21. Yüzyıl Yeterlilikleri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2019, , 125 - 154, 13.07.2019

Ercan Yılmaz , Meryem Alkış

https://doi.org/10.34137/jilses.578533

Cited By: 9

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin 21.
Yüzyıl Yeterliliklerini ölçebilmek amacıyla geçerli ve güvenilir bir ölçme
aracı geliştirmektir. 21. Yüzyıl Yeterlilik Ölçeği; Bilgi, Beceri, Karakter ve
Metaöğrenme isimli 4 alt ölçeklerle ve her bir alt ölçek diğer ölçeklerden
bağımsız bir şekilde kullanılabilecek şekilde yapılandırılmıştır. Yapılan
analizler sonucunda 21. Yüzyıl Yeterlilik Ölçeğinin Bilgi alt ölçeğiyle ilgili
maddeler (Girişimcilik, Kişisel Finans, Sosyal Sistem, Teknoloji-Mühendislik,
Biyoenerji, Medya ve Sağlık) yedi faktör altında toplanmıştır. Tüm alt
ölçeklere ilişkin maddelerin oluştuğu doğrulayıcı faktör analizinin uyum
belirteçleri ile belirlenmiş modeller kuramsal olarak ve istatiksel açıdan
uygun bulunmuştur. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinin 21. Yüzyıl
Yeterliliklerini ölçmek amacıyla geliştirilen ölçeklerin geçerli ve güvenilir
olduğu ve bu ölçeklerin yeterli düzeyde psikometrik özelliklere sahip olduğu
bulunmuştur.                                                                             

Anahtar Kelimeler

21. Yüzyıl Yeterlilikleri, Bilgi, Beceri Karakter, Metaöğrenme

Develop a valid and reliable measurement tool to measure the 21st Century Qualifications

Öz

The aim of this research is to develop a valid and
reliable measurement tool to measure the 21st Century Qualifications of
university students and older. 21st Century Proficiency Scale; It consists of 4
subscales: Knowledge, Skills, Character and Meta-learning.Each subscale is
structured so that it can be used independently of the other scales. The models
determined with the fit markers of the confirmatory factor analysis in which
the items related to all subscales were found to be theoretically and
statistically appropriate. As a result, it was shown that the scales developed
to measure the 21st Century Qualifications of university students and over are
valid and reliable and have sufficient psychometric properties. 

