Mathematical proof is important in mathematics teaching in terms of the comprehension of mathematical knowledge. Thus, proof has critical value in the teaching process in terms of the prevention of memorization in mathematics, the construction of conceptual knowledge, and the realization of meaningful learning. This study aims to determine the perceptions of students towards proof after a teaching process with the objective of developing the perceptions and skills of 7th grade students towards proof. In line with this, an answer was sought for the question on the extent the concept of proof can be acquired by 7thgrade students. Accordingly, the study was designed as action research, which is one of the qualitative research approaches, and descriptive analysis was employed in the study. Purposive sampling was preferred in the selection of the study group. The study group of the study consisted of a 7th grade from each of the two schools from the districts of Çankaya and Yenimahalle in the province of Ankara. First of all, a readiness test was applied to the classes in the application process of the study and then proof teaching for 1 hour a week was performed for 14 weeks. After this application, a questionnaire with the objective of determining the level of proof perception of students was utilized and semi-structured in-depth interviews were conducted with 16 students determined as a result of this test. As a result of the study, a development was observed in the perceptions of 7th grades students towards the concept of proof
Bu araştırmada 7. sınıf öğrencilerine ispat kavramının ne oranda kazandırılabileceği sorusuna yanıt üretebilmek amaçlanmıştır. Araştırmada ilk olarak 7. sınıf öğrencileri ile formel ispat yapabilecekleri uygulamalar üzerinde durulmuş, gerçekleştirilen bu uygulamaların ardından ispata yönelik algıları uygulanan sınav ve sonrasında gerçekleştirilen görüşme ile betimlenmeye çalışılmıştır. Bu araştırmada nitel ve nicel veriler birlikte kullanılmıştır. Uygulama sonrası toplanan veriler betimsel bir analize tabi tutulmuştur. Araştırma Ankara ilinde Yenimahalle ve Çankaya merkez ilçelerine bağlı iki ortaokulda, bu okulların birer 7. sınıf şubelerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma toplamda 54 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Bu makale kapsamında veri toplama aracı olarak öğrencilerin ispata yönelik algılarını betimlemeyi amaçlayan bir soru formu, hazır bulunuşluk sınavının dördüncü sorusu ve bu sınavlarda verilen yanıtların gerekçelerini daha ayrıntılı alabilmek üzere hazırlanan görüşme formu kullanılmıştır. Buna ek olarak öğrencilerin ispat becerilerini geliştirmek üzere hazırlanan uygulama süreci için 14 haftalık ders planı hazırlanmış ve bu süreç pilot uygulama ile sınanarak plana son şekli verilmiştir. Bu araştırma kapsamında öğretim sürecinin etkililiği değerlendirilmeyeceği için ders sürecinin analizi yapılmamış, ders uygulaması sonrası öğrencilerin ispata yönelik kavrayışları betimlenmeye çalışılmıştır. 14 hafta süren uygulamanın ardından öğrencilere 4 sorudan oluşan bir sınav uygulanmıştır. Uygulanan soru formunun ardından, her iki sınıftan da öğrencilerin verdikleri yanıtların çeşitliliğini içerecek şekilde 16 öğrenci seçilmiş ve bu öğrencilerle yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen bu çalışmanın sonunda öğrencilerin örnek vererek doğrulama ile ispat arasındaki farka yönelik farkındalıklarında bir artış gözlenmiştir. Hazır bulunuşluk sınavı ile uygulama sonrası gerçekleştirilen sınavdan elde edilen bulgular karşılaştırıldığında öğrencilerin tümdengelimsel muhakemeyi içeren yanıtlara daha çok yöneldiği görülmüştür. Buna karşın öğrencilerin önemli bir bölümü birkaç durumun denenmesinin ispat için yeterli olduğu düşüncesini taşımaya devam etmişlerdir. Bu düşünceyi taşıyan öğrenciler cebirsel ifadeleri anlama ve uygulamada zorlanmaktadır, ispat için örnek vererek yapılan doğrulamalara yönelmişlerdir. Buna karşın sınav sonrası gerçekleştirilen görüşmelerde bu öğrencilere de yer verilmiştir. Onlarla yapılan görüşmelerde, öğrencilerin bazen zorlanarak ve uzunca tartışarak, bazen de kolaylıkla araştırmacının destek ve yönlendirmeleriyle ispat ile örnekle doğrulama arasındaki farkı algılayabildikleri gözlenmiştir. Sonuç olarak bu araştırmada 7. sınıf öğrencileri ile matematik dersi kapsamında yabancı oldukları ispat kavramına yönelik bir uygulama gerçekleştirilmiş ve bu uygulamanın ardından ispata yönelik algılarında bir gelişme gözlenmiştir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 5 |