KIRSAL KALKINMA POLİTİKALARININ ETKİNLİĞİNDE DEMOGRAFİK YAPININ ETKİSİ: ŞARKÎKARAAĞAÇ ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Sayı: 2, 31 - 42, 10.11.2019

Mustafa Özyücel

https://doi.org/10.46236/jovosst.631894

Öz

Ülkeler
çeşitli makro hedefleri iyi seviyeye getirerek büyüme yoluna doğru ilerleme
sağlarlar. Büyüme potansiyelinin gerçekleşmesinin ardından ülkeler kalkınma
faaliyeti içine girerler. Kalkınma sürecinde ülkeler çeşitli ekonomik
argümanları devreye sokarlar. Kalkınma hedeflerinin gerçeğe geçirebilmesi için
ülkeler tarafından çeşitli planlamalar yapılmaktadır. Yapılan bu planlar
çerçevesinde çeşitli ekonomik aktörler planlara dâhil olmaktadır. Planlarda yer
alan hedeflerin tutturulması için gerekli finans desteklerin üreticilere
sağlanması amaçlanmaktır. Ele alınan bu finansal desteklerin sağlanmasında merkezi
yönetimler maliye politikasından yararlanırlar. Maliye politikası ile birlikte üretime
katılanlara çeşitli destekler sağlamaktadır. Sağlanan bu desteklerin üretime dâhil
olması ile birlikte ülke genelinde üretimde artışlar görülebilmektedir. Yapılan
bu incelemede kırsal alandaki demografik yapının etkisi ele alınmıştır. Yapılan
çalışmada Isparta ili sınırları içinde bulunan Şarkikaraağaç ilçesi
incelenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Kalkınma, Kırsal Kalkınma Analizi, Kırsal Kalkınma Politikaları

Kaynakça

• Referans1 Çetin M. (2009), Kaldor Büyüme Yasasının Ampirik Analizi: Türkiye Ve AB Ülkeleri Örneği (1981-2007), Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi (C.X I,S I, 2009)Referans2 Devlet Planlama Teşkilatı, I. BYKP, OCAK, 1963Referans3 Devlet Planlama Teşkilatı, II. BYKP , (1968-1972)Referans4 Devlet Planlama Teşkilatı, III.BYKP (1973-1977) Referans5 Devlet Planlama Teşkilatı, IV. BYKP (1979-1983)Referans6 Devlet Planlama Teşkilatı, V.BYKP (1985-1989)Referans7 Devlet Planlama Teşkilatı, VI.BYKP (1990-1994)Referans8 Devlet Planlama Teşkilatı, VII.BYKP (1996-2000)Referans9 Devlet Planlama Teşkilatı, VIII.BYKP (2001-2005)Referans10 Devlet Planlama Teşkilatı, IX. KP (2007-2013)Referans11Devlet Planlama Teşkilatı, X. KP, ANKARA, 2013. Referans12Devlet Planlama Teşkilatı (2008), IX.BYKP, Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.Referans13 Jonathan M. H. (2000), Basic Principles of Sustainable Development, June 2000, Tufts University, Medford MA 02155, USA.Referans14 Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (2013), 2013 Yılı Perfonmans Programı, Ankara.Referans15 Gönel D. F. (2013) , Kalkınma Ekonomisi, Efil yayınevi, 2. Baskı, Ankara.Referans16 Gülçubuk B. vd. (2015), Kırsal Kalkınma Paradigması ve Yeni Arayışlar, Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi ( Tam Metin Bildiri) Yayın No: 1378492.Referans17 Kaynak M. ( 2014 ) , Kalkınma İktisadı, Gazi Kitapevi, 5. Baskı, Ankara.Referans18 Ören N. M., Binici T. (2004) Doğrudan Gelir Desteği Uygulamasının GAP Alanı Tarımsal Yapı ve Gelirlerine Etkileri, Türkiye VI Tarım Ekonomisi Kongresi 16-18 Eylül, Tokat.Referans19 Özgüven A. (1988), İktisadi Büyüme İktisadi Kalkınma Sosyal Kalkınma Planlama ve Japon Kalkınması, İstanbul: Filiz Kitabevi.Resmi Gazete , 2017/10465: 2-10.Referans20 Sanderson, W.C.,(1980) Economic-Demographic, Simulation Models: A Review Of Their Usefulness For Policy Analysis, Iıasa Research Report May, s:12-14.Referans21 Yavilioğlu, C., (2002), Kalkınmanın Anlambilimsel Tarihi ve Kavramsal Kökenleri, C. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:3, Sayı:1, ss:59-77.Referans22 Yanardağ Ü Ö. (2003), Nüfus Kavramı Ve Türkiye’de Nüfusun Gelişim Sürecininin Değerlendirilmesi,Mevzuat Dergisi Yıl 6 Sayı 66.Referans23 www.sarkikaraagac.com.trReferans24 www.tuik.gov.tr