Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examination of School Administrators and Parents' Opinions on the Implementation of a Supportive Education Room for Gifted Students

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 57 - 73, 30.06.2024
https://doi.org/10.34137/jilses.1327183

Öz

The current study aims to elicit the evaluations of school administrators and parents on the implementation of the support education room for gifted students. The study group of the current study, conducted using a qualitative research method, is comprised of 15 school administrators and 16 parents of gifted students. The participants of the study were selected by using the criterion sampling method. According to the results obtained by using the descriptive content analysis, school administrators are of the opinion that the regulations organizing the functioning of these rooms are sufficient but the materials provided to be used in these rooms are inadequate and teachers are not knowledgeable enough about these rooms. Parents stated that their children receive support from the school administration and guidance from the counselling service during the support education room process. Some parents on the other hand stated that they find the support education room application insufficient and that the children do not develop their abilities. The results show that improvements are needed in the support education rooms. While school administrators think that support education rooms are effective, some parents argue that the application is insufficient. These results provide important insights into the organization of the support education room application in a way that supports the special abilities of gifted students.

Kaynakça

  • Afat, N. (2013). Üstün zekâlı çocukların ebeveynlerine yönelik geliştirilen aile eğitim programın etkililiğinin sınanması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi.
  • Akay, E.- Uzuner, Y. ve Girgin, Ü. (2014). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerle gerçekleştirilen destek eğitim odası uygulamasındaki sorunlar ve çözüm gayretleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi,2(2), 43-68.
  • Akgül, S., Kumaş, V. ve Gökçeer, G. (2020). Özel yetenekli öğrencilerin destek eğitim odalarında aldıkları eğitimin etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,53(3), 993-1022.
  • Akman, Y. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin şiddet ve okul iklimi algıları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Almusa, A. (1999). Comparison between ınclusion and resource room of students with learning disabilities. Special Education Department Ohio University.
  • Ataman, A. (2004). Üstün yetenekli/zekâlı çocuk ı̇le yaşamak. Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Aydın, A. (2015). Zihinsel yetersizliğe sahip öğrencilere destek eğitim odasında verilen eğitim hizmetlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Babaoğlan, E. ve Yılmaz, G. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 345-354.
  • Battal, İ. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ve branş öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterliliklerinin değerlendirilmesi (Uşak ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Bilen, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşleri ve çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Britten, N. (1995). Qualitative research: qualitative ınterviews in medical research.Bmj, 311(6999), 251-253.
  • Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve bep hazırlamaya ilişkin öz yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
  • Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). John Wiley & Sons.
  • Coleman, L. J. (2014). The cognitive map of a master teacher conducting discussions with gifted students. Journal for the Education of the Gifted, 37(1), 40–55.
  • Cox, J. ve Daniel, N. (1984). The pull- out model. G/C/T, 34, 55-61
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş Yaklaşım. (A. Aypay, Çev.) Anı Yayıncılık.
  • Çağlar, D. (2004). 1953–1993 yılları arasında üstün zekâlı çocuklar konusunda alınan kararlar, çalışmalar ve uygulamalar. Şirin M. R., Kulaksızoğlu A., Bilgili A. E. (Ed.). I. Türkiye üstün yetenekli çocuklar kongresi, üstün yetenekli çocuklar bildiriler kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları, 6–68.
  • Çevik, M. ve Yağcı, A. (2017). Destek eğitim odalarına ilişkin idareci ve sınıf öğretmenlerinin görüşleri: Karaman ili örneği. The Journal of Academic Social Science Studies, 58(2), 65-79.
  • Davis, G. A. ve Rimm, S. B. (2004). Education of the gifted and talented (5th Ed.). Boston: Allyn And Bacon.
  • Demir, M. K. ve Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732.
  • Evans, S. (1981). Perceptions of classroom teacher, principals and resource room teachers of the actual and desired roles of the resource roomteachers. Journal of Learning Disibities,14, 600-603.
  • Fırat, T. (2014). Farklı eğitim kademelerinde görev yapacak öğretmen adaylarının kaynaştırmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(7), 597-628.
