Research Works on the Prophet Muhammad Conducted in Japan (1873-1926): Evaluation from the Aspect of History of Religions

Yıl 2022, Cilt: 13 Sayı: 2, 313 - 341, 28.11.2022

Ayhan Kuşçulu Yetkin Karaoğlu

https://doi.org/10.54558/jiss.1176002

Öz

Purpose: The purpose of this article is evaluation of the translated and copyrighted works about Muhammad in the perspective of the history of religions.
Method: The article, which was conducted in the context of the qualitative research method, was composed in accordance with the document review.
Findings: In the article, studies on Prophet Muhammad between the years 1873-1926 were examined from the point of view of religious approach and from the aspect of holy person understandings in the relevant works. In this way, it was found that the Prophet Muhammad was seen as a holy person.
Implications: In this article, Prophet Muhammad was first perceived as a religious expert and a holy person. Secondly, he was perceived as a founder of a religion, who took orders from the holy, determined religious rules, decided how these rules should be applied and took actions towards in this regard. Thirdly, he was perceived as a reformer, who made an effort to establish a religion that was not unknown in his own society, by benefiting from the knowledge he gained. Fourthly, he was perceived as a mystical personality. Therefore, Prophet Muhammad was discussed from four perspectives - as a religious expert, a founder of a religion, a reformer and a mystical figure in Japan between 1873 and 1926, and it was stated that he was a holy figure.
Originality: In this article, studies were carried out to explain how Prophet Muhammad was understood in Japan between 1873 and 1926 within the framework of the relevant field literature. In this way, the data discussed were transformed into original explanations indicating that Prophet Muhammad was evaluated and qualified as a holy person in Japan from various perspectives.

Anahtar Kelimeler

History of religions, Prophet Muhammad, Japanese sources, holy, holy man

Japonya'da İslam Peygamberi Hz. Muhammed Hakkında Yapılan Çalışmalar (1873-1926): Dinler Tarihi Açısından Değerlendirme

Öz

Amaç: Bu makalede, 1873-1926 yılları arasında Japonya’da Hz. Muhammed hakkında yapılan tercüme ve telif çalışmaların dinler tarihi perspektifinde değerlendirmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Nitel araştırma yöntemi bağlamında yürütülen makale, doküman incelemesine uygun olarak oluşturulmuştur.
Bulgular: Bu makalede, 1873-1926 yılları arasında Hz. Muhammed hakkında yapılmış çalışmaların hangi dini bakış açısından ele alındığı ve hangi kutsal kişi anlayışların ilgili eserlerde ağırlık kazandığına dair incelemeler yürütülmüştür. Bu sayede Hz. Muhammed’in kutsal bir şahsiyet olarak görüldüğüne dair bulgulara ulaşılmıştır.
Sonuç: Çalışmada Hz. Muhammed ilk olarak dini bir uzman ve kutsal kişi olarak algılanmıştır. İkinci olarak Hz. Muhammed, misyonu gereği kutsaldan emirler alan, dini kurallar belirleyen, bu kuralların nasıl uygulanması gerektiğine karar veren ve buna yönelik eylemlerde bulunan bir din kurucu olarak algılanmıştır. Üçüncü olarak Hz. Muhammed kendi toplumu için yabancı olmayan bir dini tesis etme gayretinde bulunan reformcu olarak algılanmıştır. Dördüncü olarak Hz. Muhammed mistik bir şahsiyet olarak algılanmıştır. Dolayısıyla Hz. Muhammed Japonya’da 1873-1926 yılları arasında dini uzman, din kurucu, reformcu ve mistik bir şahsiyet olarak dört bakış açısından ele alınmış onun kutsal bir şahsiyet olduğu ifade edilmiştir.
Özgünlük: Bu makalede, Hz. Muhammed’in 1873-1926 yılları arasında Japonya’da nasıl anlaşıldığı ilgili alan literatürü çerçevesinde açıklamaya kavuşturmaya yönelik incelemeler yürütülmüştür. Bu sayede ele alınan veriler Hz. Muhammed’in Japonya’da kutsal kişi olarak çeşitli bakış açılarından değerlendirildiği ve nitelendirildiğine dair özgün izahlara dönüştürülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Dinler Tarihi, Hz. Muhammed, Japonca Kaynaklar, Kutsal, Kutsal Kişi

