Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 4, 155 - 162, 31.12.2016

Öz

This study was carried out to determine the suitable pasture mixtures for rangelands which have to
be improved only artifcial ppasture in Tokat Province of Black Sea region located in the transitional climate zone
during the period of 2008-2010. Pure sowings, and binary, ternary and quartet mixtures of alfalfa, sainfoin, great
burnet, crested wheatgrass, smooth brome, orchardgrass and tall fescue were examined in completely randomized
block design with 4 four replicates regarding to yield and quality performance. The highest dry matter yield was
obtained from the mixture of sainfoin + great burnet + orchardgrass (1188.9 kg da
-1). The lowest dry matter yield
(562.1 kg da
-1) was obtained from the pure sowing of orchardgrass. Crude protein yields, ADF ratios, NDF ratios
and IVTDMD ratios ranged between 59.0 kg da
-1 and 187.5 kg da-1, 37.35 % and 44.58 %, 43.49 % and 68.55 %,
54.56 % and 65.95 %, respectively. Irrespective to which mixture, it was determined that the forages of mixtures
had better qualities of ADF, NDF and IVTDMD than pure sowings of grasses. Furthermore, dry matter yields of
ternary and quartet mixtures were higher than those of pure sowings. The results showed that contributions of the
grasses to the yields of the mixtures decreased with time. On the other hand, when the number of species in the
mixture increased, the contributions of the grasses to the yields of mixtures also increased. Thus, more balanced
mixtures were obtained from the mixture with increased number of species. In conclusion, one of (1) ternary
mixtures of crested wheatgrass, smooth brome, orchardgrass and tall fescue with sainfoin +great burnet, or (2)
binary mixture of alfalfa + orchardgrass, and (3) ternary mixture of alfalfa + great burnet + orchardgrass can be
used in establishing artifcial pasture in Tokat province and similar ecological conditions



