Öğretmenlerin Eğitim Teknolojilerini Kullanma Yeterliklerinin Arttırılması: Hizmet İçi Eğitim Etkinlik Programının Geliştirilmesi ve Değerlendirilmesi

Yıl 2023, , 63 - 74, 31.12.2023

Reyhan Yüksel , İlker Kösterelioğlu

https://doi.org/10.47156/jide.1351138

Öz

İçinde bulunduğumuz 21. yy’da sürekli artan bir oranda yeni bilgiye maruz kalıyoruz. Bu durum toplumun her alanında değişim ve gelişimi büyük ölçüde etkilemektedir. Çağın bize sunduğu gerekliliklere uyum sağlamak için yeri ve şekli değişse de bireylerin eğitime ihtiyaç duydukları gerçekliğini korumaktadır. Eğitim kurumlarının asli unsurlarından birisi olan öğretmenler de çağın gereklerine uygun öğretim hizmetini sağlamak için yeterliklerini arttırmaya ihtiyaç duyarlar. Bu bağlamda öğretmenler hizmet verdikleri sistem içerisinde kendilerine sunulan hizmet içi eğitimler yoluyla kendilerini geliştirecek fırsatlar edinirler. Bu araştırmada yapılan ihtiyaç analizi çalışmasının bulgularına göre öğretmenlerin eğitim teknolojilerini sınıf ortamında kullanmak konusunda daha öncelikli eğitim ihtiyacı olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmanın amacı ihtiyaç analizi sonuçlarına dayalı olarak sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojilerini öğrenme ortamında kullanılması konusunda hizmet içi eğitim etkinliği programının geliştirilmesi, uygulanması ve uygulama sonuçlarının değerlendirilmesidir. Çalışma grubunda Amasya ili Merzifon ilçesinde görev yapan 20 sınıf öğretmeni yer almaktadır. Veri toplama aracı olarak anket kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analizlerden yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler kendilerine sunulan hizmet içi eğitimin etkili olduğunu ve eğitim durumları sürecinde katkı sağlayacak nitelikte olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca hizmet içi eğitim etkinliğinin kuramsal bilgilerin uygulama düzeyindeki hedeflerin kazandırılması için ayrılan sürenin bir ders saati daha arttırılabileceği önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hizmet içi eğitim, eğitim teknolojileri, ihtiyaç analizi, program geliştirme

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Increasing Teachers' Qualifications in Using Educational Technologies: Development and Evaluation of in-Service Training Activity Program

Öz

In the 21st century, we are increasingly exposed to new information. This situation greatly affects the change and development of society in every area. Although the place and form of education change, it is a fact that everyone needs education in order to adapt to the requirements of the age. Teachers, who are one of the basic elements of educational institutions, need to increase their ability to provide teaching services in accordance with the requirements of the age. In this context, teachers have the opportunity to improve themselves with in-service training given to them within the system they serve. According to the findings of the needs analysis conducted in this research, it has been determined that teachers have more priority educational needs in using educational technologies in the classroom environment. The aim of this study is to develop and implement an in-service training activity program based on the results of the needs analysis for classroom teachers to use educational technologies in the learning environment and to evaluate the results of the application. In the study group, there are 20 classroom teachers working in the Merzifon district of Amasya province. A survey was used as a data collection tool. Descriptive analysis was used to analyze the data. According to the research findings, the teachers stated that the in-service training offered to them was effective and that it would contribute to the process of educational status. In addition, it has been suggested that the time allocated for gaining the theoretical knowledge of the in-service training activity at the application level can be increased by one more lesson hour.

Anahtar Kelimeler

In-service training, educational technologies, needs analysis, program development