Kaynakça

• Hakuseki, A.(1882). Seiyô Kibun 2. Tokyo: Shiraishi Inc.
• Arslan,İ ve Kestioğlu, M. A.(2015). Batı’da Hz. Muhammed Algısı -Karen Armstrong Örneği, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 21–42.
• Akyüz, N.(2017). Din Sosyolojisi’nde Bir Dini Otorite Tipi Olarak Din Kurucusu.Dini Araştırmalar Dergisi, 20(52), 99-110.
• Al Samarrai S. M. S.(2009). Islam in Japan: History, Spread, and Institutions in The Country, Tokyo: Islamic Center-Japan.
• Bianchi,U. (1999). Dinler Tarihi Araştırma Yöntemleri (M. Ünal, Çev.). Kayseri: Geçit Yayınevi.
• Bilgiz, M. (2013). Kur’an’da Nübüvvet –Peygamberlik. Diyanet İlmi Dergi, 49(1), 23-46.
• Carlyle, T. (1898). Eiyûron. (D. Bansui, Çev.). Tokyo: Chunyang Tapınağı.
• Charlton, T. L. and Charles, S. (1891). Sacrum( E. A. Andrews, Ed.). New York: Harper-Brothers Publishers.
• Demirci, K. (2002). Kudsiyet. TDV İslam Ansiklopedisi içinde (c.26, ss495-496). Ankara: TDV Yayınları.
• Develioğlu, F. (2013).Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, (S.G. Aydın, Neş.). Ankara: Aydın Kitabevi.
• Dhawamony, M.(2006). Arabuluculuk ve Kutsalın Uzmanları, (F.Aydın, Çev.).Usul İslam Araştırmaları Dergisi, 1(6),145-162.
• Eliade, M.(1991). Kutsal ve Dindışı. (M. A. Kılıçbay, Çev.). Ankara: Gece Yayınevi.
• El Magribi, M. (1969), İslam ve Batı. İslam Medeniyeti, 2(17), 2-6.
• Eroğlan, F. (2019). Karizmatik bir Otorite Olarak Rahiplerin Dinsel Geleneklerdeki Yeri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(1), 315-328.
• El-İsfehani, R. (1998). Müfredatu Elfazi’l-Kur’an, Şam: Daru’l-Kalem.
• El-Halebi, es-Semin.(1417)., Umdetu’l-Huffaz fi Tefsiri Eşrefi’l-Elfaz, Beyrut: Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
• Fakhry, M.(1970), A History of İslamic Philosophy.(Studies in Oriental Culture, vol. 5). New York and London: Columbia University
• Fathil, F., ve Fathil, F.(2011). Islam in Minority Muslim Countries: A Case Study on Japan and Korea, World Journal of Islamic History and Civilization, 1(2), 130–141.
• Güç, A. (1998). Dinlerde Kutsal ve Kutsallık Anlayışı. Dinler Tarihi Derneği Yayınları, 1, 337-353.
• Gündüz, Ş. (2009), Kutsal Hakkında Konuşmak: Dinsel Söylemde Mitos. Milel ve Nihal, 6(1).9-26
• Gündüz, Ş. (2008). Öze Bağlılık ve Değişime Ayak Uydurma Tartışmaları Arasında Din, Milel ve Nihal, 5(2), 5-8.
• Güneş, A. (2016). Kitap Tanıtımı: Kutsalı İfade Etmek: Din Fenomenolojisine Giriş. Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,4(7), 174-180.
• Hamidullah, M.(2004). İslam Peygamberi, (S. Tuğ, Çev.). İstanbul: İrfan Yayıncılık. Hara, Y. (1898). Saiyôshi 2, Tokyo: Bungakusha.
• Harman, Ö.F. (1995). Yahudilikte Peygamberlik ve Peygamberler”, İslam Tetkikleri Dergisi, 9, 127-161.
• Hiyane, A. (1926). Sekai Shûkyôshi, Tokyo: Sankyo Publisher.
• Hizmetli, M.(2018). İslam Tarihi’nin İlk Kaynakları, Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
• Hori, S. ve Mijiti, M.(2008). Nihon to Isurâmu Sekai no Deai: Meiji, Taishô, Shôwa Jidai no Media o Tôshite, Hokkaigakuen Daigaku Jinbun Ronshuu, 39, 15–153. [http://hokuga.hgu.jp/dspace/ bitstream/123456789/1477 /1/JINBUN-39-4.pdf]
• İkemoto, H.(1903). Mahometto no Sensô Shûgi, Tokyo: Haruyamabou, 1903.