  • Gökdere, M. (2012). Sınıf öğretmenleri ile sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik tutum, endişe ve etkileşim düzeylerinin karşılaştırmalı incelemesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2789-2806.
  • İşman, H. (2009). Engellilerin eğitimine yönelik bir politika aracı olarak özel özel eğitim kurumlarının eğitimde eşitlik bağlamında değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kaptan, Ö. (2019). Kaynaştırma okullarındaki özel gereksinimli bireylere destek eğitim odasında eğitim veren öğretmenlerin süreç içerisinde karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Özel Eğitim Ana Bilim Dalı, Konya.
  • Kargın, T., Güldenoğlu, B. ve Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2381-2414.
  • Kaya, U. (2003). İlköğretim okulu yöneticilerinin, sınıf öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin kaynaştırma ile ilgili bilgi, tutum ve uygulamalarının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
  • Kaya, Ö. (2013). Özel eğitimde roller ve sorumluluklar. Özel eğitim içinde (31-56), Ankara: Maya. Kırcaali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri özel eğitim.Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Krippendorff, K. (2018). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage publications.
  • Kurnaz, A. ve Çetin, K. (2017). Özel gereksinimli öğrencilerin giyinme güçlüğü ve tercihlerinin veli ve öğretmen görüşlerine dayalı ı̇ncelenmesi, Araştırma ve Deneyim Dergisi (ADEDER),2(2), 88-107.
  • LeCompte, M. D. ve Goetz, J. P. (1982). Ethnographic data collection in evaluation research. Educational evaluation and policy analysis, 4(3), 387-400.
  • Leedy, P. D. ve Ormrod, J. E. (2022). Practical research: planning and design. Pearson.
  • Levent, F. (2016). Üstün yeteneklilerin eğitiminde mentorluk programı: uluslararası bağlamda bir inceleme. Çocuk ve Medeniyet, 1(1), 29-48. https://dergipark.org.tr/en/pub/cm/issue/57206/807835
  • Merriam, S. B. (2009). Beyond andragogy: new directions in adult learning theory, Adult Education Research Conference.https://newprairiepress.org/aerc/2009/symposia/2
  • Miles, M. B., Huberman, A. M., Saldaña, J. (2014). Nitel veri analizi. A methods sourcebook 3. Baskı, Sage. Thousand Oaks, CA.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2006). Özel eğitim hizmetleri tanıtım el kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2012). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. 21.07.2012 Tarih ve 28360 Sayılı Resmi Gazete.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2018). Özel eğitim hizmetler yönetmeliği.Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook. Sage Publications.
  • Rogers, K. B. (2002). Re-forming gifted education: Matching the program to the child. Great Potential Press, Inc.
  • Rubin, H. J. ve Rubin, I. S. (2012). Qualitative interviewing: The art of hearing data.Sage Publications.
  • Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S. ve Oksal, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1743-1765.
  • Saldaña, J. (2015). The coding manual for qualitative researchers.Sage Publications.
  • Salend, J. S. (2001). Creating inclusive classrooms: Effective and reflective practices. New Jersey: Prentice Hall.
  • Seidman, I. (2013). Interviewing as qualitative research: A guide for researchers in education and the social sciences. Teachers College Press.
  • Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Sage.
  • Tamas, G. (2019). Sınıf öğretmenleri ve velilerin destek eğitim odası uygulamalarına ilişkin görüşleri. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bayburt Üniversitesi.
  • Tarhan, S. ve Kılıç, Ş. (2014). Üstün yetenekli bireylerin tanılanması ve Türkiye’deki eğitim modelleri, Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-43.
  • Tortop, H. S. ve Ersoy, B. (2015). “Üstün yetenekli öğrenciler ve eğitimleri” seçmeli dersinin öğretmen adaylarına katkısının incelenmesi. Journal of Gifted Education and Creativity, 2(2), 1-9.
  • Ünay, E. (2015). Destek oda eğitiminin kaynaştırma öğrencilerinin matematik başarıları üzerine etkisi. BucaEğitim Fakültesi Dergisi, (40), 38-49. https://dergipark.org.tr/tr/pub/deubefd/issue/25109/265091
  • Van der Meulen, R. T., van der Bruggen, C. O., Spilt, J. L., Verouden, J., Berkhout, M. ve Bögels, S. M. (2014, June). The pullout program day a week school for gifted children: effects on social–emotional and academic functioning. In Child & Youth Care Forum, 43, 287-314. Springer US. https://doi.org/10.1007/s10566-013-9239-5
  • VanTassel-Baska, J., ve Stambaugh, T. (2005). Challenges and possibilities for serving gifted learners in the regular classroom. Theory into practice, 44(3), 211-217. https://doi.org/10.1207/s15430421tip4403_5
  • Yazıcıoğlu T. (2020).Destek eğitim odalarında görev yapan öğretmenlerin destek eğitim odalarının işleyişine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(2) 299-327.
  • Yıkılmış, A. ve Sazak-Pınar E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi.Abant izzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,5(1), 7-20.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara. (11.Baskı). Seçkin Yayıncılık. Yin, R. K. (2014). Case study research design and methods. Canadian Journal of Program Evaluation,30(1), 108-110.

