BibTex RIS Kaynak Göster

Mali Teşvik Uygulamalarında Ar-Ge ve Önemi

Yıl 2015, Cilt: 6 Sayı: 1, 231 - 254, 01.12.2015

Öz

Teşvikler, devletin ekonomiye müdahalesinin en önemli politika araçlarından biri olmuştur. Teşviklerin amacı kaynakların ülke ekonomisinin önceliklerine göre sektörlere ve bölgelere dağılımını mali araçlar yoluyla etkilemektir. Mali kaynakların stratejik öneme sahip sahalarda öncelikle ve etkin kullanılması gerekmektedir. Bu sahalardan biri Ar-Ge’dir. Kaynakların işlenmesi ve insanlığın yararına sunulmasında Ar-Ge nin önemi her geçen gün artmaktadır. Artık hammadde ve sermaye tek başına yeterli olmamaktadır. Kaynakların işlenme biçimi artan rekabet ortamında ülkelerin kazanma ya da kaybetme biçimini belirlemektedir. Keşifler az kaynak ile daha çok çıktı alınmasına imkan sağlamakta, sermayenin marjinal verimliliğini artırmaktadır.Dolayısıyla teşviklerin kendinden beklenen faydayı sağlaması ülkenin beşeri sermaye stokuna ve teknoloji stokuna katkısı ile doğru orantılıdır. Bu çalışmada teşvikler ekonomik ve mali anlamda değerlendirdikten sonra Ar-Ge ve teknik buluşları özendirmenin ülkemizdeki teşvik uygulamaları çerçevesinde ekonomiye katkısı araştırılacaktır.

Kaynakça

  • Acinöroğlu, S. (2009). “Genel Olarak Vergi Teşviklerinin Ekonomi Üzerine Etkinliği”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 1(1): 147-169.
  • Akdeve, E., Karagöl Tanas, E. (2013). “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Teşvikler ve Ülke Uygulamaları”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 37: 329-350.
  • Bezirci, M. (2012). Ar-Ge Teşvikleri, Beta Yayıncılık, İstanbul.
  • Çelebi, K.A., Kahriman, H. (2011). “Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye’de Ar-Ge Karşılaştırmalı Analizi”, Maliye Dergisi, 161: 33-63.
  • Yönelik Vergi Teşvikleri ve Bunların
  • Çiloğlu, İ. (2000). “Teşvik Politikalarının Yönlendirme Gücü”, Hazine Dergisi, 113: 29-48.
  • DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (2007). Devlet Yardımları Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013, Ankara.
  • Eser, E. (2011). Türkiye’de Uygulanan Yatırım Teşvik Sistemleri ve Mevcut Sistemin Yapısına Yönelik Öneriler, Devlet Planlama Teşkilatı İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • EU R&D Scoreboard (2013). The 2013 EU Indistrial R&D Investment Scoreboard.
  • Giray, F. (2012). Vergi Teşvik Sistemi ve Uygulamaları, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Gök, R. (2011). “Doğrudan Yabancı Sermaye Yatırımlarına Uygulanan Vergisel Teşviklerin Türkiye Özelinde Değerlendirilmesi”, Vergi Dünyası, 357: 161-174.
  • Gülmez, M., Yalman Noyan, İ. (2010). “Yatırım Teşviklerinin Bölgesel Kalkınmaya Etkileri: Sivas İl Örneği” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2): 235-257.
  • Güzel, S. (2009). “Ar-Ge Harcamaları ve Vergi Teşvikleri: Belirli Ülkeler Karşısında Türkiye’nin Durumu”, Eskişehir Osmangazi İİBF Dergisi, 4(2): 29-48.