Anahtar Kelimeler

21st Century qualifications, Knowledge, Skill, Character, MetaLearning

Kaynakça

• Akpınar, Y. ve Altun, A (2014). Bilgi toplumu okullarinda programlama eğitimi gereksinimi. Elementary Education Online, 13(1), 1-4. Aksoy, G. (2006). İşbirlikçi Öğrenme yönteminin genel kimya lâboratuvari dersinde akademik başariya, lâboratuvar malzemesi tanima ve kullanma becerisine etkisi. Yükseklisans Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü/ İlköğretim Anabilim Dalı. Altunbay, M. (2015). İlköğretim Türkçe Dersi (6-7-8. Sınıflar) öğretim programinda yer alan temel becerilerin kazandirilmasinda çocuk edebiyati ürünlerinin etkisi (21. yüzyil örneklemi). Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı. Arslan, N. ve Durukan, E. (2015). Türkiye ortaokul öğrencilerinin öğrenme stilleri ve yazma eğilimleri arasindaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(3), 1251-1267. Aybek, B., Aslan, S., Dinçer, S. ve Coşkun-Arısoy, B. (2015). Öğretmen adaylarina yönelik eleştirel düşünme standartlari ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalişması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 21(1), 25-50. doi: 10.14527/kuey.2015.002 Barmaki, N. (2015). Öğrencilerinin Finansal okuryazarlik düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştirma: Hacettepe Üniversitesi örneği. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Aile ve Tüketici Bilimleri. Baş, K. (2012). Sosyal Bilgiler Dersinde İşbirlikçi Öğrenme Yönteminin Yedinci Sınıf Öğrenci Başarısına Olan Etkisi. Yükseklisans Lisans Tezi. Kilis: Kilis 7 Aralık Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ İlköğretim Anabilim Dalı. Bayram, N. (2013). Yapısal eşitlik modellemesine giriş AMOS Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi. Biçer, O. (2008). Yabancı dil eğitiminde öğrenci motivasyonu, fransizca eğitiminde öğrenci motivasyonunun başariya etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Fransızca Öğretmenliği Anabilim Dalı. Bozkurt, A. (2014). Ağ toplumu ve bilgi. Türk Kütüphaneciliği, 28 (4), 510-525. Boztepe, Ö. (2017). Öğretmen adaylarinin yaşam boyu öğrenme ve iletişim memnuniyet düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabi. (21. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları. Cabı, E. (2016). Attitude Scale for digital technology, (dijital teknolojiye yönelik tutum ölçeği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 24 /3, 1229-1244. Çolak, M. (2018). Ortaokul fen bilimleri dersinin 21.yüzyil becerilerini kazandirmadaki etkililiğine ilişkin öğretmen görüşleri (Kayseri ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Doğan, A. (2013). Üstbiliş ve üstbilişe dayali öğretim. Middle Eastern and African Journal of Educational Research, 3, 6-20. Doğan, N., Soysal, S. ve Karaman H. (2017). Ayni örnekleme açimlayici ve doğrulayici faktör analizi uygulanabilir mi?. küreselleşen dünyada eğitim. (Demirel, Ö. ve Dinçer, S., Ed.) Ankara: Pegem Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti. Dönmez, B. ve Kaya, F. (2016). Eleştirel düşünme motivasyonu ölçeği’nin türkçe’ye uyarlanmasi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 13-2 (25), 159-173. Ekici, G., Abide, Ö. F., Canbolat, Y. ve Öztürk, A. (2017). 21.Yüzyil becerilerine ait veri kaynaklarinin analizi. Journal of Research in Education and Teaching. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6(1), 1-12. ISSN: 2146-9199 Ekinci, N. (2015). Öğretmen adaylarinin öğrenme yaklaşimlari ve öğretmen özyeterlik inançlari arasindaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 30(1), 62-76. Ersanlı, K. ve Balcı, S. (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalişmasi. Türk Psikolojik Duruşma ve Rehberlik Dergisi, 2(10), 7-12. Eryılmaz, S. ve Uluyol, Ç. (2015). Evaluation of FATIH project in the consideration of 21st century skills. 21. yüzyil becerileri işiğinda FATIH projesi değerlendirmesi. GEFAD / GUJGEF, 35(2), 209-229. Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. W. (2009). Educational research: competencies for analysis and applications, student value edition. Upper Saddle River, NJ: Merrill. (Hu & Bentler, 1999). Gelen, İ. (2017). P21-Program ve öğretimde 21. yüzyil beceri çerçeveleri (abd uygulamalari). Journal of Interdisciplinary Educational Research. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 15-29. Göksun, D. O. Ve Kurt, A. A. (2017). Öğretmen adaylarinin 21. yy. öğrenen becerileri kullanimlari ve 21. yy. öğreten becerileri kullanimlari arasindaki ilişki. Eğitim ve Bilim Dergisi, 42(190), 107-130. DOI: 10.15390/EB.2017.7089 Göncüoğlu, Ö. G. (2010). 6. sinif sosyal bilgiler dersi demokrasinin, serüveni ünitesinin öğretimde drama ve işbirlikçi öğretim yöntemlerinin öğrenci tutum ve başarisina etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ İlköğretim Anabilim Dalı. Gülay, G. (2013). Emeklilik Planlama Süreci Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalişmasi: Karabük Üniversitesi örneği. Turkish Journal of Geriatrics,16 (1), 84-94. Güneş, A. (2017). 21. Yüzyıl vatandaşliğinin geliştirilmesinde açik ve uzaktan öğrenme: bir metafor analizi araştirmasi. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Uzaktan Eğitim Anabilim Dalı. Günüç, S., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2013). The defining characteristics of students of the 21st century by student teachers: a twitter activity. 21. yüzyil öğrenci özelliklerinin öğretmen adaylari tarafindan tanimlanmasi: bir twitter uygulaması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, Journal of Theory and Practice in Education, 9(4), 436-455. ISSN: 1304-9496 Güven, M. ve Kürüm, D. (2006). Öğrenme stilleri ve eleştirel düşünme arasindaki ilişkiye genel bir bakiş. Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 75-90. Hu, L. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55. Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamali çok değişkenli istatistik teknikleri (6.Baskı). Ankara: Asil. Kasalak, İ. (2017). Robotik kodlama etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin kodlamaya ilişkin öz-yeterlik algilarina etkisi ve etkinliklere ilişkin öğrenci yaşantilari. yüksek lisans tezi. ankara: Hacettepe Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı. Kenar, İ. (2012). Teknoloji ve derslerde teknoloji kullanimina yönelik veli tutum ölçeği geliştirilmesi ve tablet pc uygulamasi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Journal of Educational Sciences Research, 2, 123-139. Kılıç, R. ve Kurtuluş, A. (2009). Webquest destekli işbirlikçi öğrenme yönteminin matematik dersindeki tutum ve erişiye etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 4 (1), 62-70. 1C0006 Kline, P. (1994). an easy guide to factor analysis. NY: Routledge. Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Publications. Korkut Owen, F. ve Bugay, A. (2014). İletişim becerileri ölçeği’nin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalişmasi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 51- 64. Korkut, E. ve Akkoyunlu B. (2008). yabanci dil öğretmen adaylarinin bilgi ve bilgisayar okuryazarlik öz-yeterlikleri. H. U. Journal of Education (Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi ), 34, 178-188. Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalişmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23. Kuhlthau, C. C., Maniotes, L. K. & Caspari, A. K. (2015). Guided Inquiry: Learning in the 21st Century: Learning in the 21st Century. ABC-CLIO. Ledward, B. C., & Hirata, D. (2011). An Overview of 21st century skills. honolulu: kamehameha schools research & evaluation 04.15.2018 tarihinde http://www.ksbe.edu/_assets/spi/pdfs/21st_Century_Skills_Brief.pdf adresinden alındı. Narin, N. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Eleştirel düşünme becerilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Özsoy, G. (2008). Üstbiliş. Türk egitim bilimleri dergisi, 6(4), 713-740. Pamukcu, B. S. (2013). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi anabilim dali işbirlikçi öğrenmeyi destekleyen üç-boyutlu çevrimiçi öğrenme ortami geliştirilmesi ve kullanilabilirliğinin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı. Pett, M. A., Lackey, N. R., & Sullivan, J. J. (2003). Making sense of factor analysis. the use of factor analysis for instrument development in health care research. Thousand Oaks, CA: Sage Publications Sarıgöz, O. (2014). Öğretmen adaylarinin eleştirel düşünme becerileri hakkindaki görüşlerinin değerlendirilmesi. Akademik Bakış Dergisi, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 41. ISSN:1694-528X Savaş E. (2011). İlköğretim Okulu sekizinci sinif öğrencilerinin bilimsel bilginin tanimi ve özellikleri hakkindaki bilgileri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü/ Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. Şahin, M. C. (2010). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yeni binyilin öğrencileri. (oecd-new millennium learners) ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi/ Eğitim Bilimler Enstitüsü/ Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı. Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A Beginner's guide to structural equation modeling (2nd ed.). Mahwah, NJ, US: Lawrence Erlbaum Associates Publishers. Seferoglu, S. S ve Akbıyık C. (2006). Eleştirel düşünme ve ögretimi. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi (H.U. Journal of Education), 30, 193-200. Şeker, H ve Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme araci geliştirme. (2. Basım). Ankara: Nobel Yayınevi. Şen, Ü. (2009). An Evaluatıon About Turkısh Teacher Candıdates’ Crıtıcal Thınkıng Attıtude’s In Terms Of Dıfference Varıable (Türkçe Öğretmeni Adaylarının Eleştirel Düşünme Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi). Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks, 1(2), 69-89. Sungur, O. (2011). İşletme kuluçkalari destek hizmetlerinin firma hayatta kalma üzerindeki rolü: cox orantili hazard regresyon modeli ile iş geliştirme merkezlerine (işgem) yönelik ampirik bir analiz. Doktora Tezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi/ Sosyal Bilimleri Enstitüsü/ İktisat Anabilim Dalı. Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Tekin Bender, M. (2006). Resim-iş eğitimi öğrencilerinde duygusal zeka ve yaraticilik ilişkileri. Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı. Tosun, A. E. (2016). Öğrencilerinin finansal okuryazarlik düzeyi üzerine bir alan araştirması. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi/ Sosyal Bilimleri Enstitüsü/ İşletme Anabilim Dalı. Ünlü, M. (2008). İşbirlikçi öğretim yönteminin 8. sinif öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasilik” konusunda akademik başari ve kalicilik düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü/ İlköğretim Anabilim Dalı. World Economic Forum- WEF, (2016). drivers of change. (n.d.).retrieved january 10,2017, from https://reports.weforum.org/future-of-jobs-2016/drivers-of-change/ Yaratıcı düşünme. 21 Mart 2017 tarihinde https://tr.wikipedia.org/wiki/Yaratıcı_Düşünme adresinden alındı. Yalçın, S. (2018). 21. yüzyil becerileri ve bu becerilerin ölçülmesinde kullanilan araçlar ve yaklaşimlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51 (1), 183-201. DOI:10.30964/auebfd.405860, E-ISSN: 2458-8342, P-ISSN: 1301-8342 Yanık, S. (2007). İş Geliştirme ve iş modelleri: dünya uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi/ Fen Bilimleri Enstitüsü/ Endüstri Mühendisliği Anabilim Dalı. Yıldırım, B. ve Selvi, M. (2015). Adaptatıon of stem attitude scale to turkish . Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 10(3), 1117-1130. DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7974 ISSN: 1308-2140 Yılmaz, E. ve Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 195-203. Yılmaz, E., Çalışkan, M., ve Sulak, S. A. (2016). Eğitim bilimlerinden yansimalar. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları. ISBN: 978-605-9427-19-7 Yüksel, H. (2014). İnternet gazeteciliğinde bilgi kirliliği Sorunu. Atatürk İletişim Dergisi, 6, 124-134.