İngilizce dil okutmanlarının perspektifinden işbirlikli öğretim

Yıl 2017, Cilt: 13 Sayı: 2, 632 - 642, 01.12.2017

Hanife Taşdemir Tuğba Yıldırım

Öz

İngiliz dil öğretimi alanında önemli bir kavram olan işbirlikli öğretim, öğretmenlerin karar verme, ders anlatımı
ve değerlendirmede uzmanlıklarını paylaşımlarını içerir. İngilizcenin ikinci ve yabancı dil olarak
yoğunlaştırılmış program ve bölümlerde öğretildiği birçok okul ve üniversitede dil sınıflarını birlikte
planlamadan, oluşturma, ve öğretmeye değişen yollarda işbirliği içinde olmak İngilizce okutmanları için yaygın
bir uygulamadır. Bu çalışma İstanbul, Türkiye‟de özel bir üniversitede İngilizce programını birlikte planlayan
İngilizce okutmanlarının işbirlikli uygulamalarına odaklanmıştır ve dil öğretiminde işbirliği içinde olma
yollarını, bu konudaki inançlarını, başarılı bir işbirliği sağlamak için hangi koşulları gerekli gördüklerini
araştırmayı amaçlamıştır. Mülakat öncesi yazılı formlar, grup ve bireysel mülakatlardan elde edilen sonuçlar
katılımcılar için işbirlikli öğretimin özelliklerini, İngilizce öğretiminde başarılı bir işbirliğini geliştiren ya da
engelleyen faktörleri, ve böyle bir uygulamada yer alan herkes için işbirlikli öğretimi geliştirmenin yollarını
açıklığa kavuşturmuştur.

Anahtar Kelimeler

işbirliği, birlikte öğretim, işbirlikli öğretim, İngilizce okutmanları, dil öğretimi

Collaborative teaching from English language instructors’ perspectives

Öz

Collaborative teaching, a significant concept in the field of English language teaching, involves teachers in sharing expertise, decision-making, lesson delivery, and assessment. It is a common practice for instructors in many schools and universities where English is taught as a foreign/second language (EFL/ESL) in intensive programs or departments to be involved in collaboration in many ways ranging from co-planning to co-constructing and co-teaching their language classes. The present study concentrated on collaborative practices of English language instructors planning the EFL program together at a private university in Istanbul, Turkey and aimed to elaborate on the ways they were engaged in collaboration in language teaching, their beliefs on it, and which conditions they perceived as necessary to sustain successful collaboration. The results gained from written pre-interview protocols, focus-group and individual interviews shed light on the characteristics of collaborative teaching practice for the participants, the factors that might foster or hinder successful collaboration in teaching English, and the ways to improve collaborative teaching for all parties involved in such an experience of teaching.

Anahtar Kelimeler

collaboration, co-teaching, collaborative teaching, EFL instructors, language teaching