Kaynakça

  • Albayrak S, 2003. Ankara ekolojik koşullarında yapay mera kurulması üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış) Doktora Tezi, 167s.
  • Anonim, 2005a.The Ankom 200 Fiber Analyzer, Procedures for NDF, ADF and ADL analyses. ANKOM, Fairport, NY, hhtp:// www. ankom.com (Erişim tarihi:10.01.2016).
  • Anonim, 2005b. In vitro true digestibility Using the DAISYII Incubator. ANKOM, Fairport, NY, hhtp:// www. ankom. com (Erişim tarihi:10.01.2016).
  • Anonim, 2010. Tokat ilinin tarımsal yapısı ve potansiyeli, Tokat Valiliği.
  • AOAC (1990). Association of Offcial Analytical Chemists, Offcial Methods of Analysis. 15th ed. Arlington, VA , USA.
  • Avcı M, 2000. Çukurova’da geçici yapay mera kurmak amacıyla yetiştirilebilecek kışlık çok yıllık buğdaygil + baklagil yem bitkileri karışımlarının saptanması. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış) Doktora Tezi, 112s.
  • Avcıoğlu R, Erekul O, 1996. Erozyon ve çayır mera vejetasyonları. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum.
  • Ayan İ, Acar Z, Manga İ, Özyazıcı MA, 1997. Samsun koşullarında engebeli ve yüzlek topraklarda sulamaksızın bazı çok yıllık yem bitkileri karışımlarının yetiştirilebilme olanakları üzerine bir araştırma. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi 22-25 Eylül 1997, Samsun.
  • Aydeniz A, Brohi A, 1993. Gübreler ve Gübreleme. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:1, Tokat. 880s.
  • Aydın İ, 1995. Bafra ekolojik şartlarında haff asit karakterli çayırlarda yapılan gübreleme ve kireçlemenin kuru ot verimi ve botanik kompozisyona etkileri. Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10: 163-174.
  • Aydın İ, 1996. Yem bitkilerinin besin değerini etkileyen faktörler, Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11 (1): 167-175.
  • Bakır Ö, 1985. Çayır Mera Islahı, Prensip ve Uygulamalar. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları: 947.
  • Baron VS, Alistair CD, King, JR, 2000. Leaf and stem mass characteristics of cool-season grasses grown in the canadian parkland. Agronomy Journal, 92:54-63.
  • Belyea R, Restrepo R, Martz F, Ellersieck M, 1999. effect of year and cutting on equations for estimating net energy of alfalfa. Journal of Dairy Science, 82(9):1943-1949.
  • Berdahl DJ, Karn JK, Hendrickson JR, 2001. Dry matter yields of cool-season grass monocultures and grass- alfalfa binary mixtures. Agronomy Journals, 93: 463-467.
  • Burt R, 1992. Soil Survey Laboratory Methods Manual. Soil Survey Investigations Report No: 42. Washington, DC, USA. 400 p.
  • Büyükburç U, 1995. Çayır mera ve yem bitkileri ile diğer kaba yem kaynaklarının değerlendirilmesi ve geliştirilmesine yönelik öneriler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Z. F. Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat.
  • Büyükburç U, 1998. Mera Alanlarında Erozyon Sorunu. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tokat, 16s.
  • Caddel J, Allen E, 1997. Forage quality interpretations. http:// virtual.chapingo.mx/dona/paginaCBasicos/f-2117.pdf (Erişim tarihi:10.01.2016)
  • Casler MD, Drolsom PN, 1984. Yield testing cool-season forage grasses in pure stands v.s. binary mixtures with alfalfa. Crop Science, 24:453-456.
  • Casler MD, 1988. Performance of orchardgrass, smooth bromegrass, and ryegrass in binary mixtures with alfalfa. Agronomy Journal, 80.509-514.
  • Deak A, Hall MH, Sanderson MA, Archibadl DD, 2007. Production and nutritive value of grazed simple and complex forage mixtures. Agronomy Journal, 99: 814-821.
  • Gibson DJ, 2009. Grasses and Grassland Ecology. Oxford University Press, New York, USA. 305p.
  • Gökkuş A, Koç A, Seri, Y, Çomaklı B, Tan M, Kantar F, 1999. Hay yield and nitrogen harvest in smoot bromegrass mixtures with alfalfa and red clover in relation to nitrogen application. European Journal of Agronomy, 10: 145-151.
  • Gökkuş A, Koç A, Çomaklı B, 2000. Çayır-Mer’a Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:142, Erzurum, 139s.
  • Hoffman PC, Shaver RD, Combs DK, Undersander DJ, Bauman LM, Seeger TK, 2001. Understanding NDF digestibility of forages. Focus on Forage, 3(10):1-3.
  • Howarth RE, Goplen PB, Brandt SA, Cheng KJ, 1982. Disruption of leaf tissues by rumen microorganisms: An approach to breeding bloat-safe forage legumes. Crop Science, 22: 564-568.
  • Jefferson PG, Lawrence T, Irvine RB, Kielly GA, 1994. Evaluation of sanfoin-alfalfa mixtures for forage production and compatibility at a semi-arid location in Southern Saskatchewan. Canadian Journal of Plant Science, 74(4): 785-791.
  • Jeranyama P, Garcia AD, 2004. Understanding relative feed value (RFV) and relative forage quality (RFQ). http://pubstorage. sdstate.edu/AgBio_Publications/articles/exex8149.pdf (Erişim tarihi:10.01.2016)
  • Koç A, Gökkuş A, Tan M, Çomaklı B, Serin Y, 2004. Performance of tall fescue and lucerne-tall frescue mixtures in highlands of Turkey. New Zealand Journal of Agricultral Research, 47: 61-65.
  • Lees GL, Howarth RE, Goplen PB, Fesser AC, 1981. Mechanical disruption of leaf tissues and cell in some bloat-cousing and bloat-safe forage legumes. Crop Science, 21: 444-448.
  • Linn JG, Martin NP, 1999. Forage quality tests and ınterpretations. Minnesota Extension Service, University of Minnesota Publ. FO-02637, St. Paul.
  • McGinnies WJ, Townsend CE, 1983. Yield of three range grasses grown alone and in mixtures with legumes. Journal of Range Management, 36(3): 399-401.
  • Moore KJ, Roberts CA, Fritz JO, 1990. Indirect estimation of botanical composition of alfalfa-smooth bromegrass mixtures. Agronomy Journal, 82: 287-290.
  • Mülayim M, Acar R, Demirbağ NŞ, 2009. Çayır Düğmesi (Sanguisorba minor Scop.). Yem Bitkileri, Buğdaygil ve Diğer Familyalardan Yem bitkileri III. Cilt, Editörler: Avcıoğlu R, Hatipoğlu R, Karadağ Y, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları, İzmir, s. 757-764.
  • Serin Y, Gökkuş A, Tan M, Koç A, Çomaklı B, 1998. Suni çayır tesisinde kullanılabilecek uygun yem bitkileri ve karışımlarının belirlenmesi. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 22: 13-20.
  • Sleugh B, Moore KJ, George JR, Brummer EC, 2000. Binary legume – grass mixtures ımprove forage yield, quality, and seasonal distribution. Agronomy Journal, 92: 24-29.
  • Spandl E, Hesterman OB, 1997. Forage qualty and alfalfa characteristics in binary mixtures of alfalfa and bromegrass or timothy. Crop Science, 37:1581-1585.
  • Suyama H, Benes SE, Robinson PH, Grattan SR, Grive CM, Getachew G, 2007. Forage yield and quality under irrigation with saline-sodic drainag water: Greenhause eavluation. Agricultural Water Management, 88: 159-172.
  • Zemenchik RA, Albrecht KA, Shaver RD, 2002. Improved nutrive value of kura clover-and birdsfoot trefoil-grass mixtures compared with grass monocultures. Agronomy Journal, 94: 1131-1138.

