Definition of malnutrition and management of the patients

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 5 - 9, 31.03.2020

İrfan Karahan Aydın Çifci

Öz

Malnütrisyon; yetersiz besin alımı nedeniyle ortaya çıkan yetersiz beslenme, aşırı besin alımı sonucunda gözlenen aşırı beslenme, spesifik besin ögesi eksiklikleri ve orantısız besin ögesi alımı nedeniyle dengesizlikten oluşan bütün bir tanım olarak nitelendirmiştir. Bazı tanımlarda ise inflamasyondan da bahsedilmiş ve malnütrisyon farklı evrelerde yetersiz/aşırı beslenme ve inflamatuvar aktivitenin olduğu, beden bileşenlerinde değişikliklere ve işlevlerde bozulmalara neden olmasıdır şeklinde betimlemiştir. Malnutrsiyon artmış morbidite ve mortalite ile ilişkili önemli bir bozuluktur. Bütün yaş gruplarında görülebilirse de yaşlı hastalar daha çok risk altındadır. Tüm dünyada nüfus giderek yaşlanmakta, buna paralel olarak malnütrisyon sıklığı da artmaktadır. Malnütrisyonun erken tanınması, tedavisi hem maliyet olarak hasta başına sağlık giderlerini hem de morbidite ve mortaliteyi azaltacaktır.

Anahtar Kelimeler

Malnutrition

Malnütrisyonun tanımı ve hastaların yönetimi

Öz

Anahtar Kelimeler

Malnütrisyon, yetersiz beslenme

Kaynakça

• 1. Cederholm T, Barazzoni R, Austin P, et al. ESPEN guidelines on defnitions and terminology of clinical nutrition. Clin Nutr 2017; 3: 49-64. 2. Lochs H, Allison SP, Meier R, et al. Introductory to the ESPEN guidelines on enteral nutrition: terminology, definitions and general topics. Clin Nutr 2006; 25, 180-6. 3. https://www.uptodate.com/contents/geriatric-nutrition-nutritional-issues-in-older-Jeffrey B. Halter JG. Ouslander SS, et al. Hazzard's Geriatric Medicine and Gerontology, McGraw¬ Hill 4. Neelemaat F, Majers J, Kruizenga H, van Ballegooijen H, van Bokhorst H, Schueren M. Comparison of five malnutrition screening tools in one hospital inpatient sample. J Clin Nursing 2011; 20: p.2144-52. 5. White JV, Guenter P, Jensen G, et al. Consensus statement: Academy of Nutrition and Dietetics and American Society for Parenteral and Enteral Nutrition: characteristics recommended for the identification and documentation of adult malnutrition (undernutrition). JPEN J Parenter Enteral Nutr 2012; 36: 275. 6. Altundağ Derin NZ, Karahan İ, Çifci A. Hastanede yatan hastalarda malnütrisyonu etkileyen faktörler. J Health Sci Med 2018; 1: 62-7. 7. D'Almeida CA, Peres WAF, de Pinho NB, Martucci RB, Rodrigues VD, Ramalho A. Prevalence of malnutrition in older hospitalized cancer patients: a multicenter and multiregional study. J Nutr Health Aging 2020; 24: 166-71. 8. Korfalı G, Gündoğdu H, Aydıntuğ S, et al. Nutritional risk of hospitalized patients in Turkey. Clin Nutr 2009; 28: 533-7. 9. https://www.hcpro.com/HIM-282409-3288/New-malnutrition-criteria-could-help-ensure-consistent-coding.html 10. Norman K, Pichard C, Lochs H, Pirlich M. Prognostic impact of disease-related malnutrition. Clin Nutr 2008; 27: 5-15. 11. Hackney KJ, Trautman K, Johnson N, Mcgrath R, Stastny S. Protein and muscle health during aging: benefits and concerns related to animal-based protein. Anim Front 2019 Sep 28; 9: 12-7. 12. Kiliçturgay S. Beslenme eksiğinin değerlendirilmesive uygulama endikasyonları. Turkiye Klinikleri J Sur 1998; 3: 81-94. 13. Jensen GL, Mirtallo J, Compher C, et al. Adult starvation and disease-related malnutrition a proposal for etiology-based diagnosis in the clinical practice setting from the International Consensus Guideline Committee. J Parenteral Enteral Nutr 2010; 34: 156-9. 14. Özdemir Ü, Taşcı S. Kronik hastalıklarda psikososyal sorunlar ve bakım. Erciyes Üniv Sag Bil Fak Derg 2013; 1: 57-72. 15. Gariballa S, Forster S. Associations between underlying disease and nutritional status following acute illness in older people. Clin Nutr 2007; 26: 466-73. 16. Löser C. Malnutrition in hospital. Dtsch Arztebl Int 2010; 107: 911-7. 17. Cederholm T C, Hellström JK. Outcome of protein-energy malnutrition in elderly medical patients. Am J Med 1995; 98: 67-74. 18. Corish CA, Kennedy NP. Protein–energy undernutrition in hospital in-patients. British J Nutr 2000; 83: 575-91. 19. Rai J, Gill S, Kumar BS. The influence of preoperative nutritional status in wound healing after replacement arthroplasty BS. Orthopedics 2002; 25: 417-21. 20. Robinson G, Goldstein M, Levine GM. Impact of nutritional status on DRG length of stay. J Parenteral Enteral Nutr 1987;. 11: 49-51. 21. Cantürk NZ, Şimşek T. Nütrisyonda temel kavramlar: malnütrisyonun etkisi, nütrisyon durumunun değerlendirilmesi, makro-mikro besin öğeleri, nütrisyon gereksinimlerinin saptanması. Turkiye Klin Jf Anesthesiol Reanim Special Topics 2010; 3: 1-17. 22. Wakimoto P, Block G. Dietary intake, dietary patterns, and changes with age an epidemiological perspective. J Gerontol Series A: Biological Sci Med Sci 2001; 56(suppl 2): 65-80. 23. Kondrup J, Allison SP, Elia M, Vellas B, Plauth M. ESPEN guidelines for nutrition screening 2002. Clin Nutr 2003; 22: 415-21. 24. Subramaniam A, McPhee M, Nagappan R. Predicting energy expenditure in sepsis: Harris-Benedict and Schofield equations versus the Weir derivation. Crit Care Resuscitation 2012; 14: 202. 25. Reid Clare L. Poor agreement between continuous measurements of energy expenditure and routinely used prediction equations in intensive care unit patients. Clin Nutr 2007; 26: 649-57. 26. Akıncı SB. Enteral nütrisyon uygulama yöntemleri. Klinik Gelisim 2011; 24: 20-5.