Öz
The study aims to determine views of preservice teachers training in Turkish teaching programmes in faculties of education on Turkish Special Teaching Methods and to put forward suggestions as to enhancing the efficiency from courses that preservice teachers got/might get. It is thought that these suggestions might contribute to literature. In this study semi-structured interview among qualitative research methods is used. The participants of the research are specified by attainable sampling method. The participants are total 15 Turkish Preservice Teachers training in Universities of Gazi, Niğde and Çukurova in academic year 2013-2014 and having taken Turkish Special Teaching I-II courses. The data are analyzed using content analysis method. In conclusions of the research it is realised that subjects in preservice teachers feel incompetent are principally method, technique and strategies. Furthermore, there are preservice teachers pointing out that they expect to qualify in the content knowledge and also preservice teachers wishing to habilitate in special teaching. The participants generallyunderline that duration for courses is adequate; but that duration for practicing of the courses must be longer with intent to consolidate the learned ones and thus feedback is more efficient
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008) Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), 38-63.
- Aylanç, M. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe özel öğretim yöntemleri dersi
- uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar: Bilgilendirici ve öğretici metinler örneği. Türkiyat
- Araştırmaları Dergisi, S.31, s. 333-350.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E.,Karadeniz,Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim kitabevi.
- Demiralp, N. (2007) Coğrafya eğitiminde materyaller ve 2005 coğrafya dersi öğretim programi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 373-384.
- Ekiz. D. (2003) Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Eraslan, A. (2009) İlköğretim matematik öğretmen adaylarının ‘öğretmenlik uygulaması’ üzerine görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 3(1), 207-221.
- Karaca, E. (2008) Eğitimde kalite arayişlari ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 61-77.
- Karasar, N. (1995) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
- Kavcar, C. (2002) Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 1-14.
- MEB. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara.
- Özbay, M. (2006) Türkçe özel öğretim yöntemleri i. Ankara: Öncü Kitap.
- Sever, S. (2006) Türkçe öğretiminin çözülemeyen sorunları. Varlık Aylık Edebiyat ve Kültür Dergisi, 1189, 8-16.
- Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001) İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
- Uçgun, D. (2010) Özel Öğretim Yöntemleri dersinin Türkçe öğretmeni yetiştirme sürecine katkısı. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 707-719.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yüksek Öğretim Kurulu (2015, Ocak). Özel öğretim yöntemleri i-ii ders içeriği. Web Site:http://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/turkce_ogretmenligi.pdf/ d0d11c2d-bc83-4186-8717-b33597eb8eb6) adresinden 1 Ocak 2015 tarihinde edinilmiştir.
Öz
Bu çalışmanın amacı, eğitim fakültelerinin Türkçe öğretmenliği programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri derslerine ilişkin görüşlerini belirlemek ve öğretmen adaylarının bu derslerden elde ettikleri/edecekleri verimin artırılması için öneriler ortaya koymaktır. Bu önerilerin alanyazına katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.
Çalışmada nitel araştırma tekniklerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları, erişilebilir örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Katılımcılar, 2013-2014 eğitim öğretim yılında Gazi, Niğde ve Çukurova Üniversitelerinde öğrenim gören ve Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I-II derslerini almış toplam 15 Türkçe öğretmeni adayıdır. Elde edilen veriler, içerik çözümleme yöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonuçlarında adayların ders kapsamında kendilerini yetersiz hissettiklerini belirttikleri konuların çoğunlukla yöntem, teknik ve stratejiler olduğu görülmektedir. Ayrıca alan bilgisi konusunda yeterlik kazanmaya dönük beklentileri olduğunu belirten adaylar ile özel eğitim alanında donanım edinmeyi bekleyen adaylar da bulunmaktadır. Katılımcılar genel olarak derslere ayrılan sürenin yeterli olduğunu; ancak derslerin uygulamaya ayrılan sürelerinin daha fazla olmasının öğrendiklerini pekiştirmeyi ve dönütlerin daha etkili olmasını sağlayabileceğini vurgulamaktadırlar.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Arslan, S. ve Özpınar, İ. (2008) Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), 38-63.
- Aylanç, M. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe özel öğretim yöntemleri dersi
- uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar: Bilgilendirici ve öğretici metinler örneği. Türkiyat
- Araştırmaları Dergisi, S.31, s. 333-350.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E.,Karadeniz,Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim kitabevi.
- Demiralp, N. (2007) Coğrafya eğitiminde materyaller ve 2005 coğrafya dersi öğretim programi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 373-384.
- Ekiz. D. (2003) Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Eraslan, A. (2009) İlköğretim matematik öğretmen adaylarının ‘öğretmenlik uygulaması’ üzerine görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 3(1), 207-221.
- Karaca, E. (2008) Eğitimde kalite arayişlari ve eğitim fakültelerinin yeniden yapılandırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 61-77.
- Karasar, N. (1995) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
- Kavcar, C. (2002) Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 1-14.
- MEB. (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara.
- Özbay, M. (2006) Türkçe özel öğretim yöntemleri i. Ankara: Öncü Kitap.
- Sever, S. (2006) Türkçe öğretiminin çözülemeyen sorunları. Varlık Aylık Edebiyat ve Kültür Dergisi, 1189, 8-16.
- Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001) İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
- Uçgun, D. (2010) Özel Öğretim Yöntemleri dersinin Türkçe öğretmeni yetiştirme sürecine katkısı. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 707-719.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yüksek Öğretim Kurulu (2015, Ocak). Özel öğretim yöntemleri i-ii ders içeriği. Web Site:http://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/turkce_ogretmenligi.pdf/ d0d11c2d-bc83-4186-8717-b33597eb8eb6) adresinden 1 Ocak 2015 tarihinde edinilmiştir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 6 Mayıs 2015 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Kasım 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1 |
________________________________________________
Journal of Language Education and Research (JLERE)
Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi
https://dergipark.org.tr/en/pub/jlere
ISSN: 2149-5602
Facebook Grup
Copyright © Journal of Language Education and Research