Kıraç Koşullarda Yapay Mera Karışımlarının Verim ve Kalite Performansları

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 4, 155 - 162, 31.12.2016

Öz

Bu araştırma, Karadeniz Bölgesi geçit iklim kuşağında yer alan Tokat ilinde yapay mera kurulması
zorunlu meralar için uygun karışımları belirlemek amacıyla 2008-2010 yılları arasında yürütülmüştür. Tesadüf
blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak yürütülen çalışmada; yonca, korunga, çayır düğmesi, otlak
ayrığı, kılçıksız brom, domuz ayrığı ve kamışsı yumağın yalın ekim, ikili, üçlü ve dörtlü karışımlarının verim
ve kalite performansları incelenmiştir. En yüksek kuru madde verimi korunga + çayır düğmesi + domuz ayrığı
karışımından (1188.9 kg da
-1), en düşük kuru madde verimi yalın ekilen domuz ayrığından (562.1 kg da-1) elde
edilmiştir. Ham protein verimleri 59.0-187.5 kg da
-1, ADF oranları % 37.35-44.58, NDF oranları % 43.49-68.55 ve
IVTDMD oranları da % 54.56-65.95 arasında değişmiştir. Hangi karışım olduğuna bakılmaksızın, karışımlardan
elde edilen kaba yemin ADF, NDF ve IVTDMD gibi kalite özellikleri bakımından yalın ekilen buğdaygillerden
daha iyi olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, üçlü ve dörtlü karışımların kuru madde verimleri yalın ekilen türlerden
daha yüksektir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, karışımların verimlerine buğdaygillerin katkılarının zamanla
azaldığını göstermiştir. Diğer taraftan, karışıma giren tür sayısı arttıkça, karışımların verimlerine buğdaygillerin
katkıları da artmıştır. Böylece karışımlardaki tür sayısı arttıkça daha dengeli karışımlar elde edilmiştir. Sonuç
olarak; (1) korunga + çayır düğmesi ile birlikte otlak ayrığı, kılçıksız brom, domuz ayrığı veya kamışsı yumak
ile oluşturulacak üçlü karışımlardan, (2) yonca + domuz ayrığı ve (3) yonca + çayır düğmesi + domuz ayrığı
karışımlarından herhangi biri Tokat ve benzeri koşullarda kurulacak yapay meralarda kullanılabilir