  • Herekmen, A. (1973). “Türkiye’de Yatırımları Teşvik Tedbirleri”, İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları No. 108/62, Sevinç Matbaası, Ankara.
  • İlhan, B. (2010). “AB Rekabet Politikasında Devlet Yardımları Ve Türkiye”, Sayıştay Dergisi, 76: 101-132.
  • İncekara, A. (1995). Türkiye’de Teşvik Sistemi, İTO, Yayın No: 10, İstanbul
  • İstanbul Ticaret Odası (2007). Türkiye İçin Model Olabilecek Ülkelerde Uygulanan Teşvik Uygulamaları Ve Ülkemizde Uygulanabilirliği, Yayın No:2007-51, İstanbul,
  • İstanbul Kalkınma Ajansı (2012). Türkiye ve İstanbul Bölgesinde Ar-Ge ve Yenilik, İstanbul, http://www.istka.org.tr/content/pdf/AA-turkiye-ve- istanbul-bolgesinde-arge-ve-yenilik.pdf (15.05.2014)
  • Karakurt, A. (2010). “Küresel Kriz Ortamında Mali Teşvik Tedbirleri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(2): 143-163.
  • Karluk, R. (1996). Uluslararası Ekonomi, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Kaymak, H. (2005). “Yabancı Doğrudan Yatırımları Artırmak İçin Teşvikler Gerekli Ve/Veya Yeterli Mi?”, Maliye Dergisi, 49: 74-104
  • Markusen, A., Nesse, K. (2007). “Institutional and Political Determinants of Incentive Competition” Reining in the Competition for Capital, ed. Ann MARKUSEN, W.E. Upjohn Institute for Employment Research, Kalamazoo, http://www.upjohninst.org/Publications/ch1/ricfc.pdf. Michigan, pp.1-41. 14.03.2014,
  • Mazlum, M., Yücel, İ., Tekeloğlu, M. (1990). Özel Kesim Yatırım İmkanları ve Yatırım Kararlarında Teşviklerin Etkinliği, Türkiye Ticaret, Sanayi, Deniz Ticaret Odaları ve Ticaret Borsaları Birliği, TOBB, Yayın No: Genel 162; Ar-Ge 71, Ankara.
  • Muter, N.B. , Kovancılar, B. (2004). “Doğrudan Yabancı Yatırımlara Yönelik Teşvik Rekabetinin Türk Kamu Mali Yapısı Üzerine Olası Etkileri: Türk Vergi ve Teşvik Sistemine Yönelik Öneriler”, 19. Maliye Sempozyumu, Antalya, s. 330-350.
  • Pınar, Ö., Boran, Ş., Sevilmiş, G. (2013). “Dünyadaki Trendler Işığında Türkiye’de Teknoloji Geliştirme Politikaları ve İzmir’in Potansiyeli”, İZTO Ar-Ge Bülten, 19-34.
  • Sönmez, F. (2005). “Devlet Teşvik ve Yardımlarının Muhasebeleştirilmesi” Muhasebe ve Finansman Dergisi, 28: 125-140.
  • Tan, M., Erdem, T. (2010). Türkiye’de Ar-Ge Teşvikleri, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2010-17, İstanbul.
  • World Economic Forum, The Global Competitiveness Report 2013–2014
  • Yeldan, E., (2012). “Türkiye Ekonomisi İçin Beşeri Sermaye ve Bilgi Sermayesi Birikimine Dayalı Bir İçsel Büyüme Modeli”, Ekonomi-TEK Dergisi, 1(2): 21-60
  • Zee, H.H., Stotsky, G., Eduardo, L. (2002). “Tax Incentives for Business Investment: A Primer for Policy Makers in Developing Countries”, World Development, 30(9).
  • Global R&D Fundıng Forcestıng, December 2013, Sponsored By Battle and R&D Magazine (Www.Battelle.Org)

