Determination the Silage Quality of Leafy and Semi-Leafy Forage Pea and Annual Ryegrass Mixtures

Yıl 2021, , 1595 - 1602, 01.06.2021

Gülcan Kaymak , Erdem Gülümser , Mehmet Can , Zeki Acar , İlknur Ayan

https://doi.org/10.21597/jist.867823

Cited By: 1

Öz

The aim of current study was to determine silage quality traits of leafy “L” and semi-leafy “SL” forage pea varieties (Pisum arvense L) and annual ryegrass “R” (Lolium multiflorum var. westervoldicum L.) mixtures (100:0, 80:20, 60:40, 40:60, 20:80 and 0:100%). The harvested materials were chopped in size of 2 cm, and they filled into vacuum bags, and then let for fermentation at 25±2 oC for 45 days. In this study; dry matter, pH, crude protein, crude ash, some organic acids, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), potassium (K), phosphorus (P), calcium (Ca), magnesium (Mg) and cobalt (Co) contents were determined. The highest crude protein content was determined sole forage pea silages (16.31% and 15.73%) and 80L+20R% (15.58%) mixture. According to the Flieg score, leaf forage pea (97.51) and 80L+20R% (99.19) silages have the highest value and, they were in very good quality class. ADF and NDF content of silages ranged between 25.87-30.24% and 34.55-45.53%, respectively. The highest lactic acid was determined in 100R% (4.448%), 80L+20R% (4.250%), 40L+60R% (3.523%) and 20L+80R% (3.885%). The mineral content of silages were at a level to meet the needs of the livestock. As a result, it was determined that the mixture of leafy forage pea and ryegrass 80+20% silage was better in terms of silage quality.

Anahtar Kelimeler

Forage pea, annual ryegrass, mixture, silage, quality

Yapraklı ve Yarı Yapraklı Yem Bezelyesi Çeşitleri ile Tek Yıllık Çim Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma, yapraklı “B” ve yarı yapraklı “YB” yem bezelyesi (Pisum arvense L) çeşitlerinin, tek yıllık çim (Lolium multiflorum var. westervoldicum L.) “İÇ” ile karışımlarının (% 100:0, 80:60, 60:40, 40:60, 20:80 ve 0:100) bazı silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmayı oluşturan bitki materyalleri hasat edildikten sonra parça boyutu 2 cm olacak şekilde kıyılmıştır. Kıyılmış bitki materyalleri vakumlu poşetlere doldurularak 25±2 °C’de kuru bir ortamda 45 gün süre ile fermantasyona bırakılmıştır. Silaj materyallerinde; kuru madde, pH, ham protein oranı, ham kül, bazı organik asitler, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve kobalt (Co) içerikleri belirlenmiştir. En yüksek ham protein oranı yalın bezelye silajları (% 16.31 ve % 15.73) ile % 80B+20İÇ (% 15.58) karışımından elde edilmiştir. Flieg puanlamalarına göre, yapraklı bezelye (97.51) ve % 80B+20İÇ (99.19) karışımı silajları için en yüksek değerler elde edilmiş olup, tüm silajlar pekiyi kalite sınıfında yer almıştır. Silajların ADF ve NDF içerikleri sırasıyla % 25.87-30.24 ve % 34.55-45.53 arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit % 100İÇ (% 4.448), % 80B+20İÇ (% 4.250), % 40B+60İÇ (% 3.523) ve % 20B+80İÇ (% 3.885) işlemlerinde belirlenmiştir. Silajların asetik asit miktarı % 0.103-0.224 arasında değişmiştir. Besin madde içeriklerinin hayvanların ihtiyaçlarını karşılayacak düzeyde olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, silajların kalite parametreleri dikkate alındığında, % 80B+20İÇ karışımının daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yem bezelyesi, tek yıllık çim, karışım, silaj, kalite

