Öz
Destekleyen Kurum
i
Kaynakça
- Agamben, G. (1999). Remnants of Auschwitz: The Witness and the Archive. (Trans. D. Heller-Roazen). New York: Zone Books.
- Agamben, (G.) (2001). Kutsal İnsan Egemen İktidar ve Çıplak Hayat. (Çev. İsmail Türkmen). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Agamben, G. (2009). The Coming Community. (Trans. M. Hardt). USA: University of Minnesota Press.
- Agamben, G. (2012). Gelmekte Olan Ortaklık. (Çev. Betül Parlak). İstanbul: MonoKL Yayınları.
- Agamben, G. (2012). Dispozitif Nedir? / Dost. (Çev. Ekin Dedeoğlu). İstanbul: MonoKl Yayınları.
- Agamben, G. (2017). Tanık ve Arşiv: Auschwitz’den Artakalanlar. (Çev. Ali İhsan Başgül). Ankara: Dipnot Yayınları.
- Arendt, H. (2014). Kötülüğün Sıradanlığı. (Çev. Özge Çelik). İstanbul: Metis Yayınları.
- Aristoteles, (2019). Ruh Üzerine. (Çev. Lale Levin Basut&Saffet Babür). Ankara: BilgeSu Yayınları.
- Aristoteles, (2009). Nikomakhos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: BilgeSu Yayınları.
- Chare, N. (2006). The Gap in Context: Giorgio Agamben:’s Remnants of Auschwitz. Culture Critique. University of Minnesota Press, pp. 40-68.
- Heidegger, M. (2009). Basic Concepts of Aristotelian Philosophy. (Trans. R. D. Metcalf – M. B. Tanzer). Indianapolis: Indiana University Press.
- Karaman, H. (2018). Specters of Justice: A Philosophico-Literary Investigation. İstanbul: Yeditepe Üniversite Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
- Kristeva, J. (2018). Hannah Arendt: Yaşam Bir Anlatıdır. (Çev. Necdet Dümelli). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Levinas, E. (1979). Totality and Infinity: An Essay on Exteriority. (Trans. A. Lingis). USA: Martinus Nijhoff Publishers.
- Levinas, E. (2003). Sonsuza Tanıklık. (Haz. Zeynek Direk & Erden Gökyaran). İstanbul: Metis Yayınları.
- Levinas, E. (2005). Zaman ve Başka. (Çev. Özkan Gözel). İstanbul: Metis Yayınları.
- Lyotard, J. F. (1988). The Differend: Phrases in Disputes. (Trans. G. V. D. Abbeele). Manchester: Manchester University Press.
- Nietzsche, F. (2005). Böyle Buyurdu Zerdüşt. (Çev. Turan Oflazoğlu). İstanbul: Cem Yayınevi
Öz
Bu makalede Giorgio Agamben’in tanık kavramının izini sürülmek ve tanığı başka kavramlarla ilgisinde tartışmak amaçlanmaktadır. Agamben tanık kavramını Auschwitz’te yaşananlar üzerinden ele almaktadır. Tanığın bir çıkmaz üzerinden anlatımı onun doğasını belirlemenin aksine muğlaklaştırmaktadır. Tanığın konumu hem yaşananları deneyimleyen özne olmasında hem de sağ kalan olarak olanların aktarıcısı olmasıyla ilgilidir. Tanığın sözü hayal edilmesi olanaksız kötülüklere ilişkin olduğu içindir. Bundan ötürü aktardıklarının gerçekliği sorgulanır hale gelmektedir. Bir istisna halinin istisna öznesi olarak tanık Agamben’in homo sacer (kutsal insan) ve herhangi varolan kavramlarıyla benzerlik göstermektedir. Her iki kavram da tıpkı tanık gibi ikircikli doğaya sahiptir ve hepsinde ortak olan kavramların belirlenemez olmasıdır. Çünkü tanık, hayal edilemeyecek kadar kötü olanın gerçeklikte yeniden kurulamamasıdır. Bundan ötürü tanıklıkta her şey askıya alınmaktadır. O hem içeride olanların bir temsilidir hem de dışarıda konuşma üzerinden gerçek – doğruluk ilişkisini açığa çıkarandır. Bu durum tanığı içerisi ve dışarısı arasında eşik konumuna sokmaktadır. Tanığın paradoksal doğası onun varlığını daha tartışılır kılmakta ve onu doğrudan konuşma ile ilişkilendirmektedir. Konuşma ile tanık saf varoluş kategorisine girmektedir. Söylenmemiş olan ile söylenmiş olan arasındaki eşiğin temsili olarak tanık sorumluluk kavramı ile de doğrudan ilişkilidir. Bu da tanık üzerinden sorumluluğun hem etik hem de hukuksal olarak tartışılmasını olanaklı kılmaktadır. Belirlenmesinin olanaksızlığı içindeki tanık sadece dile ait olan bir özne olarak varolur. Ölüm-yaşam, var olmak – var olmamak arasındaki ilişkinin tanık üzerinden temsili onu saf dilsellik zemininde düşünülmesine neden olmaktadır. Sadece dilsel olarak varolan ve kendini gerçekleştiren tanık konuşamayanları temsil ettiği için henüz söylenmemiş olanların olanaklılığına da sahiptir. Bu makalede tanık kavramı başka, ben-başka arasındaki simetrik ve asimetrik ilişki, Muselmann, konuşma ve sözce kavramları ile yeniden düşünülmekte ve tartışılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Agamben, G. (1999). Remnants of Auschwitz: The Witness and the Archive. (Trans. D. Heller-Roazen). New York: Zone Books.
