Öz
As well as the significant changes in the history of Turkish educational system, 4+4+4 is another comprehensive step. It has been appraised by some educationalists as a controversial school reform. On the one hand it has raised the compulsory education from 8 years to 12, on the other hand, it intermitted the 8 year compulsory education via dividing it into 4+4+4. This study aims to highlight the narratives of primary school teachers about the legalization process of 4+4+4 coded as 6287 in 2012-2013 semester in Yozgat city center. It is known that there appeared certain discussions on this change in media during its legalization proces. It was discussed with its educational, political and social concerns. However, as the real agents of educational system, teachers‟ opinions either did not come insight or were not taken into account by the authorized millieu. From this point of view this paper first encapsulates what the basic issues of these discussions briefly and then the ideas of primary school teachers about the change. The method of the study is oral history methodology, in other words, to analyze the narratives of twenty primary schools‟ teachers. Before making contact with the teachers, a legal permission was taken from the local governor of Yozgat city so as to interview with the voulnteer teachers. Then different primary schools in Yozgat city center were visited and appointments from teachers were taken and then the interviews were made real in the following days. With these interviews, the opinions of primary school teachers who are the real operators of education were partially determined
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aras, Ş. (2012). 4+4+4 Psikososyal Gelişime Zararlıdır, Cumhuriyet Bilim Teknik, [Available online at: www.muratkaymak.com/?syf=26@sy2=119909], (Retrieved on July 25, 2013).
- Büyükcan, T. and Karakaş, (2012). H. Avrupa Ülkelerinin Eğitim Sistemlerinin Yapısı, Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi.
- Caunce, S. (1994). Oral History and the Local Historian. London: Longman.
- Çanakkale Eğitim-SEN. 4+4+4 Eğitim Sisteminin 1. Yarıyıl Değerlendirmesi. [Available online sisteminin-1-yariyil-degerlendirmesi], Retrieved on July 05, 2013.
- Eğitim İzleme Raporu 2012, (2013). Eğitim Reformu Girişimi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
- Güven, İ. (2012). The 4+4+4 School Reform Bill and the Fatih Project: is it a Reform? Elementary Education Online, 11 (3) 2012, 556-577, [Available online at: http://ilkögretim-online.org.tr], Retrieved on August 13, 2013.
- Grele, R. J. (1991). Introduction. In Ronald J. Grele (Eds.), International Annual of Oral History 1990, (p.1-8). New York: Greenwood Press.
- Haynes, Kathryn. (2006). Other Lives in Accounting: Critical Reflections on Oral history Methodology http://eprints.whiterose.ac.uk//2582/1/ymswp21haynes.pdf], Retrieved on June 18, 2013. Action, University of York, [Available online at:
- Oral History: Methods for Documentation and Research, (November, 2005). by Historical Socety of Cecil County in Partnership with Cecil Public Schools, November 2005. Maryland http://www.cecilhistory.org/aids/oralhistory.pdf], Retrieved on April 14, 2013. Council, (1-16), [Available online at:
- Peker, Ü. (Kasım, 2013). Sınıf Öğretmenlerinin 4+4+4 Uygulamasına Yönelik Görüşleri, Jret, http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/36.Peker November 12, 2013. pp. 324-337. 4, [Available online Retrieved on unal.pdf],
- Portelli, A. (1998). What Makes Oral History Different. In R. Perks ve A. Thomson (Eds.), The Oral History Reader (63-74) Londan ve New york: Routledge.
- Prout, A. (2003). Participation, Policy and Changing Conditions of Childhood. In Chtistine Hallet and Alan Prout (Eds.), Hearing the Voices of Children, (pp. 11-25). London and New York: Routledge Falmer.
- Russell, David E. Oral History Methodology, the Art of Interviewing, pp 2-3, Santa Barbara, California, http://www.history.ucsb.edu/faculty/marcuse/projects/oralhistory/199xDrussellUCSBOr alHistoryWorkshop.pdf], Retrieved on September 13, 2013. pp. 1-22. at:
- Sağlam, M. (2012). 4+4+4‟le Eğitime Başladığımız Bu Günlerde… Yozgat YeniGün, pp. 8.
- Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlı’dan Günümüze Eğitim Tarihi. İstanbul: İstanbul Bilgi.
- Tan, M. (1998). Erken Cumhuriyetin Çocuklarıyla Bir Sözlü Tarih Çalışması. Cumhuriyet ve Çocuk, II. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi‟nde sunuldu. Ankara, 25-33.
- Thompson, P. (2006). 21. Yüzyılda sözlü Tarih İçin Potansiyeller ve Meydan Okumalar. In Aynur İlyasoğlu ve Gülay Kayacan (Eds.), Kuşaklar Deneyimler Tanıklıklar. İstanbul: Tarih Vakfı, pp. 23-48.
