USAGE OF TILE IN THE ISTANBUL BUILDING FACADES OF THE LATE OTTOMAN-EARLY REPUBLICAN PERIOD

Yıl 2023, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 29, 25.03.2023

Miskine Akar , Sema Kızılelma

Öz

Tile decoration is one of the main ornamental elements used indoors and outdoors in Turkish-Islamic art. In the Islamic geography, there are examples of tile decoration beginning with Iran, from Anatolia to the Balkans. It is accepted that the most mature stage of tile which entered Anatolia with the Seljuks, was completed in the workshops of Anatolia. In the Anatolian Seljuks, various and successful tile samples were implemented. In the classical age of Ottoman, previous techniques were developed, new ones were added and competent examples which had a different appearance were given. It is possible to trace this process through tile examples from the central Ottoman provinces. The most beautiful examples of this period are seen in cities Iznik, Bursa, Edirne Istanbul etc. In the early Republican period, the reflections of the efforts to create a national identity in architecture manifested themselves in the historicist-revivalist approach called the First National Architecture. In this approach, architectural elements-ornamentations taken from religious architecture belonging to earlier periods such as Ottoman and Seljuk periods were mostly used on the facades. Leading architects of that period such as Vedat Tek, Mimar Kemaleddin, Ali Talat Bey used tile ornamentation extensively in the various public buildings they designed. The aim of this study is to make an architectural evaluation of the tile decoration used on the facades of buildings in Istanbul which was shaped especially by the influence of the First National Architecture in the late Ottoman-Early Republican period. In this context, twenty examples selected from Istanbul were photographed, documenting their current condition, and the tile decorations on their facades were examined. As seen in the architectural examples in Istanbul, it can be said that in the early of 20th-century tile was considered as an element that strengthened the national character and in this context it continued the Turkish-Islamic architectural decoration features/traditions with its main lines.

Anahtar Kelimeler

Istanbul, Late Ottoman-Early Repablican Period, early 20th-century, First National Arhitectural, Tile.

Kaynakça

• Adıgüzel, H. (2014). Topkapı Sarayındaki Avrupa Çinilerinin Üretim Merkezleri Işığında Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Tarihi Anabilim Dalı. İstanbul: Yöktez.
• Akar, M. (2018-2022). Miskine Akar Fotoğraf Arşivi. Fotoğraf Arşivi.
• Akar, Miskine. (2018). Bezeme Teknikleri Dersi Notları. İstanbul: Beykent Üniversitesi MYO Mimari Restorasyon Programı.
• Arseven, C. E. (1984). Türk Sanatı. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Aslan, A. S., & Bağbaşı, T. (2022, Haziran). Aksaray’daki Erken Cumhuriyet Dönemi Kamu Yapılarında Çini Kullanımı. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), s. 885-908.
• Bağbaşı, T. (2019). Ankara’nın İki İncisi ll.Tbmm Binası ve Ankara Palas. Akademik Sosyal Araştırmalar(10), s. 108-121.
• Barışta, Ö. (1985). İstanbul Son İmparatorluk Dönemi Yapılarında Süs Kubbesi ile Taçlandırılmış İskele Binaları. Vakıflar Dergisi(XIX), s. 285.
• Bozdağan, S. (2012). Modernizm ve Ulusun İnşası Erken Cumhuriyet Türkiye'sinde Mimari Kültür. (T. Birkan, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
• Çiftçi, A. (2011). Geleneksel Yapılarda Duvar, Tavan, Döşeme Biçimlenmesi. Restorasyon Dersi Notları. İstanbul: Milli Saraylar ve Yıldız Teknik Üniversitesi Tarihi Yapılar Meslek Yüksek Okulu.
• Demiraslan, D., & Demiraslan, O. (2021). An Overview Of Tile Art In Turkish Architecture. The Journal of International Social Research /Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi , 14(76). www.sosyalarastirmalar.com.
• Devellioğlu, F. (2013). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat. İstanbul: Aydın Kitabevi.
• earth.google.com. (tarih yok). Google Earth. 09 05, 2022, https://earth.google.com/web/search/%c4%b0stanbul/@40.95802599,29.03214249,-0.18872476a,32221.76473281d,30y,0h,0t,0r/data=CigiJgokCe0VDU8qqURAEa5dK5tAV0RAGYTCOxvX8D1AIU4bS0dlFTxAMikKJwolCiExbG9ydU94SU9CSzc3Sllpa3RGeUJKdWtuWHhRM0ZrTkkgAQ.
• Genç, E. (2019). 1900-1930 Yılları Arası Geç Osmanlı- Erken Cumhuriyet Dönemi İstanbul Yapılarında Cephe Bezemeleri. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı Mimarlık Tarihi ve Kuramı Programı. İstanbul: Yöktez.
• Hanifi, M. A., & Maleki, A. (2016). Comparative Analysis Of The Decorated Arraies With Geometrıc And Plant Motifs In Architecture Of The Grand Mosque Of Yazd And Their Developments. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 196-216. 09 23, 2022, https://acikerisim.iku.edu.tr/bitstream/handle/11413/1508/tojdac_v060ASE120.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
• Hasol, D. (2020). Mimarlık ve Yapı Sözlüğü. İstanbul: YEM.
• Karaca, N. (2022, Mart). Türk Çini Sanatında Uygulanan Renk, Motif, Desen Ve Kompozisyon Özelliklerinin Sultan I. Ahmed Türbesi Duvar Çinileri Örneğinde İncelenmesi. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (SSAD), s. 209-240.
• Konya Büyükşehir Belediyesi. (2022, Temmuz 21). Dârülmülk Konya Selçuklu Sarayları Sergisi. İstanbul: TC Kültür ve Turizm Bakanlığı-Konya Büyükşehir Belediyesi.
• Öney, G. (1992). Anadolu Selçuklu Mimari Süslemesi ve El Sanatları (Cilt 1 ). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınevi
• Sarımeşe, F. (2022). Ulusal Mimarlık Dönemi'nde İstanbul'da Yapılan Restorasyon ve Koruma Uygulamaları. İstanbul Üniversitesi , Sanat Tarihi Anabilim Dalı. İstanbul: Yöktez.
• Uncuoğlu, M. A. (1992). Topkapı Sarayı Çinileri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Geleneksel Türk Sanatları Programı Çini Tasarımı ve Onarımı Anasanat Dalı. İstanbul: Yök.
• Url-1. (tarih yok). 09 11, 2022, https://www.bilgile.com/kimdir/232-hafiz-mehmed-emin-efendi-kimdir.html.
• Url-2. (tarih yok). 09 15, 2022, https://art.nouveau.world/ex-banque-dathenes.
• Yetkin, Ş. (1993). Çini. TDV İslam Ansiklopedisi (Cilt 8, s. 329-335). içinde İstanbul. 08 24, 2022, https://islamansiklopedisi.org.tr/cini.