The Use of Social Capital in Culture and Arts Services of Local Governments: The Case of Sakarya Metropolitan Municipality

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 1, 28 - 50, 05.07.2025

Yusuf Ertuğrul Erdem

Öz

The primary aim of this study is to examine how local governments utilize social capital in the implementation of cultural and artistic services, with a specific focus on the case of Sakarya Metropolitan Municipality. In this context, the study analyzes the municipality's cultural and artistic services between 2019 and 2023, financial and human resources allocated to culture and arts, perspectives of administrators and employees on culture and arts, communication processes, data management, and relationships with other stakeholders in light of social capital components such as “trust, belonging, relationships, loyalty, social networks, and norms.” The study aims to provide a general framework regarding the challenges local governments face in delivering cultural and artistic services and to offer solution recommendations to other municipalities experiencing similar issues. Research data were collected through semi-structured interviews conducted with 55 participants, including 28 employees of the Sakarya Metropolitan Municipality Department of Culture and Social Affairs and 27 stakeholders benefiting from cultural events. The data were analyzed using the qualitative research method of descriptive analysis. The findings indicate that employees of the Department of Culture and Social Affairs possess collective social capital, whereas the level of social capital among stakeholders is relatively low.

Anahtar Kelimeler

Social Capital , Local Governments , Sakarya Metropolitan Municipality , Department of Culture and Social Affairs , Cultural and Artistic Events

Yerel Yönetimlerin Kültür-Sanat Hizmetlerinde Sosyal Sermayeyi Kullanımı: Sakarya Büyükşehir Belediyesi Örneği

Öz

Bu çalışmanın temel amacı yerel yönetimlerin kültür-sanat hizmetlerini yürütürken sosyal sermayeyi nasıl kullandıklarını Sakarya Büyükşehir Belediyesi örneğinde incelemektir. Bu kapsamda Sakarya Büyükşehir Belediyesi’nin 2019-2023 yılları arasında kültür-sanat hizmetlerindeki mevcut durumu, kültür-sanata ayrılan finansal ve beşeri kaynakları, yönetici ve çalışanların kültür-sanata yaklaşımları, iletişim süreçleri, veri yönetimleri ve diğer paydaşlarla olan ilişkileri “güven, aidiyet, ilişkiler, sadakat, sosyal ağlar ve normlar” bağlamında sosyal sermaye bileşenleri ışığında ele alınmıştır. Çalışmada yerel yönetimlerin kültür-sanat hizmetleri konusunda yaşadıkları sıkıntılara ilişkin genel bir çerçeve çizilmesi, benzer sorunları olan diğer belediyelere çözüm önerileri getirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma verileri, sosyal sermaye ölçeğindeki boyutlar ve göstergeler üzerinden yarı yapılandırılmış form kullanılarak Sakarya Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığında görev yapan 28 çalışan ile etkinliklerden istifade eden 27 paydaş olmak üzere toplam 55 kişiyle yapılan mülakatlarla elde edilmiş, analizinde ise nitel veri analiz yöntemi olan betimsel analiz kullanılmıştır. Çalışma kapsamında Sakarya Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığı’nda çalışan bireylerin kolektif sosyal sermayeye sahip oldukları ölçülmüş, buna karşın paydaşlar nezdinde sosyal sermaye düzeyinin ise düşük olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye , Yerel Yönetimler , Sakarya Büyükşehir Belediyesi , Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığı , Kültür-Sanat Etkinlikleri

Kaynakça

• Adam, Ng, Mirakhor, A., & Mansor, H. İ. (2020). Sosyal sermaye ve risk paylaşımı: Bir İslami finans paradigması (E. Akkaş, Çev.). Albaraka Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 2015).
• Akdeniz, S. (2017). Yerel yönetimlerde kültürel planlama: Sakarya Büyükşehir Belediyesi örneği [Yayımlanmamış lisans tezi, Sakarya Üniversitesi].
• Aydemir, M. A. (2011). Sosyal sermaye –Topluluk duygusu ve sosyal sermaye araştırması-. Çizgi Kitabevi Yayınları.
• Beşer, A. H., & Hira, İ. (2017). Sosyal sermayeye eleştirel bakmak. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 23-37.
• Bilgin, N., & Kaynak, R. (2008). Sosyal sermaye faktörlerinin iş başarısına etkisi: Üniversite çalışanları üzerine ampirik bir çalışma. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32(1), 29-38.
• Çakar, N. D. (2021). Yerel yönetimlerin başarısında sosyal sermayenin rolü (Diyarbakır örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kapadokya Üniversitesi].
• Erdoğan, M. (2013). Yerel yönetimlerde toplumsal sermaye, teori ve katılımcı pratikler. Legal Yayınevi.
• Field, J. (2008). Sosyal sermaye. (B. Bilgen & B. Şen, Çev.), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. (Orijinal eserin basım tarihi 2003).
• Fukuyama, F. (2000). Güven (Sosyal erdemler ve refahın yaratılması). (A. Buğdaycı, Çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kalafat, G. (2025, 9 Nisan). Yönetsel düşünce tarihi-3: Neo-klasik yönetim düşüncesi. GPlan. https://www.gurkankalafat.net/post/y%C3%B6netsel-d%C3%BC%C5%9F%C3%BCnce-tarihi-3
• Kılınç, Z. A. (2010). Yurttaşlık ahlakı olarak sosyal sermaye. Bilgi, (2), 1-37.
• Kılınç, Z. A. (2015). Değişen Türkiye ve toplumsal düzen. PESA International Journal of Social Studies, 1(2), 87-97.
• Öztopçu, A. (2021). Sosyal sermaye teorisi ve sürdürülebilir yerel kalkınma. Yeni İnsan Yayınevi.
• SBB (2020). 2019 yılı faaliyet raporu.
• SBB (2021). 2020 yılı faaliyet raporu.
• SBB (2022). 2021 yılı faaliyet raporu.
• SBB (2023). 2022 yılı faaliyet raporu.
• SBB (2024). 2023 yılı faaliyet raporu.
• Seçtim, H., & Erkul, H. (2020). Yönetim yaklaşımları üzerine kuramsal bir değerlendirme. Management and Political Sciences Review, 2(1), 18-50.
• Şahin, M. M., & Ünal, A. Z. (2010). Sosyal sermaye: kuram, uygulama, eleştiri. Değişim Yayınları.
• Şan, M. K. (2024). Türkiye’nin sosyal sermayesi: Potansiyeller ve sorunlar üzerine bir mülahaza (Sosyal sermaye: Nereden nereye?). Tezkire Dergisi, 89(33), 239-253.
• Tüysüz, N. (2011). Sosyal sermayenin ekonomik gelişme açısından önemi ve sosyal sermaye endeksinin hesaplanması [Yayımlanmamış uzmanlık tezi, Kalkınma Bakanlığı].
• Uğuz, H. E., Örselli, E., & Sipahi, E. B. (2010). Sosyal sermayenin ölçümü: Türkiye deneyimi. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1), 8-40.
• Yılmazer, A. (2012). Yerel yönetimlerde kurumsal bağlılığın bireysel performansa etkisine ilişkin bir araştırma: Sakarya Büyükşehir Belediyesi örneği. Akademik İncelemeler Dergisi, 7(1), 313-336.