Financial Incentives and the Importance of R & D

Yıl 2015, Cilt: 6 Sayı: 1, 231 - 254, 01.12.2015

Öz

Incentives, government intervention in the economy has been one of the most important policy tools. The purpose of the incentives are to influence distribution of resources according to sectors and regions as per the requirements of the country's economy via the fiscal instruments. The fiscal resources should be primarily and efficiently used in have strategically important fields. R&D is one of these fields. Processing and in the provision of resources for the benefit of humanity, the importance of R & D is increasing with each passing day. Raw materials and capital alone is not enough anymore. The work of the resources of the country in an increasingly competitive environment determines the format is their format of winning or losing. Discoveries to be more output with fewer resources, ensuring that the increases of marginal productivity of capital. Therefore, the expected benefits of incentives, it is proportional to increase of the technology stock and human capital for provide to contribution of the country. In this study, after evaluating the sense of economic and fiscal incentives, R & D and technical inventions to encourage in our country, within the framework of the implementation of the invention, contribution to the economy will be investigation.

Kaynakça

  • Acinöroğlu, S. (2009). “Genel Olarak Vergi Teşviklerinin Ekonomi Üzerine Etkinliği”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 1(1): 147-169.
  • Akdeve, E., Karagöl Tanas, E. (2013). “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Teşvikler ve Ülke Uygulamaları”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 37: 329-350.
  • Bezirci, M. (2012). Ar-Ge Teşvikleri, Beta Yayıncılık, İstanbul.
  • Çelebi, K.A., Kahriman, H. (2011). “Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye’de Ar-Ge Karşılaştırmalı Analizi”, Maliye Dergisi, 161: 33-63.
  • Yönelik Vergi Teşvikleri ve Bunların
  • Çiloğlu, İ. (2000). “Teşvik Politikalarının Yönlendirme Gücü”, Hazine Dergisi, 113: 29-48.
  • DPT (Devlet Planlama Teşkilatı) (2007). Devlet Yardımları Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013, Ankara.
  • Eser, E. (2011). Türkiye’de Uygulanan Yatırım Teşvik Sistemleri ve Mevcut Sistemin Yapısına Yönelik Öneriler, Devlet Planlama Teşkilatı İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • EU R&D Scoreboard (2013). The 2013 EU Indistrial R&D Investment Scoreboard.
  • Giray, F. (2012). Vergi Teşvik Sistemi ve Uygulamaları, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Gök, R. (2011). “Doğrudan Yabancı Sermaye Yatırımlarına Uygulanan Vergisel Teşviklerin Türkiye Özelinde Değerlendirilmesi”, Vergi Dünyası, 357: 161-174.
  • Gülmez, M., Yalman Noyan, İ. (2010). “Yatırım Teşviklerinin Bölgesel Kalkınmaya Etkileri: Sivas İl Örneği” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2): 235-257.
  • Güzel, S. (2009). “Ar-Ge Harcamaları ve Vergi Teşvikleri: Belirli Ülkeler Karşısında Türkiye’nin Durumu”, Eskişehir Osmangazi İİBF Dergisi, 4(2): 29-48.
  • Herekmen, A. (1973). “Türkiye’de Yatırımları Teşvik Tedbirleri”, İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları No. 108/62, Sevinç Matbaası, Ankara.
  • İlhan, B. (2010). “AB Rekabet Politikasında Devlet Yardımları Ve Türkiye”, Sayıştay Dergisi, 76: 101-132.
  • İncekara, A. (1995). Türkiye’de Teşvik Sistemi, İTO, Yayın No: 10, İstanbul
  • İstanbul Ticaret Odası (2007). Türkiye İçin Model Olabilecek Ülkelerde Uygulanan Teşvik Uygulamaları Ve Ülkemizde Uygulanabilirliği, Yayın No:2007-51, İstanbul,
  • İstanbul Kalkınma Ajansı (2012). Türkiye ve İstanbul Bölgesinde Ar-Ge ve Yenilik, İstanbul, http://www.istka.org.tr/content/pdf/AA-turkiye-ve- istanbul-bolgesinde-arge-ve-yenilik.pdf (15.05.2014)
  • Karakurt, A. (2010). “Küresel Kriz Ortamında Mali Teşvik Tedbirleri”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(2): 143-163.
  • Karluk, R. (1996). Uluslararası Ekonomi, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Kaymak, H. (2005). “Yabancı Doğrudan Yatırımları Artırmak İçin Teşvikler Gerekli Ve/Veya Yeterli Mi?”, Maliye Dergisi, 49: 74-104
  • Markusen, A., Nesse, K. (2007). “Institutional and Political Determinants of Incentive Competition” Reining in the Competition for Capital, ed. Ann MARKUSEN, W.E. Upjohn Institute for Employment Research, Kalamazoo, http://www.upjohninst.org/Publications/ch1/ricfc.pdf. Michigan, pp.1-41. 14.03.2014,
  • Mazlum, M., Yücel, İ., Tekeloğlu, M. (1990). Özel Kesim Yatırım İmkanları ve Yatırım Kararlarında Teşviklerin Etkinliği, Türkiye Ticaret, Sanayi, Deniz Ticaret Odaları ve Ticaret Borsaları Birliği, TOBB, Yayın No: Genel 162; Ar-Ge 71, Ankara.
  • Muter, N.B. , Kovancılar, B. (2004). “Doğrudan Yabancı Yatırımlara Yönelik Teşvik Rekabetinin Türk Kamu Mali Yapısı Üzerine Olası Etkileri: Türk Vergi ve Teşvik Sistemine Yönelik Öneriler”, 19. Maliye Sempozyumu, Antalya, s. 330-350.
  • Pınar, Ö., Boran, Ş., Sevilmiş, G. (2013). “Dünyadaki Trendler Işığında Türkiye’de Teknoloji Geliştirme Politikaları ve İzmir’in Potansiyeli”, İZTO Ar-Ge Bülten, 19-34.
  • Sönmez, F. (2005). “Devlet Teşvik ve Yardımlarının Muhasebeleştirilmesi” Muhasebe ve Finansman Dergisi, 28: 125-140.
  • Tan, M., Erdem, T. (2010). Türkiye’de Ar-Ge Teşvikleri, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2010-17, İstanbul.
  • World Economic Forum, The Global Competitiveness Report 2013–2014
  • Yeldan, E., (2012). “Türkiye Ekonomisi İçin Beşeri Sermaye ve Bilgi Sermayesi Birikimine Dayalı Bir İçsel Büyüme Modeli”, Ekonomi-TEK Dergisi, 1(2): 21-60
  • Zee, H.H., Stotsky, G., Eduardo, L. (2002). “Tax Incentives for Business Investment: A Primer for Policy Makers in Developing Countries”, World Development, 30(9).
  • Global R&D Fundıng Forcestıng, December 2013, Sponsored By Battle and R&D Magazine (Www.Battelle.Org)
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA34YC84JH
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hayrettin Tüleykan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2015
Gönderilme Tarihi 1 Aralık 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tüleykan, H. (2015). Mali Teşvik Uygulamalarında Ar-Ge ve Önemi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1), 231-254.