Kaynakça

  • Albayrak S, 2003. Ankara ekolojik koşullarında yapay mera kurulması üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış) Doktora Tezi, 167s.
  • Anonim, 2005a.The Ankom 200 Fiber Analyzer, Procedures for NDF, ADF and ADL analyses. ANKOM, Fairport, NY, hhtp:// www. ankom.com (Erişim tarihi:10.01.2016).
  • Anonim, 2005b. In vitro true digestibility Using the DAISYII Incubator. ANKOM, Fairport, NY, hhtp:// www. ankom. com (Erişim tarihi:10.01.2016).
  • Anonim, 2010. Tokat ilinin tarımsal yapısı ve potansiyeli, Tokat Valiliği.
  • AOAC (1990). Association of Offcial Analytical Chemists, Offcial Methods of Analysis. 15th ed. Arlington, VA , USA.
  • Avcı M, 2000. Çukurova’da geçici yapay mera kurmak amacıyla yetiştirilebilecek kışlık çok yıllık buğdaygil + baklagil yem bitkileri karışımlarının saptanması. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Basılmamış) Doktora Tezi, 112s.
  • Avcıoğlu R, Erekul O, 1996. Erozyon ve çayır mera vejetasyonları. Türkiye 3. Çayır Mera ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum.
  • Ayan İ, Acar Z, Manga İ, Özyazıcı MA, 1997. Samsun koşullarında engebeli ve yüzlek topraklarda sulamaksızın bazı çok yıllık yem bitkileri karışımlarının yetiştirilebilme olanakları üzerine bir araştırma. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi 22-25 Eylül 1997, Samsun.
  • Aydeniz A, Brohi A, 1993. Gübreler ve Gübreleme. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:1, Tokat. 880s.
  • Aydın İ, 1995. Bafra ekolojik şartlarında haff asit karakterli çayırlarda yapılan gübreleme ve kireçlemenin kuru ot verimi ve botanik kompozisyona etkileri. Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 10: 163-174.
  • Aydın İ, 1996. Yem bitkilerinin besin değerini etkileyen faktörler, Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11 (1): 167-175.
  • Bakır Ö, 1985. Çayır Mera Islahı, Prensip ve Uygulamalar. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları: 947.
  • Baron VS, Alistair CD, King, JR, 2000. Leaf and stem mass characteristics of cool-season grasses grown in the canadian parkland. Agronomy Journal, 92:54-63.
  • Belyea R, Restrepo R, Martz F, Ellersieck M, 1999. effect of year and cutting on equations for estimating net energy of alfalfa. Journal of Dairy Science, 82(9):1943-1949.
  • Berdahl DJ, Karn JK, Hendrickson JR, 2001. Dry matter yields of cool-season grass monocultures and grass- alfalfa binary mixtures. Agronomy Journals, 93: 463-467.
  • Burt R, 1992. Soil Survey Laboratory Methods Manual. Soil Survey Investigations Report No: 42. Washington, DC, USA. 400 p.
  • Büyükburç U, 1995. Çayır mera ve yem bitkileri ile diğer kaba yem kaynaklarının değerlendirilmesi ve geliştirilmesine yönelik öneriler. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Z. F. Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat.
  • Büyükburç U, 1998. Mera Alanlarında Erozyon Sorunu. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tokat, 16s.
  • Caddel J, Allen E, 1997. Forage quality interpretations. http:// virtual.chapingo.mx/dona/paginaCBasicos/f-2117.pdf (Erişim tarihi:10.01.2016)
  • Casler MD, Drolsom PN, 1984. Yield testing cool-season forage grasses in pure stands v.s. binary mixtures with alfalfa. Crop Science, 24:453-456.
  • Casler MD, 1988. Performance of orchardgrass, smooth bromegrass, and ryegrass in binary mixtures with alfalfa. Agronomy Journal, 80.509-514.
  • Deak A, Hall MH, Sanderson MA, Archibadl DD, 2007. Production and nutritive value of grazed simple and complex forage mixtures. Agronomy Journal, 99: 814-821.
  • Gibson DJ, 2009. Grasses and Grassland Ecology. Oxford University Press, New York, USA. 305p.
  • Gökkuş A, Koç A, Seri, Y, Çomaklı B, Tan M, Kantar F, 1999. Hay yield and nitrogen harvest in smoot bromegrass mixtures with alfalfa and red clover in relation to nitrogen application. European Journal of Agronomy, 10: 145-151.
  • Gökkuş A, Koç A, Çomaklı B, 2000. Çayır-Mer’a Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No:142, Erzurum, 139s.
  • Hoffman PC, Shaver RD, Combs DK, Undersander DJ, Bauman LM, Seeger TK, 2001. Understanding NDF digestibility of forages. Focus on Forage, 3(10):1-3.
  • Howarth RE, Goplen PB, Brandt SA, Cheng KJ, 1982. Disruption of leaf tissues by rumen microorganisms: An approach to breeding bloat-safe forage legumes. Crop Science, 22: 564-568.
  • Jefferson PG, Lawrence T, Irvine RB, Kielly GA, 1994. Evaluation of sanfoin-alfalfa mixtures for forage production and compatibility at a semi-arid location in Southern Saskatchewan. Canadian Journal of Plant Science, 74(4): 785-791.
  • Jeranyama P, Garcia AD, 2004. Understanding relative feed value (RFV) and relative forage quality (RFQ). http://pubstorage. sdstate.edu/AgBio_Publications/articles/exex8149.pdf (Erişim tarihi:10.01.2016)
  • Koç A, Gökkuş A, Tan M, Çomaklı B, Serin Y, 2004. Performance of tall fescue and lucerne-tall frescue mixtures in highlands of Turkey. New Zealand Journal of Agricultral Research, 47: 61-65.
  • Lees GL, Howarth RE, Goplen PB, Fesser AC, 1981. Mechanical disruption of leaf tissues and cell in some bloat-cousing and bloat-safe forage legumes. Crop Science, 21: 444-448.
  • Linn JG, Martin NP, 1999. Forage quality tests and ınterpretations. Minnesota Extension Service, University of Minnesota Publ. FO-02637, St. Paul.
  • McGinnies WJ, Townsend CE, 1983. Yield of three range grasses grown alone and in mixtures with legumes. Journal of Range Management, 36(3): 399-401.
  • Moore KJ, Roberts CA, Fritz JO, 1990. Indirect estimation of botanical composition of alfalfa-smooth bromegrass mixtures. Agronomy Journal, 82: 287-290.
  • Mülayim M, Acar R, Demirbağ NŞ, 2009. Çayır Düğmesi (Sanguisorba minor Scop.). Yem Bitkileri, Buğdaygil ve Diğer Familyalardan Yem bitkileri III. Cilt, Editörler: Avcıoğlu R, Hatipoğlu R, Karadağ Y, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları, İzmir, s. 757-764.
  • Serin Y, Gökkuş A, Tan M, Koç A, Çomaklı B, 1998. Suni çayır tesisinde kullanılabilecek uygun yem bitkileri ve karışımlarının belirlenmesi. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 22: 13-20.
  • Sleugh B, Moore KJ, George JR, Brummer EC, 2000. Binary legume – grass mixtures ımprove forage yield, quality, and seasonal distribution. Agronomy Journal, 92: 24-29.
  • Spandl E, Hesterman OB, 1997. Forage qualty and alfalfa characteristics in binary mixtures of alfalfa and bromegrass or timothy. Crop Science, 37:1581-1585.
  • Suyama H, Benes SE, Robinson PH, Grattan SR, Grive CM, Getachew G, 2007. Forage yield and quality under irrigation with saline-sodic drainag water: Greenhause eavluation. Agricultural Water Management, 88: 159-172.
  • Zemenchik RA, Albrecht KA, Shaver RD, 2002. Improved nutrive value of kura clover-and birdsfoot trefoil-grass mixtures compared with grass monocultures. Agronomy Journal, 94: 1131-1138.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Tarla Bitkileri / Field Crops
Yazarlar

Tamer Yavuz

Yaşar Karadağ Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 22 Mayıs 2016
Kabul Tarihi 21 Ekim 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Yavuz, T., & Karadağ, Y. (2016). Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions. Journal of the Institute of Science and Technology, 6(4), 155-162.
AMA Yavuz T, Karadağ Y. Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. Aralık 2016;6(4):155-162.
Chicago Yavuz, Tamer, ve Yaşar Karadağ. “Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions”. Journal of the Institute of Science and Technology 6, sy. 4 (Aralık 2016): 155-62.
EndNote Yavuz T, Karadağ Y (01 Aralık 2016) Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions. Journal of the Institute of Science and Technology 6 4 155–162.
IEEE T. Yavuz ve Y. Karadağ, “Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions”, Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der., c. 6, sy. 4, ss. 155–162, 2016.
ISNAD Yavuz, Tamer - Karadağ, Yaşar. “Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions”. Journal of the Institute of Science and Technology 6/4 (Aralık 2016), 155-162.
JAMA Yavuz T, Karadağ Y. Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. 2016;6:155–162.
MLA Yavuz, Tamer ve Yaşar Karadağ. “Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions”. Journal of the Institute of Science and Technology, c. 6, sy. 4, 2016, ss. 155-62.
Vancouver Yavuz T, Karadağ Y. Yield and Quality Performances of Artifcial Pasture Mixtures Under Dryland Conditions. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. 2016;6(4):155-62.