Methodological Review of Studies on Differentiated Instruction

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 17, 1 - 14, 29.04.2024

Meryem Altay Güzel , Bülent Döş

https://doi.org/10.57135/jier.1441272

Öz

The aim of this research is to examine the research on differentiated teaching practices from a methodological perspective. The systematic literature review method was used in the research. For this purpose, studies published in Turkish in the YÖK National Thesis Center and DergiPark between 2010-2022 were included in the study group. The publication year, methods, sample, data collection tools and data analysis techniques of the studies were analyzed with the descriptive content analysis method. According to the analysis results, the highest number of publications were made in 2019. Quantitative and mixed designs are the most preferred designs in studies. While the middle school group stands out as the sample group, sample sizes of 31-100 and 11-30 stand out as sample sizes. Achievement tests, Likert-type surveys/scales and semi-structured observation forms are the most prominent data collection tools. Quantitative analysis and predictive analysis are the most prominent data analysis methods. Suggestions for future studies were made in line with the findings obtained.

Anahtar Kelimeler

Differentiated Instruction , Systematic literature review

Farklılaştırılmış Öğretim ile İlgili Yapılan Araştırmaların Yöntemsel Açıdan İncelenmesi / Methodological Review of Studies on Differentiated Instruction

Öz

Bu araştırmanın amacı farklılaştırılmış öğretim uygulamalarına ait araştırmaların yöntemsel açıdan incelenmesidir. Araştırmada sistematik literatür tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu amaç doğrultusunda YÖK Ulusal Tez Merkezi’nde ve DergiPark’ta 2010-2022 yılları arasında Türkçe yayınlanmış çalışmalar çalışma grubuna dâhil edilmiştir. Çalışmaların yayın yılı, yöntemleri, örneklemi, veri toplama araçları ve veri analiz teknikleri betimsel içerik analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre en fazla yayın 2019 yılında yapılmıştır. Araştırmalarda nicel ve karma desenler en çok tercih edilen desenlerdir. Örneklem grubu olarak ortaokul grubu ön plana çıkarken örneklem büyüklüğü olarak 31-100 ve 11-30 örneklem büyüklükleri ön plana çıkmaktadır. Veri toplama araçlarında en çok başarı testleri ile likert tipi anket/ölçek ve yarı yapılandırılmış gözlem formları ön plandadır. Veri analizi olarak en çok nicel analiz ve nicel analiz olarak kestirimsel analiz ön plana çıkmaktadır. Elde edilen bulgular doğrultusunda ileriki çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Farklılaştırılmış ögretim , Sistematik literatür taraması , Betimsel içerik analizi