Kaynakça

• Acar Z, Ayan İ, Önal Aşçı Ö, Mut Z, Mut H, Başaran U, Garipoğlu A V, Gülümser E, Köse ÖDE, Can M, Kaymak G, 2019. Silajlık Mısır Tarımı. Tarım Gündem Dergisi Özel Yayını, s.88, İzmir-Türkiye
• Acar Z, Tan M, Ayan İ, Önal Aşçı Ö, Mut H, Başaran U, Gülümser E, Can M, Kaymak G, 2020. Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisleri IX. Teknik Kongresi, Ankara, Türkiye, 13-17 Ocak 2020, s. 529-553.
• Açıkgöz E, 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı. Hasad Yayıncılık, s. 35-57, Ankara-Türkiye
• Akdeniz H, Yılmaz İ, Andiç N, Zorer Ş, 2004. Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 14(1), 47-51.
• Alaca B, Özaslan Parlak AÖ, 2017. Mısır, Sorgum Sudanotu Melezi ile Soya, Börülce ve Guarin Karışık Ekimlerinin Silaj Verimi ve Kalitesine Etkileri. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1): 99-104.
• Alçiçek A, Özkan K, 1996. Silo Yemlerinde Destilasyon Yöntemi ile Süt Asidi, Asetik Asit ve Bütirik Asit Tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3:(2-3):191-198.
• Anonim, 2021. https://www.ulusoyseed.com.tr/urun/italyan-cimi-caramba/. (Erişim tarihi: 10.01.2021).
• Başaran U, Gülümser E, Mut H, Çopur Doğrusöz M, 2018. Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi. Türk Tarım Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(9): 1237-1242.
• Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS, 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi Doğal Alanlarından Toplanan Bazı Fiğ Türlerinin Ot Kalitesi Özelliklerinin Belirlenmesi. Uluslararası Katılımlı I. Ali Numan Kıraç Tarım Kongresi ve Fuarı, Bildiriler Kitabı, 27-30 Nisan, Eskişehir, s. 143-151.
• Can M, Kaymak G, Gülümser E, Acar Z, Ayan İ, 2019. Orman Üçgülü Yulaf Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 34: 371-376.
• Can M, Acar Z, Ayan İ, Gülümser E, Mut H, 2020. Hindiba ile Ak Üçgül veya Domuz Ayrığı Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(4), 3076-3083.
• Dua K, Care AD, 1999. The Role of Phosphate on the Rates of Mineral Absorbtion from the Forestomatch of Sheep. The Veterinary Journal, 157: 51-55.
• Ensminger ME, Olentin CG, 1980: Feeds Nutrition Component, 1st ed. The Ensminger Publishing Company, California.
• Filya İ, 2001. Silaj Teknolojisi. Hakan Ofset, İzmir.
• Göçmen N, Özaslan Parlak, A, 2017. Yem Bezelyesi ile Arpa, Yulaf ve Tritikale Karışım Oranlarının Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1), 119-124.
• Gülümser E, Mut H, Başaran U, Çopur Doğrusöz M 2019. Melas veya Arpa Kırması İlavesinin Börülce ve Soya Silajlarının Kalitesi Üzerine Etkisi. BŞEÜ Fen Bilimleri Dergisi, 6 (Özel sayı): 161-167.
• Gürsoy E, Macit E, 2017. Erzurum İli Çayır ve Meralarında Doğal Olarak Yetişen Bazı Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Mineral Madde Kompozisyonlarının Belirlenmesi. Alınteri Journal of Agricultural Sciences, 32(1): 1-9
• Han KJ, Collins M, Vanzant ES, Dougherty CT, 2004. Bale Density and Moisture Effects on Alfalfa Round Bale Silage. Crop Science, 44(3): 914-919.
• Hancock DW, Collins M, 2006. Forage Preservation Method Influences Alfalfa Nutritive Value and Feeding Characteristics. Crop Science, 46(2): 688-694.
• Kacar B, 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri, II. Bitki Analizleri, Ankara Üniversitesi: Ziraat Fakültesi Yayınları
• Kılıç A, 1984. Silo Yemi. Bilgehan Basımevi. İzmir.
• Kidambi SP, Matches AG, Gricgs TC, 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca +Mg) Ratio among 3 Wheat Grasses and Sainfoin on the Southern High Plains. Journal of Range Management, 42: 316-322.
• Konca Y, Cufadar Y, 2004. Yumurta Tavuklarının Fosfor İhtiyacı ve Fitaz Enziminin Fosfor İhtiyacına Etkisi. IV Ulusal Zootekni Kongresi. 1-3 Eylül 2004 Isparta. Cilt 2, Poster Bildiriler Kitabı, 319-324.
• McDonald P, Henderson AR, Heron SJE, 1991. The Biochemistry of Silage. Second Edition, Chalcombe Publication, Marlow-England.
• Mut Z, Akay H, Erbaş ÖD, 2015. Hay Yield and Quality of Oat (Avena sativa L.) Genotypes of Worldwide Origin. International Journal of Plant Production. 9(4): 507-522.
• Mut Z, Erbaş Köse, ÖD, Akay H, 2018. Evaluation of Hay Yield and Quality Traits of Oat Genotypes Grown at Different Locations. Revista de la Facultad de Agronomia. 35: 168-187.
• Mut H, Gülümser E, Çopur Doğrusöz M, Başaran U, 2020. Koca Fiğ (Vicia narbonensis L.) ile İtalyan Çimi (Lolium multiflorum L.) Karışımlarının Silaj Kalitesinin Belirlenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8 (2): 391–396
• NRC, 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle Seventh Revised Edition.
• Özkan U, Demirbağ NŞ, 2016. Türkiye’de Kaliteli Kaba Yem Kaynaklarını Mevcut Durumu. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 9(1): 23-27.
• Öztürk YE, Gülümser E, Mut H, Başaran U, Çopur Doğrusöz M, 2020. Yem Şalgamı Yulaf Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Tespiti. I. Uluslararası Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kongresi, 22-23 Şubat 2020, Adana.
• Panyasak A, Tumwasorn S, 2015. Effect of Moisture Content and Storage Time on Sweet. Walailak Journal of Science and Technology, 12(3), 237-243. DOI: 10.2004/wjst.v12i2.750
• Rohweder DA, Barnes R, Jorgensen N, 1978. Proposed Hay Grading Standart Based On Laboratory Analyses for Evaluating Quality. Journal of Animal Science, 47: 747-759
• Şenel S, 1986. Hayvan Besleme. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, İstanbul, 1986; No: 3210
• Tan M, Serin Y, 1997. Kaba Yem Olarak Kullanılan Tahılların Besleme Değerine Yaklaşımlar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 130-137.
• Tekeli AS, Ates E, 2005. Yield Potential and Mineral Composition of White Clover (Trifolium repens L.) - Tall Fescue (Festuca arundinacea schreb.) Mixtures. Journal of Central European Agriculture, 6: 27-34.
• Van Soest PJ, 1963. The Use of Detergents in the Analysis of Fibre Feeds. II. A Rapid Method for the Determination of Fibre and Lignin. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 46(5): 829-835.
• Van Soest PJ, Wine RH, 1967. Use of Detergents in the Analysis of Fibrous Feeds. IV. Determination of Plant Cell-Wall Constituents. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 50(1): 50-55
• Yozgatlı O, 2017. Yozgat Ekolojik Koşullarına Uygun Silajlık Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi. Yozgat Bozok Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmış).