Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of Seed Yield and Some Agronomical Characteristics of Different Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotypes under Irrigated Conditions

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 1, 353 - 361, 31.03.2017

Öz

This study was carried out to determine the ripening period, plant height, stem thickness, number
of branch per plant, raceme ratio, seed yield, stem yield, biological yield, harvest index, 1000-seed weight, crude
protein contents in stem and seed of different quinoa (
Chenopodium quinoa Willd.) variety and populations (Cherry
Vanilla, French Vanilla, Mint Vanilla, Moqu-Arrochilla, Oro de Valle, Population-China, Q-52, Rainbow, Read Head,
Sandoval Mix and Titicaca) cultivated under the irrigated conditions. The research was conducted in a completely
randomized block design with four replications in the feld of Agricultural Application and Research Center of Igdir
University in the 2015. The variance analysis results showed that the other parameters examined were signifcantly
different (P≤0.01) among the genotypes, but crude protein in stem was found signifcant (P≤0.05). According to
these results, the highest seed yield (412.03 kg da
-1), harvest index (43.88%) and 1000-seed weight (2.65 g) were
determined in Titicaca, earliness in Q-52 (140.75 days), biological yield in Sandoval Mix (1750.23 kg da
-1) and the
crude protein for seed in Population-China (14.75%). Consequently, it was revealed that all varieties examined can
be cultivated for seed production in irrigated conditions and, especially Titicaca, Q-52, Moqu-Arrochilla and Mint
Vanilla were determined as hopeful cultivars in terms of seed yield.


Kaynakça

  • Akyıldız AR, 1984. Yemler Bilgisi ve Laboratuar Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay. No: 895, Uygulama Kitabı No: 213, Ankara, 236 s.
  • Albayrak S, Güler M, Töngel Ö, 2005. Yaygın fiğ (Vicia sativa L.) hatlarının tohum verimi ve verim öğeleri arasındaki ilişkiler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 56-63.
  • Bertero HD, Ruiz RA, 2008. Determination of seed number in sea level quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) cultivars. European Jurnal of Agronomy, 28(3): 186-194.
  • Bhargava A, Shukla S, Ohri D, 2008. Implications of direct and indirect selection parameters for ımprovement of grain yield and quality components in Chenopodium quinoa Willd. International Journal of Plant Production, 2(3): 183-191.
  • Curti RN, Andrade AJ, Bramardi S, Vela´squez B, Bertero HD, 2012. Ecogeographic structure of phenotypic diversity in cultivated populations of quinoa from northwest Argentina. Annals of Applied Biology, ISSN 0003-4746.
  • Geerts S, Raes D, Garcia M, Vacher J, Mamani R, Mendoza J, Huanca R, Morales B, Miranda R, Cusicanqui J, Taboada C, 2008. Introducing deficit irrigation to stabilize yields of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). European Journal of Agronomy, 28: 427-436.
  • Geren H, 2015. Effects of different nitrogen levels on the grain yield and some yield components of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) under Mediterranean climatic conditions. Turkish Journal of Field Crops, 20(1): 59-64.
  • Geren H, Kavut YT, Altınbaş M, 2015. Bornova ekolojik koşullarında farklı sıra arası uzaklıkların kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)'da tane verimi ve bazı verim özellikleri üzerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 52(1): 69-78.
  • Geren H, Kavut YT, Topçu GD, Ekren S, İştipliler D, 2014. Akdeniz iklimi koşullarında yetiştirilen kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)'da farklı ekim zamanlarının tane verimi ve bazı verim unsurlarına etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 297-305.
  • Iliadis C, Karyotis T, 2000. Evaluation of various quinoa varieties (Chenopodium quinoa Willd.) originated from Europe and Latin America, in crop development for the cool and wet regions of Europe. Proceedings of the Final Conference of the COST Action 814, by G. Parente & J Frame, eds. Luxembourg, Office for Official Publications of the European Communities. ISBN 92: 894-0227, p. 505-509.
  • Jacobsen SE, 2003. The worldwide potential for quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Food Reviews International, 19(1-2): 167-177.
  • Jacobsen SE, Jørgensen I, Stølen O, 1994. Cultivation of quinoa (Chenopodium quinoa) under temperate climatic conditions in Denmark, J. Agrc. Sci. 122: 47-52.
  • Kacar B, 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: II. Bitki Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 453, Ankara, 464 s.
  • Kacar B, 1986. Gübreler Gübreleme Tekniği. T.C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları, No: 20, Ankara.
  • Kaya N, Yılmaz G, Telci İ, 2000. Farklı zamanlarda ekilen kişniş (Coriandrum sativum L.) populasyonlarının agronomik ve teknolojik özellikleri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 355-364.
  • Lavini A, Pulvento C, d'Andria R, Riccardi M, Choukr‐Allah R, Belhabib O, Jacobsen SE, 2014. Quinoa's potential in the Mediterranean region. Journal of Agronomy and Crop Science, 200(5): 344-360.
  • Özkutlu F, İnce E, 1999. Harran ovasının mevcut tuzluluğu ve potansiyel yayılım alanı. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2: 909-914.
  • Özyiğit Y, Bilgen M, 2006. Bazı baklagil yembitkilerinde farklı biçim dönemlerinin bazı kalite faktörleri üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(1): 29-34.
  • Pulvento C, Riccardi M, Lavini A, d’Andria R, Iafelice G, Marconi E, 2010. Field trial evaluation of two chenopodium quinoa genotypes grown under rain‐fed conditions in a typical Mediterranean environment in South Italy. Journal of Agronomy and Crop Science, 196(6): 407-411.
  • Razzaghi F, Ahmadi SH, Jacobsen SE, Jense, CR, Andersen MN, 2012. Effects of salinity and soil-drying on radiation use efficiency, water productivity and yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Journal of Agronomy and Crop Science, 198(3): 173-184.
  • Ruales JB, Nair M, 1992. Nutritional quality of the protein in quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) seeds. Plant Foods Human Nutrition, 42: 1-11.
  • Shams AS, 2011. Combat degradation in rain fed areas by ıntroducing new drought tolerant crops in Egypt. International Journal of Water Resources and Arid Environments, 1(5): 318-325.
  • Spehar CR, De Barros Santos RL, 2005. Agronomic performance of quinoa selected in the Brazilian savannah. Pesquisa Agropecuaria. Brasileira, Brasilia, 40(6): 609-612.
  • Tan M, Yöndem Z, 2013. İnsan ve hayvan beslenmesinde yeni bir bitki: Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 25(B): 62-66.
  • Vega-Galvez A, Miranda M, Vergara J, Uribe E, Puente L, Martinez EA, 2010. Nutrition facts and functional potential of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.), an Ancient Andean grain: a review. Journal of the Science Food Agriculture. 90: 2541-2547.
  • Yaşar F, Kuşvuran Ş, Ellialtıoğlu Ş, 2012. Tuzluluk ve kuraklık stresi çalışmalarında antioksidant enzim aktiviteleri ile dayanıklılık arasındaki ilişkilerin incelenmesi. 9. Ulusal Sebze Tarımı Sempozyumu, 12-14, Konya.

Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 1, 353 - 361, 31.03.2017

Öz

Bu araştırma sulu koşullarda yetiştirilen farklı kinoa (Chenopodium quinoaWilld.) çeşit ve populasyonlarının
(Cherry Vanilla, French Vanilla, Mint Vanilla, Moqu-Arrochilla, Oro de Valle, Populasyon-Çin, Q-52, Rainbow,
Read Head, Sandoval Mix ve Titicaca) yetişme süresi, bitki boyu, sap kalınlığı, dal sayısı, salkım oranı, tohum
verimi, sap verimi, biyolojik verim, hasat indeksi, bin tane ağırlığı, sapta ve tohumda ham protein içeriklerinin
belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma, 2015 yılında Iğdır Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma
Müdürlüğü deneme alanında tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Varyans
analiz sonuçları sapta ham protein oranının %5 seviyesinde önemli bulunduğunu, incelenen diğer parametrelerinin
ise genotipler arasında çok önemli farklılıklar olduğunu göstermiştir. En yüksek tohum verimi (412.03 kg da
-1),
hasat indeksi (%43.88) ve bin tane ağırlığı (2.65 g) Titicaca, erkencilik (140.75 gün) Q-52, biyolojik verim
(1750.23 kg da
-1) Sandoval Mix ve tohumda ham protein oranı (%14.75) ise Populasyon-Çin’de kaydedilmiştir.
Sonuç olarak incelemeye alınan tüm çeşit ve populasyonların sulu koşullarda tohum üretimi için rahatlıkla
yetiştirilebileceği, özellikle de Titicaca, Q-52, Moqu-Arrochilla ve Mint Vanilla çeşitlerinin tohum verimi açısından
oldukça ümitvar olduğu belirlenmiştir