Öz
Bu çalışma 2012-2013 eğitim öğretim yılında Yozgat merkezde ilkokul öğretmenlerin 4+4+4 olarak bilinen 6287 yasanın yasalaşma süreci ile ilgili anlatılarını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Yasallaşma esnasında kamuoyu ve medyada bu değişiklik üzerine bazı tartışmaların olduğu bilinmektedir. Bu tartışmalar eğitsel, siyasi ve toplumsal endişeler çerçevesinde gerçekleşti. Yasallaşma sürecinde 4+4+4 ile ilgili pek çok tartışma kamuoyunun gündemini meşgül etti. Eğitimle ilgili kamuoyunun büyük kesimini ilgilendiren böyle bir değişikliğe ilişkin tartışmaların hem kısa sürede hem de kısır bir içerik çerçevesinde gerçekleştiğini ileri sürmek yanlış olmaz. Bu tartışmalar daha çok siyasi ve ideolojik kaygılar çerçevesinde gerçekleşirken işin eğitim ile ilgili boyutu büyük ölçüde gözardı edildi. O süreçte eğitim sisteminin gerçek unsurları olan öğretmenlerin görüşleri ya ortaya çıkmadı ya da yetkili çevreler tarafından hiç dikkate alınmadı. Bu noktadan hareketle, bu çalışma öncelikle 4+4+4‟ün yasallaşma süreci ile ilgili ilkokul öğretmenlerinin görüşlerini kapsamaktadır. Bu görüşlerin ortaya çıkarılması eğitim ve öğretim faaliyetlerinin önemli bir kesimini oluşturan ve bu faaliyetlerin gerçek uygulayıcıları olan öğretmenlerin ne düşündüklerini bilmek açısından önemlidir. Çalışmanın yöntemi sözlü tarih yöntemidir, başka bir ifadeyle yirmi tane ilkokul öğretmeninin anlatılarını analiz etmeye dayalıdır. Öğretmenlerle bağlantı kurmadan önce, gönüllü öğretmenlerle görüşmeleri gerçekleştirmek için Yozgat Valiliği‟nden izin alındı. Sonra Yozgat merkezdeki bazı ilkokullar ziyaret edilerek öğretmenlerden randevu alındı ve devamında görüşmeler gerçekleştirildi. Bu görüşmelerle, eğitim öğretimin gerçek uygulayıcıları olan ilkokul öğretmenlerinin değişiklik süreci ile ilgili düşünceleri kısmen saptanmaya çalışıldı
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aras, Ş. (2012). 4+4+4 Psikososyal Gelişime Zararlıdır, Cumhuriyet Bilim Teknik, [Available online at: www.muratkaymak.com/?syf=26@sy2=119909], (Retrieved on July 25, 2013).
- Büyükcan, T. and Karakaş, (2012). H. Avrupa Ülkelerinin Eğitim Sistemlerinin Yapısı, Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi.
- Caunce, S. (1994). Oral History and the Local Historian. London: Longman.
- Çanakkale Eğitim-SEN. 4+4+4 Eğitim Sisteminin 1. Yarıyıl Değerlendirmesi. [Available online sisteminin-1-yariyil-degerlendirmesi], Retrieved on July 05, 2013.
- Eğitim İzleme Raporu 2012, (2013). Eğitim Reformu Girişimi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi.
- Güven, İ. (2012). The 4+4+4 School Reform Bill and the Fatih Project: is it a Reform? Elementary Education Online, 11 (3) 2012, 556-577, [Available online at: http://ilkögretim-online.org.tr], Retrieved on August 13, 2013.
- Grele, R. J. (1991). Introduction. In Ronald J. Grele (Eds.), International Annual of Oral History 1990, (p.1-8). New York: Greenwood Press.
- Haynes, Kathryn. (2006). Other Lives in Accounting: Critical Reflections on Oral history Methodology http://eprints.whiterose.ac.uk//2582/1/ymswp21haynes.pdf], Retrieved on June 18, 2013. Action, University of York, [Available online at:
- Oral History: Methods for Documentation and Research, (November, 2005). by Historical Socety of Cecil County in Partnership with Cecil Public Schools, November 2005. Maryland http://www.cecilhistory.org/aids/oralhistory.pdf], Retrieved on April 14, 2013. Council, (1-16), [Available online at:
- Peker, Ü. (Kasım, 2013). Sınıf Öğretmenlerinin 4+4+4 Uygulamasına Yönelik Görüşleri, Jret, http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/36.Peker November 12, 2013. pp. 324-337. 4, [Available online Retrieved on unal.pdf],
- Portelli, A. (1998). What Makes Oral History Different. In R. Perks ve A. Thomson (Eds.), The Oral History Reader (63-74) Londan ve New york: Routledge.
- Prout, A. (2003). Participation, Policy and Changing Conditions of Childhood. In Chtistine Hallet and Alan Prout (Eds.), Hearing the Voices of Children, (pp. 11-25). London and New York: Routledge Falmer.
- Russell, David E. Oral History Methodology, the Art of Interviewing, pp 2-3, Santa Barbara, California, http://www.history.ucsb.edu/faculty/marcuse/projects/oralhistory/199xDrussellUCSBOr alHistoryWorkshop.pdf], Retrieved on September 13, 2013. pp. 1-22. at:
- Sağlam, M. (2012). 4+4+4‟le Eğitime Başladığımız Bu Günlerde… Yozgat YeniGün, pp. 8.
- Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlı’dan Günümüze Eğitim Tarihi. İstanbul: İstanbul Bilgi.
- Tan, M. (1998). Erken Cumhuriyetin Çocuklarıyla Bir Sözlü Tarih Çalışması. Cumhuriyet ve Çocuk, II. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi‟nde sunuldu. Ankara, 25-33.
- Thompson, P. (2006). 21. Yüzyılda sözlü Tarih İçin Potansiyeller ve Meydan Okumalar. In Aynur İlyasoğlu ve Gülay Kayacan (Eds.), Kuşaklar Deneyimler Tanıklıklar. İstanbul: Tarih Vakfı, pp. 23-48.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 5 |