational values: Links to alignment. Human Resource Development International, 5 (2). 217-233.
  • Wright, L. P. & Kroll, J. M. & Parnell, A. J. (1998). Strategic management concepts and cases. (Dördüncü Baskı). Prentice Hall: New Jersey.
  • Yılmaz, K. (2003). Kamu kuruluşları için stratejik planlama uygulaması. Sayıştay Dergisi. Sayı: 50-51, Temmuz-Aralık. 67-86.
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • 6360 Sayılı Kanun, https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k6360.html, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).

Büyükşehir Belediyelerinin Stratejik Planlarında Girişimcilik Yaklaşımı: Muğla ve Bursa Büyükşehir Belediyeleri Üzerinden Karşılaştırmalı Bir İnceleme

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 51 - 59, 31.12.2019

Öz

Günümüzde küreselleşme hareketlerine bağlı olarak değişimin ve dönüşümün ivme kazanması, özel örgütlerde olduğu gibi kamu örgütlerini de etkisi altına almıştır. 21.yy’den itibaren artık geleneksel yönetim tekniklerinin çeşitlenen insan ihtiyaçlarına karşı yetersiz kalması yeni yaklaşımların oluşturulmasına zemin hazırlamıştır. Gerek dünyada gerekse Türkiye’de Yeni Kamu Yönetimi (YKY) anlayışının benimsenmeye başlamasıyla birlikte özellikle kamu yönetiminde girişimcilik ve insan kaynaklarının geliştirilmesi alanında önemli adımlar atılmıştır. Yaşanan bu gelişmelerin getirilerinden biriside stratejik yönetim yaklaşımı olmuştur. Nitekim bu yaklaşıma göre stratejik yönetim, bir örgütün gelecekteki hedeflerini gerçekleştirmek için yapacağı eylemleri ve bu eylemlerini neden yaptığını analiz ederek yürütmüş olduğu disiplinli çaba ve girişimler sistemidir.
Bu yönetim anlayışına bağlı olarak Türkiye’de özellikle 2000’li yılların başından itibaren stratejik planlama sürecine geçilmiş ve bununla birlikte yerel yönetimlerin daha etkin, verimli ve sürekli plan yapabilmelerine imkân tanınmıştır. Öyle ki yerel yönetimler için stratejik planlar; insan kaynaklarında niteliğin artırılabilmesi, gelecekteki girişim alanlarını saptayabilmesi, yerel yönetimlerin sahip oldukları kıt kaynaklar karşısında vatandaşların talep ve beklentilerinin karşılanabilmesi, yönetim tekniklerinin geliştirilmesi ve arzu edilen nihai sonuçlara ulaşılabilmesi açısından kritik öneme sahiptir. Zira Türkiye’de stratejik planlamanın yasal dayanaklarından olan 5018 Sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanunu ve 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu irdelendiğinde yerel yönetim organlarının stratejik plan hazırlamaları yönündeki yükümlülüklere değinilmektedir.
Bu kapsamda çalışmanın amacı; Muğla ve Bursa Büyükşehir Belediyeleri tarafından hazırlanan stratejik planlarının analiz edilmesidir. Bu doğrultuda çalışmada, söz konusu büyükşehir belediyelerinin son dönem stratejik planlarında (2015-2019) yer verdikleri belli başlı unsurlar (misyon, vizyon, kalite politikası ve temel değerler, stratejik amaçlar) karşılaştırılarak incelenecek ve elde edilen bulgular ilişkileri bakımından değerlendirilecektir.