• İngram, P. (2012). Dinler Tarihinde Metot. (R. Adıbelli, Çev.). Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(1), 251-268.
• İzutsu, T.(2011). Kur'an'da Allah ve İnsan. (S. Ateş, Çev.). Ankara: Yeni Ufuklar Neşriyat.
• Kaga, K.(1894). Eiri Bankoku Rekishi, Tokyo: Hakubunkan.
• Kamekura, J.(1922).Shumi no Seiyôshi 1, Tokyo: Rakuyoudou.
• Kamekura, J.(1925).Shumi no Seiyôshi 1, Tokyo: Rakuyoudou.
• Kobayashi, Ô.(1926). Kôbô 5000 Nenshi 7: Arabiya no Bokkô. Tokyo: Bungakusha.
• Komura, A.(2015). Nihon to İsurâmu ga Deau Toki, Tokyo: Gendai Shokan.
• Korkut, Ş.(2008). Batı Düşüncesinde İslam ve Hz. Muhammed (S.A.S.) İmajı: Genel Bir Okuma. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 34, 5–54.
• Kuchimura, K.(1922). Yasai Mahometto: Sôsaku, Tokyo: Raito Yashiro.
• Kurihara, K.(1919). Shinjin to Majin, Tokyo: Shiushuppansha.
• Logeion, “Sacrum”, https://logeion.uchicago.edu/sacrum, accessed 22 February, 2020.
• Mekada, S (1883). Yôkyô Fujyôri, Osaka: Kozensha.
• Güleç, M. M. (2011). Kutsal ve Profan Unsurların Bir Arada Yaşatıldığı Kutlamalar . Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi , 3 (4) , . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ksbd/issue/16227/169940
• Mutçalı, S.(1995).Arapça-Türkçe Sözlük, İstanbul: Dağarcık Yayınları.
• Brinner, W.M.(2018). İslam ve Yahudi Geleneğinde Peygamberler ve Peygamberlik. (S. İnci, Çev.). Rumeli İslam Araştırmaları Dergisi, 2 (1), 146-176.
• Nukariya, K. (1905). Kaiketsu Mahometto. Tokyo: Kiyoshidou.
• Oruçoğlu, İ. (2012). Modern Dünyada Hz. Peygamber’i Anlamak, Siret Sempozyumu II Türk-İslam Tarihinde ve Batı’da Hz. Muhammed Algısı. Bilecik Üniversitesi Yayınları, 41–50.
• Ôya, T.(1909). Shûkyô Taikei, Tokyo: Naigai Shuppan.
• Pobedonostsev, K. P.(1893). Kirisuto Seikyô Kakaishi, (S.Ueda Çev.). Tokyo: Doğu Ortodoks Kilisesi Yayın Kurulu.
• Prideaux, H.(1876). Mahometto Den, (H. Tadasu, Çev.) Tokyo: Kanichi Kanagawa.
• Sami, Şemsettin(1985). Kamus-ı Türki, İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
• Stace, W. T. (2006). Mistiklerin Öğretileri, (C. Kuvancı, Çev.) Bilimname, 10(1). 117-131.
• Seki Yoshitaka (Ed.) (1873). Kakkoku Eichi Shiryaku, Tokyo: Zokuhen Makino-Ka.
• Suzuki, H.(2007). Yogensha Muhanmado. Kyoto: PHP Shinsho.
• Şulul, C.(2007). Batılı Düşünürlerin Hz. Muhammed (Sav) Hakkındaki Görüş ve Düşünceleri. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17, 91–105 [https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/257537].
• Tanaka, A, ve Matsuko, K.(1987). Japonya’daki Kütüphaneler. Türk Kütüphaneciliği, 1(1), 33-41. Taşpınar, İ. (2001). Doğu’nun Son Kilise Babası Yuhanna ed-Dımaşkī (649-749) ve İslâm. M.Ü. İlahiyat Dergisi, 21(2) , 23–54.
• Tümer,G.(1986). Çeşitli Yönleriyle Din. Ankara Üniversitesi İlahiyat Dergisi, 28, 213-267. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/37/773/9864.pdf, accessed 02 January 2020.
• Yenen, İ.(2012). Yazılı Basında Din Adamı Kimliğinin Temsili. Turkish Studies, 7(2), 1161-1181.
• Yunanca-Türkçe Çeviri Sözlük, “Aziz ve Kutsal”, https://yunanca-turkce.cevirsozluk.com/ceviri14/320115709%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82#el|tr|%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82, accessed: 22 February, 2020.