Özel Yetenekli Öğrenciler İçin Destek Eğitim Odası Uygulanması Konusunda Okul Yöneticileri ve Veli Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 1, 57 - 73, 30.06.2024
https://doi.org/10.34137/jilses.1327183

Öz

Bu araştırma, özel yetenekli öğrenciler için destek eğitim odası uygulamasının okul yöneticileri ve veliler tarafından değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen çalışmanın araştırma grubunu 2022- 2023 Eğitim Öğretim yılı 2. döneminde Türkiye'nin farklı illerinde yer alan Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda görev yapan 15 okul yöneticisi ve 16 özel yetenekli öğrenci velisi oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemi amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Betimsel içerik analizi kullanılarak gerçekleştirilen, araştırma analizi sonuçlarına göre, okul yöneticileri mevzuatın yeterli olduğunu düşünmekte ancak destek eğitim odalarında materyal eksikliği ve öğretmenlerin bilgi düzeyinin yetersiz olduğunu belirtmektedir. Veliler çocuklarının destek eğitim odası hizmeti süresince okul yönetimi ve rehberlik servisinden destek aldıklarını ifade etmektedir. Bazı veliler destek eğitim odası uygulamasını yetersiz bulduklarını ve çocukların yeteneklerini geliştirmediğini belirtmektedirler. Veliler ayrıca destek eğitimin okul saatleri dışında yapılmasını önermiştir. Araştırma sonuçları, destek eğitim odası uygulamasının değerlendirmesini yansıtmakta olup, mevzuatın yeterli olduğunu ancak destek eğitim odalarında iyileştirmeler ve öğretmenlerin bilgi düzeyinin artırılması gerektiğini göstermektedir. Okul yöneticileri destek eğitim odalarının etkili olduğunu düşünürken, bazı veliler uygulamanın yetersiz olduğunu ifade etmektedirler. Bu sonuçlar, destek eğitim odası uygulamalarının öğrencilerin özel yeteneklerini destekleyici bir şekilde düzenlenmesi için önemli bilgiler sunmaktadır. Bu çalışma sonucunda destek eğitim odası uygulamalarının özel yeteneklilerde kullanımı açısından farkındalığın tespiti konusunda çalışmalar planlanması ve böylece durum tespitinin gerçekleştirilmesi önerilebilir.