Kaynakça

  • Ansoff, H. I. (1957). Strategies for diversification. Harvard Business Review. 35 (5). 113-124.
  • Arıkan, S. (2004). Girişimcilik temel kavramlar ve bazı güncel konular. Siyasal Kitabevi: Ankara.
  • Aşkın, A. & Nehir, S. & Vural, Ö. S. (2011). Tarihsel süreçte girişimcilik kavramı ve gelişimi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. 6 (2). 55-72.
  • Balaban, Ö. & Özdemir, Y. (2008). Girişimcilik eğitiminin girişimcilik eğilimi üzerindeki etkisi: Sakarya üniversitesi İİBF örneği. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 3 (2). 133-147.
  • Banazılı, M. A. (2018). Yerel kamu hizmeti sunumunda “yeniden belediyeleştirme (Remunicipalisation)”: OECD ülkeleri ve Türkiye’den uygulama örnekleri”. Medeniyet Araştırmaları Dergisi. 3 (6). 111-132.
  • Berry, S. F. (2007). Strategic planning as a tool for managing organizational change. International Journal of Public Administration. 30 (3). 331-346.
  • Bramwell, B. (1997). Strategic planning before and after a mega-event”, Tourism Management, 18 (3). 167-176.
  • Bryson, M. J. (1994). Strategic planning for public and non-profit organizations. San Francisco, Jossey-Bass.
  • Bursa Büyükşehir Belediyesi 2015-2019 Stratejik Planı, https://www.bursa.bel.tr/dosyalar/yayinlar/180521012109_2015-2019.pdf, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Collins, C. J. & Porras, I. J. (1996). Building your company’s vision, Harvard Business Review. (Eylül-Ekim). 65-77.
  • Çarkçı, A. (2008). Yeni kamu yönetimi çağında Türkiye'de girişimci bürokrasi ve girişimci bürokratlar. Erguvan Yayınevi: İstanbul.
  • Çuhadar, M. (2013). Kamu girişimciliği. Himmet Karadal (Ed.), Girişimcilik (ss. 323-333). Beta Yayınevi: İstanbul.
  • Daugherty, E. (2003). Strategic planning in public relations: A matrix that ensures tactical soundness, Public Relations Quareterly, 48 (1). 21-26.
  • Demirdizen, Ö. (2012). Stratejik planlama, stratejik planlama süreci, hukuki altyapısı ve kamuda gelişimi, Akademik Bakış Dergisi. 31. 1-23.
  • Demirkaya, Y. (2019). Türk kamu yönetimi. Hamza Ateş (Ed.,). Türk kamu Yönetiminde planlama (ss. 385-409). Savaş Yayınevi: Ankara.
  • Derelioğlu, S. (2014). “Belediyelerde stratejik planlama: Manisa örneği”, (yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa, Türkiye.
  • Dinçer, Ö. & Yılmaz, C. (2003). Dünyadaki değişme ve gelişmeler: Kamu yönetiminin 21. yüzyıl vizyonu. Ömer Dinçer ve Cevdet Yılmaz (Ed.,). Değişimin yönetimi için yönetimde değişim: Kamu yönetiminde yeniden yapılanma (ss. 20-52). T.C. Başbakanlık: Ankara.
  • DPT (2006). Kamu idareleri için stratejik planlama kılavuzu. (2. Sürüm). Haziran. Ankara. www.dpt.gov.tr. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Drucker, F. P. (1993). Management: Tasks, responsibilities, practices. (Reprint Edition). Harper Business: New York.
  • Eryılmaz, B. (2009). Kamu yönetimi. Okutman Yayıncılık: Ankara.
  • Eryiğit, B. H. (2013). Stratejik planlama, stratejik planlamaya ilişkin alternatif yaklaşımlar ve stratejik yönetim okulları. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi. 4 (9). 152-172.
  • Espinosa, M. & Suanes, M. A. (2011). Corporate entrepreneurship through joint ventura. International Entrepreneurship Management. 7. 314- 430.
  • Genç, M. (2000). Osmanlı imparatorluğunda devlet ve ekonomi. Ötüken Neşriyat: Ankara.
  • Gottschalk, P. (2008). Organizational structure as predictor of intelligence strategy implementation in policing. International Journal of Law, Crime, Justice. 36 (3). 184-195.
  • Gümüşoğlu, Ş. & Karaöz, B. (2014). Tarihsel süreçte girişimcilik: Muğla örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 3 (1). 97-116.
  • Johnson, G. & Scholes, K. (2002). Exploring corporate strategy. Pearson Education. Prentice Hall, Harlow: Essex/U.K.
  • Karaca, M. & Özdevicioğlu, M. & İnce, F. (2016). Kamu girişimcilerinin kişilik özelliklerini belirlemeye yönelik uygulamalı bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 3. 94-119.
  • Karatepe, S. & Ozan, M. S. & Banazılı, M. A. (2018). En iyi değer (best value) yaklaşımı ve toplam kalite yönetimi ilişkisi: Türkiye’de yerel yönetimler için bir değerlendirme. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi. 1 (3). 291-302.
