İscehisar (Afyonkarahisar) Termal ve Mineralli Sularının Hidrojeokimyası ve Kullanım Özellikleri
Yıl 2019,
Cilt: 43 Sayı: 2, 279 - 291, 15.01.2019
Can Başaran
,
Ahmet Yıldız
,
Merve Cigerci
Öz
Bu çalışmada Afyonkarahisar ili-İscehisar ilçesi ve çevresinde yer alan 1 adet termal su, 1 adet mineralli
su ve 5 adet soğuk su örneğinin hidrojeokimyası ve kullanım özellikleri incelenmiştir. Paleozoyik yaşlı Afyon
metamorfiklerini oluşturan şistler bölgedeki termal ve mineralli su örneklerinin temel kayacını, İscehisar mermerleri
hazne kayacını ve Neojen birimlerin geçirimsiz seviyeleri örtü kayacını oluşturmaktadır. Bölgede derinlere süzülen
yeraltı suları, jeotermik gradyana bağlı olarak ısınmakta ve termal su olarak ve/veya daha uzun bir mesafe kaydedip
soğuyarak mineralli su olarak yüzeye çıkmaktadır. Neojen yaşlı seviyelerin geçimli birimleri ise soğuk örneklerinin
akifer kayaçlarıdır. Elde edilen analiz sonuçlarına göre; termal su örneğinin Na-Ca-HCO3, mineralli su örneğinin
Na-HCO3 ve soğuk su örneklerinin Ca-Mg-HCO3 ve Ca-Na-HCO3 tipli sular oldukları belirlenmiştir. Soğuk
suların içerdikleri Mg ve Na iyonlarının, etkileşimde bulundukları metamorfik-volkanik kayaçlardan kaynaklandığı
düşünülmektedir. Termal ve mineralli su örneklerinin silis jeotermometrelerine göre hesaplanan hazne kaya
sıcaklıkları sırasıyla 69-119°C ve 46-82°C arasındadır. Kullanım özelliklerine göre değerlendirildiğinde, soğuk su
örneklerinde As haricindeki tüm iyonların insani tüketim limitlerine (İTASHY, 2013) ve mineralli su örneğinde Cr
haricindeki tüm iyonların doğal mineralli su limitlerine (DMSY, 2004) uyduğu belirlenmiştir.
Kaynakça
-
Arnorsson, S., Gunnlaugsson, E., Svavarsson, H.,
1983. The chemistry of geothermal waters in
Iceland-II. Mineral Equilibria and independent
Variables Controling Water Compositions.
Geochimica et Cosmochimica Acta, 47, 547-
566.
DMSY., 2004. Doğal Mineralli Sular Hakkında
Yönetmelik (2004), Resmî Gazete Sayısı: 25657.
Ellis, A.J., Mahon, W.A.J., 1967. Natural
hydrothermal systems and experimental hot
water/rock interactions. Part II. Geochimica et
Cosmochimica Acta, 31, 519-538.
Fournier, R.O., 1977. A review of chemical and
isotopic geothermometers for geothermal
systems, Proceedings of the symposium on
geothermal energy, Cento Scientific Programme,
133-143.
Fournier, R.O., 1979. A revised equation for the Na-K
geothermometer. Geothermal Resource Council
Transections, 3, 221-224.
Fournier, R.O., 1990. The interpretation of Na-KMg
relations in geothermal waters. Geothermal
Resource Council Transections, 14, 1421-1425.
Fournier, R.O., Truesdell, A.H., 1973. An
Empirical Na-K-Ca Geothermometer
for Natural Waters. Geochimica et
Cosmochimica Acta, 37, 1255-1275.
https://doi.org/10.1016/0016-7037(73)90060-4.
Giggenbach, W. F., 1988. Geothermal Solute
Equilibria. Derivation of Na-K-Mg-Ca
Geoindicators. Geochimica et Cosmochimica
Acta, 52, 2749-2765.
Giggenbach, W.F., Goguel, R.L., 1989. Collection and
Analysis of Geothermal and Volcanic Water and
Gas Discharges. Report No. CD 2401. Chemistry
Division, DSIR, Petone, New Zealand.
Göncüoğlu, M.C., Turhan, N., Şentürk, K., Uysal,
Ş., Özcan, A., Işık, A., 1996. Orta Sakarya’da
Nallıhan-Sarıcakaya Arasındaki Yapısal
Birliklerin Jeolojik Özellikleri, MTA Rap. No.
10094, (Yayınlanmamış).
Gürsoy, H., Piper, J.D.A., Tatar, O., 2003. Neotectonic
deformation in the western sector of tectonic
escape in Anatolia: palaeomagnetic study of the
Afyon region, central Turkey. Tectonophysics,
374, 57-79.
Harder, H., 1970. Boron content of sediments as a tool
in facies analysis. Sedimentary Geology, 4, l53-
175.
IAH., 1979. Map of mineral and thermal water
of Europe. Scale 1:500.000, International
Association of Hydrogeologists, United
Kingdom.