Kaynakça

  • Afat, N. (2013). Üstün zekâlı çocukların ebeveynlerine yönelik geliştirilen aile eğitim programın etkililiğinin sınanması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi.
  • Akay, E.- Uzuner, Y. ve Girgin, Ü. (2014). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerle gerçekleştirilen destek eğitim odası uygulamasındaki sorunlar ve çözüm gayretleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi,2(2), 43-68.
  • Akgül, S., Kumaş, V. ve Gökçeer, G. (2020). Özel yetenekli öğrencilerin destek eğitim odalarında aldıkları eğitimin etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,53(3), 993-1022.
  • Akman, Y. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin şiddet ve okul iklimi algıları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Almusa, A. (1999). Comparison between ınclusion and resource room of students with learning disabilities. Special Education Department Ohio University.
  • Ataman, A. (2004). Üstün yetenekli/zekâlı çocuk ı̇le yaşamak. Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Aydın, A. (2015). Zihinsel yetersizliğe sahip öğrencilere destek eğitim odasında verilen eğitim hizmetlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Babaoğlan, E. ve Yılmaz, G. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlikleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 345-354.
  • Battal, İ. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ve branş öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterliliklerinin değerlendirilmesi (Uşak ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Bilen, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşleri ve çözüm önerileri. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Britten, N. (1995). Qualitative research: qualitative ınterviews in medical research.Bmj, 311(6999), 251-253.
  • Camadan, F. (2012). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ve bep hazırlamaya ilişkin öz yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138.
  • Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). John Wiley & Sons.
  • Coleman, L. J. (2014). The cognitive map of a master teacher conducting discussions with gifted students. Journal for the Education of the Gifted, 37(1), 40–55.
  • Cox, J. ve Daniel, N. (1984). The pull- out model. G/C/T, 34, 55-61
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş Yaklaşım. (A. Aypay, Çev.) Anı Yayıncılık.
  • Çağlar, D. (2004). 1953–1993 yılları arasında üstün zekâlı çocuklar konusunda alınan kararlar, çalışmalar ve uygulamalar. Şirin M. R., Kulaksızoğlu A., Bilgili A. E. (Ed.). I. Türkiye üstün yetenekli çocuklar kongresi, üstün yetenekli çocuklar bildiriler kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları, 6–68.
  • Çevik, M. ve Yağcı, A. (2017). Destek eğitim odalarına ilişkin idareci ve sınıf öğretmenlerinin görüşleri: Karaman ili örneği. The Journal of Academic Social Science Studies, 58(2), 65-79.
  • Davis, G. A. ve Rimm, S. B. (2004). Education of the gifted and talented (5th Ed.). Boston: Allyn And Bacon.
  • Demir, M. K. ve Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 719-732.
  • Evans, S. (1981). Perceptions of classroom teacher, principals and resource room teachers of the actual and desired roles of the resource roomteachers. Journal of Learning Disibities,14, 600-603.
  • Fırat, T. (2014). Farklı eğitim kademelerinde görev yapacak öğretmen adaylarının kaynaştırmaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(7), 597-628.
  • Gökdere, M. (2012). Sınıf öğretmenleri ile sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik tutum, endişe ve etkileşim düzeylerinin karşılaştırmalı incelemesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(4), 2789-2806.
  • İşman, H. (2009). Engellilerin eğitimine yönelik bir politika aracı olarak özel özel eğitim kurumlarının eğitimde eşitlik bağlamında değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kaptan, Ö. (2019). Kaynaştırma okullarındaki özel gereksinimli bireylere destek eğitim odasında eğitim veren öğretmenlerin süreç içerisinde karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Özel Eğitim Ana Bilim Dalı, Konya.
  • Kargın, T., Güldenoğlu, B. ve Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), 2381-2414.
  • Kaya, U. (2003). İlköğretim okulu yöneticilerinin, sınıf öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin kaynaştırma ile ilgili bilgi, tutum ve uygulamalarının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
  • Kaya, Ö. (2013). Özel eğitimde roller ve sorumluluklar. Özel eğitim içinde (31-56), Ankara: Maya. Kırcaali-İftar, G. (1998). Kaynaştırma ve destek özel eğitim hizmetleri özel eğitim.Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Krippendorff, K. (2018). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage publications.
