Comparison of The Risk And Frequency of Injuries Among Children With or Without Intellectual Disabilities

Yıl 2022, , 89 - 98, 29.04.2022

Merve Koyun , Candan Öztürk , Hatice Yıldırım Sarı

https://doi.org/10.47115/jshs.899551

Öz

Aim: In study, was carried out to compared the risk and frequency of injury among 3-6 years old children with and without intellectual disabilities.
Method: The study was conducted with the mothers of children aged 3-6 who were educated in a kindergarten and twelve Special Education and Rehabilitation Centers in the province of İzmir[intellectually disabled children (n=100) ve without intellectually disabled children (n=100)]. Data were obtained through the Children and Family Information Form, the Injury Behaviour, Checklist and the Survey for Frequency of Injuries in Children.
Results: The risk of injury was found 0.9 times more for intellectually disabled children compared to without intellectual disabled children (p=0.003). The frequency of injury in the last two months of children with intellectual disability is higher than the children without intellectual disability.
Conclusion and Suggestions: It was demonstrated that children with intellectual disabilities possessed higher risk of injury, and experienced different injuries more common compared to children without intellectual disabilities. Mothers of these children should be educated about the developmental characteristics of their children, injuries, first aid, home care and follow up and consultancy should be provided.

Anahtar Kelimeler

Accident, Injury, Intellectual disability, Child

ZİHİNSEL YETERSİZLİĞİ OLAN VE OLMAYAN ÇOCUKLARDA YARALANMA RİSKİNİN VE SIKLIĞININ KARŞILAŞTIRILMASI

Öz

Amaç: Zihinsel yetersizliği olan ve olmayan 3-6 yaş çocuklarda yaralanma riski ve sıklığı karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: İzmir ilinde bulunan bir anaokulu ve on iki Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nde eğitim gören 3-6 yaş grubu çocukların anneleriyle yürütüldü. [zihinsel yetersizliği olan (n=100) ve zihinsel yetersizliği olmayan (n=100)] Veriler; Çocuk ve Aile Bilgi Formu, Yaralanma Davranışı Risk Kontrol Listesi ve Çocuklarda Yaralanma Sıklığı Anketi kullanılarak toplanıldı.
Bulgular: Zihinsel yetersizliği olan çocukların yaralanma riskinin, zihinsel yetersizliği olmayan çocuklara göre 0.9 kat daha fazla olduğu saptanmıştır (p=0.003). Zihinsel yetersizliği olan çocukların son iki aydaki yaralanma sıklığı, zihinsel yetersizliği olmayan çocuklara göre daha fazladır.
Sonuç ve Önerileri: Zihinsel yetersizliği olan çocukların yaralanma konusunda zihinsel yetersizliği olmayan çocuklara göre daha riskli bir grup olduğu ve daha fazla yaralandıkları görülmüştür. Bu çocukların annelerine; çocuklarının gelişim özellikleri, yaralanmalar, ilk yardım, evde bakım ve izlem hakkında eğitim verilerek, danışmanlık yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

kaza, yaralanma, zihinsel yetersizlik, çocuk

Kaynakça

• Altundağ, S.,& Öztürk, M.C. (2007). Ev kazalarına yönelik eğitimin, güvenlik önlemleri alınması ve kaza görülme sıklığına etkisi. Ulus Travma Acil Cerrahi Dergisi, 13(3), 180-185.
• Aytaç, S., Özgenel, G.Y., Akın, S., Kahveci, R., Özbek, S., Özcan, M. (2004). Güney Marmara bölgesindeki çocuklarda yanık epidemiyoloji. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 145-149.
• Brehaut, J.C., Miller, A., Raina, P., McGrail, K.M. (2003). Childhood behavior disorders and injuries among children and youth: a population-basted study. Pediatrics, 262-269.
• Centers for Disease Control and Prevention. (http://www.cdc.gov/ncbddd/dd/dd1.htm. Erişim tarihi: 12.11. 2010).
• Flavin, M.P., Dostaler, S.M., Simpson, K., Brison, R.J., Pickett, W. (2006). Stages of development and injury patterns in the early years: a population-based analysis. BMC Public Health, 6(187). (http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1471-2458-6-187.pdf. Erişim tarihi: 10.10. 2010).
• Işık, H.S., Gökyar, A., Yıldız, Ö., Bostancı, U., Özdemir, C. (2011). Çocukluk çağı kafa travmaları, 851 olgunun retrospektif değerlendirilmesi: Epidemiyolojik bir çalışma. Ulusal Travma Acil Cerrahi Dergisi, 17(2), 166-172.
• İnanç, D.C., Baysal, S.U., Çoşgun, L., Taviloğlu ve ark. Çocukluk çağı yaralanmalarında hazırlayıcı nedenler. Türk Pediatri Arşivi. 43, 84-88.
• İnanç, D.Ç., Baysal, S.U., Çetin, Z., Çoşgun, L., ve ark.(2008). Çocukluk çağında yaralanma kontrolü: Ailenin davranışı ve güvenlik danışmanlığı. Türk Pediatri Arşiv, 43, 127-34.
• Kallas, H.J. (2008). Boğulma veya Boğulayazma. Behrman, R.E., Kliegman, R.M., Jenson, H.B. ,(Ed), Akçay, T. (Çev. Edi.) Nelson Textbook of Pediatrics içinde (s321-330). İstanbul: Nobel Matbaacılık.
• Kavukçu, S. (2005). Olgu Sunumları İle Çocuk Hastalıkları. İzmir: Güven Kitabevi.
• Köse, O.Ö., & Bakırcı, N. (2007). Çocuklarda ev kazaları. Sted Dergisi, 3(16), 31-35.
• Lee, L., Harrington, R.A., Chang, J.J., Connors, S.L. (2008). Increased risk of injury in children with developmental disabilities. Research in Developmental Disabilities, 29, 247–255. Limbos, M.A.P., Ramirez, M., Park, Ls., Peek-Asa, C., Kraus, J.F. (2004). Injuries to the head among children enrolled in special education. Arch Pediatr Adolesc Med, 158, 1057-1061.
• Linnan, M., Anh, L.V., Cuong, P.V., Rahman, F. ve ark. (2007). Child mortality and injury in Asia: survey results and evidence. Florence, UNICEF Innocenti Research Centre, 2007. (Innocenti Working Paper 2007-06, Special series on child injury No. 3. (http://www.unicef-irc.org/publications/pdf/iwp_2007_06.pdf. Erişim tarihi: 11.11.2010).
• Morrongiello, B.A., Klemencic, N., Corbett, M.(2008). Interactions between child behavior patterns and parent supervision: Implications for children’s risk of unintentional injury. Child Development, 79(3), 627 – 638.
• Morrongiello, B.A., & Matheis, S. (2007). Understanding children’s injury-risk behaviors: The independent contributions of cognitions and emotions. Journal of Pediatric Psychology. 32(8), 926–937.
• Özkan, S., Avşaroğulları, L., Sözüer, E.M., İkizceli, İ. ve ark. (2006). Okul öncesi çocukluk çağı yaralanmalarının özellikleri. Akademik Acil Tıp Dergisi, 4(8), 17-20.
• Patel, D.R., Greydanus, D.E., Calles, J.L., Pratt, H.D. (2010). Developmental Disabilities Across the Lifespan. Dis Mon,56, 305-397.
• Prüss-Ürsün, A., & Corvalán, C. (2006). Preventing disease through healthy environments. Towards an estimate of the environmental burden of disease. Geneva, World Health Organization. (http://www.who.int/quantifying_ehimpacts/publications/preventingdisease.pdf. Erişim tarihi: 10.11. 2010).
• Ramirez, M., Peek-Asa, C., Kraus, J.F. (2004). Disability and risk of school related injury. Inj Prev, 10, 21–26.
• Rowe, R., Maughan, B., Goodman, R. (2004). Childhood Psychiatric Disorder and Unintentional Injury: Findings from a National Cohort Study. Journal of Pediatric Psychology, 29(2), 119–130.
• Safekids. (2008). Report to the Nation: Trends in Unintentional Childhood Injurt Mortality and Parental Views on Child Safety. April.
• Schwebel, C.D., Speltz, M.L., Jones, K., Bardina, P. (2002). Unintentional injury in preschool boys with and without early onset of disruptive behaviour. Journal of Pediatric Psychology, 27(8), 727-737.
• Sherrard, J., Ozanne-Smith, L., Staines, C. (2004). Prevention of unintentional injury to people with intellectual disability: a review of the evidence. Journal of Intellectual Disability Research, 48(7), 639-645.
• Sherrard, J., Tonge, B., Ozanne-Smith, J. (2002). Injury risk in young people with intellectual disability. Journal of Intellectual Disability Research, 46(1), 6-16.
• Sherrard, J. ,Tonge, B., Ozanne-Smith, J. (2001). Injury in young people with intellectual disability: I. Descriptive epidemiology. Injury Prevention, 7, 56-61.
• Sinclair, S.A.,& Xiang, H. (2008). Injuries Among US Children With Different Types of Disabilities. American Journal of Public Health, 98(8).
• T.C. Sağlık Bakanlığı Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü, Başkent Üniversitesi, Hastalık Yükü Final raporu, 2004. (http://www.tusak.saglık.gov.tr/pdf/nbd/raporlar/hastalikyukuTR.pdf. Erişim tarihi: 08.10.2010).
• Ulukol, B. (2004). Ev kazaları. Karaböcüoğlu, Uzel, Yılmaz (Ed.), Çocuk Acil Tıp Kitabı (s. 383-393). İstanbul: Ohan Matbaacılık.
• Uysal, A., Ergül, Ş., Ardahan, M. (2008). Okul öncesi çocuklarda yaralanma riski. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 24(3), 105-114.
• World Health Organisation 2008. (http://www.who.int/gho/countries/tur.pdf. Erişim tarihi: 13.11.2010).
• World Health Organisation. The Global Burden Of Disease, 2004. (http://www.who.int. Erişim tarihi: 13.11.2010).
• Xiang, H., Stallones, L., Chen, G., Hostetler, S.G., Kelleher, K. (2005). Nonfatal injuries among US children with disabling conditions. Am J Public Health, 95, 1970-I975.
• Yıldırım, S. (2008). Ev kazası nedeniyle hastaneye başvuran hastaların sosyodemografik özellikleri ve kazaya maruziyetlerini kolaylaştıran çeşitli risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Uzmanlık tezi. TC. Sağlık Bakanlığı Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Koordinatörlüğü, İstanbul.