Determination of Seed Yield and Some Agronomical Characteristics of Different Quinoa (Chenopodium quinoaWilld.) Variety and Populations under Dry Conditions of Igdir Plain

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 4, 145 - 154, 31.12.2016

Ahmet Eren Kır Süleyman Temel

Öz

This study was carried out to determine the ripening period, plant height, stem thickness, number
of branch per plant, raceme ratio, seed yield, stem yield, biological yield, harvest index, 1000-seed weight, crude
protein contents in stem and seed of different quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) variety and populations (Cherry
Vanilla, French Vanilla, Mint Vanilla, Moqu-Arrochilla, Oro de Valle, Population-China, Q-52, Rainbow, Read
Head, Sandoval Mix and Titicaca) cultivated under the non-irrigated conditions. The research was conducted in a
completely randomized block design with four replications in the feld of Agricultural Application and Research
Center of Igdir University in the 2015. In the result of research, all parameters examined except for crude protein
in stem were found important. According to these results, the highest seed yield (210.03 kg da-1), harvest index
(38.14%), 1000-seed weight (2.53 g) and earliness (124.75 days) were determined in Titicaca, biological yield
in Oro de Valle (780.58 kg da-1) and the crude protein for seed in French Vanilla (14.64%). Consequently, it was
revealed that all varieties examined can be cultivated for seed production in dry conditions and, especially Titicaca,
Moqu-Arrochilla and Q-52 were determined as hopeful cultivars in terms of seed yield

Anahtar Kelimeler

Nutritional value, quinoa, non-irrigated conditions, seed yield

Iğdır Ovası Kuru Koşullarında Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Çeşit ve Populasyonlarının Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma kuru koşullarda yetiştirilen farklı kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) çeşit ve populasyonlarının
(Cherry Vanilla, French Vanilla, Mint Vanilla, Moqu-Arrochilla, Oro de Valle, Populasyon-Çin, Q-52, Rainbow,
Read Head, Sandoval Mix ve Titicaca) yetişme süresi, bitki boyu, sap kalınlığı, dal sayısı, salkım oranı, tohum
verimi, sap verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, bin tane ağırlığı, sapta ve tohumda ham protein içeriklerinin
belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma, 2015 yılında Iğdır Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma
Müdürlüğü deneme sahasında şansa bağlı tam bloklar deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur.
Araştırma sonucunda, sapta ham protein oranı hariç, genotipler arasında çok önemli farklılıklar saptanmıştır. En
yüksek tohum verimi (210.03 kg da-1), hasat indeksi (%38.14), bin tane ağırlığı (2.53 g) ve erkencilik (124.75 gün)
Titicaca, biyolojik verim (780.58 kg da-1) Oro de Valle ve tohumda ham protein oranı (%14.64) ise French Vanilla
çeşitlerinde kaydedilmiştir. Sonuç olarak, incelemeye alının tüm çeşit ve populasyonların kuru koşullarda tohum
üretimi için rahatlıkla yetiştirilebileceği, özellikle de Titicaca, Moqu-Arrochilla ve Q-52 çeşitlerinin tohum verimi
açısından oldukça ümitvar olduğu anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Besin değeri, kinoa, kuru koşullar, tohum verimi