  • Kurnaz, A. ve Çetin, K. (2017). Özel gereksinimli öğrencilerin giyinme güçlüğü ve tercihlerinin veli ve öğretmen görüşlerine dayalı ı̇ncelenmesi, Araştırma ve Deneyim Dergisi (ADEDER),2(2), 88-107.
  • LeCompte, M. D. ve Goetz, J. P. (1982). Ethnographic data collection in evaluation research. Educational evaluation and policy analysis, 4(3), 387-400.
  • Leedy, P. D. ve Ormrod, J. E. (2022). Practical research: planning and design. Pearson.
  • Levent, F. (2016). Üstün yeteneklilerin eğitiminde mentorluk programı: uluslararası bağlamda bir inceleme. Çocuk ve Medeniyet, 1(1), 29-48. https://dergipark.org.tr/en/pub/cm/issue/57206/807835
  • Merriam, S. B. (2009). Beyond andragogy: new directions in adult learning theory, Adult Education Research Conference.https://newprairiepress.org/aerc/2009/symposia/2
  • Miles, M. B., Huberman, A. M., Saldaña, J. (2014). Nitel veri analizi. A methods sourcebook 3. Baskı, Sage. Thousand Oaks, CA.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2006). Özel eğitim hizmetleri tanıtım el kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2012). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. 21.07.2012 Tarih ve 28360 Sayılı Resmi Gazete.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB], (2018). Özel eğitim hizmetler yönetmeliği.Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook. Sage Publications.
  • Rogers, K. B. (2002). Re-forming gifted education: Matching the program to the child. Great Potential Press, Inc.
  • Rubin, H. J. ve Rubin, I. S. (2012). Qualitative interviewing: The art of hearing data.Sage Publications.
  • Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S. ve Oksal, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin sorunları, beklentileri ve önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1743-1765.
  • Saldaña, J. (2015). The coding manual for qualitative researchers.Sage Publications.
  • Salend, J. S. (2001). Creating inclusive classrooms: Effective and reflective practices. New Jersey: Prentice Hall.
  • Seidman, I. (2013). Interviewing as qualitative research: A guide for researchers in education and the social sciences. Teachers College Press.
  • Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Sage.
  • Tamas, G. (2019). Sınıf öğretmenleri ve velilerin destek eğitim odası uygulamalarına ilişkin görüşleri. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bayburt Üniversitesi.
  • Tarhan, S. ve Kılıç, Ş. (2014). Üstün yetenekli bireylerin tanılanması ve Türkiye’deki eğitim modelleri, Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-43.
  • Tortop, H. S. ve Ersoy, B. (2015). “Üstün yetenekli öğrenciler ve eğitimleri” seçmeli dersinin öğretmen adaylarına katkısının incelenmesi. Journal of Gifted Education and Creativity, 2(2), 1-9.
  • Ünay, E. (2015). Destek oda eğitiminin kaynaştırma öğrencilerinin matematik başarıları üzerine etkisi. BucaEğitim Fakültesi Dergisi, (40), 38-49. https://dergipark.org.tr/tr/pub/deubefd/issue/25109/265091
  • Van der Meulen, R. T., van der Bruggen, C. O., Spilt, J. L., Verouden, J., Berkhout, M. ve Bögels, S. M. (2014, June). The pullout program day a week school for gifted children: effects on social–emotional and academic functioning. In Child & Youth Care Forum, 43, 287-314. Springer US. https://doi.org/10.1007/s10566-013-9239-5
  • VanTassel-Baska, J., ve Stambaugh, T. (2005). Challenges and possibilities for serving gifted learners in the regular classroom. Theory into practice, 44(3), 211-217. https://doi.org/10.1207/s15430421tip4403_5
  • Yazıcıoğlu T. (2020).Destek eğitim odalarında görev yapan öğretmenlerin destek eğitim odalarının işleyişine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(2) 299-327.
  • Yıkılmış, A. ve Sazak-Pınar E. (2005). İlköğretim okulu müdürlerinin kaynaştırmaya yönelik görüşlerinin belirlenmesi.Abant izzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,5(1), 7-20.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara. (11.Baskı). Seçkin Yayıncılık. Yin, R. K. (2014). Case study research design and methods. Canadian Journal of Program Evaluation,30(1), 108-110.
Toplam 55 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyal Bilimlerde ve Eğitimde Bilgi İşleme
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ruhan Tuğluoğlu 0009-0001-1028-2211

Zeynep Özay 0009-0001-8056-5655

Erkan Kara 0000-0002-4863-7487

Güliz Kaymakcı 0000-0002-3428-5214

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 13 Temmuz 2023
Kabul Tarihi 27 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tuğluoğlu, R., Özay, Z., Kara, E., Kaymakcı, G. (2024). Özel Yetenekli Öğrenciler İçin Destek Eğitim Odası Uygulanması Konusunda Okul Yöneticileri ve Veli Görüşlerinin İncelenmesi. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 10(1), 57-73. https://doi.org/10.34137/jilses.1327183
Creative Commons Lisansı
Bu dergide yayınlanan eserler  Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.