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Akdemir, E. (2015). Okul Yöneticilerinin Teknolojiye Yönelik Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi Ve Bir Hizmet İçi Eğitim Programı Önerisi. Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Konya.
• Altınışık, S. (1996). Hizmetiçi Eğitim Ve Türkiye'deki Uygulama. Eğitim Yönetimi, 3, 329-348.
• Aslanargun, E. (2007). Modern Eğitim Yönetimi Anlayışına Yönelik Eleştiriler ve Postmodern Eğitim Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 50, 195-212.
• Aytaç, T. (2009). Hizmet İçi Eğitim Kavramı ve Uygulamada Karşılaşılan Sorunlar. (Çevrimiçi): http://yayim.meb.gov.tr/yayimlar/147/ aytac.htm, 06.01. 2023.
• Ayvacı, H. Ş. ve Yamaçlı, S. (2021). Kapsayıcı Eğitim Konulu Hizmet İçi Eğitim Almış Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Ders Tasarımlarına Bakış Açısı. Trakya Eğitim Dergisi, 12, 1, 203-220.
• Büyüköztürk Ş., Çakmak E.K., Akgün Ö. E., Karadeniz Ş. ve Demirel F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 2.Basım, Pegem A, Ankara.
• Fejoh, J., ve Faniran, V. L. (2016). Impact of In-Service Training and Staff Development on Workers' Job Performance and Optimal Productivity in Public Secondary Schools in Osun State, Nigeria. Journal of Education and Practice, 7(33), 183-189.
• Gaudreau, N., Royer, É., Frenette, É., Beaumont, C., & Flanagan, T. (2013). Classroom behaviour management: The effects of in-service training on elementary teachers’ self-efficacy beliefs. McGill Journal of Education, 48(2), 359-382.
• Gebel, S. ve Tekin Bozkurt, A. (2022). Öğretmenlerin Milli Eğitim Bakanlığı Tarafından Yürütülen Uzaktan Hizmet İçi Eğitim Faaliyetleri Hakkındaki Görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi 2022, 6, 1.
• Gianina-Ana, M. (2013). Kindergarten teachers’ perceptions on in-service training and impact on classroom practice. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 76, 481-485.
• Gumbo, M., Makgato, M., ve Muller, H. (2012). The Impact of In-Service Technology Training Programmes on Technology Teachers. Journal of Technology Studies, 38(1), 23-33.
• Gültekin, M. ve Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitime İlişkin Görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19.
• Günbayı, İ. ve Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi,1(3), 87-117.
• Jasper, M. A. (1994). Issues in Phenomenology for Researchers of Nursing. Journal of Advanced Nursing, 19, 309- 314.
• Junejo, M. I., Sarwar, S., ve Ahmed, R. R. (2017). Impact of In-Service Training on Performance of Teachers. International Journal of Experiential Learning & Case Studies, 2(2), 50-60.
• Karagiorgi, Y., ve Charalambous, K. (2006). ICT in‐service training and school practices: In search for the impact. Journal of Education for Teaching, 32(4), 395-411.
• Kösterelioğlu, İ. (2012). Sosyal Bilgiler Ders Programının Ögelerinin Değerlendirilmesi Ve Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaç Analizi. Doktora Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Bolu.
• Kösterelioğlu, İ. (2014). Suggestions developed by teachers to increase participation in in-service training activities. Educational Research International, 3(4), 1-8.
• MEB. (2015). 2411 sayılı mevzuat http://tebligler.meb.gov.tr/index.php/tuem-sayilar/viewcategory/58-1994 adresinden Ocak 2023 tarihinde erişildi.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. New York: Sage Publications, Inc.
• Miller, S. (2003). Analysis of Phenomenological Data Generated with Children as Research Participants. Nurse Researcher, 10(4), 68-82.
• Öztürk, M. ve Sancak, S. (2007). Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarının Çalışma Hayatına Etkileri. Journal of Yasar University, 2(7), 761-794.
• Samupwa, M. (2008). Teacher training and work behavior. International Journal of Human Resources, 65, 88-98.
• Schunk, D. H., Meece, J. R., ve Pintrich, P. R. (2012). Motivation in education: Theory, research, and applications. Boston: Pearson
• Selimoğlu, E. ve Biçen Yılmaz, H. (2009). Hizmet İçi Eğitimin Kurum Ve Çalışanlar Üzerine Etkileri. Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 1305-7979.
• Sheridan, S. M., Edwards, C. P., Marvin, C. A., ve Knoche, L. L.. (2009). ProfessionalDevelopment in Early Childhood Programs: Process Issues and Research Needs. Early Education and Development20: 377–401.
• Şahin, L. ve Güçlü, F. C. (2010). Genel Olarak Hizmet İçi Eğitim: Ülker Şirketler Topluluğu Hizmet İçi Eğitim Süreci Ve Uygulamaları. Sosyal Siyaset Konferansları, 59, 217–270.
• Taşlıbeyaz, E., Karaman, S. ve Göktaş, Y. (2014). Öğretmenlerin Uzaktan Hizmet İçi Eğitim Deneyimlerinin İncelenmesi. Ege Eğitim Dergisi 2014, (15) 1, 139-160.
• Taymaz, A. H. (1997). Hizmet İçi Eğitim: Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. TAKAV Vakfı. Ankara.
• Ulaş, A. H., ve Ozan, C. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Eğitim Teknolojileri Açısından Yeterlilik Düzeyi?. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 63-84.
• Wimpenny, P., ve Gass, J. (2000). Interviewing in phenomenology and grounded theory: is there adifference? Journal of Advanced Nursing, 31(6), 1485-1492.
• Yalın, İ.H. (2001). Hizmet içi eğitim programlarının değerlendirilmesi, Milli Eğitim Dergisi, 150, 58-68.
• Yıldırım A. (1999). Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve Eğitim Araştırmalarındaki Yeri ve Önemi. Qualititative Research Methods. Ortadoğu Teknik Üniversitesi. 23(112), Eğitim ve Bilim Dergisi. 7-17.
• Yıldırım A. ve Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.