Kaynakça

• Akyıldız AR, 1984. Yemler Bilgisi ve Laboratuar Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay. No: 895, Uygulama Kitabı No: 213, Ankara, 236 s.
• Albayrak S, Güler M, Töngel Ö, 2005. Yaygın fiğ (Vicia sativa L.) hatlarının tohum verimi ve verim öğeleri arasındaki ilişkiler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 56-63.
• Bertero HD, Ruiz RA, 2008. Determination of seed number in sea level quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) cultivars. European Journal of Agronomy, 28(3): 186-194.
• Bhargava A, Shukla S. Ohri D, 2007. Genetic variability and ınterrelationship among various morphological and quality traits in quinoa (Chenopodium quinoa Willd.), Field Crops Research, 101: 104–116.
• Bhargava A, Shukla S, Ohri D, 2008. Implications of direct and ındirect selection parameters for ımprovement of grain yield and quality components in Chenopodium quinoa Willd. International Journal of Plant Production, 2(3): 183-191.
• Curti RN, Andrade AJ, Bramardi S, Vela´squez B, Bertero HD, 2012. Ecogeographic structure of phenotypic diversity in cultivated populations of quinoa from northwest Argentina. Annals of Applied Biology, ISSN 0003-4746.
• DSİ, 2015. Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü. http://www.dsi.gov. tr/toprak-ve-su-kaynaklari Erişim Tarihi (07.02.2015).
• Geerts S, Raes D, Garcia M, Vacher J, Mamani R, Mendoza J, Huanca R, Morales B, Miranda R, Cusicanqui J, Taboada C, 2008. Introducing defcit irrigation to stabilize yields of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). European Journal of Agronomy, 28: 427-436.
• Geren H, Kavut YT, Topçu GD, Ekren S, İştipliler D, 2014. Akdeniz iklimi koşullarında yetiştirilen kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)’da farklı ekim zamanlarının tane verimi ve bazı verim unsurlarına etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 297-305.
• Geren H, 2015. Effects of different nitrogen levels on the grain yield and some yield components of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) under Mediterranean climatic conditions. Turkish Journal of Field Crops, 20(1): 59-64.
• Geren H, Kavut YT, Altınbaş M, 2015. Bornova ekolojik koşullarında farklı sıra arası uzaklıkların kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)’da tane verimi ve bazı verim özellikleri üzerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 52(1): 69-78.
• Gesinski K, 2008. Evaluation of the development and yielding potential of Chenopodium quinoa Willd. under the climatic conditions of Europe, part two: yielding potential of Chenopodium quinoa under different conditions. Acta Agrobotanica, 61(1): 185-189
• .Iliadis C, Karyotis T, 2000. Evaluation of various quinoa varieties (Chenopodium quinoa Willd.) originated from Europe and Latin America, in crop development for the cool and wet regions of Europe. Proceedings of the Final Conference of the COST Action 814, by G. Parente & J Frame, eds. Luxembourg, Offce for Offcial Publications of the European Communities. ISBN 92: 894-0227, p. 505-509.
• Jacobsen SE, Jørgensen I, Stølen O, 1994. Cultivation of quinoa (Chenopodium quinoa) under temperate climatic conditions in Denmark, J. Agrc. Sci. 122: 47-52.
• Jensen CR, Jacobsen SE, Andersen MN, Nunez N, Andersen SD, Rasmussen L, Mogensen VO, 2000. Leaf gas exchange and water relations of feld quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) during soil drying. European Journal of Agronomy 13: 11-25.
• Kacar B, 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: II. Bitki Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 453, Ankara, 464 s.
• Kacar B, 1986. Gübreler Gübreleme Tekniği. T.C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları, No: 20, Ankara.
• Kaya N, Yılmaz G, Telci İ, 2000. Farklı zamanlarda ekilen kişniş (Coriandrum sativum L.) populasyonlarının agronomik ve teknolojik özellikleri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 355-364.
• Lavini A, Pulvento C, d’Andria R, Riccardi M, Choukr‐Allah R, Belhabib O, Jacobsen SE, 2014. Quinoa’s potential in the Mediterranean region. Journal of Agronomy and Crop Science, 200(5): 344-360.
• Mujica A, Jacobsen SE, Isquierdo J, Marathe JP, 2001. Prueba Americana y Europea de quinua Chenopodium quinoa Willd.) resultados. Instituto de Investigacjon de la Escuela UNA-Peru.
• Ohlsson I, Dahlstedt L, 2000. Quinoa potential in Sweden in crop development of the cool and wet regions of Europe. European Communities, Belgium.
• Özkutlu F, İnce E, 1999. Harran ovasının mevcut tuzluluğu ve potansiyel yayılım alanı. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2: 909-914.
• Özyiğit Y, Bilgen M, 2006. Bazı baklagil yembitkilerinde farklı biçim dönemlerinin bazı kalite faktörleri üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(1): 29-34.
• Pulvento C, Riccardi M, Lavini A, d’Andria R, Iafelice G, Marconi E, 2010. Field trial evaluation of two chenopodium quinoa genotypes grown under rain‐fed conditions in a typical Mediterranean environment in South Italy. Journal of Agronomy and Crop Science, 196(6): 407-411.
• Razzaghi F, Ahmadi SH, Jacobsen SE, Jense, CR, Andersen MN, 2012. Effects of salinity and soil-drying on radiation use effciency, water productivity and yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Journal of Agronomy and Crop Science, 198(3): 173-184.
• Reichert RD, Tatarynovich JT, Tyler RT, 1986. Abrasive dehulling of quinoa (Chenopodium quinoa): effect on saponin content as determined by an adapted hemolytic assay. Cereal Chemistry, 63(6): 471-475.
• Shams AS, 2011. Combat degradation in rain fed areas by ıntroducing new drought tolerant crops in Egypt. International Journal of Water Resources and Arid Environments, 1(5): 318- 325.
• Spehar CR, De Barros Santos RL, 2005. Agronomic performance of quinoa selected in the Brazilian savannah. Pesquisa Agropecuaria. Brasileira, Brasilia, 40(6): 609-612.
• Tan M, Yöndem Z, 2013. İnsan ve hayvan beslenmesinde yeni bir bitki: Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 25(2): 62-66.
• Tan M, Elkoca E, Temel S, 2015. Antik Çağlardan Günümüze Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.). 11.Tarla bitkileri kongresi (7- 10 Eylül, 2015, Çanakkale), II.Cilt, p. 326-329.
• Temel S, Şahin K., 2011. Iğdır İlinde Yem Bitkilerinin Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 21 (1): 64-72.
• Ülker M, Ceyhan E, 2008. Orta Anadolu ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (46): 77-89.
• Vega-Galvez A, Miranda M, Vergara J, Uribe E, Puente L, Martinez EA, 2010. Nutrition facts and functional potential of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.), an Ancient Andean grain: a review. Journal of the Science Food Agriculture. 90: 2541- 2547.
• Yaşar F, Kuşvuran Ş, Ellialtıoğlu Ş, 2012. Tuzluluk ve kuraklık stresi çalışmalarında antioksidant enzim aktiviteleri ile dayanıklılık arasındaki ilişkilerin incelenmesi. 9. Ulusal Sebze Tarımı Sempozyumu, 12-14, Konya.