Sanatsal ve Tıbbi Açıdan Ses Eğitiminin Önemi

Yıl 2017, Sayı: 11, 197 - 209, 25.01.2017

Ömür Munzur

Öz

Gerek bilimsel gerekse de sanatsal
disiplinlerin ortak çalışma alanı olan ses eğitimi, insana,  sesini konuşurken veya şarkı söylerken doğru
ve etkili kullanmasına yönelik davranışları kazandıran bir eğitimdir. Ses
yapısının iyi anlaşılması, tıbbi açıdan birçok yeni teknolojik aygıtın
keşfedilmesini ve geliştirilmesini sağlamıştır. Bu aygıtlar vasıtasıyla birçok
tanı ve tedavi yönteminin önü de açılmış bulunmaktadır. Bu tedavi
yöntemlerinden biri de ses eğitimidir (ses terapisi). Ses problemleri yaşayan
kişilerin önce bir kulak-burun-boğaz uzmanına, sonra eğer gerekiyorsa uzmanın
yönlendirmesiyle ses eğitimine (ses terapisi) başvurmaları son derece
önemlidir. Yaşanan problemler ihmal edilmemelidir. Aksi takdirde ciddi cerrahi
müdahaleler gerektirebilir veya geri dönüşü neredeyse imkansız olabilecek
olumsuz sonuçlar doğurabilir. Seslerini kullanarak mesleklerini icra eden
insanların yanlış ses kullanımında karşılaşabilecekleri bazı ses
rahatsızlıkları şunlardır: Ses teli nodülleri, ses teli kistleri, ses teli
polipleri vb. Baştan bu gibi rahatsızlıklara zemin hazırlamamak için sesin
doğru kullanılmasının öğrenilmesi gerekir. Dolayısıyla, ses eğitimine (ses
terapisi) yönelmek uygun olacaktır. Ses eğitiminin sonuç vermediği vakalarda da
tıbbi yöntemlere başvurulması kişilerin ses sağlığı açısından çok önemlidir.
Ses eğitimi alan kişiler, burada belirtilen oluşması muhtemel ses
rahatsızlıklarından kendilerini korumuş olacaklar ve yoğun ses kullanımı
gerektiren mesleklerini en üst verimlilikle icra edebileceklerdir. Bu çalışmada,
ses eğitiminin sanatsal ve tıbbi açıdan neden gerekli olduğu bilimsel veriler ışığında
sunulacaktır. 

Anahtar Kelimeler

ses eğitimi, ses terapisi, ses sağlığı

The Artistic and Medical Importance of Vocal Training

Öz

Vocal training is a type of education that
develops good habits in using one’s voice
for effective and correct use while speaking and singing. From a medical
perspective, the discovery and development of new technologies have contributed
to our understanding of the makeup of the human voice. By means of these tools,
a host of new frontiers have been opened in the knowledge and therapy of voice.
One of these treatment methods is vocal training (voice therapy). It
is very important that people who experience vocal problems need to
see an ear, nose and throat specialist first, and, if
need be, to apply
for a vocal education with the advice of the
specialist. Problems experienced should not be ignored or else serious and
invasive operations may be required, and irreversible negative results may
arise. Some of the discomforts that may be experienced due to the incorrect use of voice by people who apply it for
professional performances are: vocal cord nodules, vocal cord
cysts, vocal cord polyps, etc. To avoid such discomforts from
the beginning, one should learn the correct use of the voice; hence, it would
be appropriate to receive vocal training. In case desired results are not achieved by vocal training, it is very important to try alternative
medical strategies for people’s vocal health.
People who receive proper vocal education would
protect themselves from the potential vocal problems discussed in this article,
and they would be able to perform at the highest level
in professions for which the voice is intensely used. This study presents the
reasons that vocal training is necessary from both the
artistic and medical perspectives.