- Agamben, (G.) (2001). Kutsal İnsan Egemen İktidar ve Çıplak Hayat. (Çev. İsmail Türkmen). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Agamben, G. (2009). The Coming Community. (Trans. M. Hardt). USA: University of Minnesota Press.
- Agamben, G. (2012). Gelmekte Olan Ortaklık. (Çev. Betül Parlak). İstanbul: MonoKL Yayınları.
- Agamben, G. (2012). Dispozitif Nedir? / Dost. (Çev. Ekin Dedeoğlu). İstanbul: MonoKl Yayınları.
- Agamben, G. (2017). Tanık ve Arşiv: Auschwitz’den Artakalanlar. (Çev. Ali İhsan Başgül). Ankara: Dipnot Yayınları.
- Arendt, H. (2014). Kötülüğün Sıradanlığı. (Çev. Özge Çelik). İstanbul: Metis Yayınları.
- Aristoteles, (2019). Ruh Üzerine. (Çev. Lale Levin Basut&Saffet Babür). Ankara: BilgeSu Yayınları.
- Aristoteles, (2009). Nikomakhos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: BilgeSu Yayınları.
- Chare, N. (2006). The Gap in Context: Giorgio Agamben:’s Remnants of Auschwitz. Culture Critique. University of Minnesota Press, pp. 40-68.
- Heidegger, M. (2009). Basic Concepts of Aristotelian Philosophy. (Trans. R. D. Metcalf – M. B. Tanzer). Indianapolis: Indiana University Press.
- Karaman, H. (2018). Specters of Justice: A Philosophico-Literary Investigation. İstanbul: Yeditepe Üniversite Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
- Kristeva, J. (2018). Hannah Arendt: Yaşam Bir Anlatıdır. (Çev. Necdet Dümelli). İstanbul: İletişim Yayınları.
- Levinas, E. (1979). Totality and Infinity: An Essay on Exteriority. (Trans. A. Lingis). USA: Martinus Nijhoff Publishers.
- Levinas, E. (2003). Sonsuza Tanıklık. (Haz. Zeynek Direk & Erden Gökyaran). İstanbul: Metis Yayınları.
- Levinas, E. (2005). Zaman ve Başka. (Çev. Özkan Gözel). İstanbul: Metis Yayınları.
- Lyotard, J. F. (1988). The Differend: Phrases in Disputes. (Trans. G. V. D. Abbeele). Manchester: Manchester University Press.
- Nietzsche, F. (2005). Böyle Buyurdu Zerdüşt. (Çev. Turan Oflazoğlu). İstanbul: Cem Yayınevi
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Haziran 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 7 |
Cited By
- Makale Dosyaları
“Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi” (J-SCS) sosyal ve beşeri bilimler alanında yapılan özgün çalışmalara zemin hazırlamayı esas alan disiplinler arası bir akademik dergidir. Sosyal ve beşeri bilimler alanında farklı disiplinlerdeki bağımsız bilim insanlarının birlikteliğiyle 2018 Yılında kurulmuş olan derginin bütün sayılarının elektronik formda yayımlanması kararlaştırılmıştır. Derginin resmi ya da resmi olmayan herhangi bir kurum, kuruluş veya grupla bağı yoktur. Derginin yayımlanması için fikirleri ve emekleriyle destek veren bütün bilim insanlarının ortak maksadı sosyal ve beşeri bilimler sahasında çalışanların akademik gelişimlerine katkıda bulunmakla beraber sosyal ve beşeri bilimlerin topluma daha fazla fayda sağlamaları için yeni imkanlar aramaktır.
“Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi”nin (J-SCS) yayın dili Türkçe ve İngilizce’dir.
“Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi” (J-SCS) sadece elektronik ortamda www.toplumvekultur.com ve dergipark.org.tr üzerinden yayımlanır, açık erişim politikasını benimser. Dergi Haziran ve Aralık aylarında olmak üzere yılda iki kez çıkar.
Yayınlar için eser sahiplerinden herhangi bir ücret alınmaz, editörlere, yayın kuruluna ve hakemlere ve eser sahiplerine herhangi bir ücret ödenmez. Dergide yayımlanması için iletişim adresine makale gönderen yazarların telif hakkı ile ilgili bu açıklamayı okuyup onayladığı kabul edilir.
“Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi” birinci yazarı “doktor” veya “doktora öğrencisi” unvanına sahip bütün araştırmacıların çalışmalarına açıktır. Birinci yazarı “doktor” veya “doktora öğrencisi” olan makalelerin ikinci, üçüncü ve dördüncü yazarlarının “doktor” veya “doktora öğrencisi” unvanına sahip olması zorunlu değildir. Bir makalede en fazla dört yazar ismi bulunabilir. Yazım kurallarına uygun olarak hazırlanmış olan makaleler editör incelemesinden geçtikten sonra hakem incelemesine sunulur. Hakemler makalede düzeltme isteyebilir, doğrudan ret veya kabul edebilir. Hakem değerlendirmesi sonu ret edilen makaleler için yazarı tarafından üçüncü bir hakem değerlendirmesi istenebilir, editör bu talebi uygun görürse makale üçüncü bir hakeme gönderilir. İki hakemden birinin kabul, diğerinin ret verdiği durumlarda ise editör makaleyi kabul ya da ret edebilir yahut üçüncü bir hakemden değerlendirme isteyebilir.
Daha önce başka bir yazılı kaynakta yayımlanmış veya değerlendirme aşamasında olan eserler “Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi” yayın sürecine kabul edilmezler. Yayımlanan yazılar ile ilgili bütün etik ve yasal sorumluluk yazarlarına aittir.