  • Kasalak, K. (2012). Teşvik-i sanayi kanunları ve Türkiye’de sanayileşmeye etkileri. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 27. 65-79.
  • Kearney, C. & Hisrich, D. R. & Roche, F. (2009). Public and private sector entrepreneurship: Similarities, differences or a combination?”. Journal of Small Business and Enterprise Development. 16 (1). 26-46.
  • Mc Clelland, D. C. (1967). Achieving Society. Van Nostrand: Princeton.
  • Mintzberg, H. (1994). The fall and rise of strategic planning. Harvard Business Review. 72 (1).107-114.
  • Morris, H. M. & Jones, F. F. (1999). Entrepreneurship in established organizations: The case of the public sector. Entrepreneurship Theory and Practice. 24.71-91.
  • Muğla Büyükşehir Belediyesi 2015-2019 Stratejik Planı. https://www.mugla.bel.tr/uploads/sayfatr/2015_2019_stratejik_plan.pdf. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Müftüoğlu, T. (2004). Girişimcilik. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları: Eskişehir.
  • Nalcı Arıbaş, N. (2013). Kamuda stratejik planlamanın “katılımcılık” boyutu. Akademik Yaklaşımlar Dergisi. 4 (1).80-100.
  • Narinoğlu, A. (2007). Yerel yönetimlerde stratejik planlama ve uygulama. (1. Basım). Mart Matbaacılık: İstanbul.
  • Nohutçu, A. (2008). Yerel yönetimlerde stratejik plan uygulama girişimleri: Kuramsal çerçeve ve Kocaeli büyükşehir belediyesi 2007-2011 dönemi stratejik planı örneği. 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu. Sakarya. 107-121.
  • Nolan, M. T. & Goodstein, D. L. & Goodstein, J. (2008), Applied strategic planning an introduction”. (İkinci Baskı). Pfeiffer: San Francisco.
  • Osborne, D. & Gaebler, T. (1992). Reinventing government: How the entrepreneurial sprit is transforming the public sector. New York: William Patrick.
  • Öztürk, A. O. (2012). Kamu örgütlerinde girişimcilik. "İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 14 (4). 151-169.
  • Parlak, B. & Sobacı, Z. (2010). Kuram ve uygulamada kamu yönetimi ulusal ve küresel Perspektifler. (Gözden Geçirilmiş ve Geliştirilmiş 3. Baskı). Alfa Aktüel Yayını: Bursa.
  • Songür, N. (2011). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama: İl özel idareleri deneyimi. (Birinci Baskı). TODAİE Yayınları: Ankara.
  • Taş, İ. E. & Çiçek, Y. & Koçar, H. (2016). Büyükşehir belediyelerinde stratejik plan analizi: Kahramanmaraş büyükşehir belediyesi örneği. http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/download/article-file/264636. (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • Tortop, N. & İspir, G. E. & Aykaç, B. & Yayman, H. & Özer, M. A. (2010). Yönetim bilimi. (8. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
  • Williams, L. S. (2002). Strategic planning and organizational values: Links to alignment. Human Resource Development International, 5 (2). 217-233.
  • Wright, L. P. & Kroll, J. M. & Parnell, A. J. (1998). Strategic management concepts and cases. (Dördüncü Baskı). Prentice Hall: New Jersey.
  • Yılmaz, K. (2003). Kamu kuruluşları için stratejik planlama uygulaması. Sayıştay Dergisi. Sayı: 50-51, Temmuz-Aralık. 67-86.
  • 5393 Sayılı Belediye Kanunu, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
  • 6360 Sayılı Kanun, https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k6360.html, (Erişim Tarihi: 28.07.2019).
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Selma Karatepe 0000-0003-3853-1408

Abdurrahman Muhammet Banazılı 0000-0002-5088-9587

M. Seyda Ozan 0000-0003-1821-0287

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Karatepe, S., Banazılı, A. M., & Ozan, M. S. (2019). Büyükşehir Belediyelerinin Stratejik Planlarında Girişimcilik Yaklaşımı: Muğla ve Bursa Büyükşehir Belediyeleri Üzerinden Karşılaştırmalı Bir İnceleme. İzmir Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 51-59.
İzmir Sosyal Bilimler Dergisi © 2019
Index Copernicus (Master List), Scilit, CrossRef, Harvard Library, EuroPub, OpenAIRE, Base, Academindex, IAD, Academic Resource Index (Researchbib), ASOS Index, Advanced Science Index, Türk Eğitim İndeksi, Academia.edu, Google Scholar, Scientific Indexing Services (SIS), ROAD, Internet Archive Scholar
tarafından taranmaktadır.

Yayıncı
İzmir Akademi Derneği
www.izmirakademi.org
Dergi Ana Sayfası | Amaç & Kapsam | Yazar Rehberi | Politikalar | Dizinler | Kurullar | İletişim