Kaynakça

• Anderson, K. (2007). Differentiating instruction to include all students. Preventing School Failure, 51(3), 49-54.
• Aşiroğlu, S. (2020). Eğitim programları ve öğretimde karma yönteme dayalı doktora tezlerinin incelenmesi. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 354-367.
• Beler, Y. (2010). Farklılaştırılmış öğretim ortamının sınıf yönetimine ve öğrencilerin akademik başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). T. C. Maltepe Üniversitesi.
• Brassell, D. (2009). Dare to differentiate: vocabulary strategies for all students. The NERA Journal, 44(2), 1-6.
• Civitillo, S., Denessen, E., and Molenaar, I. (2016). How to see the classroom through the eyes of a teacher: consistency between perceptions on diversity and differentiation practices. J. Res. Spec. Educ. Needs 16, 587–591. doi: 10.1111/1471-3802.12190
• Çepni, S. (2022). Bilimsel çalışmalarda bulgu, tartışma, sonuç ve öneriler nasıl yazılmalıdır?. Fen Matematik Girişimcilik ve Teknoloji Eğitimi Dergisi, 5(2), 80-97.
• Çoban, H. (2022). Differentiated ınstruction: Bibliometric map of literature. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(1), 46-62.
• Dal, E. (2022). Farklılaştırılmış öğretim araştırmalarının eğilimi: Bibliyometrik ve içerik analizi. (Yayımlanmaış yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi.
• De Jesus, O. (2012). Differentiated instruction: can differentiated instruction provide success for all learners?. National Teacher Education Journal, 5(3), 5-11.
• Demir, S. (2013). Farklılaştırılmış öğretim yöntemlerinin öğrencilerin akademik başarı, öğrenme yaklaşımları ve kalıcılık puanları üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Denyer, D. & D. Tranfield. (2009). Producing a systematic review. In the Sage Handbook of Organizational Research Methods, Edited by D. Buchanan and A. Bryman, 671–689. London: Sage.
• Deunk, M. I., Smale-Jacobse, A. E., de Boer, H., Doolaard, S., and Bosker, R. J. (2018). Effective differentiation practices: a systematic review and meta-analysis of studies on the cognitive effects of differentiation practices in primary education. Educ. Res. Rev. 24, 31–54. doi: 10.1016/j.edurev.2018.02.002
• Donmuş, V.K. & Eroğlu, M. (2021). Türkiye’de teknoloji bağlamında yapılmış eğitim programları ve öğretim lisansüstü tezlerin teknoloji ve araştırma eğilimleri: 2015-2020 dönemi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 772-807.
• Durmuş, T. (2017). Hayat bilgisi dersinde kullanılan farklılaştırılmış öğretim modelinin, öğrencilerin başarı düzeyleri ve tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ondokuzmayıs Üniversitesi.
• Edwards, C., Carr, S., & Siegel, W. (2006). Influences of experiences and training on effective teaching practices to meet the needs of diverse learners in schools. Education, 126(3), 580-592.
• Erdoğan, M. (2007). Yeni geliştirilen dördüncü ve beşinci sınıf fen ve teknoloji dersi öğretim programının analizi; Nitel bir çalışma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 221-254.
• George, P. S. (2005). A rationale for differentiating instruction in the regular classroom. Theory Into Practice, 44(3), 185-193.
• Gregory G. H. & Chapman, C. (2007). Differentiated instructional strategies: One size doesn’t fit all (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Hall, T., Strangman, N. & Meyer, A. (2003). Differentiated instruction and implications for udl implementation: Effective classroom practices report. Washington, DC: Office of Special Education Programs.
• Heacox, D. (2002). Differentiating instruction in the regular classroom: How to reach and teach all learners, grades 3-12. Minneapolis: Free Spirit Publishing.
• Hollas, B. (2005). Differentiating instruction in a whole-group setting. Peterborough, Nh: Crystal Springs Books. Karaçam, Z. (2013). Sistematik derleme metodolojisi: Sistematik derleme hazırlamak ı̇çin bir rehber. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(1), 26-33.
• Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T., Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 383-402.
• Karadağ, R. (2016). The evaluatıon of phd dıssertatıons on dıfferentıated ınstruction ın Turkey and other countries. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 1301-1322.
• Kitchenham, B., Brereton, O. P., Budgen, D., Turner, M., Bailey, J., & Linkman, S. (2009). Systematic literature reviews in software engineering–a systematic literature review. Information and Software Technology, 51(1), 7-15.
• Letwinsky, K. (2017). Examining the relationship between secondary mathematics teachers’ self-efficacy, attitudes, and use of technology to support communication and mathematics literacy. International Journal of Research in Education and Science (IJRES), 3(1), 56-66.
• Levy, H. M. (2008). Meeting the needs of all students through differentiated instruction: Helping every child reach and exceed standards. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 81(4), 161-164.
• Mcfarlane, D. A. (2011). Multiple intelligences: The most effective platform for global 21st century educational and instructional methodologies. College Quarterly, 14(2).
• Mutlu, N. & Öztürk, M. (2017). Sosyal bilgiler ve tarih derslerinde farklılaştırılmış öğretime yönelik öğretmen algıları ve uygulamaları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 379-402.
• Ozan, C. & Köse, E. (2014). Eğitim programları ve öğretim alanındaki araştırma eğilimleri. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 116-136.
• Özkal, N. (2020). Eğitim programları ve öğretim alanında yapılan doktora tezlerinin incelenmesi: 2015-2019. Opus International Journal of Society Researches, 15(25), 3415-3442.
• Özyaprak, M. (2012). Üstün zekalı ve yetenekli öğrencilere yönelik farklılaştırılmış matematik öğretiminin erişi, tutum ve yaratıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi.
• Prince, B. L. (2016). Teacher perceptions of differentiated instruction. (Unpublished doctoral dissertation). Walden University.
• Santangelo, T. & Tomlinson, C. A. (2012). Teacher educators' perceptions and use of differentiated instruction practices: An exploratory investigation. Action in Teacher Education, 34(4), 309-327.
• Smale-Jacobse, A. E., Meijer, A., Helms-Lorenz, M., & Maulana, R. (2019). Differentiated instruction in secondary education: A systematic review of research evidence. Frontiers in psychology, 10, 472176.
• Sözbilir, M. & Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education, 1-22.Sternberg, R. & Zhang, L. (2005). Styles of thinking as a basis of differentiated instruction. Theory İnto Practice, 44(3), 245-253.
• Sternberg, R. J. (1994). Allowing for thinking styles. Educational Leadership, 52(3), 36- 40.
• Suprayogi, M. N., Valcke, M., & Godwin, R. (2017). Teachers and their implementation of differentiated instruction in the classroom. Teaching and teacher education, 67, 291-301.
• Sünbül, A. M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Türkiye: Eğitim Kitabevi.
• Tanner, B., Bottoms, G., Feagin, C. & Bearman, A. (2003). Instructional strategies: How teachers teach matters. Office of Educational Research and Improvement (ED).
• Tomlinson, C. (2001). How to differentiate instruction in mixed ability classrooms. Upper Saddle River, N. J.: Pearson Education
• Tomlinson, C. (2003). Fulfilling the promise of the differentiated classroom: strategies and tools for responsive teaching. Alexandria, VA: Association For Supervision and Curriculum Development.
• Tomlinson, C. (2008). The goals of differentiation. Educational Leadership, (3) 26-30.
• Tomlinson, C. (2010). One kid at a time. Educational Leadership, 67(5) 12-16.
• Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom: responding to the needs of all learners. Alexandria, VA: Association For Supervision and Curriculum Development.
• Tomlinson, C. A. (2007). Öğrenci gereksinimlerine göre farklılaştırılmış eğitim, Redhouse/Sev Matbaacılık ve Yayıncılık.
• Tranfield, D., Denyer, D. & Smart P. (2003). Towards a methodology for developing evidence‐informed management knowledge by means of systematic review. British Journal of Management, 14(3), 207-222.
• Ültay, E., Akyurt, H. & Ültay, N. (2021). Sosyal bilimlerde betimsel içerik analizi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi (10), 188-201.
• Ünal, O. (2022). Türkiye’de Eğitim fakültesi dergilerinde yayınlanan makalelerin bibliyometrik analizi. Uluslararası Sosyal Bilgilerde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 6(2), 256-281.
• Wenglinsky, H. (2002). How schools matter: The link between teacher classroom practices and student academic performance. Education Policy Analysis Archives, 10(12).
• Yıldız, R. (2019). Fizik öğretiminde farklılaştırılmış öğretim kullanılmasının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine etkisi ve öğretmen görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi.