Proficiency exams in teaching Turkish as a foreign language in TÖMER (Turkish and foreign languages research and application centers)

Yıl 2020, , 930 - 947, 24.06.2020

Efecan Karagöl

https://doi.org/10.17263/jlls.759347

Öz

Turkish and Foreign Languages Research and Application Center (TÖMER) is one of the important institutions for learning Turkish as a foreign language. In these institutions, proficiency tests are applied at the end of each level. However, test applications in TÖMERs vary between each center as there is no shared program in teaching Turkish as a foreign language in Turkey. The purpose of this study is to examine the tests offered in TÖMER in teaching Turkish as a foreign language. The study engages a qualitative design. As the data sources include documents related to exams offered in TÖMERs, a document analysis was completed. The data consist of proficiency tests offered in 13 different TÖMERs that agreed to provide sample proficiency tests. In analyzing the data, a deductive approach used to look for themes and then codes. The main finding of the study is that the proficiency tests for each level are not compatible with each other. This incompatibility results from the types of questions on skills, the number of reading texts and the number of words in texts, the limit on word count in writing skills and the diversity of questions, the presence or absence of grammar questions and their placement in the exam, and not meeting the phases of skill development according to CEFR. In order to reduce these incompatibilities, there is a need for a program for teaching Turkish as a foreign language that would be followed by all TÖMERs.

Anahtar Kelimeler

teaching Turkish as a foreign language; TÖMER, proficiency tests

Kaynakça

• Barın, E. & Başar, U. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ölçme değerlendirme süreci: Türkçe yeterlik sınavı (TYS) İran Örneği. Route Educational and Social Science Journal, 3(2), ss. 45-56.
• Boylu, E. (2019). Kuramdan uygulamaya yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem.
• Boylu, E. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde ölçme değerlendirme uygulamaları ve standart oluşturma. Doktora Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• CEFR (2018). Erişim adresi: https://rm.coe.int/cefr-companion-volume-with-new-descriptors-2018/1680787989 (Erişim tarihi: 15.06.2019).
• CEFR (2013). Erişim adresi: https://www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf (Erişim tarihi: 13.05.2019).
• Demir, E. (2017). Ölçme ve değerlendirme: yabancı dil olarak Türkçe dil becerilerinin ölçülmesinde “madde” yazma. H. Develi vd. (Ed.). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi el kitabı 2 (s. 187-236). Ankara: Yunus Emre Enstitüsü.
• Gedik, E. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Göçer, A. (2007). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Dil Dergisi, 137, 30- 48.
• Göçer, A. (2014). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem.
• Güler, N. (2014). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Güzel, A. ve Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Hitzel, F. (1995). Dil oğlanları ve tercümanlar. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Işıkoğlu, M. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan yeterlik sınavlarının madde yazımı bakımından incelenmesi (Mersin ve Sakarya Üniversiteleri örneği). Yüksek lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Kızıltepe, Z. (2015). İçerik analizi nedir? Nasıl oluşmuştur? F. N. Seggie ve Y. Bayyurt (Ed.)
• Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (ss. 253-266). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Köse, D. (2008). Türkçenin yabancı dil öğretiminde sınavların hazırlanması ve uygulanması.
• Dil Dergisi, 139, 36-47.
• Melanlıoğlu, D. (2013). Kültürlerarası iletişim odaklı yaklaşım. M. Durmuş ve A. Okur (Ed.). Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 129-134). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Özçelik, D. A., (1998). Ölçme ve değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Şahin, Y. (2019). Yabancı dilde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem.
• Patton, Q., M. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün ve S. B. Demir,
• Çev. Ed.) Ankara: Pegem Akademi.
• Seggie, N. F. ve Bayyurt, Y. (2015). Nitel araştırma yöntemi. F. N. Seggie & Y. Bayyurt (Ed.)
• Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (ss. 11-22). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şen, Ü. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimine genel bir bakış. Ü. Şen (Ed.) Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (s. 1-22). Ankara: Pegem.
• Tan, Ş. (2015). Öğretimde ölçme ve değerlendirme: KPSS el kitabı. Ankara: Pegem.
• Turgut, M. F. (1987). Eğitimde ölçme ve değerlendirme, metotları (5. Baskı). Ankara: Saydam Matbaacılık.
• Yaşar, M. (2011). Ölçme ve değerlendirme ile ilgili temel kavramlar. S. Tekindal (Ed.) Eğitimde Ölçme Değerlendirme (s. 9-41). Ankara: Pegem.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara:
• Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, İ. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemlerinin deyim öğretiminde kullanılmasına yönelik bir inceleme. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.