Anahtar Kelimeler

vocal training, voice therapy, vocal health

Kaynakça

• Altundağ, A. (2008). Measuring and comparing the voice onset times of patients with and without nasal obstruction and assessing the effects of voice onset time on articulation. (Unpublished master dissertation).
• Bakır, S. & Kınış, V. (2012). Spindle-shaped glottis: Sulcus vocalis, presbilarynx and other causes. Dicle Medical Journal, 39(4), 614-622.
• Behrman, A. (2006). Facilitating behavioral change in voice therapy: The Relevance of motivational interviewing. American Journal of Speech-Language Pathology 15, 215-225.
• Bloch, C. S., Gould, W. J. & Hirano, M. (1981). Effect of voice therapy on contact granuloma of the vocal fold. Ann Otol Rhinol Laryngol. Jan-Feb;90 (1 Pt 1), 48-52.
• Boone, D. R. & Mc Farlane, S. C. (2000) The voice and voice therapy, 6th ed. Allynand Bacon, USA, pp 165-166.
• Burad, E. & Çağlar, Y. (1972). Our Voice, DSİ Press, Ankara.
• Carroll, L. M. (2000). Application of singing techniques for the treatment of dysphonia. Otolaryngol Clin North Am. Oct;33(5):1003-16.
• Cruz W.P., Dedivitis R.A., Rapoport, A. & Guimarães, A.V. (2004). Videolaryngostroboscopy following frontolateral laryngectomy with sternohyoid flap. Ann Otol Rhinol Laryngol, 113(2):124-7.
• Daniel, R. Boone., Stephen, C. Mc Farlane. & Shelley, L.Von Berg. (2005). The Voice and Voice Therapy. Chapter 4 Neurogenic Voice Disorders p. 107: Pearson.
• Dellwo,V., Huckvale, M. & Ashby, M. (2007). from Speaker Classification II: Selected Papers, Springer Lecture Notes in Artificial Intelligence (pp. 2-10).
• Gerçeker, M. (2000). Otolaryngology-head and neck surgery Journal, 8(1), 71-78.
• Kajander, R. & Peper, E. (1998). Teaching diaphragmatic breathing to children. Biofeedback. 26 (3), 14-17+. Electronic version from biofeedbackhealth.files.wordpress.com
• Kenn, K. & Balkissoon, R. (2011) Vocal cord dysfunction: what do we know? European Respiratory Journal, 37, 194–200.
• Kia, R. A. (2001). Voice- Mirror of my own. An Exercise Book. Braunschweig: Aurum.
• Morrison, M., Rammage, L., Nichol, H., Pullan, B., May, P. & Salked, L. (1994). The management of voice disorders, pp 28-30: Chapman&Halla Medical, London.
• Nazarenko, I.K. (1963). Singing Art, State Music Press, Moskova.
• Ömür, M. (2004). In pursuit of Voice. Pan Publishing, İstanbul.
• Öztoprak, S. (2013). İstanbul State Opera and Ballet Soloist Singer &İstanbul Üniversity State Conservatory Voice Trainer. (interview)
• Patel, A. (1996). A Biological Study of the Relationship between Language and Music. İnedited dissertation. Harvard University, Massachussets.
• Puşkova, E. (2013). Bilkent Üniversity Music and Performing Arts Faculty Choir Director & Voice Trainer. (interview)
• Radomski, T. (2005). Australian Voice I, 11, 25-41
• Sabar, G. (2011). Our Voice, Pan Publishing, İstanbul.
• Songar, A. (1986). Speech and Thought. Cerrahpaşa Medical School Clinical Foundation Publications of Psychiatry. No: 7, İstanbul.
• Sulica, L. & Behrman, A. (2003). Management of benign vocal fold lesions: a survey of current opinion and practice. Ann Otol Rhinol Laryngol;112(10):827-833.
• Talınlı, S. (2013). Ankara State Opera and Ballet Soloist singer & Hacettepe Üniversity State Conservatory Voice Trainer. (interview).
• Töreyin, M. (2015). Voice Education, basic concepts-principles-methods. Sözkesen Press Ankara.
• Uçan, A. (2005). Music Education, Basic Concepts-Principles-Approaches, Ankara: Music Encyclopedia Publications.
• Wermke, M. (2001). Duden. Dictionary of Foreign Words. Mannheim.
• http://www.barcode.ro/tutorials/biometrics/voice.html
• http://www.medicalnewstoday.com/articles/188993.php
• http://my.clevelandclinic.org/services/head-neck/diseases-conditions/hic-vocal-cord-lesions