Kaynakça

  • Akyıldız AR, 1984. Yemler Bilgisi ve Laboratuar Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay. No: 895, Uygulama Kitabı No: 213, Ankara, 236 s.
  • Albayrak S, Güler M, Töngel Ö, 2005. Yaygın fiğ (Vicia sativa L.) hatlarının tohum verimi ve verim öğeleri arasındaki ilişkiler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 56-63.
  • Bertero HD, Ruiz RA, 2008. Determination of seed number in sea level quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) cultivars. European Jurnal of Agronomy, 28(3): 186-194.
  • Bhargava A, Shukla S, Ohri D, 2008. Implications of direct and indirect selection parameters for ımprovement of grain yield and quality components in Chenopodium quinoa Willd. International Journal of Plant Production, 2(3): 183-191.
  • Curti RN, Andrade AJ, Bramardi S, Vela´squez B, Bertero HD, 2012. Ecogeographic structure of phenotypic diversity in cultivated populations of quinoa from northwest Argentina. Annals of Applied Biology, ISSN 0003-4746.
  • Geerts S, Raes D, Garcia M, Vacher J, Mamani R, Mendoza J, Huanca R, Morales B, Miranda R, Cusicanqui J, Taboada C, 2008. Introducing deficit irrigation to stabilize yields of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). European Journal of Agronomy, 28: 427-436.
  • Geren H, 2015. Effects of different nitrogen levels on the grain yield and some yield components of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) under Mediterranean climatic conditions. Turkish Journal of Field Crops, 20(1): 59-64.
  • Geren H, Kavut YT, Altınbaş M, 2015. Bornova ekolojik koşullarında farklı sıra arası uzaklıkların kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)'da tane verimi ve bazı verim özellikleri üzerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 52(1): 69-78.
  • Geren H, Kavut YT, Topçu GD, Ekren S, İştipliler D, 2014. Akdeniz iklimi koşullarında yetiştirilen kinoa (Chenopodium quinoa Willd.)'da farklı ekim zamanlarının tane verimi ve bazı verim unsurlarına etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 51(3): 297-305.
  • Iliadis C, Karyotis T, 2000. Evaluation of various quinoa varieties (Chenopodium quinoa Willd.) originated from Europe and Latin America, in crop development for the cool and wet regions of Europe. Proceedings of the Final Conference of the COST Action 814, by G. Parente & J Frame, eds. Luxembourg, Office for Official Publications of the European Communities. ISBN 92: 894-0227, p. 505-509.
  • Jacobsen SE, 2003. The worldwide potential for quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Food Reviews International, 19(1-2): 167-177.
  • Jacobsen SE, Jørgensen I, Stølen O, 1994. Cultivation of quinoa (Chenopodium quinoa) under temperate climatic conditions in Denmark, J. Agrc. Sci. 122: 47-52.
  • Kacar B, 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: II. Bitki Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 453, Ankara, 464 s.
  • Kacar B, 1986. Gübreler Gübreleme Tekniği. T.C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları, No: 20, Ankara.
  • Kaya N, Yılmaz G, Telci İ, 2000. Farklı zamanlarda ekilen kişniş (Coriandrum sativum L.) populasyonlarının agronomik ve teknolojik özellikleri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 355-364.
  • Lavini A, Pulvento C, d'Andria R, Riccardi M, Choukr‐Allah R, Belhabib O, Jacobsen SE, 2014. Quinoa's potential in the Mediterranean region. Journal of Agronomy and Crop Science, 200(5): 344-360.
  • Özkutlu F, İnce E, 1999. Harran ovasının mevcut tuzluluğu ve potansiyel yayılım alanı. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2: 909-914.
  • Özyiğit Y, Bilgen M, 2006. Bazı baklagil yembitkilerinde farklı biçim dönemlerinin bazı kalite faktörleri üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(1): 29-34.
  • Pulvento C, Riccardi M, Lavini A, d’Andria R, Iafelice G, Marconi E, 2010. Field trial evaluation of two chenopodium quinoa genotypes grown under rain‐fed conditions in a typical Mediterranean environment in South Italy. Journal of Agronomy and Crop Science, 196(6): 407-411.
  • Razzaghi F, Ahmadi SH, Jacobsen SE, Jense, CR, Andersen MN, 2012. Effects of salinity and soil-drying on radiation use efficiency, water productivity and yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Journal of Agronomy and Crop Science, 198(3): 173-184.
  • Ruales JB, Nair M, 1992. Nutritional quality of the protein in quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) seeds. Plant Foods Human Nutrition, 42: 1-11.
  • Shams AS, 2011. Combat degradation in rain fed areas by ıntroducing new drought tolerant crops in Egypt. International Journal of Water Resources and Arid Environments, 1(5): 318-325.
  • Spehar CR, De Barros Santos RL, 2005. Agronomic performance of quinoa selected in the Brazilian savannah. Pesquisa Agropecuaria. Brasileira, Brasilia, 40(6): 609-612.
  • Tan M, Yöndem Z, 2013. İnsan ve hayvan beslenmesinde yeni bir bitki: Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.). Alınteri Zirai Bilimler Dergisi, 25(B): 62-66.
  • Vega-Galvez A, Miranda M, Vergara J, Uribe E, Puente L, Martinez EA, 2010. Nutrition facts and functional potential of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.), an Ancient Andean grain: a review. Journal of the Science Food Agriculture. 90: 2541-2547.
  • Yaşar F, Kuşvuran Ş, Ellialtıoğlu Ş, 2012. Tuzluluk ve kuraklık stresi çalışmalarında antioksidant enzim aktiviteleri ile dayanıklılık arasındaki ilişkilerin incelenmesi. 9. Ulusal Sebze Tarımı Sempozyumu, 12-14, Konya.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tarla Bitkileri / Field Crops
Yazarlar

Ahmet Eren Kır Bu kişi benim

Süleyman Temel

Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2017
Gönderilme Tarihi 17 Kasım 2016
Kabul Tarihi 7 Ocak 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kır, A. E., & Temel, S. (2017). Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology, 7(1), 353-361.
AMA Kır AE, Temel S. Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. Mart 2017;7(1):353-361.
Chicago Kır, Ahmet Eren, ve Süleyman Temel. “Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium Quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi Ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi”. Journal of the Institute of Science and Technology 7, sy. 1 (Mart 2017): 353-61.
EndNote Kır AE, Temel S (01 Mart 2017) Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology 7 1 353–361.
IEEE A. E. Kır ve S. Temel, “Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi”, Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der., c. 7, sy. 1, ss. 353–361, 2017.
ISNAD Kır, Ahmet Eren - Temel, Süleyman. “Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium Quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi Ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi”. Journal of the Institute of Science and Technology 7/1 (Mart 2017), 353-361.
JAMA Kır AE, Temel S. Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. 2017;7:353–361.
MLA Kır, Ahmet Eren ve Süleyman Temel. “Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium Quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi Ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi”. Journal of the Institute of Science and Technology, c. 7, sy. 1, 2017, ss. 353-61.
Vancouver Kır AE, Temel S. Sulu Koşullarda Farklı Kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) Genotiplerinin Tohum Verimi ile Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Iğdır Üniv. Fen Bil Enst. Der. 2017;7(1):353-61.